เหตุใด คนนั่งสมาธิถึงจิตวิปลาตได้ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลหลังคาแดง

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับตัวเองครับ
ประสบการณ์ที่เป็นอุทาหรณ์สอนคนที่คิดจะไปเอาบทสวดของคนแปลกหน้ามาสวดโดยที่ไม่ศึกษาให้ก่อน
ย้อนกลับไปเมื่อผมอาย22-23ปีผมได้ไปบวชวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี อำเภอ หนองเสือ ถ้าสังเกตุดีวัดนี้ จะมีการบูชามหาภูตรูปสี่ วันนั้นผมจำได้หมดถึงเหตุการณ์ คือผมได้บทสวดมนต์จากชานผู้หนึ่งเขาเรียกว่าชีตาขาว เข้าได้ให้บทสวดมนต์แก่ซึ่งเป็น คาถาเปิดตาที่สามและบทสวดเพื่อปิดตาที่สามไว้ด้วยแต่เนื่องพระอีกรูปบอกไม่หมดเปลือกจึงเกิดเรื่อง ในคืนของวันนี้เองด้วยความอยากรู้อยากพอสวดไปได้สักซักพักจากเรื่องปกติก็ไม่ปกติสะแล้วเกิดเรื่องครับอยู่ดีผมก็เห้นแต่ของที่ไม่ดีเต็มไปหมดอย่างเช่นซากสัตว์ที่ตายเต็มไปหมดมีเสียงของสัตว์ร้องระงมไปทั่วทิศ จนทำให้ตอนผมตระเลิดวิ่งหนีออกจาวัดนนั้นด้วยความกลัว พลั่นมีเสียงบอกถ้าเองไม่ออกจากวัดภายใน3วันเองตาย จากนั้นผมไม่คิดอะไรอีกนอกจากวิ่งอย่างเดียวถึงขั้นขนาดแก้ผ้าวิ่ง พูดแล้วก็ตกลงตัวเองแต่ตอนรู้สึกว่าคันตัวมากจึงถอด แต่ช่วงเวลานั้นปรั4-5ทุ่ม ชาวบ้านชาวช่องเค้าหลับกันหมดแล้ว ส่วนผมก็วิ่งไปหาหมอนวดแผนโบารณที่ชายวัยกลางคนที่ผมรู้จักให้ช่วย หมอคนกลับบอกผมว่าไปโดนอะไรมาทำไมหน้าถึงมืดดำ เข้าไปมนบ้านเค้าหมาเค้าก็ไม่กัดจนเค้าต้องเอาเสื้อผ้าให้ใส่ แล้วโทรหาสายตรวจให้มารับผมไป ต่อมาก็ยังเกิดภาพหลอนอยู่พอถึงโรงพักก็เห็นคนจะมาทำร้าย จึงวิ่งไปขึ้นรถประจำทางหรือรถหวานเย้นแล้วเห้นคนบนรถพูดคาถาทำปากหมุบหมิบจึงดึงไม้ถูพื้นไว้ป้องกันตัว จนกระเป๋าบอกให้ก็เดินไปเรื่อยๆจนมาเจอรถเมล์ใจดีเค้าจะไปส่งที่ฟิวเจอร์ มีคนช่วยผมด้วยให้เงินมา150เค้าบอกให้ไปซื้อรองเท้าเพราะตอนคือตอนนั้นเดินเท้าป่าวเลย จิตนึ่งคิดได้จึงไปซื้อนมกับขนมมากินเพื่อปะทังหิว เหลือ100ได้รองเท้าอาแปะมาคู่หนึงก็เดินไปขึ้นรถจุดหมายคือกลับบ้านเราให้ได้ หลังจากกลับบ้านได้มาลงที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แล้วก้หลังมันกลางฟุตบาทที่มีคนรอรถเมล์ตอนนนั้นหหิวน้ำเงินก็ไม่พอนั่งหลับตาไปสักพักมัคนใจดีซื้อน้ำเปล่ากับสปอนเซอร์ค้องขอบคุณคยใจบุญคนนั้นด้วยครับทำให้ผมมีมีแรงกลับ พอถึงบ้านผมเห็นหน้าบ้านตัวเองมีอักขระยันต์เต็มไปหมดจึงฉีดนำ้ล้างไปทั่วจนพอใจจนมีคนโทีตามแม่ผมให้มาดูกลัวไฟฟ้าลัดวงจร พรุ่งนี้จะมาเล่าใหม่ ขอบคุณครับที่ติดตาม

 

กว่าจะเรียบเรียงให้เข้าใจ ในสิ่งที่คุณจะสื่อให้รู้ ก็เล่นเอาแย่!! ค่อยๆเล่าก็ได้จ๊ะ ไม่ต้องรีบ
ปูเสื่อรอได้จ๊ะ..

 

ต่อเลยนะครับ
พอหลังจากแม่ผมกลับบ้านมาเจอผม ก็ไม่รู้นึกยังพาไปกินชาบูชิเกิดเหตุอีกคือได้ยินเสียงติ้ดๆๆๆเหมือนเสียงระเบิดจึงบอกให้แม่เลิกกินกระทันหันแล้วกลับมานอนไม่หลับทั้งคืนเที่ยวเอาพระพุทธรูปพระสงฆ์นิมนต์ไปไว้หัวเตียงแล้วหลับตื่นเช้ามากะเอาอีกแล้ว คราวนี้หยิบขลุ่ยมาเป่าเสียงเดียวดังลั่น แล้วเดินไปกับแม่พาไปที่ร้านสังฆภัณฑ์เพื่อถาใเค้าว่าลูกทำไมถึงเป็นแบบนี้ วันนั้นจึงออกเดินทางไปสถานปฏิบัติไตรธรรมสระบุรีเพื่อรักษาจิตให้สงบ เจ้าหลวงพี่ท่านหนึงบอกว่าเราต้องรักษาศีลอยู่ในชุดขาวใส่บาตรทำบุญไม่ต้องนั่งสมาธิให้เดินจงกลมแทน ต่อจากนั้นตกกลางท่านให้ไปนอนที่กุฎิคนเดียวคนนั้นเจอผีเล่นงานทั้งดึงทั้งเคาะหลังคาตัวกุฏิมีล้อเกวียนด้วยเราจากความจินตนาการณ์ของผมนะผมเอาของที่มีอยู่รบตัวมาตั้งแหละวางแผนเหมือนค่ายกลในสงครามเลยแล้วอุปโหลกตัวเองว่าเป็นแม่ทัพโบราณท่านนูนท่านนี้บ้างในตอนนั้นผมเจอหอยสังข์ซึ่งเป็นศาตราของพระนารายณ์เก็บขึ้นมาแต่แปลกสถานที่นี้แต่กุฎิมีพระฉายาลักษณ์เจ้าอยู่หัวแต่ละพระองค์แหละผทก็เก็บสิ่งของปริศนาได้เต็มไปและของเกี่ยวกับพี่พรามณ์ด้วยมีกุฏิหนึ่งที่ผมเค้าไปหลับสบายที่สุดมีขวดนมแบบที่เค้าไปใส่นมโบราณมีแท่นหิน และมีแมลงและกบที่ฟังเสียงผมเหมือนพูดคุยกับผมกบตัวหนังมีสีเหมือนจีวรแต้มี่ตัวหัวกบผมจินตนาการณ์คงเคยเป็นพระมาก่อนแน่เลย จากนั้นผมก็เก็บเม็ดประคำขององค์พระศิวะได้จำนวนมากจนมีหลวงพี่เค้าไปตามถึงหนึ่งกิโลเมตร เสียงธรรมชาตินกแมลงร้องระงมไปหมด ซึ่งผมชอบมาก มีอยู่คืนหนึ่งผมเอามือลูบพื้นก็เกิดฝุ่นผงและแมลงโดยเฉพาะมดจะออกมาเยอะมากแล้วกลางดึกสะงัดต้องตกใจเพราะมีเต่าทองเป็นพันๆตัวมาอยู่ที่พื้นหน้ากุฎิที่ผมอยู่พอรุง่เช้าก็อันตธานหายไปหมด หลังจากนั้นผมก็อยู่กุตินั้นไม่ได้เพราะรูปปั้นพระสังจายองค์ทีาเป็นพลาสติกมีหน้าที่น่ากลัวผิดแผกไผจากเดิมจึงได้ให้หลวงพี่คืนไป ตกกลางดึกมีเสียงเหมือนใกล้จิกที่หลังดังและถี่มากๆจนอยู่ไม่ได้ จนมาอยู่ที่ศาลาปฏิบัติธรรมตอนกลางคืนก็มีเสียงเหมือนพระสงฆ์มาพูดให้ทำตามตนไปเจอพระธาตุเสือสี่ทิศและดอกสาละและนำ้มนต์ผมนำทุกอย่างมารวมกันแล้วอยู่ก็ไปที่ชงกาแฟทำเหมือนคนมีองค์ลงประทับแล้วก็นั่งปรุงกาแฟยาจนเสร็จ จากนั้นก็เอามาเทลงพื้นเอานมสดราดเพื่ล้างอาถรรพ์พืื้นศาลานั้นจนเกิดมีพระธาตุหรืออัฐกระเต็มรอบศาลาจากนั้นรุ่งเช้าผมก็ออกโรงอีกแล้วครับคราวนี้วิ่งเข้าป่าเลยและอยู่ในป่าได้สักพักก็มีคนมาตามในใจนึกขึ้นได้เลยสวดคาถาอิมัสมิงมงคล จักรวาล จนเถาวัลย์ก็เลือยห้อมล้อมตัวผมหมดจึงำม่มีคนเห็นผมเลย ผมหิวนำ้มากจึงวิดน้ำในแอ่งกินมากินจากนั้นก็ออกจากไปเจอสถานที่ราชการก็เดินไปเพราะบนท้องฟ้าเมฆขึ้นเป็นลูกศรชี้ไปที่นั้นจึงไปขอน้ำเค้ากินได้น้ำฝนเย็นๆกินจนชื่นใจแม่ผมกับอาแปะอาอึ้มก็ขับรถมารับผมแล้วพาไปตำหนักทรงเพื่อให้อาบน้ำปูนแดงผสมน้ำมนต์แล้วขอขมาแม่ทุกอย่างดูดีขึ้นจนกับถึงบ้านแล้วก็ระแวงอีกถึงบ้านก็ร็อคประจะทำร้ายตัวเองแต่ไม่ทำหรอกกลัวตายเหมือนกันสรุปรุ่งเช้าอีกวันไปโรงพยาบาทจิตเวชบ้านสมเด็จเจ้าพระยา วินิจฉัยว่าเป็นโรคจิตเภทหลังจากนั้นก็รักษาจนถึงทุกวันจนตอนสุขภาพปกติเหมือนคนทั่วไปแล้วคนครับ
ปล.เรื่องนี้เป็นจินตนาการณ์ของคนป่วยโรคจิตเภทอย่าว่าอย่าถือสาผมเลยนะครับขอบพระคุณครับ

 

ฝึกมาธิเอง
ให้ความสำคัญกับเรื่อง
ศีลมากน้อยแต่ไหนเพียงไรครับ
Poplook
คือหมายถึงได้มีการประพฤติศีลบริ บูรณ์ก่อนหรือไม่ฮะ

 

ถ้าไม่ก็ต้องเริ่มบำเพ็ญศีลให้บริบูรณ์ก่อน
สักระยะค่อยไปนั่งมาธิ หากจิตหายจากวิปลาศ

ทั้งนี้ เนื่องจากการที่ศีลไม่บริบูรณ์จึงเกิดช่องโหว่
ให้เจ้ากรรมนายเวรเข้าขัดขวาง การทำสมาธิที่ขาด
ครูอาจารย์ จึงมีความเสี่ยงกับการถูกขัดขวางจนหลอน
และควบคุมสติตัวเองไม่ได้ คือสติแตก

 

ลม. ช่วยพูดให้เข้าใจที ใครกันนะเจ้ากรรมนายเวร

 

จขกท. เขียนเล่าได้สนุกดีมาสาระ แต่ตัวหนังสือติดกันอ่านยากหน่อย

ที่ว่า "เหตุใด คนนั่งสมาธิถึงจิตวิปลาตได้ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลหลังคาแดง"

มี ตย. ที่

ผู้ปฏิบัติกัมมัฏฐาน จำต้องมีผู้มีประสบการณ์แนะนำ - กฎธรรมชาติ - กรรมฐาน - Wunjun Group

 

คนจะบ้าทำอย่างไรก็บ้า
คนบ้ามีอยู่อยู่ทั่วไป