"สิ่งศักดิ์สิทธิ์" : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

"สิ่งศักดิ์สิทธิ์"

https://www.youtube.com/watch?v=CHiauRvDfYs

“....ถ้าไม่มีสายมาเหมือนกับแม่ชีแก้วมันก็ยากอยู่นะ ต้องอาศัยครูอาศัยบาลูกนั่นตามธรรมตามวินัย โดยเฉพาะลำพังของตัวเองมันก็เป็นทิฐิมานะที่เอาไม่ไหวเอาไม่อยู่มันก็จะพาให้ตัวเองจม ผู้ที่ไปทำบุญก็จมด้วยกัน เพราะธรรมวินัยก็มีอยู่ก็เอาธรรมวินัยนั้นเป็นตัววัดตัวยึดตัวถือ ตัวฝากเป็นฝากตาย เมื่อยังไม่สิ้นภพสิ้นชาติมันก็ต้องยึดต้องถือก่อน หากแม้นสิ้นภพสิ้นชาติก็ต้องยึดถือเป็นแบบอย่างแบบฉบับมันถึงถูก ไม่ใช่ว่าจะพากันทิ้งธรรม...ไม่มี

ที่พระพุทธเจ้าเป็นผู้ที่บัญญัติแม้นพระองค์ก็ยังรักษาไว้อย่างดีไม่เห็นว่าพระองค์ทำลาย ก็เหมือนกับมีลัทธิอื่นศาสดาอื่นว่าพระพุทธเจ้าของพวกเธอเคารพอะไร ตรัสแก่อานนท์เมื่อมีผู้ถามให้บอกแก่เขาว่าพระพุทธเจ้าเคารพธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้แล้วนั่น อันนี้พวกเรามันบ้าบอคอแตกมันเกินครูเกินบาเป็นอย่างงี้แหละ

บวชเข้ามาก็มักใหญ่ใฝ่สูงอยากเด่นอยากดังลืมศาสดาตัวเอง โกนหัวนุ่งห่มผ้าเหลือเขากราบเขาไหว้ก็มีทิฐิมานะ หลงว่าตัวเองเลิศตัวเองประเสริฐ ไม่ระลึกถึงเลยว่าที่เขากราบเขาไหว้นี่ทรัพย์สมบัตินี้ได้มาจากใครมีแต่ลูกที่เลวหาลูกที่ดีไม่ค่อยมีลูกมันก็ลำบาก พอบวชมาโกนหัวนุ่งห่มผ้าเหลืองก็สร้างตัวเองเป็นใหญ่ล่ะ เรียนเดรัจฉานวิชามาก็เอาล่ะตอนนี้ ปลุกเสกเครื่องรางของขลังขายล่ะ ถ้าบอกว่าสิ่งที่เลิศที่ประเสริฐแล้วไปปลุกเสกทำไมนั่น ลูกลองนึกตรึกตรองดู สิ่งที่เลิศสิ่งประเสริฐนี่พ่อยังไม่เห็นว่าใครเลิศประเสริฐกว่าพระพุทธเจ้าและสงฆ์สาวก พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นด้วยบุรุษผู้ที่พวกกายทิพย์ในไตรโลกธาตุหมื่นโลกธาตุแสนโกศจักรวาฬกราบไหว้บูชา นั่นแหละลูกนั่นที่ว่าสิ่งที่เลิศที่ประเสริฐสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์อุบัติขึ้นแบบนั้น

ก่อนที่จะอุบัติขึ้นพวกเทวดาก็ทำเสียงฆ้องเสียงระฆัง ประกาศก้องถึงว่าอีกเท่านั้นเท่านี้ปีพระพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นแล้วให้ชาวโลกหรือให้พวกเทวดากลุ่มที่ชั้นจาตุมหาราชิกานี่คอยสดับรับฟังธรรมะจากพระโอฐแก้วของพระพุทธเจ้าอีกหมื่นปีก็มาเรื่อยๆไล่กันมาๆ นั่นแหละการอุบัติขึ้นของผู้ที่มีบุญมีกุศล การอุบัติขึ้นของสิ่งที่เรียกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์

แล้วทุกวันนี้ก็พากันเป็นเหมือนกับเขาเรียกว่าลูกฆ่าพ่อ ไม่มีใครคิดเหมือนหลวงปู่นะลูกนะ พ่อนึกตรึกตรองดู เอ....แล้วมันก็จะเป็นแบบนี้ต่อไปหรือ แล้วไม่มีใครคิดในทางด้านที่ดีเชียวเหรอนี่พ่อนึกตรึกตรองของพ่อนะ ใครออกมาๆก็พอๆกันมันเลยเป็นอย่างงี้ ศาสนาก็จมไปๆ เพราะธรรมวินัยถูกทำลาย ที่ว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์สิ่งนี้เลิศสิ่งนี้ประเสริฐปั้นดินปั้นหินปั้นทรายก็พากันปลุกเสกนั่น คิดว่าสิ่งนี้เลิศสิ่งนี้ประเสริฐโง่หรือฉลาดลูกลองพิจารณาเอา คนโง่หรือคนฉลาด พระพุทธเจ้าไม่ได้บัญญัตินะลูกนะ นั่นนะสิ่งที่เลิศที่ประเสริฐต้องอุบัติขึ้นเองตามบุญกุศลนั้นๆ ไม่ใช่ว่าจะพากันก่อๆสร้างๆขึ้นแล้วก็พากันว่าสิ่งนี้เลิศประเสริฐนั่น

อันนี้พ่อระลึกถึงพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์สาวกที่สร้างสมอบรมบารมีมาสมบูรณ์บริบูรณ์พ่อเลยพูดให้ลูกให้หลานฟังนั่นแหละศักดิ์สิทธิ์นั่น บารมี ๑๐ ทัศนั่นศักดิ์สิทธิ์ บารมี ๓๐ ทัศนั่นศักดิ์สิทธิ์ นั่นจะเอาขนาดไหน บารมี ๑๐ บารมี ๓๐ นั่นแหละสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์ ก็เป็นการเกิดขึ้นเองนั่นแหละถึงเรียกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อันนี้ไปปั้นหินปั้นดินปั้นทรายมาพากันมาปลุกเสกตัวเองเลิศตัวเองประเสริฐกว่าเหรอนั่นพ่อนึกตรึกตรองของพ่อนะ อันนี้เราไม่เข้าไปก้าวก่ายพ่อแม่ครูนี่ยกไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อม

ทีนี้เราคิดไม่เหมือนหมู่เราคิดด้วยความเคารพหรือว่าจะแหว๋มาอีกนั่น เราเคารพศาสดาเรา เราเคารพพ่อเรา ไม่มีใครเลิศไม่มีใครประเสริฐเท่าพ่อเราอันนี้ทำเหรียญทำอะไรขึ้น ทำเหรียญพ่อตัวเองขึ้นก็ปลุกเสก ก็แสดงว่าพ่อไม่เลิศไม่ประเสริฐ ลูกเลิศลูกประเสริฐกว่าพ่อสินั่น เรามันศาสนาไหนล่ะทุกวันนี้พ่อนึกตรึกตรองของพ่อ ไม่เหมือนหมู่นะพ่อเนี่ยเราก็นึกด้วยความเคารพนะลูกไม่ใช่ว่าเรานึกด้วยทิฐิมานะใดๆ แล้วทำไมครูบาอาจารย์จึงไม่เอาตัวนี้ออกมา เอาธรรมเอาวินัยออกมาเพราะธรรมวินัยตัวนั้นศักดิ์สิทธิ์ไง ถ้าใครปฏิบัติตามนั้น ศีล สมาธิ ปัญญา ผู้นั้นก็ศักดิ์สิทธิ์เลิศประเสริฐนั่นแหละจิตที่พัฒนาอย่างดีแล้วนั่นแหละเลิศประเสริฐ...”

โอวาทธรรม: องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓