อาการคนเฉียดตาย หรือ อาการผีอำ

สวัสดีค่ะ เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเช้าวันที่ 2 มกราคม 2566 ที่ผ่านมา

ช่วงเช้าๆ6 โมงมีตื่น ลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมาหลับต่อ ในวันนั้นตั้งใจจะไปทำบุญที่วัดอินทรวิหาร จะพาครอบครัวไปสังฆทาน ห่มผ้าหลวงพ่อโตค่ะ

ช่วงที่หลับในฝันคือ ลุกขึ้นจากเตียงเพื่อจะไปอาบน้ำ เตรียมตัวไปวัด แต่รู้สึกได้ว่า ขาเดินไม่ติดพื้น พอจะเข้าห้องน้ำ รู้สึกสัมผัสประตูไม่ได้ ภาพที่เห็นค่อยๆลางตา จนไม่มีภาพอะไรเลย นอกจากสีขาว ความรู้สึกเหมือนอยู่ที่ว่างๆ
ที่ปล่าวเปลี่ยว มีแสงสว่าง

ในตอนนั้น คิดทันที ว่าตัวเองคงตายแล้วแน่ๆ เพราะคุณตา เคยมีอาการไหลตาย เลยคิดว่าเราก็อาจจะเป็นแบบเดียวกะคุณตา

ในขณะที่คิดว่าตัวเองตาย เลยพยายามทำใจนิ่งๆ แล้วคิดว่า เดี๋ยวก็มีคนมารับแหละ (หมายถึง ยมฑูต) ในใจก็นึกถึงท่านยม (สวดมนต์ไหว้ท่านตลอด) สักพักก็สะดุ้งตื่นค่ะ ณ ตอนที่ตื่น คือยังนอนอยู่บนเตียง แต่หายใจเหนื่อยมาก

พอเราตื่นมา รีบอาบน้ำ ไปทำบุญ อย่างที่วางแพลนไว้ เราให้แม่ฟัง ยังตกใจไม่หาย

**คุณตากะเรา มีภาวะโรคหัวใจเหมือนกันค่ะ
คุณตาเสีย เพราะไหลตาย