หลวงพ่อไปพบศิษย์ยากจนที่พระนิพพาน

“[FONT=&quot]..วันหนึ่งไปที่วิมานบนพระนิพพาน พอไปถึงก็นั่งเล่นนอนเล่นตามสบาย นึกว่าไม่มีใครมา ปกติไปทุกวัน วันละหลายๆเที่ยว ถ้าว่างเมื่อใดก็ไปเพราะจิตเป็นสุข วันนั้นพอไปแล้วก็มีคนเกิน 200 คนมาหา แต่งตัวแพรวพราวเป็นระยับเต็มอัตราพระนิพพาน ก็สงสัยว่าพวกนี้มาได้อย่างไร [/FONT]

[FONT=&quot]ก็เลยถามว่า[/FONT]“[FONT=&quot]ในสภาพที่เป็นมนุษย์มีรูปร่างแบบไหน ทำให้ดูซิ[/FONT]”

[FONT=&quot]ท่านก็ทำให้ดูสมัยเป็นมนุษย์นุ่งโสร่งก็ขาด ใส่เสื้อก็เก่าแสนเก่า มีผ้าขาวม้าพาดไหล่ ผอมๆสูงๆ อาตมาจำได้เคยไปที่วัดบ่อยๆ ถามว่า[/FONT]

“[FONT=&quot]โยม มานิพพานได้อย่างไร การมานิพพานได้ต้องเป็นพระอรหันต์[/FONT]”

[FONT=&quot]โยมตอบว่า[/FONT]“[FONT=&quot]อรหันต์ไม่ได้อยู่ที่เสื้อผ้า อยู่ที่ใจ[/FONT]”

[FONT=&quot]ถามว่า[/FONT]“[FONT=&quot]โยมฝึกพระกรรมฐานถึงขั้นไหน[/FONT]”

[FONT=&quot]ตอบว่า[/FONT]“[FONT=&quot]ผมฝึกไม่มากครับ ไปฝึกมโนมยิทธิได้ 2 ครั้ง แต่ไปพระนิพพานได้ และอาตมาบอกว่าทุกวันให้ไปพระนิพพาน ตั้งใจว่าถ้าตายเมื่อใดขอไปพระนิพพาน ผมก็กำลังป่วยหนัก เห็นพระนิพพานใสชัดเจนมาก วิมานก็สวย คนก็สวย อยู่ใกล้ๆแค่มือเอื้อม เมื่อจิตออกจากร่าง เลยเข้าวิมานไปเลย แล้ววิมานก็พาลอยไป[/FONT]”

[FONT=&quot]เป็นอันว่าการจะไปพระนิพพานได้ ไม่ใช่มีความรู้มาก ต้องจิตสะอาดมาก ความสำคัญขณะที่ป่วยหนักหรือป่วยไม่หนักก็ตาม พอเริ่มป่วยถ้าคนมีจิตเป็นกุศลอยู่แล้ว เขาก็จับนิพพานแล้ว..[/FONT]”

[FONT=&quot]ตายไม่สูญ..แล้วไปไหน[/FONT]​

[FONT=&quot]โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน เรื่องที่ 21 หน้า 81



[/FONT]​

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]-->