อานิสงส์การยังสติ (องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร)

“...อานิสงส์การยังสติ ถ้าใครยังสติได้อย่างสมบูรณ์บริบูรณ์ ยืน เดิน นั่ง นอน พูด คิด ดื่ม ทำ เวลารู้สึกตัวตื่นขึ้นปั๊บก็ปั๊บ เข้าห้องน้ำห้องส้วมปั๊บๆๆเป็นการภาวนาล้วนๆ ไปถึงจุดหนึ่งจิตมันจะว่าง ว่างกับโล่งคนละแบบนะ พอมันว่างไปๆๆ ว่างแล้วมันก็ปรับสภาพ ช่วงก่อนมันจะว่างมันจะเหมือนพยับแดดความคิดนี่ นี่พูดให้ฟังนะลูกนะ ให้มีสติรู้ตัวอยู่อย่างเดียวนี่แหละยังไม่ทำอะไร มีสติรู้ตัวๆๆ ถ้ามันเป็นคนมีอุปนิสัยที่ว่าเป็นคนด้านราคะจริตก็หาวิธีใช้สติให้มากขึ้น หรือโทสะจริต คือพวกมีความโกรธมีโทสะมากๆ คือให้บีบบังคับตัวนั้นด้วยสติให้มากขึ้นกว่าเก่าเพิ่มเป็นทวีคูณก็คือขันธ์ให้มันปรับสภาพของมัน ขันธ์มันวูบวาบๆๆยังสติให้มันมากขึ้นๆๆจนมันถึงจุดอิ่มตัวของมันแล้วมันก็จะหยุดแล้วไอ้ตัวที่มันอิ่มตัวหมายถึงว่าพวกกามราคะหรือพวกโทสะพวกอะไรมันก็จะค่อยเบาลงๆๆเราจะเห็นสติมันโดดเด่นนั่นแหละคือเห็นที่สุดของมัน

นี่พระพุทธเจ้าพูดถึงที่สุดแห่งทุกข์ ทุกข์นะลูกนั่น ราคะมันทุกข์ที่สุดของมันมันเป็นยังไง โทสะที่สุดของมันมันเป็นยังไงนั่นล่ะ พวกราคะจริตโทสะจริตพวกนี้นี่มันแรง เวลาที่มันสุดของมันมันจะเป็นยังไงเราจะรู้ของมัน แต่เวลามันต้องการสุดมันจะเป็นยังไง เวลาที่มันโกรธสุดมันจะเป็นยังไงความแรงของมัน ถ้าสติมันเหนือกว่าตัวนั้นมันจะถึงความอิ่มตัวของมัน มันจะหยุดอยู่ตรงนั้นแหละมันไม่เลยนะคือมันไม่เลยถ้ามันเลยมันก็จะแสดงออกมาสู่อาการภายนอก ถ้าแสดงอาการออกมาสู่ภายนอกนี่แสดงว่ามันเลย มันไม่ถึงจุดสูงสุดอิ่มตัวของมันคือสติไม่เหนือมัน มันเหนือสติหมด มันจะออกมาแสดงอาการเพ่นพ่านมาดุด่าว่ากล่าวคนนั้นคนนี้ หาเรื่องคนนั้นคนนี้นี่พวกโทสะจริต ว่าตัวเองเก่งตัวเองเลิศตัวเองประเสริฐตัวเองเป็นนิสัยของตัวเอง นิสัยหมาๆลูกเข้าใจหรือยังมันออกมานิสัยหมามันไม่ถูกทำลายไป นิสัยหมาตัวนี้มันก็จะส่งผลเพิ่มพูนพอกพูนจากหมาตัวหนึ่งเป็นหมาสองตัวสามตัว เป็นร้อยเป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน ตัวนี้เอาไม่อยู่ แต่สติมันมากมันจะถึงจุดอิ่มตัวของมันเรื่องโทสะจริตนี่นะ

มันไปไม่ไหวมันสุดตรงนั้นเพราะสติครอบมันหมด ครอบมันหมด พอสติครอบมันปั๊บนี้มันไม่ไปไหนนะ มันก็วางตัวของมันไม่ถูกมันอยู่อย่างงั้นอย่างเก้อๆเขินๆสติเหนือมันหมด มันไม่แสดงออกมาทางกิริยาอีกเลย ทางวาจาอีกเลย และมันก็จะลงตอนนี้ มันลงเหมือนกับน้ำลด เหมือนกับเราเอาน้ำใส่พวกถังพวกอะไร เราเปิดน้ำออกมันก็ลดลงๆเห็นชัดเลย มันไม่ได้ว่าวูบๆๆๆลงไปเลยนะลูกนะ มันจะค่อยลดลงๆๆๆพอไปถึงฐาน เพราะความละเอียดของมันไง พอไปถึงฐานมันก็จะวางนิ่งก็จะรู้เลยนะ อย่างงั้นเวลาต่อไปๆครั้งอื่นต่อไปนี่มันขึ้นมาวืดๆๆๆรู้เลยนะ มันรู้เพราะสติมันเหนือมันหมดนี่ มันถึงจุดอิ่มตัวมันก็รู้อยู่ตรงนั้น เพราะสติมันจ้องมันอยู่ เพราะสติคอยตะครุบอยู่ ที่หลวงปู่มั่นว่าตะครุบจิต พอไปถึงจุดนั้นปั๊บมันก็จะหยุดเลย หยุดแล้วมันก็จะลงตอนนี้มันไม่ขึ้นไปล่ะ อย่างงั้นไม่แสดงออกมาทางกิริยาและทางวาจาอีกตอนนี้เหนือมันแล้ว นี่สติเหนือมัน

นี่ก็คือกลลวงของมายา กลลวงของกิเลสนี่เข้าใกล้ไม่ได้นะ นี่ถึงจุดนั้นมันเป็นอย่างงั้น เราก็ไม่รู้นะตอนแรกนี่ ทน ครูบาอาจารย์ก็ไม่ได้บอกว่าให้ทนบอกว่าให้ดูมันดูมัน พอเรามารู้ภายหลัง ทนนี่เอง ทนจนถึงขั้นสุดของมัน พอมันเข้าไปปึ๊บมันเผยขึ้นไม่ได้นะลูก มันจะสุดฐานของมันแค่นั้นแหละ สูงสุดของมัน ถ้าเป็นจุดเรียกว่าจุดอิ่มตัว ถ้าเป็นน้ำก็เต็มขวด หรือถ้าเป็นน้ำในแก้วก็เต็มแก้วพอดีมันไม่ล้นมันสุดแล้ว มันไม่มีคำว่าหกแม้แต่เมล็ดเดียวนะ คือสติครอบมันไว้หมด มันก็หยุดแค่นั้นมันไม่ไป แต่ว่าตัวนี้ โฮ...สั่นเทาไปหมดนะ แดงไปหมดนะ แล้วมันก็จะลงไปๆๆๆ อ๋อ...มันเป็นอย่างงี้เอง ไปค้นพบอยู่ภูเมืองนะค้นพบหมดนะ จะเป็นโทสจริต ราคะจริตหรืออะไรนี่ คือค้นพบตรงนั้นหมดเลย ไม่ได้ค้นพบที่อื่นนะค้นพบที่ภูเมืองนะ พอมันเหนือมันหมดนี่มันจะลงปั๊บๆๆ ชนิดที่บอกว่าแก้ผ้ามาเลยผู้หญิงนี่ทั้งสามแดนโลกธาตุนี่ทำนองนั้น...”

พระธรรมเทศนา : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๒๙ กันยายน ๒๕๖๕