โอวาทความไม่ประมาทไม่ตายพระมงคลเทพมุนี

โอวาทธรรม

“โอวาทสุดท้าย ไม่ประมาทเป็นตัวไม่ตาย"

โดย พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

เมื่อ ๑๕ ตุลาคม ๒๕๐๐ (ในงานวันคล้ายวันเกิดครอบรอบปีที่ ๗๕)



คัดลอกจากหนังสือ รวมพระธรรมเทศนา พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

หน้า ๙๐๒-๙๐๓

พิมพ์ในโอกาสสมโภชพระมหาเจดีย์มหารัชมงคล พ.ศ. ๒๕๕๕

วัดปากน้ำภาษีเจริญ



***คัดลอกมาบางส่วน



.................

เมื่อบุญของท่านทั้งหลายได้อุทิศให้ ได้รับผลดังนี้แล้ว นับต่อไปในภายหน้า

ครูบาอาจารย์ ก็มีใจยินดีปรีดา

คิดถึงถ้อยคำของท่านทั้งหลายได้อุทิศถึงครูบาอาจารย์ที่ใกล้จะตาย
ไม่ตาย นี่เป็นที่สมเจตนา เพราะได้รับพรของท่านทั้งหลาย

ท่านทั้งหลายก็ได้ช่วยกันส่งเสริมให้เบิกบานสำราญใจ ให้ได้รับความเบิกบานสำราญใจ
สมเจตนาของท่าน สมด้วยประพันธ์ของนักปราชญ์ว่า
"ชีเว ชีวิตเป็นอยู่ย่อมได้รับความสุข"

ชีวิตเป็นอยู่ย่อมได้รับความสุข

สุขมีอยู่ก็มีทุกข์เจือกันเป็นคู่ เป็นคู่กัน

สุขกับทุกข์ ๒ อันนี้ ไม่พรากจากกัน



ถ้าเคลื่อนจากสุขแล้ว ทุกข์ก็เป็นหน้าที่



เมื่อเคลื่อนจากทุกข์แล้ว สุขก็เป็นหน้าที่



เมื่อเข้าถึงที่สุขเต็มที่แล้ว ตัวก็ได้รับตามหน้าที่ไป ถึงคราวตายก็ตาย ถึงคราวเป็นก็เป็นอีกต่อไป ต้องเป็นอย่างนี้อยู่เป็นธรรมดา



อย่าเลินเล่อ อย่าเผลอตัว อย่าประมาท ถ้าว่าประมาทเลินเล่อ เผลอตัวแล้ว ความตายจะมาถึงเมื่อไรก็ไม่รู้

ต้องไม่ประมาทจึงจะใช้ได้



✨ความไม่ประมาท✨นั้นเป็นตัวสำคัญ

เป็นตัวไม่เผลอ เป็นตัวไม่ตาย

เพราะความประมาทนั้น เป็นตัวสำคัญ เป็นตัวเผลอ เป็นตัวตาย



นี่เพราะเป็นอยู่ดังนี้

ครูบาอาจาย์ก็ไม่ประมาท

อุตส่าห์กระวี่กระวาด สะสางความเป็นอยู่นี่ ในความเป็นอยู่นี่เรื่อย

เพราะว่าไม่ประมาทในความพลั้งเผลอต่อความตาย

เพราะว่าความตายนั้น มีอยู่ทุกขณะ

ทุกอัตตา จริงอย่างนั้นด้วย ไม่ต้องสงสัย ลงชื่อเสียก่อนก็ได้

ว่าเกิดมาแล้วต้องตายแน่ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง
นี่ ๆ ๆ ความจริง ลงหนังสือได้ เขียนได้ ไม่ต้องสงสัย
ถ้าว่าลงหนังสือไม่ได้ เขียนไม่ได้ล่ะ?

เมื่อมีตัวมาเช่นนี้แล้ว ก็นับว่าความเป็นอยู่ของมนุษย์ฝ่ายมิจฉาทิฐิ สัมมาทิฐิ ตั้งเป็น ตั้งตายไว้

เมื่อตั้งตายแล้ว ถึงตายมันก็ออกตาย

เมื่อตังเป็นแล้ว ถึงเป็นมันก็ออกเป็น

เมื่อไม่ตายอย่างหนึ่งอย่างใดแล้ว

มันก็เป็นอยู่

เหมือนยังกับฝ่ายนักปราชญ์ ตั้งไว้

✨ ไม่ตายตลอด✨

ไอ้ที่จะไม่ตายได้

เพราะอาศัย✨ฆ่าไอ้ตาย✨

เสียให้หมด

เหลือแต่✨ไอ้เป็นอย่างเดียว✨

ไอ้เป็นอย่างเดียว



เมื่อไอ้ตาย ตายเสียแล้ว เป็นอย่างเดียว ก็มีแต่งอกงามเรื่อย

✨ไม่มีตายกัน✨

เกิดแล้วไม่มีตายกัน

"""มีแต่เป็นฝ่ายเดียวทีเดียว"""

แล้วไอ้เป็นฝ่ายเดียวนี้แหละ

ที่เราต้องการนัก อยากได้นัก

อยากประสบนัก อยากพบนัก

อยากจะ✨เข้าถึง✨นัก



เมื่อเข้าถึง✨ความไม่ตายแล้ว✨ เราจะยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ หาน้อยไม่

เราจะต้องการอย่างหนึ่งอย่างใดก็สมเจตนาหมด

ต้องปรากฎแก่

✨บุคคลผู้ไม่ประมาท✨

ไม่ประมาท นั่นแหละ เป็นตัวสำคัญนะ เป็นตัวสำเร็จนะ

เพราะประมาทเป็นตัวตาย

ไม่ประมาทเป็นตัวไม่ตาย

ตามที่มุ่งหมายให้โอวาทมา เพียงเท่านี้ พอสมควรแล้ว
ขอท่านทั้งหลายจงจำไว้เป็นตำรับตำรา ตรึงไว้กับใจของตน
"อย่าเผลอ "
เวลาจะนอนอยู่ นึกเสมอ เวลาตื่นนี่ก็นึกเสมอ
ว่าความตายกับความไม่ตายนี้เป็นคู่กัน ไม่ช่วยกันได้
จะช่วยกันได้เพราะอาศัยความตายมันตายไปแล้ว ความเป็นเหลือแต่ความเป็นอยู่



ความเป็นอยู่มีฝ่ายเดียว ก็มีเป็นอยู่ฝ่ายเดียว นี่เป็นตัวสำคัญนะ

มีอยู่ในโลกแท้ ๆ

แต่ว่าเอามาใช้กันไม่ได้

เอามาใช้เข้าแล้วเกิดเรื่องทีเดียว

เกิดเรื่อง

ถ้าเขาเอามาใช้เราก็เกิดเรื่อง นี่เวลานี้ เกิดเรื่องแล้ว เรื่องความตาย เกิดเรื่องแล้ว


เรื่องเราจะไม่เอาตายมันก็จะตาย เราก็จะให้เป็นอยู่ นี่แหละเขายักเยื้องอย่างนั้น
ต่อเนื่องกันอยู่ เห็นตัวกันหวุดหวิดเชียว เห็นตัวหวุดหวิด
แล้วก็จับหวุดหวิด ๆ ไป

ไอ้ฝ่ายหนีก็หนีหวุดหวิด ๆ ไป
ไอ้ฝ่ายสู้ก็สู้ หวุดหวิด ๆ ไป ไอ้นี่แหละ
เป็นตายละ เอาแน่ละ
ทุกท่านด้วยกันต้องกระทบอย่างนี้หมดทุกคน นะ ."ต้องสนใจ"
ไม่ต้องฟั่นเฟือนไปไหนละ ต้องสนใจทีเดียว เอ้า เท่านั้นนะ