เรากินด้วยร่างกายหรือกินด้วยจิตใจ

เมื่อวานได้ไปเยี่ยมญาติที่ป่วยหนักทานอาหารทางสายยางพูดไม่ได้เพราะใช้เครื่องช่วยหายใจใช้เขียนเอา เค้าเขียนว่าหิว ไม่ได้กิน ทั้งๆที่ถูงอาหารแขวนอยู่ข้างๆแต่ต่อตรงเข้ากระเพาะเลย เราทานอาหารเพื่อให้อิ่มท้องหรือทานเพื่อให้อิ่มในอารมณ์ว่าได้ลิ้มรสได้สัมผัสเพื่อให้ได้กลิ่นหรือเพื่อฟังเสียงกรุบกรอบ ญาติเราถึงจะป่วยแต่ท่านสอนให้เราได้เห็นว่าเราทานอาหารด้วยใจมากกว่ากายจริงๆ

 

เรามีความแก่เป็นธรรมดา เรามีความเจ็บเป็นธรรมดา เรามีความตายเป็นธรรมดา ล่วงพ้นไปไม่ได้

 

เรากินด้วยกาย แต่ใจ"เจ้านาย"สั่งอยากกินนี่นู้นนั่น....เยอะ

บางเวลากายหิว แต่ใจไม่อยากก็ไม่กิน เอ!!!สรุป???? งงมั้ย?

ธรรมะสวัสดี

ขออนุโมทนา สาธุจร้า

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ในชีวิตเรา เราเห็น2คนแล้วที่เป็นญาติใกล้ชิดต้องอยู่ในสภาพนี้ นึกในใจว่าถ้าท่านทั้งสองได้ปฎิบัติธรรมคงไม่ต้องทุกข์อย่างนี้

 

ท่านได้พิจารณาแบบนี้ได้ก็ดีแล้ว