"ไม่ทำบาปทั้งปวง" : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

"ไม่ทำบาปทั้งปวง"

“...คำว่าการไม่ทำบาปทั้งปวงเนี่ย ใจตัวนั้นเป็นตัวไม่ทำบาป มันจะผลักออกตลอดเพราะว่าผู้ที่บัญญัติก็คือพระพุทธเจ้าผู้ที่มีพระทัยที่บริสุทธิ์ พระสงฆ์ในวันนั้นก็ ๑,๒๕๐ รูป ก็มีจิตที่บริสุทธิ์ อย่างงั้นเมื่อพระองค์แสดงพระโอวาปาติโมกข์นี่ สงฆ์ ๑,๒๕๐ รูป จึงรับที่ใจที่บริสุทธิ์นั้น ผู้แสดงพระทัยก็บริสุทธิ์ ผู้รับก็จิตบริสุทธิ์ เพราะเสมอด้วยจิตอรหันต์เสมอกันแต่แยกสมมติว่าพระทัยเพราะว่าเป็นเรื่องที่ต้องใช้คำนี้ เพราะว่าคำนี้ฟังแล้วเหมือนกับลูกที่เคารพศาสดาตัวเอง

ถ้าจะพูดถึงว่าการไม่ทำบาปทั้งปวง ที่แท้ก็คือใจตัวนั้นผลักอยู่ตลอด ไม่นึกไม่ตรึกไม่ตรอง ไม่แสวงหา ไม่ดำริ ที่จะทำบาปโดยประการทั้งปวง หากแม้นความคิดมันจะมีสิ่งเลวสิ่งที่แปลกปลอมเข้าไปตัวที่บริสุทธิ์นั้นจะผลักตลอด คือไม่รับความคิด ตัวนี้แลเรียกว่าการไม่ทำบาปทั้งปวง กายยังเผลอเรออยู่ วาจายังเผลอเรออยู่ แต่ว่าพระจิตของพระพุทธเจ้าพระทัยของพระพุทธเจ้าที่บริสุทธิ์และจิตอรหันต์ของสงฆ์สาวกกลุ่มนั้น ผลักอยู่ตลอดจึงเรียกว่าการไม่ทำบาปทั้งปวง

เพราะว่ากายนี้ลูกต้องเข้าใจนะว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มีสติสติตัวนั้นก็อยู่ในกฎของพระไตรลักษณ์ญาณที่เรียกว่าสัพเพ ธัมมา อนัตตา อย่างงั้นจะให้สติครอบไปหมดโดยที่ไม่มีการหลงลืมเลยเป็นไปไม่ได้ อย่างงั้นการละบาปบำเพ็ญบุญหรือการที่ไม่ทำบาปทั้งปวงก็ต้องอยู่ที่พระทัยที่บริสุทธิ์ของพระพุทธเจ้าและจิตที่บริสุทธิ์ของสงฆ์สาวก ความคิดตัวนั้นมันนอกเหนือจิตที่บริสุทธิ์แล้ว มีคิดชั่ว คิดดี เป็นเพียงอาหารของจิต

คำว่าอาหารของจิตตัวนิ้จิตที่ไม่บริสุทธิ์ที่อาศัยขันธ์อยู่ แต่จิตที่บริสุทธิ์นั้นนอกขันธ์ต้องแยกให้ออกใจที่บริสุทธิ์นอกขันธ์ ใจที่ไม่บริสุทธิ์อยู่ในขันธ์ ที่เรียกว่าขันธ์ ๕ ตัวนี้จะครอบครอบครองกันอยู่ แต่ตัวนั้นแยกจิตที่บริสุทธิ์แยกใจที่บริสุทธิ์แยก เมื่อการไม่ทำบาปทั้งปวงเกิดขึ้นมันก็ต้องเกิดขึ้นที่ความบริสุทธิ์ตัวนั้นนี่จึงอัศจรรย์หรือมหัศจรรย์พระพุทธเจ้าและพระสงฆ์สาวก ถ้าเราปฏิบัติไม่ถึงเราจะไม่เข้าใจคำว่าไม่ทำบาปทั้งปวง...”

โอวาทธรรม: องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓