อานิสงค์ของการถวายหนังสืิิอธรรมะเป็นทา่น

สังฆทาน - ธรรมทาน

สร้างอักขรธรรมหนึ่งตัว
มีอานิสงส์เท่ากับสร้างพระพุทธรูปหนึ่งองค์
ถวายหนังสือธรรมะเพียงเล่มเดียว เท่ากับ
ได้สร้างพระพุทธรูปหลายพันหลายหมื่นองค์
ได้บุญกุศลมากกว่าการถวายของกินของใช้
ยิ่งถวายธรรมทานมาก อานิสงส์ก็ยิ่งมหาศาล

แปลงทรัพย์เป็นบุญ... สาธุ

ชีวิตเราไม่ได้จบลงในชาตินี้ชาติเดียว ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในภพหน้า ทรัพย์ภายนอกที่มีอยู่ให้ความสุขได้แต่เพียงชาตินี้ชาติเดียว ไม่อาจติดตามไปในภพหน้าได้ แต่เราสามารถแปลงทรัพย์เหล่านี้ให้เป็นบุญไว้เป็นทุนในภพหน้าชาติหน้าได้

ทรัพย์เพียงน้อยนิด สามารถแปลงให้เป็นบุญมหาศาลได้
ทรัพย์มากหรือน้อย ไม่ใช่สิ่งสำคัญในการแปลงทรัพย์ให้เป็นบุญ ทรัพย์น้อยนิดก็สามารถแปลงได้เป็นบุญมหาศาลได้ หากนำทรัพย์นั้นมาแปลงเป็นทุนถวายสังฆทานประเภทธรรมทาน คือ การถวายหนังสือธรรมะเป็นทาน

เคล็ดลับการเพิ่มพลังบุญ
​

๑. วัตถุท่านต้องเป็นของบริสุทธิ์ คือ วัตถุทานที่ได้มาด้วยความสุจริตและมีประโยชน์ ให้แล้วสบายใจทั้งผู้ให้และผู้รับคือ หนังสือธรรมะ พระพุทธเจ้าก็ทรงสรรเสริญว่า การให้ธรรมะเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง

๒. ผู้ถวายต้องมีเจตนาที่บริสุทธิ์ คือ มีความเต็มใจพอใจทั้งขณะให้ กำลังให้ แม้ให้แล้วก็มีใจยินดี

๓. ต้องถวายแก่คนดี มีศีลธรรม คือ ถวายเป็นของส่ีวนรวมเพื่อให้เกิดประโยชน์แก่พระสงฆ์หรือชุมชน เป็นของสาธารณะ

การแปลงทรัพย์ให้เป็นบุญที่มีอานิสงส์์มากที่สุด คือ การถวายสังฆทานประเภทธรรมทาน

ขั้นตอนการแปลงทรัพย์ให้เป็นบุญมหาศาล
​

๑. เตรียมหนังสือที่ต้องการจะถวายให้พร้อม
๒. แจ้งความประสงค์ที่จะถวายทานให้สงฆ์ทราบ และกำหนดเวลาให้เรียบร้อย
๓. ครั้นถึงเวลาที่กำหนดไว้ ผู้ถวายทานพึงปฎิบัติดังนี้
- จุดธูปเทียนที่โต๊ะหมู่บูชา (จุดเทียนด้านซ้ายมือเราก่อน)
- อาราธนาศีล และรับศีล
- กล่าวคำถวายสังฆทาน-ธรรมทาน
- พระสงฆ์กล่าวอนุโมทนา ขณะพระว่าบทยถา... ให้กรวดน้ำ เมื่อพระขึ้นบท สัพพี... ให้เทน้ำจนหมดแล้วประนมมือรับพรไปจนจบ กราบ ๓ ครั้ง เป็นอันเสร็จพิธี

คำอาราธนาศีล
​

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตถายะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ทุติยัมปิ มะยัง ภันเต ฯลฯ ยาจามะ
ตะติยัมปิ มะยัง ภันต ฯลฯ ยาจามะ ฯ
(คนเดียวเปลี่ยน มะยัง เป็น อะหัง, ยาจามะ เป็น ยาจามิิ)

คำถวายหนังสือธรรมะเป็นธรรมทาน
ตั้ง นะโม 3 จบ
​

ยัคเฆ ภันเต สังโฆ ปะฎิชานาตุ, มะยัง ภันเต เอตานิ ธัมมะปะริยายะปัณณานิ , สะปะริวารานิ พุทธะสาสะนิกานัง ปาวะจะนัสสะ อุคคะหะณัตถายะ, สังฆัสสะ นิยนาเทมะ , สาธุ โน ภันเต , อะหัง พุทธะสาสะนิกานัง, ปาวะจะนัสสะ อุคคะหะ ณัตถายะ ธัมมะปะริยาปัณณานัง , ทานัสสะ อานิสังโส , อัมหากัญเจวะ มาตาปิตุอาทีนัญจะ ปิยะชะนานัง, ทีฆะรัตตัง , หิตายะ สุขายะ สังวัตตะตุ ฯ

คำแปล
​

ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ขอพระสงฆ์จงทราบ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอมอบถวายหนังสือธรรมะ พร้อมกับของบริวารเหล่านี้ แก่พระสงฆ์เพื่อประโยชน์แก่พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ศึกษาคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขออานิสงส์แห่งการถวายหนังสือธรรมะ เพื่อประโยชน์แก่พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ศึกษาคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ ของข้าเจ้าทั้งหลาย จงเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข แก่ข้าพเจ้าทั้งหลายด้วย แก่ปิยชนทั้งหลาย มีมารดา บิดา เป็นต้นด้วย ตลอดกาลนานเทอญ ฯ

คำกรวดน้ำสั้น
​

อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย ฯ
ขอบุญนี้จงสำเร็จ แก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอญาติทั้งหลายจงเป็นสุข ๆ เถิด ฯ


ที่มา: หนังสือพุทธฤทธิ์พิชิตมาร




​

 

ขอให้สนใจในเรื่องธรรมทาน

ธรรมทานนั้นมีผลมากกว่าทานอื่นๆ จริงๆ วัตถุทานก็ช่วยกัน แต่เป็นเรื่องมีชีวิตอยู่รอด, อภัยทานก็เป็นเรื่องมีชีวิตอยู่รอด, แต่มันยังไม่ดับทุกข์ มีชีวิตอยู่รอดอย่างเป็นทุกข์นะ มันดีอะไร? เขาให้มีชีวิตอยู่ แต่เขาได้รับทุกข์ทรมานอยู่ นี้มันดีอะไร, มันดีอะไร เมื่อรอดชีวิตอยู่แล้วมันจะต้องไม่มีความทุกข์ด้วย จึงจะนับว่าดีมีประโยชน์ ข้อนี้สำคัญด้วยธรรมทาน มีความรู้ธรรมะแล้ว รู้จักทำให้ไม่มีความทุกข์ รู้จักป้องกันไม่ให้เกิดความทุกข์ รู้จักหยุดความทุกข์ที่กำลังเกิดอยู่ ธรรมทานจึงมีผลกว่าในลักษณะอย่างนี้ มันช่วยให้ชีิวิตไม่เป็นหมัน วัตถุทานและอภัยทานช่วยให้รอดชีิิวิตอยู่ บางทีก็เฉยๆ มันสักว่ารอดชีวิตอยู่เฉยๆ แต่ถ้ามีธรรมทานเข้ามา ก็จะสามารถช่ีวยให้มีผลดีถึงที่สุดที่มนุษย์ควรจะไ้ด้รับ เพราะฉะนั้น ขอให้สนใจในเรื่องธรรมทาน

การให้ธรรมทาน มีจิตใจอยู่เหนือกิเลส ไม่ประกอบไปด้วยกิเลส มันก็ไม่มีปัญหา มันก็เสวยความสุขชนิดที่ไม่เกี่ยวกับกิเลส ดังนั้น จึงเห็นได้ว่าเป็นของเหนือกว่า เพราะฉะนั้น ขอให้ทุกคนพยายามให้ธรรมทาน คือทำให้บุคคลอื่นมีธรรมะ แล้วก็จะได้ผลชนิดที่ละเอียด ลึกซึ้ง ประณีต ประเสริฐยิ่งกว่าให้วัตถุทาน

นี่พูดไม่กลัวอดว่าคนจะเลิกให้ทาน แล้วก็จะมาให้ธรรมทานกันเสียหมด พระจะไม่มีอะไรฉัน ก็ไม่กลัว ขอบอกความจริงว่า ในธรรมทานนั้นมันยังมีผลมากกว่าวัตถุทานอยู่นั่นเอง

พุทธทาสภิกขุ