เรื่องเด่น เผยบันทึกบทสนทนาระหว่าง "หลวงปู่ดู่" กับ "หลวงปู่บุดดา"!! ... สายใยแห่งความผูกพันของพระอริยเจ้า!!!

เผยบันทึกบทสนทนาระหว่าง " หลวงปู่ดู่" กับ "หลวงปู่บุดดา"!! ... สายใยแห่งความผูกพันของพระอริยเจ้า!!!



บทสนทนาธรรม (ถอดเทป) บางช่วงบางตอนที่สำคัญ

เมื่อครั้งที่ "หลวงปู่บุดดา ถาวโร" มาเยี่ยมอาการอาพาธของ " หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ"

ณ วัดสะแก จังหวัดอยุธยา





หลวงปู่บุดดา : เออ... หายซะ...หายใจไว้ ธรรมะไม่ป่วย ป่วยแต่ร่างกาย ธรรมะไม่ป่วยหรอก

พระผู้ติดตามหลวงปู่บุดดา : พอบ่ายหน่อย หลวงปู่ชวนมาเยี่ยมหลวงปู่ครับ

หลวงปู่ดู่ : ให้หายซะที

หลวงปู่บุดดา : หาย...หายซะ

หลวงปู่ดู่ : อยากให้มามากๆ มันจะได้ตายไวๆ

หลวงปู่บุดดา : พระรุ่นเก่าหายหมดแล้ว ไม่มีใครป่วยแล้ว หายป่วยแล้ว

หลวงปู่ดู่ : เมื่อวานนี้หลวงพ่อโง่นมา...มาเยี่ยม

หลวงปู่บุดดา : หายป่วย...หายไข้ซะ

หลวงปู่ดู่ : ให้สมองดีๆ หน่อย จะได้ไปเกาะผ้าเหลืองพระพุทธเจ้า ... ไม่อยากอยู่แล้วเต็มที

หลวงปู่ดู่บอกกับญาติโยม : นั่นไง...น้ำร้อน น้ำแร้นน่ะ เอ้า! ใครยังไม่ได้ (แป้ง) เรียงเข้ามานะ เอ้า! ให้ท่านจับหัวเถอะ ไม่เป็นไรหรอก เหลือแต่แก่นแล้ว กระพี้หล่น

โยมท่านหนึ่งที่อยู่ใกล้วัดพูดขึ้นขณะทาแป้งเสกของหลวงปู่บุดดา : หมดโรคภัยไข้เจ็บ...หมดทุกอย่างเลย

หลวงปู่ดู่ : ข้าไม่เอาให้หมดโรคภัยไข้เจ็บ ข้าเอาให้หมดกิเลส โลกเอาไว้หน่อย... เดี๋ยวบ้านเขาพัง เขาจะขับตีเอาเข้า

หลวงปู่บุดดา : พระพุทธ พระโสดา สกิทาคา อนาคา อรหันต์น่ะ พ้นได้ (ครับ...ครับ... ยัง...ยังไปไม่ได้) มัจจุราชมันตามไม่ทัน (ครับ) ตามพระโสดาไม่ได้ ตามพระสกิทาคาไม่ได้ ตามพระอนาคาไม่ได้ ตามพระอรหันต์ก็ไม่ได้ มันหายตัวไปหมด ธรรมะก็พ้นได้

หลวงปู่ดู่ถามพระผู้ติดตามหลวงปู่บุดดา : นี่ไปไหนมาด้วยรึ ... หรือมานี่?

หลวงปู่บุดดา : มาจากวัดนั่นล่ะ พระทำงานอยู่ เณรทำงานอยู่ รถมันว่างก็เลยมาได้ ... งานประจำวันไม่ว่างหรอก

หลวงปู่ดู่กล่าวขึ้นขณะญาติโยมกำลังจะประเคนของถวายหลวงปู่บุดดา : ท่าน (หลวงปู่บุดดา) ทอดสะพานไปสวรรค์ให้

พระผู้ติดตาม : วันนี้ว่าง...ไม่ได้ไปไหน หลวงปู่ (บุดดา) ชวนมาวัดสะแกกัน มาเยี่ยมพระป่วยหน่อย ... (หลวงปู่บุดดาบอก) หายๆ

หลวงปู่ดู่ : หลวงพ่อโง่นมาเมื่อวานนี้ บอกไม่มีอะไรแล้วล่ะ...เอาไปทิ้งเขา

พระผู้ติดตาม : หลวงปู่เอาไปทิ้งคลองสิครับ

หลวงปู่ดู่ : ไม่ไปคลองนี่ ... ผมก็อยู่แค่เนี้ย ไม่เดินไปโน่นหรอก ... เหนื่อย

หลวงปู่ดู่กล่าวกับหลวงปู่บุดดา : ที่ถวายนี่...เขาเอามาทำบุญด้วย สังฆทานมั่ง อะไรมั่ง รวมๆ ไว้ เอาไว้สร้างวัด ท่านมาโปรดผม ... ก็เลยจ่ายไปโน่นก่อน มันไกล ที่ใกล้ๆ นี่เอาไว้ต่อไป

หลวงปู่ดู่ : เป็นบุญเหลือเกินล่ะ

หลวงปู่ดู่กล่าวกับโยมท่านหนึ่ง : ทาไป...ทาให้ขาวจั๊วะ ... ไปบ้าน...เอ๊! ใครหว่ามา ... ฮ่าๆ

[หลวงปู่ดู่สั่งให้ศิษย์ช่วยกันนำพระบูชาที่สร้างมาถวายพระผู้ติดตาม ประกอบด้วยพระปางประทานพร หลวงปู่ทวด และหลวงปู่เกษม เขมโก]

พระผู้ติดตาม : เอาตัวหลวงปู่ไปไม่ได้เหรอครับ!

หลวงปู่ดู่ : ไม่ได้หรอก...ต้องเลี้ยงแย่สิ (ไม่เป็นไรครับ...เลี้ยงได้) ไม่ด้ายยย... เลี้ยงผมมันเลี้ยงยาก

หลวงปู่ดู่แนะนำศิษย์ท่านหนึ่ง : กินเลยสิ... กินเลยนะ... เอ้า! กินเลย เออ! เชื่อข้าเหอะ ข้ากินแล้ว...กินเข้าไปสองแก้วแล้ว

พระผู้ติดตาม : หลวงปู่กินข้าวได้แล้วนะครับ

หลวงปู่ดู่ : อ้าว... ได้สองชามแล้ววันนี้





หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ





หลวงปู่บุดดา ถาวโร



หลวงปู่บุดดา : หายโรค...หายภัยซะ ธรรมะรักษาหาย ... ทศบารมีก็สิบ ทศอุปบารมีก็สิบ ทศปรมัตถบารมีก็สิบ บารมีสามสิบยังอยู่ (หลวงปู่ดู่ว่า...สามสิบแล้ว)

หลวงปู่บุดดา : พระพุทธยังอยู่ พระธรรมยังอยู่ พระสงฆ์ยังอยู่ แต่อวิชชาไม่อยู่หรอก... อวิชชามันหนีเราไปแล้ว

หลวงปู่ดู่ : ดีแล้ว... มงคลอย่างสูงสุด... หลวงพ่อท่านหา ท่านมาเองนะ ไม่ได้บอกให้ท่านมานะ ท่านมาเอง เห็นว่างงานก็เลยมาเยี่ยม

พระผู้ติดตาม : หลวงปู่นึกถึงละมั้ง

หลวงปู่ดู่ : นึกถึง... แต่ไม่ได้บอกให้มา...นึกให้มาฉันจังหันที่นี่

พระผู้ติดตาม : นั่นไง... พอดีมีโยมมาจากกรุงเทพฯ ครับ ...ก็เลยมาไม่ได้

หลวงปู่ดู่ : นึกเรื่อยเป็นที่พึ่งสรณะแล้ว ... ผมขอยึดถือ (หลวงปู่บุดดา) ตลอดชีวิตผม ... หลวงพ่อเกษมองค์หนึ่ง...ตลอดชีวิต

*****************************************************************



ที่มา : http://www.luangpordu.com/?cid=453342&f_action=forum_viewtopic&forum_id=41281&topic_id=106873



-----------------------
ที่มา
http://www.tnews.co.th/contents/201202