เรียนถาม ศีลคนตาย สมาธิหัวตอ ปัญญากิเลส เป็นเยี่ยงไร

เรียนถาม..
ศีลคนตาย สมาธิหัวตอ ปัญญากิเลส เป็นเยี่ยงไร

 

งองูฉองตัวทำไมจั๊บ

ศีลคนตาย ก็เป็น มุขนัยของ หลวงปู่มั่น ....เทศนาฟาดกลับคนอวด
ศีล227ข้อแต่ไม่รู้จัก "ใจ"

ศีลคนตาย ประเด็นคือ หา "ใจ" ให้เจอ หายังไง หลวงปู่เทสก์บอก
ให้กลั้นลมหายใจ แล้วอึดไว้ ช่วงเวลาที่กองลมยังไม่เคลื่อน จะเจอใจ
ดิ้นๆๆๆๆๆๆๆ แสดงความไม่เที่ยง ให้เห็น ....เห็น ใจไม่เที่ยงได้ ก็หาใจเจอ
โดยมี "สติ" เข้าไประลึกเห็นสภาพไม่เที่ยง ของใจ แล้วแลอยู่ เลย
เหมาเรียกว่า " พึงมี สติ รักษาจิต " (ไม่ใช่ไปทำให้มันเที่ยง แต่ให้เห็น
ความไม่เที่ยง ตั้งมั่น แลอยู่ ก่อนจะเคลื่อนกลับมาสู่ กองลมทั้งปวง ตกจากรู้
ไปสู่สักกายะ -- โดนมหาภูตรูปกองลมลากคอกลับมายังโลก !! )



สมาธิหัวตอ ...... อันนี้พอเป็น สาธารณะอยู่ หลายคนใช้ ก็พออธิบายได้ต่อ
ว่า ก็ต่อเนื่องจาก หาใจ ให้เจอก่อน ถ้าหาใจไม่เจอ เห็นจิตเที่ยง ร้อยละร้อย
เป็นเรื่อง "สมาธิหัวตอ" เพราะ มันไม่มีการ พิจารณาไตรลักษณ์เห็นความไม่เที่ยง
ถ้า สมาธิใด ใช้ไปเพื่ออาศัยระลึกเห็นความไม่เที่ยง มีการ พิจารณา มีการรื้อค้น
...............มีการเข้าไปเห็นแล้วแลอยู่ ( อิกขิ + เบกขา หรือ อุเบกขา ) ก็จัด
ว่าสมาธิใดที่กำลังใช้อาศัยระลึก ก็ใช้ได้

" ปัญญากิเลส " อันนี้ ค้นกูเกิ้ลแล้ว พบว่า มีใช้อยู่ ท่านเดียว และ ท่าน
นั้นก็ยังมีชีวิตอยู่ ...อันนี้ ไป " ไขก๊อก " เอาเอง กล้าเป่า กล้า
ก็ไปถามต้นบัญญัติ ถ้าไม่กล้า หาใจไม่เจอ ก็ ฮิววววววววววส์ ซื่อจนเซอ(ไม่มีไม่เอก หน่า )

 

สมาธิหัวตอ การนั่งสมาธิที่สูญเปล่า สักแต่ว่านั่งได้นานเฉยๆ แต่ไม่เกิดคุณประโยชน์ใดๆ
ในการนั่งนั้น

ศีลคนตาย คนตายหรือท่อนไม้ ก้อนหิน ก็ดุจเดียวกัน ไม่เคยถือมีดไปวิ่งฆ่าใคร
ไม่เคยลักทรัพย์ ไม่เคยผิดในกาม ไม่เคยพูดโกหก ไม่เคยเสพของมึนเมา
แต่จะเรียกว่า รักษาศีลได้หรือ
คนมีชีวิต ไม่เคยฆ่าสัตว์ เพียงเพราะแขนขาด้วนจับอาวุธฆ่าใครไม่ได้ ขโมยของใครไม่ได้ จะเรียกว่ามีศีลได้หรือ ไม่เคยพูดโกหก เพียงเพราะว่าเป็นใบ้พูดไม่ได้ จะเรียกว่ามีศีลได้หรือ
หากเรียกว่ามีศีลได้ อย่างนั้นคนที่ตายไปแล้วคงยิ่งมีศีลมากกว่า เพราะไม่ได้ทำผิดอะไรเลย
เหมือนวัวควายที่กินหญ้า จะบอกว่าวัวควายรักษาศีลไม่กินเนื้อสัตว์ก็กระไรอยู่

 

ความหมายของข้าพเจ้า
ศีลคนตาย ศีลที่ไม่เป็นของพระอริยศีลที่ไม่ได้นำมาซึ่งพระนิพาน

สมาธิหัวตอ เป็นสมาธิที่ติดความสุขความสงบ
ในสมาธิ สมาธิแบบนี้ ขาดปัญญาตัดกิเลส

สมาธิให้ความสงบ แล้วหลงสำคัญผิดว่าเป็น
ปัญญาโลกุตตระธรรม ยังเป็นแค่สมาธิกดทับ
กิเลส

 

ปัญญากิเลส ปัญญาที่เกิดจากความคิดปรุงแต่ง เรียนรู้ โดยจิตที่ยังมีกิเลส
และไม่อาจช่วยให้ละกิเลสได้
ปัญญาที่มีอวิชชาและตัณหาเป็นแรงผลักดัน
(ก็ไม่รู้ว่าจะถูกต้องตามนิยามความหมายของเจ้าของคำพูดหรือเปล่านะ)

 

ศีลต้องประกอบด้วยการมีเจตนาเว้น...เพราะรู้ดีว่าถ้าไม่เว้น
ก็จะเเป็นการบียดเบียนตนเองหรือผู้อื่น
ก็เลยมีความ
ตั้งใจเว้นจากการประพฤติที่จะก่อให้เกิด
การเบียดเบียนผู้หนึ่งผู้ใด เพื่อเป็นการรักษาความเป็น
ปกติสุขในสังคม
ดังนั้น ศีลที่ไม่ประกอบด้วยเจตนางดเว้น ก็ไม่มีอานิสงค์ใดๆ
คุณค่าจึงเท่ากับคนตาย ย่อมไม่สามารถละเมิดศีลโดยไ
ม่ต้องมีเจตนาเว้น

ตอบข้อเดียวพอฮะ

 

สมาธิหัวตอ

คือ คนที่ ทำสมาธิ แล้วบอกผลว่าสมมุติว่า หลอกตัวเองว่า เข้าใจว่า การทำสมาธิแล้ว ว่าง ว่าง ว่างไปหมด สบาย ๆ สบายไปหมด ว่างจากคำบริกรรม บลาๆๆ แล้วเข้าใจว่า เป็นการปฏิบัติถูกทาง ครับ

เพราะจิตยังไม่เป็นสมาธิ แล้วก็ไป สมมุติว่าเข้าใจว่า นั่งสมาธิ แล้วสมมุติไปเอง ว่า จิต ว่างๆ ๆ ๆ สบายๆ จิตสบายไปหมด ครับ คือ การปฏิบัติ เป็นหัวตอ นั่งหัวตอ อยู่แบบนั้นไม่รู้ตัวว่า หัวตอ แล้วเข้าใจว่า ตัวเอง กำลังปฏิบัติถูกทาง

จิตไม่เป็นสมาธิ ไม่มีคำบริกรรมไม่ได้ฝึกจิตให้มีกำลังให้เป็นสมาธิ ไปสร้างอารมณ์สมมุติ จิตว่าง สบายๆ แบบคิดเองเองเอง ว่าตัวเองกำลังว่าง ว่าง ว่าง สบายๆ หัวตอ อยู่แบบนั้นนั่นเอง
^^

 

ขอตอบตามความเข้าใจส่วนตน
มีศีลเมื่อตายไปแล้ว จะไม่เกิดประโยชน์อันใด
นั่งสมาธิก็เพื่อสักแต่ว่านั่ง จะไม่เกิดประโยชน์(ปัญญา)อะไร
การเกิดปัญญาโดยยังมีกิเลส ไม่เป็นไปเพื่อความดับทุกข์ ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร

 

ผมคิดว่าถ้าตอบถูกต้อง มีคำตอบที่ดีแล้ว คนอ่านคนฟัง จะเอาไปทำกันได้หรือป่าวน๊า
ถ้าผมเติมคำนำหน้า เข้าไปในสามคำๆ นี้ จะพอเป็นคำตอบได้บ้างไหม

คำตอบที่ว่า คือ ทุศีล มิจฉาสมาธิ และ มิจฉาปัญญา หรือก้คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ที่มี"อุปกิเลสนำ"

ผมขอยกคำพูดพระพุทธองค์น่ะครับ ที่ทรงสอนสุภัททะปริพาชก