สัตว์เดรัจฉานที่ตกนรก ทำไมไม่ตกนรกในสภาพสัตว์เดรัจฉานนั้นๆ

บางคนสงสัยว่าทำไมในนรกไม่พบสัตว์เดรัจฉานที่กำลังถูกลงโทษเลย ผู้ที่ตกนรกต่างก็มีอัตภาพที่เหมือนมนุษย์กันทั้งนั้น ถึงจะมีรูปร่างแปลกๆตามวิบากรรมก็อิงโครงสร้างมนุษย์เป็นหลัก เช่น หัวเป็นหมู หัวเป็นวัว ฯลฯ แต่ตัวเป็นคน มีลำตัว มีมือมีเท้าเหมือนคน เป็นต้น ไม่เคยมีใครบอกว่าเจอหมา แมว ช้าง ม้า วัว ควาย นก ปลา งู ฯลฯ ในสภาพที่เป็นสัตว์นั้นๆที่สมบูรณ์ในนรกแต่อย่างใดเลย

ถึงกระนั้น เราต่างก็ได้ยินการกล่าวถึงสัตว์เดรัจฉานที่ตายแล้วต้องตกไปนรกอีกมาอยู่ไม่น้อย แต่ไม่เคยมีใครบอกว่าตกนรกในสภาพสัตว์เดรัจฉานใดๆเลย ทว่า การเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานคือการชดใช้กรรมในอบายภูมิ ผู้ที่เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานต่างก็เคยเกิดเป็นมนุษย์มาก่อน มีอัตภาพสุดท้ายที่เคยเป็นมนุษย์มาก่อนในชาติก่อนหน้านั้น เพียงแต่เป็นมนุษย์ที่ทำบาปและวิบากกรรมส่งผลให้ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานในชาติถัดไป

นอกจากนี้ ผมก็เคยได้ยินมาว่า "สัตว์เดรัจฉานทุกตัวเมื่อตายไป วิญญาณที่ออกจากร่างก็จะกลายเป็นคนทันที ซึ่งเป็นคนก่อนที่จะมาเกิดเป็นสัตว์นั้น ทั้งนี้ หากเขาแสดงตนให้ใครเห็นได้ เขาก็จะสามารถแสดงตนเป็นสัตว์ตัวนั้นหรือเป็นคนที่เขาเคยเป็นมาก่อนก็ได้"

แสดงว่าสัตว์เดรัจฉานทุกตัวต่างก็เคยมีอัตภาพที่เป็นมนุษย์มาก่อนในชาติก่อนหน้านั้น เป็นไปได้หรือไม่ หากสัตว์เดรัจฉานนั้นต้องตกนรกเมื่อตายไป ก็จะตกนรกในสภาพที่เป็นอัตภาพมนุษย์ที่เคยเป็นในชาติสุดท้ายก่อนที่จะมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน มีรูปร่างหน้าตาเหมือนคนๆเดิมในชาติก่อนหน้าที่จะมาเกิดเป็นสัตว์นั้นๆ หรือถ้าไม่เช่นนั้นก็ตกนรกในสภาพมนุษย์ที่เป็นหน้าตาของคนๆใหม่ที่ปรุงแต่งตามวิบากกรรม ใช่หรือไม่ อย่างไร

 

ไปๆมาๆ ก็ค้นพบคำตอบเสียเองครับ

 

ถูกครึ่งหนึ่งครับ -_-
จริงๆแล้ว ในร่างๆหนึ่งนั้น จะมีจิต ทั้งของเจ้าร่าง (ที่เพิ่งถูกสร้าง) และจิตผู้อยู่อาศัย รวมถึง อนุมูลอิสระ อย่างเช่น สุนัข จิตของร่างมัน เป็นคนก็จริง แต่เป็นจิตแบบคนสมัยดึกดำบรรพ์ กล่าวคือ เป็นเหมือนเด็กเล็ก และค่อยๆเรียนรู้เพื่อเติบโตขึ้น แล้วค่อยพัฒนาไปจุติใหม่ ตามกรรม
แต่ก็มีอีกจิตหนึ่ง ที่ซึ่งเหมือนเรื่องอวตาร กับเเรื่อง Posessor กล่าวคือ มาแต่อื่นเข้าไปสิงร่าง
ซึ่งก็มีทั้ง เจ้ากรรมนายเวร และ ผู้จองเวรจองกรรม(เพื่อเบียดเบียน)
อย่างเช่นสุนัขที่มีเจ้าของ แน่นอนว่าสุนัข มันเข้าหาเข้าถึงเจ้าของมันได้ไม่ยาก
ก็จะมีจิตชั่วร้าย(อิสลามเรียก "ญินชัยฏอน" ซาตานของคริสต์นั่นเอง) ซึ่งมักจะจำแลงแปลงกาย(สิงสู่) สุนัข ที่ซึ่งเจ้าของสุนัข คือเป้าหมายของชัยฏอน(ซาตานผีร้าย) เพราะสุนัข มักเข้าถึงเจ้าของมันที่เป็นเป้า่หมายของพวกผู้ร้ายได้ง่าย และก็ญิน(จิต)อีกจำพวก คือ ผู้พิทักษ์ และก็ ผู้ต้องโทษ และก็พวกที่ต้องการเรียนรู้ ต้องการสอดแนมเจ้าของสัตว์ ดังนั้น ร่างๆหนึ่ง จึงมีได้ทั้ง เทวดา ผีห่าซาตาน เจ้ากรรมนายเวร ผู้จองเวรจ้องกรรม ร่วม