เกิดนานแล้ว แต่ยังโง่อยู่

ฝุ่น หรือ ควัน หรือ ฝุ่น+ควัน

ขอออกตัวว่า ข้อเขียนและความคิดเห็นนี้ เป็นความคิดเห็นตามประสาของผม ไม่ได้มีเจตนากระทบถึงผู้ใด หน่วยงานใด และไม่ได้ใช้หรือมีหลักวิชาใดๆนะครับ

เมื่อตอนที่ผมอยู่ที่บ้านในชุมชนหนึ่ง พอถึงฤดูนี้ เช้าขึ้นมาก็มีกลิ่นจากท่อระบายน้ำข้างถนนโชยมา ไม่มีฝุ่นหรือควันแต่อย่างใด เพราะเป็นกลิ่นที่ไม่รุนแรงนัก

อันว่ากลิ่นนั้น มันคือแก็สใช่หรือไม่ ?
เมื่อมาคิดดู มีข้อน่าคิดคือ เมื่อตอนฤดูฝน น้ำฝนตกลงมาก็ซึมลงสู่พื้นดิน สิ่งสกปรกต่างๆที่มีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นจากขยะมูลฝอย ขี้นก ขี้หนู หรือขี้ของสัตว์อื่นๆก็ซึมลงไปในดินพร้อมกับน้ำฝน กลิ่นหรือแก็สจากสิ่งสกปรกทั้งหลายจึงไม่ฟุ้งขึ้นสู่บรรยากาศ

ทีนี้เมื่อหมดฝนล่ะ ไม่มีน้ำฝนเป็นพาหะนำสิ่งสกปรกต่างๆซึมลงดิน ในทางกลับกัน น้ำ ที่อยู่ในดินกลับระเหยขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นและแก็สจากสิ่งสกปรกต่างๆที่ได้ซึมลงในดินก่อนหน้านั้น ระเหยกลับขึ้นสู่อากาศข้างบน
สังเกตุดู ที่เราเดือดร้อนจากฝุ่นควันนั้น เกิดขึ้นในฤดูนี้ ซึ่งเป็นฤดูหมดฝน และเกิดขึ้นในเมืองใช่หรือไม่ ทั้งๆที่ไม่มีการเผา (ถ้ามีการเผาหรือควันลอยมาจากที่อื่นที่มีการเผา นั่นเป็นอีกกรณี) .. ในเมืองมีรถหนาแน่นก็เป็นตัวเพิ่มปริมาณของฝุ่น หรือแก็สให้มากขึ้น .. ใช้คำว่า "ตัวเพิ่ม" เพราะเหตุผลเป็นอย่างนั้น ลำพังถ้าเกิดจากไอเสียโดยตรงอย่างเดียวแล้วก็คงเกิดตลอดปี เพราะรถราก็วิ่งกันตลอดปี ไม่ใช่จะมาวิ่งเฉพาะหน้านี้

ฉะนั้น ความคิดเห็นของผม คิดว่าฝุ่นเกิดขึ้นจากตัวกระทำ 3 อย่าง คือ

1. น้ำที่อยู่ในดินระเหยขึ้นมาพร้อมกลิ่นหรือแก็ส หมายรวมถึงน้ำเสียต่างๆในท่อระบายน้ำ ในบ่อเกรอะ บ่อเก็บน้ำเสียต่างๆ
2. ตัวเพิ่มผสมโรง คือ ควันจากไอเสียรถยนต์ และ
3. อากาศแหัง ฝุ่นที่ผิวถนนหรือผิวดิน ฟุังขึ้นมา เมื่อมีแรงลมเช่นรถวิ่ง หรือการสั่นสะเทือนด้วยเหตุอื่น
(หมายเหตุ เข้ามาเพิ่ม เพื่อให้ครอบคลุม)
​

ความเห็น แล้วจะแก้ยังไง .. คิดว่าต้องรักษาความสะอาดกันมากหน่อย สิ่งสกปรกอะไรๆก็อย่าทิ้งลงสู่ดิน และเตรียมน้ำไว้สำหรับฤดูนี้ ฉีดได้ก็ฉีด ล้างได้ก็ล้าง เพื่อไม่ให้สิ่งสกปรกฟุ้งขึ้นในอากาศ

อนึ่ง ลองสังเกตุดูนะครับว่า ในสถานที่มีการเลี้ยงสัตว์มาก เช่น โซนเลี้ยงวัว เลี้ยงหมู ไก่ นั้นเป็นอย่างไร เพื่อเป็นข้อมูลศึกษาเปรียบเทียบ

ผิดถูกขออภัย ไม่ว่ากันนะครับ
.

 

บ้านใครบ้านมัน

บ้านเรา แสนสุขใจ ...
แม้จะอยู่ที่ไหน ไม่สุขใจดังบ้านเรา
.......... ........ .........
เมฆจ๋า ฉันว้าเหว่ใจ
ขอวานหน่อยได้ไหม ลอยล่องไปยังบ้านเขา
จงหยุดพัก แล้วครวญรักฝากกับสาว
ว่าฉันคืนมาบ้านเก่า ขอยึดเอาไว้เป็นเรือนตาย.

(ขออนุญาตลงเนื้อร้องส่วนหนึ่งของเพลงบ้านเรา ขับร้องโดยท่านสุเทพ วงศ์กำแหง ครับ)
///////////////////

ใครๆก็คงอยากกลับบ้านทั้งนั้น แต่น่าแปลกที่เรื่องยุ่งๆอาจเกิดขึ้นเพราะคนนอก .. ก็คนนี่หนอ บางเวลาก็กินข้าว บางเวลาก็กินเผือก !! ผมเองยังชอบขนมปังไส้เผือกเลย.
.

 

"ร้านเครนไม่ใช่ของเราคนเดียว !"

เนื้อหาของเพลงหลายๆเพลง สื่อความหมายดีมาก
ตัวอย่าง ..เพลงขับร้องโดย "คนด่านเกวียน"
(ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่อเพลง และขอลงเนื้อร้องบางตอนครับ)

"เป็นเรื่องจริงไม่ใช่อิงนิยาย
ที่ปู่ย่าตายายเล่าขานนานมา
มีหลักฐานบันทึกเป็นตำรา
ให้ลูกให้หลานได้ศึกษาเล่าเรียน
.. บทส่งท้าย "อุทธาหรณ์สอนเตือนผู้คน..
....... ........ "​

เพื่อความไม่ประมาท มองอะไรๆให้เข้าถึงข้อเท็จจริงครับ

ฉะนั้น ตามที่มีเม้นท์มากมายว่า ผู้จัดการร้านเครนไม่ฉลาดเสียเลย ทำให้ร้านต้องสูญเสียอะไรต่อมิอะไร เป็นหนี้เป็นสิน เสียพื้นที่ร้าน เสียอุปกรณ์ชิ้นส่วนในร้าน สูญเสียพนักงานในร้าน ต่างๆเหล่านี้ ฉลาดเหรือไม่ฉลาด ? ก็ไม่รู้นะ คิดและตัดสินกันเอาเอง

ลองมองต่างมุมดูบ้าง
เอาคำว่า "ร้านเครนไม่ใช่ของเราคนเดียว" มาเป็นหัวข้อใหญ่ใจความ ขยายความไปก็อาจเป็นว่า (ขอใช้คำว่า"อาจ" นะครับ)
.. จะเป็นอย่างไรก็ช่าง เป็นหนี้แต่มีเงินทอน
.. เสียพื้นที่ร้านไปก็ไม่ใช่ของเรา วันหลังเราก็ปลีกวิเวก ไปหาบ้านหรูๆอยู่ที่ไหนก็ได้ กระเป๋าตุงเสียอย่าง
.. ทรัพย์สินชิ้นส่วนเสียไปก็ไม่ใช่ของเราอีกเช่นกัน
.. เสียพนักงานไป ก็ไม่ใช่ตัวเรานี่นา
...............

เขียนแบบฮาๆ ไม่ลงรายละเอียดตัวตน .. อาจลบออกครับ
.

 

ธรรมชาติของน้ำ ไหลลงสู่ที่ต่ำ
ธรรมชาติของทอง ไหลไปหาที่(ราคา)สูง

ความจริงเรื่องทองไหลไปหาที่สูงนี้ไม่ใช่ธรรมชาติกำหนดหรอก แต่คนเรานี่แหละเป็นผู้กำหนด โดยมีความต้องการเพื่อการเป็นอยู่ ความอยากมีอยากได้ เป็นผู้สั่งการอีกที มีคำเรียกว่า "ปั่น" รึไงไม่รู้นะ

แล้วร้านไหนที่ให้ราคาสูง ทองก็คงไหลไปหาร้านนั้น แน่นอน .. คิดเฉยๆ ไม่ล่วงเกินสมาคมที่เป็นผู้กำกับนะครับ
แต่ในโลกกว้าง ย่อมมีที่ไม่ผูกพันธ์กับผู้อื่น หรือหากผูกพันธ์ก็หาวิธี คนหัวดีย่อมมีชัยไปครึ่งหนึ่ง .. ถ้าเป็นคำคมก็จะเข้ากับที่ว่า "ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยกลก็ใช้มนต์คาถา"

สมมุตินาย ก มีเวทย์มนต์คาถา ก็เศกเครื่องปริ้นท์ให้ปริ้นท์ภาพสวยๆ ที่แลกทองได้น่ะ อัพราคาทองให้สูงๆ ทองก็จะไหลมาเทมาหานาย ก
นาย ก ก็จะรวยทอง ไม่รวยตอนนี้ก็ไม่รู้จะรวยตอนไหน .. อนาคตเป็นไรค่อยว่ากันใหม่

สรุป ผมเพ้อเจ้อ เพราะชีวิตที่อยู่มาจนแก่ ยังไม่เคยมีทองเท่าหนวดกุ้งเลย
เข้ากับคำพูดที่ว่า พูดดี ท่าดี แต่ทีเหลวนั่นเอง ..เอวัง
.

 

อันงามใดหรือจะเท่าใจที่ซื่อตรง
(เนื้อร้องท่อนหนึ่งของเพลง ชายเดียวในดวงใจ ขับร้องโดยท่านสวลี ผกาพันธุ์)

ความหมายกินใจครับ ถ้าโลกนี้มีแต่คนที่ซื่อตรง ใจซื่อ มือสะอาด เรื่องเลวร้ายต่างๆก็คงไม่มี

ภาวะปััจจุบัน ที่คนเราดิ้นกันมาก ข้อควรระวังก็คือ ความไม่ซื่อตรงนี่เอง
เป็นคนซื่อ คนเก่ง คนใหญ่ สิ่งที่ต้องกลัวเมื่อเสวนากับคนอื่นก็คือ คนประเภทปลิ้นปล้อน ตะหลบตะแลง เพราะแม้จะเป็นคนเก่ง แต่ก็อาจพลาดเสียรู้ให้กับคนลักษณะพิเศษดังกล่าวนี้ได้ อาจวันใดวันหนึ่ง

ฉะนั้นก็ต้องยึดภาษิต "คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ อย่าเพิ่งเชื่อจนกว่าจะมี Q.E.D .. quod erat demonstrandum"

ผลกำไรจากบทเพลงครับ
.

 

QUOTE="รูปติดบัตร, post: 12127241
ธรรมชาติของน้ำ ไหลลงสู่ที่ต่ำ
ธรรมชาติของทอง ไหลไปหาที่(ราคา)สูง

ความจริงเรื่องทองไหลไปหาที่สูงนี้ไม่ใช่ธรรมชาติกำหนดหรอก แต่คนเรานี่แหละเป็นผู้กำหนด โดยมีความต้องการเพื่อการเป็นอยู่ ความอยากมีอยากได้ เป็นผู้สั่งการอีกที มีคำเรียกว่า "ปั่น" รึไงไม่รู้นะ

แล้วร้านไหนที่ให้ราคาสูง ทองก็คงไหลไปหาร้านนั้น แน่นอน .. คิดเฉยๆ ไม่ล่วงเกินสมาคมที่เป็นผู้กำกับนะครับ
แต่ในโลกกว้าง ย่อมมีที่ไม่ผูกพันธ์กับผู้อื่น หรือหากผูกพันธ์ก็หาวิธี คนหัวดีย่อมมีชัยไปครึ่งหนึ่ง .. ถ้าเป็นคำคมก็จะเข้ากับที่ว่า "ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยกลก็ใช้มนต์คาถา"

สมมุตินาย ก มีเวทย์มนต์คาถา ก็เศกเครื่องปริ้นท์ให้ปริ้นท์ภาพสวยๆ ที่แลกทองได้น่ะ อัพราคาทองให้สูงๆ ทองก็จะไหลมาเทมาหานาย ก
นาย ก ก็จะรวยทอง ไม่รวยตอนนี้ก็ไม่รู้จะรวยตอนไหน .. อนาคตเป็นไรค่อยว่ากันใหม่

สรุป ผมเพ้อเจ้อ เพราะชีวิตที่อยู่มาจนแก่ ยังไม่เคยมีทองเท่าหนวดกุ้งเลย
เข้ากับคำพูดที่ว่า พูดดี ท่าดี แต่ทีเหลวนั่นเอง ..เอวัง
////////////////////////

ตลกๆนะครับ
สมมุติว่า เครื่องปริ้นท์วิเศษ ปริ้นท์ภาพสวยๆออกมาเพื่อนำไปแลกทอง เมื่อปริ้นท์ภาพออกมามาก ค่าของภาพก็ตกต่ำตามหลักดีมานต์ซัพพลาย แล้วจะแก้อย่างไรดี ??
ทางออกอาจทำได้โดยการเปลี่ยนรูปแบบของภาพ และอาจกำหนดให้ภาพใหม่มีราคาสูงกว่าภาพเก่า ภาพใหม่หนึ่งภาพเท่ากับ1ล้านภาพเก่า ดีมั๊ย ?? โลกแห่งเวทมนต์ย่อมเศกได้หมดแหละ ตราบเท่าที่เวทมนต์นั้นยังขลังอยู่

เขียนเรื่องเบาๆตลกๆ เช้าวันเสาร์ครับ
.

 

ความถนัดกับความสมดุลย์
เมื่อเราถนัดอย่างใดอย่างหนึ่ง ความสมดุลย์ก็จะเสียไป

หลายๆกรณีคงเป็นเช่นนี้ ตัวอย่าง
.. ถ้าเรามีเมียสองคน ใช้งานเมียคนหนึ่งมาก อีกคนก็จะถูกใช้น้อยลง
.. เราถนัดมือขวา แน่นอนเราก็จะใช้แต่มือขวา มือซ้ายย่อมถูกใช้งานน้อยกว่า
.. ถ้าเรามีกิจการ หรือเป็นผู้บังคับบัญชา แล้วเราโปรดปรานคนใดคนหนึ่งมาก แล้วคนอื่นๆจะเป็นอย่างไร ฯลฯ

การถนัดใช้อย่างใดอย่างหนึ่ง ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนเรา เพราะเราจะถนัดไปทุกเรื่องย่อมเป็นไปไม่ได้
.. แต่ในที่นี้จะกล่าวถึงผลบางอย่างที่เกิดขึ้น เอาที่ใกล้ๆคืออวัยวะร่างกายของเราก็แล้วกัน ซึ่งผมได้ประสบเรื่องนี้มานานหลายปีแล้ว คือ

ผมเป็นคนถนัดขวาครับ แล้วก็ปรากฏว่า ความดันโลหิตแขนซ้าย-ขวาไม่เท่ากัน ถ้าไม่วัดก็ไม่รู้ .. แขนซ้ายอยู่ในเกณฑ์ปกติ ส่วนแขนขวาสูงกว่าประมาณ 50 คือราวๆ 160
.. แต่โชคดีที่ผมไม่รู้สึกผิดปกติ เช่น ปวดหัว หน้ามืด เป็นต้น

นอกจากนี้ กล้ามเนื้อแขนขวาที่ถนัดก็ต่างจากแขนซ้าย ตอนนี้ทำงานมาก เจ็บแขนขวา กระดูก ข้อต่อศอกและนิ้วมือ เรื่องนี้อาจสัมพันธ์กับอายุของผม อวัยวะต่างๆคงได้เวลาเสื่อมถอยแล้ว

เขียนเรื่องเบาๆเล่าสู่กันฟังครับ
.