โคตรภูสงฆ์_พระดำนา

#โคตรภูสงฆ์_พระดำนา

“…เห็นพระดำนาไหมลูก สงสัยจะเป็นแม่ชีของสำนักแม่ชีแก้ว โอ...น่าเกลียด ออกเฟสคนสาธุ สลดหดหู่…คำแก้ว พรรษามากแล้วพรรษาก็เท่ากันกับเราแต่บวชทีหลังเราเรื่องของเรื่องมัน วันนั้นเราไปมากราบเราอยู่ พ่อแม่ครูอาจารย์ก็ไม่ได้พาทำ อะไรกันหนักกันหนา...คำแก้ว ทำนาดำนาใส่เสื้อม่อฮ่อมเห็นไหม พวกเราเห็นไหม ลูกเขาให้ดูเมื่อวานนี้ โอย...ถ้าเป็นพระบ้านเราก็ไม่ว่าอะไรพ่อแม่ครูอาจารย์พาทำเหรอ ธรรมวินัยก็มีอยู่นะมันเป็นบ้าอะไรกันหนักกันหนา มันกระเทือนเรา เรากไม่อยากจะพูดมันเรื่องของเขา เขายิ่งมีลาภสักการะมากเป็นหมื่นล้านแสนล้าน เราจะไปว่าเขาได้ไงเดี๋ยวจะว่า “มึงมีอะไรไหมล่ะพระน้อย เดี๋ยวเขาจะว่าเอาอีก” (หัวเราะ) เราไม่มีอะไรก็มีแต่ใจที่บริสุทธิ์จะว่าอะไร ไปดำนำไปทำนาโครงการอะไรเพื่อพอเพียงนี่แหละ โอ...นี่แหละ

ในภายภาคหน้าต่อไปเมื่อสิ้นศาสนาเราจะเห็นพระทำไร่ไถนามีผ้าเหลืองผูกแขนมีลูกมีเมียเริ่มแล้ว งี่เง่าอะไรขนาดนั้น สาธุด้วยกันนะนี่อุบาสกอุบาสิกาพระก็สาธุด้วยกัน มันงี่เง่าพอกันหมดเลย พระพุทธเจ้าบอกว่าให้ออกมาจากบ้านจากเรือนนี้ออกมาทำนางั้นเหรอเนี่ยสะเทือนเรา เราก็เลยดูแป๊บหนึ่งลูกให้ดูเมื่อวานนี้ในรถ...หลวงปู่เห็นไหมว่างั้น โอ...ไม่ใช่ใครด้วยเป็นพระศิษย์พ่อแม่ครูอาจารย์เราด้วย อือ...พระดังด้วย คนก็สาธุท่านทำถูกแล้วเป็นตัวอย่างไว้ (หัวเราะ) แล้วพระวินัยเอาไว้ไหน พระพุทธเจ้าบัญญัติต่อไปในภายภาคหน้าเมื่อจะสิ้นกาลศาสนา ใกล้จะสิ้นศาสนานี่จะใกล้แล้วเหรอ พระทำไร่ไถนามีผ้าเหลืองผูกที่ข้อมือ เวลาคนไปทำบุญก็ไปทำบุญกับคนนั้น มีลูกมีเมีย ท่านเรียกว่าอะไรนะภาษาบาลี โคตรภู หรืออะไรเนี่ยพ่อจะไปค้นดูใหม่ศึกษานานแล้ว มันน่าเกลียดนะลูก

พระไม่ใช่พระธรรมดา พระศิษย์พ่อแม่ครูอาจารย์เรานี่ เราก็ออกจากบ้านออกจากเรือนแล้ว หน้าที่ของพระก็มีบอกอยู่แล้วว่าต้องเดินจงกรมนั่งภาวนา บวชมาก็เพื่อละกิเลส ตอนเช้าก็บิณฑบาตนี่นั่นจะว่าไง อริยประเพณี ประเพณีของพระเรา ไม่ใช่ว่าไปทำไร่ไถนา ถ้าไปทำไร่ไถนาแล้วบวชมาหาวิมานอะไร งั้นก็มีลูกมีเมียทำไร่ไถนาค้าขายต่อไปสิ พอทำไร่ไถนาก็เอ้า...ที่วัดก็กว้างใหญ่ไพศาล ปลูกมันปลูกอ้อย โฮ...ค้าขายแล้วก็ตั้งเป็นการขายในวัดเลยเหรอ ปลูกพืชผักต่าง ๆ ขายในวัดอย่างงั้นเหรอ มันก็เหมือนอยู่ที่กรุงเทพฯนั่นแหละ เขาบอกว่าเศรษฐกิจพอเพียง (หัวเราะ) โฮ...ความเสื่อม คนก็สาธุพระท่านขยันหมั่นเพียรไม่งอมืองอเท้า (หัวเราะ) เราเห็นก็มันเป็นยังไงล่ะ...คำแก้ว มันเกิดปลงธรรมสังเวชนะ เราก็เลยไม่พูดเลย เพราะอยากให้ลูกดูแค่นั้นที่พูดนี่ดูสิลูกก็ไม่ได้ว่าใครหรอกนะ และก็ไม่ได้สาธุ ก็ไม่ได้ว่าเพราะไม่มีหลักคำสอนของพ่อเราพุทธบิดา โฮย...นี่มันกระเทือนไปหมด กระเทือนไปหมด
แม่ขาวก็สนั่นอยู่ในที่ดำนา จับมัดกล้าเกลียดขี้ตม พระก็ยิ้มบอกว่านี่แหละคือเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับสังคม โฮ...ขำ...คำแก้ว ไม่มีปัญญาเลยเหรอลูก งี่เง่าขนาดนั้นเชียวเหรอ ไม่มีความเคารพในธรรมในวินัยเชียวเหรอ เราก็ไม่ไปว่าเขาหรอกเราเพียงพูดให้ลูกฟังอยากให้ลูกดูแค่นั้น พระที่วัดไหนลูกก็ดู (หัวเราะ) ไม่ใช่พระธรรมดานะ พระมีลาภสักการะมากด้วยพากันเปิดดูเลย มีมูลนิธิเป็นหมื่นล้านแสนล้านด้วยเป็นตัวอย่างให้กับประเทศชาติบ้านเมืองในเศรษฐกิจพอเพียง เออ...งั้นก็มีเมียคนหนึ่งลูกคนหนึ่งก็เศรษฐกิจพอเพียง ไม่ต้องให้ใครมาประเคนของ เออ...ไม่ต้องให้ใครมาซักผ้าไม่ต้องยุ่งเหยิงวุ่นวายเพราะมีเมียดูแลอยู่แล้ว ก็สาธุท่านเศรษฐกิจพอเพียง ท่านมีเมียเดียวมีลูกเดียว (หัวเราะ) นับวันมันจะเสื่อมไป ๆ มันจะเสื่อมขนาดนั้นเชียวเหรอคำแก้ว ยังไม่ถึงที่สุดเลยนะยังไม่ถึงที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติเมื่อใกล้จะสิ้นศาสนา พระทำไร่ไถนาคน (หัวเราะ) มันจะสิ้นไวขนาดนั้นเชียวเหรอ ใส่เสื้อหม้อฮ่อม เกลียดขี้ตมอ้อกรอกอยู่ ยืนยิ้ม คนก็สาธุ ๆ ๆ ๆ ๆ ท่านเป็นตัวอย่างให้กับพวกเราว่าไม่ขี้เกียจขี้คร้าน (หัวเราะ) พอกันไปหมดเลย

ความรู้สึกพ่อมันเป็นความรู้สึกอีกความรู้สึกหนึ่ง ความรู้สึกเคารพเทิดทูนในศาสดา พระพุทธเจ้านี้ให้พวกเราไปบิณฑบาต มีผู้ที่ใส่ให้นั่นแหละคืออาหารที่บริสุทธิ์ไม่มีก็ไม่ฉัน อยู่ตามกรรมนั้น ๆ เป็นอะไร บิณบาตรเป็นวัตร ถ้าไม่บิณก็ไม่ฉัน ยกเว้นอาพาธหรือแก่ชราภาพมากหรือมีเหตุบางสิ่งบางอย่าง อันนี้มันไม่มีอะไรที่บอกว่าสมบูรณ์บริบูรณ์ที่ให้เราเห็นตามธรรมตามวินัยเลยคำแก้ว พ่อก็ไม่เข้าไปก้าวก่ายครูอาจารย์หรอกก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก จะพูดว่ามันจะเสื่อมขนาดนี้ศาสนาเรา ใครจะทำอะไรก็ทำใครจะมีลูกมีเมียก็มีไปเถิดจะทำไร่ไถนาปลูกผักปลูกพืชค้าขาย ปลูกฟักแฟงแตงกวาปลูกทุเรียนก็เอาสินั่นมีแล้วนี่ ในวัดแถวที่เราไปนั่นวัดหมู่คณะ ห่วงต้นทุเรียนไม่ไปไหนไม่มาไหนล่ะ เช้าก็ไปรดทุเรียน เย็นก็รดทุเรียน โอย...มันจะอย่างงี้เชียวเหรอพระเรานี่นะ อย่างงั้นมันก็เหมือนเปรตตัวหนึ่งล่ะพูดให้ฟังตรง ๆ นะ ธรรมวินัยเอาไว้ที่ไหนไม่เคารพศาสดาตัวเองเหรอ...”

พระธรรมเทศนา : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๒๐ กรกฎาคม ๒๕๖๕