ใครในที่นี้เป็น "มนุษย์สามภพ" บ้างครับ?

จิตวิญญาณในร่างเรามีมากกว่าหนึ่งดวง
บางครั้ง จิตวิญญาณจะจรออกจากร่างไป
แล้วประจำอยู่ในภพภูมิอื่น พร้อมประสาน
งานมายังร่างกายเราปัจจุบัน ทำให้เรามี
สภาพเหมือนคนสองภพ หรือสามภพได้


ถ้าจิตวิญญาณสองดวงของเรา 1 ไปนรก
2 ไปสวรรค์ ผลคือ การประสานฟ้าดิน 3 ภพ

 

อันนี้เห็นด้วยเลยคะ ยกสองมือเลย

 

การประสานฟ้าดินสามภพ


เพื่อการทำกิจให้เกิดดุลยภาพสามภพ ไม่ใช่โปรดแต่ภพมนุษย์
โลกมนุษย์เจริญดีแต่ภพอื่นได้รับผลกระทบอยู่ แบบนี้ ใช้ไม่ได้
ดังนั้น การใช้ร่างกายที่อยู่บนโลก เป็น "ฮาร์ดดิสกลาง" แล้วเชื่อม
ประสานกับจิตวิญญาณอีกสองภพ ซึ่งอยู่นรกและสวรรค์ ก็จะแก้ไข
ปัญหาผลกระทบสามภพนี้ได้ การทำงานจะรอบคอบขึ้น


ตราบใดที่ร่างกายยังไม่สิ้นลมปราณ พลังปราณจะเชื่อมโยงเข้ากับ
จิตวิญญาณแต่ละดวง ดุจ ว่าวที่มีสายร้อยเชื่อมโยงไว้ฉะนั้น ...

 

ผมก็รู้สึกถึงการครอบงำทางจิตวิญญาณ
โดยเอาเงินมาล่อเรา
เพื่อให้เราทำงานให้ ถ้าเราอยากพัก ก็ไม่ได้
เพราะมันเอาคำว่าหน้าที่ มาค้ำคอเราอยู่
จิตเลยไม่เป็นอิสระ เหมือนโดนบังคับไปโดยปริยายด้วยคำว่าหน้าที่
ซึ่งหน้าที่ที่ว่านี้ แลกด้วยเงินที่เราได้มา

ถ้าเราไม่ทำ เราก็ไม่มีเงิน
พอเราไม่มีเงิน ทำให้เราอ่อนแอ คิดไปต่างๆนานา

มารเค้ากักขังเราด้วยประการเช่นนี้

แล้วเราจะหาทางออกอย่างไรกันเล่า
บอกหน่อยครับท่านผุ้ปลดปล่อย

 

จริงๆ เงินเป็นปัจจัยหนึ่งเท่านั้น
เหมือนแก้วน้ำ, จานชาม ฯลฯ
หากเราให้มันกำหนดทั้งชีวิต เรา
ก็ตกเป็นทาสของเงินทันที นี่คือ
ใชเงินไม่เป็น เงินเลยครอบงำเรา



ลองใช้ชีวิตแบบไม่มีเงินบ้าง
(ไมได้ให้ใช้ตลอดไป แค่สั้นๆ)
ความเป็นมนุษย์จากดีเอ็นเอของเรา
จะถูกกระตุ้นขึ้นว่าเราก็เหมือนสัตว์
ที่มีชีวิตอยู่ได้แม้บางครั้งจะไม่มีเงิน


แล้วเราก็ค่อยกลับมาใช้ชีวิตแบบมีเงินบ้าง
ไม่มีเงินบ้าง ซึ่งไม่ได้แปลว่าเราจนหรือขาดแคลนเลย
เพราะถ้าดูทรัพยากรของเราดีๆ แล้ว เรามีทั้งท้องฟ้า
ตะวัน, ดวงจันทร์, ดวงดาว ให้เราได้ดูชมทุกวัน
(ในขณะที่คนมีเงินมาก อาจแทบไม่มีเวลาได้ชม)

 

แล้วถ้างานนั้นมันเสี่ยง
และก็มันหนักด้วยเพราะไม่มีลูกน้อง แถมเจ้านายเป็นฝรั่ง ต้องเขียนรายงานส่งทุกวัน
มันไกล เดินทางก็ลำบาก
แต่ได้เงินเดือนมาก เราจะตัดสินใจอย่างไรเล่า

จะทำหรือไม่ทำดี หรือจะหางานที่มันใกล้บ้านดีฝ่า
เอาแบบสบายใจเรา ดีกว่ามั้ย

 

งานที่ยิ่งเสี่ยงและยิ่งลำบาก (ถ้าไม่ใช่ลำบากร่างกายเกินไป)
ผมคิดว่ามัน "ยอดไปเลย" เพราะว่าต้องเสี่ยงอย่างนี้ ถึงเป็นเรา
ใครจะไปอยู่แบบนั่งๆ นอนๆ น่าเบื่อจะตาย เดี๋ยวนี้เด็กยังนั่งเล่น
เกมติดทั้งวัน เพราะอะไร? เกมมันลุ้นจะตาย เสี่ยง ยิงตู้มๆ ต้ามๆ


สนุกออก...

 

ครับ

ผมนี่ล่ะครับมนุษย์สามภพเพราะโลกใบนี้คือสวรรค์และนรกสำหรับผม :boo::boo::boo::boo::boo::boo::boo:

 

ผมเคยทำงานมาหลาย ปี
แล้วก็ออกมา โดนกดขี่จนทนไม่ไหว
ระหว่างนั้นก็ไปขายของตามตลาดนัด อิสระสุดๆแต่ได้บ้าง ไม่ได้บ้างแล้วแต่วันอีก

คือใจจริงไม่อยากทำงานประจำแล้วน่ะครับ
แต่มันก็ต้องทำเพราะเงินตัวเดียวเลย

งานที่จะทำ มันลำบากทั้งกาย แล้วก็ ใจน่ะครับ
ภาษาเราก็งกๆแงกๆ งานก็อันตราย

มันเป็นการเดิมพันระหว่าง เงินตรา กัน อิสระภาพทางจิตวิญญาณน่ะครับ

ว่าไงดี ลูกพี่ คนรักควาย

 

มันไม่สำคัญหรอกเรื่องเงินตรา
สำคัญที่ว่าชีวิตเราทุกวันนี้ที่เป็นอยู่
มันเป็นยังไง


คนเราเกิดมาก็ตายทุกคน อยากตายแบบไหนละ
แบบหมาตัวหนึ่ง ตายไปไม่มีสาระอะไร หรืออยาก
ตายแบบวีรชน


ความลำบากมันคือความท้าทาย คิดดูสิ ถ้าไม่ใช่เรา
แล้วใครในโลกจะทำอย่างเราได้ ธรรมชาติเลือกเรา
ฟ้าเลือกเรา ที่เหลือคือ "เราเลือกวิถีในการเดินของเราเอง"


เส้นทางนั้น คุณจะเดินอย่างไรละ อยู่บนนั้นแล้ว จะเดินอย่าง
สนุกสนาน หรือว่าเดินอย่างท้อแท้สิ้นหวัง คนเรามันต้องแพ้บ่อยๆ
ถึงเป็นคนที่กล้าแกร่งอย่างไม่เปราะบาง คนที่ได้แต่ชัยชนะ แพ้ที่เดียว
อาจแตกเหมือนแก้ว (ที่แข็งแต่เปราะบาง)


นี่ละ รสชาติของชีวิต


คุณไม่ชอบเหรอ ชิมรสเหล้า รสไวน์แบบใหม่ๆ
ทำไม คนชอบชิมกันจัง แถมแพง และหายาก
รสชาติชีวิตแบบนี้ คนมีเงินมากก็อาจไม่ได้ชิมนะเอ้า

 

ว่าแล้วเล่าเรื่อง "มะระขี้นกแสนอร่อย" ให้ฟัง


ตอนเป็นเด็กผมสงสัยว่าทำไม ตาถึงชอบกินนักไอ้มะระขี้นกเนี่ย
โคตรจะขมเลย ผมแค่ลองๆ นิดเดียว ขมทั้งปากเลย แล้ววันหนึ่ง
ไม่นานมานี้ แม่ผมก็ทำมาให้กิน ผมก็งง (ไม่รู้หรือว่าผมไม่ชอบ)
แต่ "เอ้า ลองสักหน่อย" ปั้บเข้าไป เฮ้ย อร่อยว่ะ เพิ่งรู้สึกว่ามะระ
ที่แสนขมมันอร่อยยังงี้เอง


มัวแต่ไปหาของกิน ทำของกิน
เลียนแบบแดจังกึม ที่ไหนได้ มะระต้ม
ธรรมดา เก็บข้างรั้วมานี่ ดันอร่อยได้ แปลกมั้ย?

 

ครับ

ก็ถ้าไม่ช่วยผมงานผมก็ช้าคุณก็จนตลอดชาติ

1 ทาน
2 ศีล
3 ภาวนา

ถ้าโครงการผมสำเร็จก็ไม่มีคนจนเพราะเราจะอยู่ด้วยทานจากรัฐบาล
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=XYvXnzzh18A]YouTube - ข่าวดี คาราบาว[/ame]

 

เอาไงดีหว่า

อันแรกไปทำงาน ได้เงินเดือนเยอะแต่ต้องทนลำบากใจหน่อย
อันที่สองไปทำงาน กับลูกพี่คนรักควาย ไม่มีเงินเดือน แต่สบายใจ

ว้า เอาไงล่ะงานนี้

ว่าแต่ยังเหลือเวลาอีกเท่าไหร่ ที่จะช่วยโลกนี้ได้ทันเวลา

 

เข้าถ้าแฮะ สอนผมบ้างสิครับ

 

ผมว่าคนไทยส่วนใหญ่ก็เลือกงานที่มีเงินมากๆ
เพราะเขารักครอบครัว ต้องส่งเงินไปให้พ่อแม่
ภาระเยอะ


แต่ถ้าตัวคนเดียว ก็ไปบวชพระได้สบายใจไร้ห่วง

 

บำเพ็ญโพธิสัตว์สองรอบ
บำเพ็ญแบบถึงฆาตเลยนะ
แล้วจิตวิญญาณจะจรจากร่าง
รอบที่หนึ่ง ไปประจำสวรรค์
สอบที่สอง ไปประจำนรก



แต่ถ้าพลาดรอบเดียว ก็ "ตาย" จบ...

 

อ้อลืมไป ร่างกายที่เหลืออยู่ จะมีแต่จิตวิญญาณชั้นต่ำนะ
เพราะสูญเสียจิตวิญญาณโพธิสัตว์ไปแล้วสองดวง ดังนั้น
จึงต้องบำเพ็ญบารมี "คำรบสาม" ณ กายสังขารปัจจุบัน


ถ้าสำเร็จก็คงสภาวะโพธิสัตว์ได้ ถ้าไม่สำเร็จก็เหมือนครึ่ง
คนครึ่งผี คือ ร่างเป็นมนุษย์ แต่จิตวิญญาณอาจเป็นผีชั้นต่ำ

 

เอาล่ะเว้ย จะทำเพื่อส่วนรวม หรือ จะทำเพื่อส่วนตัวดีล่ะงานนี้
ทำไมต้องให้ เราต้องเลือกด้วยหว่า ฟ้าหนอฟ้า เล่นตลกกับเราเรื่อย

 

ทำไงดีอ่ะ ไม่รู้ตัวเองว่าเป็นรึป่าว

 

ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นรึเปล่า แต่ที่แน่ ๆ ไม่อยากเป็นผีชั้นต่ำ .. สาธุ