เทคนิค ของการเช็ค ว่าถูกหรือผิด ในการทำสมาธิ

เกร็ดธรรม
หลวงปู่พุธ ฐานิโย

วัดป่าสาละวัน
อ.เมือง
จ.นครราชสีมา


สมัยเมื่อ อาตมะยังเป็นลูกศิษย์ ท่านอาจารย์เสาร์
อยู่ทางภาคอิสาน
คนที่สนใจในธรรมะและตั้งใจนั่งสมาธิภาวนากัน
ส่วนมากมีแต่คนแก่ๆ อายุมากแล้ว
แต่มาในสมัยปัจจุบันนี้ คนหนุ่ม คนสาว คนแก่
มีความสนใจในการปฏิบัติธรรม แสดงว่า ชาวพุทธทั้งหลายมีความตื่นตัว


และเริ่มจะรู้สึก สำนึกในการแสวงหาที่พึ่ง ให้แก่ตัวเอง มากขึ้นทุกที ทุกที
แต่บางครั้งก็เป็นสิ่งที่น่าเป็นห่วง เกี่ยวกับเรื่องการปฏิบัติธรรม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง


การทำสมาธิ


เป็นปัญหาที่เราจะต้องทำความเข้าใจ ว่าการทำสมาธิ ที่จัดว่า
เป็น สัมมาสมาธินั้น มีความมุ่งหมายกันอยู่ที่ตรงไหน
ในหลักคำสอน ของสมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า
ในเมื่อพระองค์ แสดงธรรม
โดยมากมักจะมี ธรรมะมาเป็นคู่กัน เช่น สัมมาสมาธิ มิจฉาสมาธิ


สัมมาทิฏฐิ มิจฉาทิฏฐิ อะไรทำนองนี่
เรื่องความผิดกับความถูกนั้น
พระองค์มักจะยกขึ้นมาแสดงเป็นคู่กัน
ดังนั้น
เรื่องปัญหาของการทำสมาธิ ในสมัยปัจจุบันนี้
แต่ว่า ลัทธิของใครถูกของใครผิด จะไม่ขอนำมากล่าว




ไอ้เรื่องถูกเรื่องผิดนั้น
อยู่ที่ความตั้งใจหรือเจตนาของผู้ทำ


ถ้าหากผู้บำเพ็ญสมาธิมุ่งที่จะให้จิตสงบ ให้มีจิตมั่นคงต่อการทำความดี
แหล่ะ เพื่อจะให้ เกิดมีสมาธิ มีสติปัญญา รู้แจ้งเห็นจริง
ในสภาวะธรรมตามความเป็นจริง เพื่อจะได้เป็น
อุบายถ่ายถอน ราคะ ความกำหนัด ยินดี
หรือ กิเลส โลภโกรธ หลง ให้หมดไปจากจิตใจ


โดยมิได้มุ่งสิ่งอื่น นอกจากความบริสุทธิ์ และความพ้นทุกข์


แต่ก็ได้ชื่อว่า เป็น สัมมาสมาธิ


ความคิดเห็นของความรู้ความเห็นของท่านเหล่านั้น
ก็เป็น สัมมาทิฏฐิ


ทีนี้ โดย วิสัยของการปฏิบัติ
หรือภูมิจิตภูมิธรรมที่เกิดขึ้นนั้น อ่ะอื๊มๆ


ในระดับต้นๆเนี๊ยะ ก็ย่อมมีทั้งผิดทั้งถูก
แม้แต่อยู่ในภูมิผู้ที่มีภูมิจิตก้าวขึ้นสู่ในระดับ ของความเป็นพระอริยะบุคคลแล้ว
ก็ยังมีความเห็นผิดเห็นถูก ยกเว้นแต่พระอรหันต์ จำพวกเดียวเท่านั้น


ผู้ที่สำเร็จ โสดา สกิทาคา อนาคา แต่ยังไม่ได้สำเร็จพระอรหันต์
และทำไมจึงยังไม่สำเร็จพระอรหันต์
ก็เพราะเหตุ ว่า
สัมมาทิฏฐิในขั้นภูมิ ของอรหันตมรรคยังไม่สมบูรณ์
จึงยังข้องอยู่ จึงยังไม่สำเร็จก่อน


เพราะฉะนั้น ความผิดความถูกนั้น
เราอย่าเพิ่งไปด่วนตัดสินว่า
ใครผิด ใครถูก
เอากันตรงที่ว่า ใครสามารถทำสมาธิจิต ให้สงบลงไปได้แล้ว
สามารถที่จะ อ่าน จิตใจของตัวเองให้รู้ซึ้งลงไปว่า


สภาพจิตของเราเป็นอย่างไร
เรามีกิเลสตัวไหนมาก แหล่ะ ควรจะแก้ไขอย่างไร
นี่เป็นจุดแรก ที่เราจะต้องอ่านตัวของเราเองให้ออก
จะว่าสิ่งอื่นผิด สิ่งอื่นถูกนั้นไม่สำคัญ แม้ว่าเราจะรู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก
แต่เป็นเรื่องภายนอกตัวของเรานั้นไม่สำคัญ


สำคัญในตรงที่ว่า


เราอ่านจิตใจของเรา แล้วก็ปรับโทษตัวเองแหล่ะตัดสินตัวเองว่า
ตัวเองผิดตัวเองถูก นั่นแหล่ะเป็นเรื่องสำคัญที่สุด


ถ้าหากเรายังไม่สามารถที่จะจับจุดนี้ได้ เราจะปฏิบัติ
หรือบำเพ็ญเพียรภาวนาไปเพียงใด
แค่ไหน ก็ไม่มีทางที่จะแก้ไขตัวเองได้


อ่ะอึ๊มๆ อันนี้ เป็นความคิด แหล่ะความเข้าใจ
ขอให้ถือว่าเป็นเรื่องความคิดความเข้าใจ
เป็นเรื่องส่วนตัวของอาตมาพูดเอง


อ่านต่อที่นี่ http://palungjit.org/threads/การทำสมาธิแบบพระอาจารย์เสาร์-หลวงปู่พุธ-ฐานิโย.334258/