เหตุแห่งการร้องไห้... พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ

<TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center bgColor=#e2e2e2 border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ecfae0>เหตุแห่งการร้องไห้ </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR bgColor=#ffffcc><TD vAlign=center></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 align=center bgColor=#f5f5f5 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>เหตุแห่งการร้องไห้


ในการศพต่างๆมักจะเห็นคนร้องไห้ การร้องไห้ในงานศพนี้มันก็อาจจะแบ่งได้หลายลักษณะ ลักษณะแรก ก็คือเกิดความรักความอาลัย ลักษณะที่สอง ก็คือพึ่งตนเองไม่ได้ ลักษณะที่สาม ก็คือกลัวผู้ตาย
จะไปไม่ดี

เมื่อมีคนตายเกิดขึ้น ส่วนใหญ่จะมีการร้องไห้กันการร้องไห้อย่างนี้ ก็เนื่องจากมีใยต่อกัน
ใยแห่งชีวิตต่อกัน คือ สายใยแห่งความรักได้แก่...

"สายโยงใย" คือ เป็นสายเลือดเดียวกัน
"สายเยื่อใย" คือ มีความสัมพันธ์กันในสองตระกูล
"สายห่วงใย" คือ ห่วงหาอาทรต่อกัน

แต่การร้องไห้ประเภทที่สองนอกจากรักอาลัยแล้วก็คือว่า "พึ่งตนเองไม่ได้" ส่วนใหญ่แล้ว
เมื่อพ่อแม่ตาย หรือผู้มีอุปการคุณตาย เด็กๆ ที่พึ่งตนเองไม่ได้ก็มักจะร้องไห้ บางทีก็ไม่ใช่เด็ก โตๆ แล้วพอพ่อแม่ตายก็ร้องไห้ใหญ่ เพราะอะไร เพราะตัวพึ่งตนเองไม่ได้

พระภิกษุหลายรูปเมื่อได้ทราบข่าวว่า พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพาน ก็ร้องไห้ เพราะยังไม่สำเร็จพระอรหันต์ ยังตัดกิเลสไม่ได้ ​

ข้อนี้ฉันใดถ้าหากว่า เราไม่อยากร้องไห้ เราก็ต้องรีบสร้างที่พึ่งให้ตนเองให้ได้ และเราสร้างที่พึ่ง
ก็ได้พึ่งที่สร้าง ทำที่พึ่งก็ได้พึ่งที่ทำ ​

ดังนั้นถ้าไม่อยากร้องไห้เมื่อพ่อแม่ตาย จนน้ำตาเป็นสายเลือด และก็ไม่อยากทุกข์ยากลำบากล่ะก็ เมื่อท่านมีชีวิตอยู่ ท่านส่งเสียเรา ท่านส่งเสริมเรา เราต้องส่องแสงให้ได้ และท่านตายแล้ว เราจะไม่ร้องไห้ ถ้าร้องก็กลายเป็นกรณีแรก ​

นี่เป็นลักษณะการร้องไห้อย่างที่สองคือ คนร้องไห้นั้นเพราะพึ่งตนเองไม่ได้ ​

ส่วนการร้องไห้ประเภทที่สาม"กลัวว่าคนตายจะไปไม่ดี" อย่างนี้เกิดขึ้นในกรณีของพ่อแม่ซึ่งลูกตายกลัวว่าลูกตายแล้วจะไปไม่ดี เพราะยังไม่มีบุญเป็นทุนนำไป เหมือนกับลูกออกจากบ้านแล้ว
ไม่มีสตางค์ไป พ่อแม่ก็มักจะร้องไห้ หรือเหมือนกับมะม่วง ถ้าเราเด็ดมันอ่อนๆ แล้วลูกมันขาดจาก
ต้นแล้ว ต้นมันจะพ่นยางมัน แสดงถึงความอาลัยลูกของมันว่า ลูกของมันจะไม่งอกงาม เพราะยังไม่มีทุนของชีวิตในเม็ดนั้น ​

ดังนั้นลูกๆ ทุกคน เมื่อพ่อแม่แนะนำให้ทำดี ทำบุญ ก็ทำดีทำบุญ เป็นทุนชีวิตเถอะ จะได้ทำให้ท่านไม่ร้องไห้ และมั่นใจ ​

พระราชวิจิตรปฏิภาณ (เจ้าคุณพิพิธ)​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>ขอบคุณแหล่งที่มาจาก : พลังจิตดอทคอม


</TD></TR></TBODY></TABLE>ต้องขอโทษด้วยค่ะ อยากคัดลอกมาให้อ่านในห้องนี้ ออกจากเวบพลังจิตแต่ไม่ทราบว่าห้องไหน?


</TD></TR></TBODY></TABLE>
คัดจาก http://www.teenee.com

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ...ดีแล้วชอบแล้ว

..เฮีย ฯ ยังไม่เคยอ่านเลย