21 วิธีประหารชีวิตในสมัยกรุงศรีอยุธยา

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD style="PADDING-RIGHT: 10px" align=left> 21 วิธีประหารชีวิตในสมัยกรุงศรีอยุธยา

</TD><TD align=right><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD> </TD><TD><NOBR></NOBR></TD><TD></TD></TR><TR><TD><NOBR> </NOBR></TD><TD></TD><TD colSpan=2></TD></TR><TR><TD></TD><TD colSpan=3></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
<HR color=#399fff noShade SIZE=1><TABLE style="TABLE-LAYOUT: fixed; layout: fixed" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 10px; PADDING-LEFT: 10px; PADDING-BOTTOM: 2px; PADDING-TOP: 2px; BACKGROUND-COLOR: #f0f0f0">
ในสมัยกรุงศรีอยุธยา อาณาจักรที่รุ่งเรืองที่สุดอีกยุคสมัยหนึ่งของไทยเรา
พบว่า มีการตราบทลงโทษขั้นรุนแรงที่สุดคือ...
โทษ ประหารชีวิตเอาไว้ในพระไอยการกระบถศึก
ซึ่งเป็นกฎหมายที่ตราขึ้นในสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2
และมีการแก้ไขเพิ่มเติมในสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ
ก่อนจะมีการแก้ไขเพิ่มเติมอีกครั้งในสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ
แต่กฎหมายฉบับนี้มิได้มีการแก้ไขในบทลงโทษความผิดขั้นประหารชีวิตและวิธี การประหารชีวิตเลยแม้แต่น้อย
คือยังคงลักษณะเดิมไว้แต่ครั้งการตราขึ้นในสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 2 ทุกประการ


วิธีการประหารชีวิตตามพระไอยการกระบถศึก
บันทึกและอธิบายเอาไว้อย่างละเอียดถึงวิธีการลงโทษประหาร 21 วิธีหรือ 21 สถาน ดังนี้





- สถาน 1 คือ ให้ต่อยกระบานศีศะ (กบาลศีรษะ) เลิกออก (เปิดออก) เสียแล้ว เอาคีมคีบก้อนเหล็กแดงใหญ่ใส่ลงไปในมันสะหมอง (มันสมอง) ศีศะพลุ่งฟู่ขึ้นดั่งม่อ (หม้อ) เคี่ยวน้ำส้มพะอูม

- สถาน 2 คือ ให้ตัดแต่หนังจำระ (จาก) เบื้องหน้าถึงไพรปากเบื้องบนทั้งสองข้างเป็นกำหนด ถึงหมวกหู (ใบหู) ทั้งสองข้างเป็นกำหนด ถึงเกลียวคอชายผมเบื้องหลังเป็นกำหนด (หนังบริเวณคอถึงท้ายทอย) แล้วให้มุ่นกระหมวดผมเข้าทั้งสิ้น (ม้วนเข้าหากัน) เอาท่อนไม้สอดเข้าข้างละคน โยกคลอนสั่นเพิกหนังทั้งผมนั้นออกเสียแล้วเอากรวดทรายหยาบขัดกระบาน ศีศะชำระให้ขาวเหมือนพรรณศรีสังข์

- สถาน 3 คือ ให้เอาขอเกี่ยวปากให้อ้าไว้ แล้วให้ตามประทีบ (ดวงไฟ) ไว้ในปาก ไนยหนึ่ง (นัยหนึ่ง) เอาปากสิวอันคมนั้นแสะแห*ผ่าปากจนหมวกหู (ใบหู) ทั้งสองข้าง แล้วเอาขอเกี่ยวให้อ้าปากไว้ให้โลหิตไหลออกเต็มปาก

- สถาน 4 คือ เอาผ้าชุบน้ำมันพันให้ทั่วร่างกายแล้วเอาเพลิงจุด

- สถาน 5 คือ เอาผ้าชุบน้ำมันพันนิ้วทั้งสิบนิ้วแล้วเอาเพลิงจุด

- สถาน 6 คือ เชือดเนื้อให้เป็นแรงเป็นริ้วอย่าให้ขาดจากกัน ตั้งแต่ใต้คอลงไปถึงข้อเท้าแล้วเอาเชือกผูกจำ ให้เดินเหยียบริ้วเนื้อริ้วหนังแห่งตน ให้ฉุดคร่าตีจำให้เดินไปกว่าจะตาย

- สถาน 7 คือ เชือดเนื้อให้เนื่องด้วยหนังเป็นแร่งเป็นริ้ว ตั้งแต่ใต้คอลงมาถึงเอวและให้เชือดตั้งแต่เอวให้เนื่องด้วยหนังเป็นแร้ง เป็นริ้วลงมาถึงข้อเท้ากระทำหนังเบื้องบนให้คลุมลงมาเหมือนนุ่งผ้า

- สถาน 8 คือ ให้เอาห่วงเหล็กสวมข้อศอกทั้งสองข้าง ข้อเข่าทั้งสองข้างให้มั่นแล้วเอาหลักสอดในวงเหล็กแย่งขึงตรึงลงไว้กับแผ่น ดินอย่าให้ไหวตัวได้ แล้วเอาเพลิงรน (ลน) ให้รอบตัวจนกว่าจะตาย

- สถาน 9 คือ ให้เอาเบ็ดใหญ่ที่มีคมสองข้างเกี่ยวทั่วร่างเพิก (เปิด) หนังเนื้อและเอ็นน้อยใหญ่ให้หลุดขาดออกมาจนกว่าจะตาย

- สถาน10 คือ ให้เอามีดที่คมเชือดเนื้อให้ตกออกจากกายแต่ทีละตำลึง(นำเนื้อมาชั่งให้ได้ น้ำหนักหนึ่งตำลึง:มาตราวัดสมัยโบราณ) จนกว่าจะสิ้นมังสา (เนื้อ)

- สถาน 11 คือ ให้แล่สับทั่วร่างแล้ว เอาแปรงหวีชุบน้ำแสบกรีดครูดขูดเสาะหนังและเนื้อแลเอ็นน้อยใหญ่ให้ลอกออก ให้สิ้นให้อยู่แต่ร่างกระดูก

- สถาน 12 คือ ให้นอนลงโดยข้างๆ หนึ่งแล้วให้เอาหลาวเหล็กตอกลงไปโดยช่องหูให้แน่นกับแผ่นดินแล้วจับขาทั้ง สองข้างหมุนเวียนไปดังบุคคลทำบังเวียน (เวียนเทียน)

- สถาน 13 คือ ทำมิให้หนังพังหนังขาด แล้วเอาลูกสีลา (ลูกหิน) บดทุกกระดูกให้แหลกย่อย แล้วรวบผมเข้าทั้งสิ้น ยกขึ้นหย่อนลงกระทำให้เนื้อเป็นกองเป็นลอมแล้วพับห่อเนื้อหนังกับทั้งกระดูกนั้นทอดว
างไว้ดั่งตั่งอันทำด้วยฟางซึ่งเอาไว้เช็ดเ้ท้า

- สถาน 14 คือ ให้เคี่ยวน้ำมันให้เดือดพลุ่งพล่าน แล้วลาดสาดลงมาแต่ศีศะ (ศีรษะ) จนกว่าจะตาย

- สถาน 15 คือ ให้กักขังสุนัขร้ายทั้งหลายไว้ อดอาหารหลายวันให้เต็มอยากแล้วปล่อยให้กัดทึ้งเนื้อหนังกินให้เหลือแต่ร่างกระดูกเปล
่า

- สถาน 16 คือ ให้เอาขวานผ่าอกทั้งเป็นแหกออกดั่งโครงเนื้อ

- สถาน 17 คือ ให้แทงด้วยหอกทีละน้อยๆ จนกว่าจะตาย

- สถาน 18 คือ ให้ขุดหลุมฝังเพียงเอว แล้วเอาฟางปกลงคลุมร่างก่อนคลอกด้วยเพลิงพอหนังไหม้แล้วไถด้วยไถเหล็ก ให้เป็นท่อนน้อยท่อนใหญ่เป็นริ้วน้อยริ้วใหญ่

- สถาน 19 คือ ให้เชือดเนื้อล่ำออกทอดด้วยน้ำมัน เหมือนทอดขนมให้กินเนื้อตัวเองจนกว่าจะตาย

- สถาน 20 คือ ให้ตีด้วยตะบองสั้นตะบองยาวจนกว่าจะตาย

- สถาน 21 คือ ตีด้วยหวายที่มีหนามจนกว่าจะตาย


</TD></TR></TBODY></TABLE>




ไม่รู้จะจริงป่าวน่ะคะไปเห็นเลยเอามาให้อ่าน

 

ไอ้หย๋า ไม่น่าจะใช่วิธีที่มนุษย์ควรทำต่อกันเลยนะเนี่ย หุ หุ หุ

 

แค่คิดก็...ทรมารแล้วค่ะ

 

ใช่ค่ะไม่น่าเชื่อ

 

คงจะเรียกว่าวิธีทรมานศพมากกว่าอ่ะนะ เพราะคงตายตั้งกะทำอย่างแรกแล้วอ่ะ อย่าวิธีแรก
- สถาน 1 คือ ให้ต่อยกระบานศีศะ (กบาลศีรษะ) เลิกออก (เปิดออก) เสียแล้ว เอาคีมคีบก้อนเหล็กแดงใหญ่ใส่ลงไปในมันสะหมอง (มันสมอง) ศีศะพลุ่งฟู่ขึ้นดั่งม่อ (หม้อ) เคี่ยวน้ำส้มพะอูม
คงจะตายตั้งกะต่อยกระบานศีศะ เลิกออกแล้วล่ะ นอกนั้นก็ทรมานศพอ่ะ น่ากลัวจัง

 

ฟังดู สยอง ทุกอัน

แต่ปัจจุบัน ยิงเป้าเค้าก็เลิกกันแล้ว

ใช้ ฉีดยา ประหารแทน (ตายแบบไม่ทรมาน)

 

ไม่อยากจะคิดถึงภาพ

 

วิธีประหารอันไหนโหดสุด ๆ แหละเนี๊ย

 

โหดร้ายมากๆ

 

- สถาน 22 คือ ใช้เชือกผูกมือ มือ 2 ข้าง ผูกขา 2 ข้าง คล้องคอ 1 ผูกไว้กับม้า 5 ตัว ใช้ม้าแยกร่าง

 

กลัวทุกอันงะ
เคยทำเขามาบ้างป่าวไม่รุ
เสียวจัง

 

ความโหดของวิธีลงโทษลดลงตามกาลเวลา
แต่จำนวนคนทำความผิดดันเพื่มขึ้นซะเนี่ย

 

ว่าเเต่มันจะมีจริงหรือป่าวหรอกเเบบนี้นะ

 

เคยอ่านเจอค่ะ นึกแล้วน่ากลัวจัง ไม่รู้ชาติก่อนๆเคยโดนทำมามั่งไหมเนี่ย อึ๋ยยย!!!

 

น่ารัก ๆ แบบหมอก้อย ไม่มีเพชรฆาตคนไหนใจร้ายทำอะไรได้ลงแน่ ๆ ไม่เห็นหลายวันสบายดีนะจ๊ะหมอก้อย

 

อดีต ชาติ ถ้ายังไม่ได้ ญาณ หรือ อภิณญา

ไม่ทราบหรอกครับว่า เคยโดนมาบ้างหรือเปล่า

นอกจากคนระลึกชาติได้ เท่านั้น (good)

 

ไม่มีเขาจะเขียนไว้เปงกฎหมายเร้อ

 

- สถาน 8 คือ ให้เอาห่วงเหล็กสวมข้อศอกทั้งสองข้าง ข้อเข่าทั้งสองข้างให้มั่นแล้วเอาหลักสอดในวงเหล็กแย่งขึงตรึงลงไว้กับแผ่น ดินอย่าให้ไหวตัวได้ แล้วเอาเพลิงรน (ลน) ให้รอบตัวจนกว่าจะตาย

 

แค่อ่านก็ไม่กล้าทำผิดแล้ว น่ากลัว+ทรมาน มากๆๆๆๆ เพิ่มอีก "สถาน" ก็ดีนะ ข่มขืนแล้วฆ่า "มัดมือมัดเท้า ตัดอันที่เป็นต้นเหตุออก ให้เลือดไหลหมดตัวจนตาย"

 

โหดอ่ะครับ