สอบถามเรื่องการธุดงค์

อยากสอบถามผู้รู้เพิ่อคลายข้อสงสัยหน่อยครับ
สนใจวิธีปฏิบัติของพระป่า พระธุดงค์มากๆครับ

พระภิกษุที่อาศัยอยู่ป่า ถ้ำ (ธุดงค์)

ในเรื่องการฉันอาหาร หาน้ำฉันอย่างไรครับ ถ้าได้รับอาหารมามากเกินไปทำอย่างไรกับอาหารที่เหลือครับ ถ้าได้อาหารแห้งมาทำอย่างไรครับ (ปกติห้ามรับอาหารแห้ง?)
รักษาบาตรอย่างไรครับ ถ้าไม่มีน้ำล้างบาตรทำอย่างไรครับ

ในเรื่องการทำธุระ (เข้าห้องน้ำ) ทำอย่างไรให้ถูกพระวินัยครับ

การจำวัด (นอน) ทำอย่างไรเมื่อฝนตกครับ แล้วในฤดูอื่นๆทำอย่างไรครับ

การอาบน้ำทำอย่างไรครับ

เวลามืดทำอย่างไรครับ (พระภิกษุห้ามก่อกองไฟใช่ไหมครับ)

รบกวนผู้รู้หรือเคยผ่านการธุดงค์มาก่อนด้วยครับ
ขออนุโมทนาครับ ขอให้เจริญในธรรม

 

หากผิดพลาดประการใดโปรดอภัยนะคะ
พระอาจารย์ดิฉันท่านเคยสอนที่สำนักสงฆ์ภูสูง เรื่องธุดงควัตร โดยละเอียดมาก
เมื่อคราวไปขุดลอกบ่อน้ำที่มีอยู่ตามธรรมชาติ...
แต่ไม่ต้องกังวลไปนะคะ
เพราะว่าก่อนออกธุดงค์ ก็จะมีครูบาอาจารย์ท่านสอนก่อน
และเมื่อเราไปจริงๆ ท่านก็ตามดูเรา (ท่านอยู่ที่วัด แต่ท่านตามดูเราได้ค่ะ)

 

การออกธุดงค์ครั้งแรก มักจะยังไม่ไปแต่เพียงรูปเดียว
จะมีสหธรรมิก หรือผ้าขาว หรือสามเณรไปด้วยค่ะ
ผ้าขาว หรือสามเณร จะอุปัฏฐากดูแลเรื่องต่างๆค่ะ
เพียงแต่ไม่ปักกลดใกล้กันจนเกินไปนักค่ะ

 

เรื่องที่คุณถามคำตอบแต่ละข้อละเอียดมาก..
ต้องอธิบายยาวเลยนะคะ

เช่น น้ำ ดูอย่างไร ว่าน้ำที่มีอยู่ตามธรรมชาตินั้นปลอดภัย เวลาจะใช้ทำอย่างไร ฯลฯ
คุณลองเรียนถามพ่อแม่ครูอาจารย์สายธรรมยุตดีมั้ยคะ จะได้คำตอบที่ละเอียดมากค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะคุณติง คุณเรียนรู้ธรรม
เราเคยเห็นพระธุดงค์ท่านมาบิณฑบาตรอยู่เหมือนกันเวลาได้ของมาเยอะท่านก็เดินแจกคนอื่นไปเรื่อยๆ ท่านถือสมถะจริงๆ ค่ะ ฉันเฉพาะแค่พออยู่ได้ เราเห็นวัตรปฏิบัตรท่านแล้วก็เกิดปิติมากมายเลยค่ะ

 

คุณติงคะ สำนักสงฆ์ที่บอกอยู่ที่ไหนคะ แล้วปฏิบัติแบบไหน อยากไปปฏิบัติธรรมที่นั่นบ้างจังค่ะ

 

พระธุดงค์จริงๆ..
เราไม่ค่อยเห็นท่านหรอกค่ะ
ที่เห็นแบกกลด ตามถนน ตลาด มักไม่ใช่ค่ะ
พระธุดงค์ท่านมักอยู่ตามป่าลึกๆ
กว่าจะออกมาบิณฑบาตได้ ใช้เวลาเดินหลายชั่วโมงค่ะ(พระท่านเดินเร็วมากนะคะ)

 

อนุโมทนาสาธุค่ะคุณ gitti
พระอาจารย์ดิฉันคือพระอาจารย์บุญชวน ธมฺมโฆสโกค่ะ..เป็นศิษย์หลวงปู่คำคะนิง
ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดป่าวังน้ำทิพย์ ที่เลิงนกทา ยโสธร ค่ะ

 

สำนักสงฆ์ภูสูง อยู่ที่ภูสูง บ้านหนองแคนน้อย ตำบลบุ่งค้า อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธรค่ะ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีประปา ถ้าคุณจะไป ดิฉันยินดีรับใช้ค่ะ

 

แนวปฏิบัติ...การเข้าเพียร
1. ศีล 8
2. ไม่พูด
3. ไม่อาบน้ำชำระร่างกาย (ไม่ล้างหน้าแปรงฟัน..แต่ใหม่ๆ อธิษฐานขอแปรงฟันได้ค่ะ)
หญิงเราถ้าไม่อยากเจอเวทนามาก ต้องดูวันดีๆนะคะ
4. ไม่รับประทานอาหาร ทานแต่ปานะ

ระยะเวลา 3 วัน 3 คืนค่ะ

 

คำว่า ธุดงค์ มาจากคำว่า “ธุตงฺค”(ดุตังคะ) ความจริงคนไทยโบราณเอาคำนี้มาจากภาษาบาลี และต้องการให้คนไทยอ่านตามภาษาบาลี แต่เมื่อเขียนแบบบาลีเพื่อรักษาของเดิมไว้ คนไทยอ่านไม่ได้ เพราะภาษาบาลีไม่มีสระ ะ และมีเครื่องหมายอื่นที่แตกต่างจากภาษาไทย พระภิกษุที่มีการศึกษาย่อมอ่านถูกต้อง แต่ชาวบ้านทั่วไปไม่รู้จึงอ่านว่า “ธุตง” แล้วเพี้ยนมาเป็น ธุดงค์ ในที่สุด แล้วก็เลยตามเลย ผู้ไม่รู้ความหมายเข้าใจว่าคือ การเดินดง เดินป่า เป็นการเข้าใจที่ผิด ธุตงฺค คือการปฏิบัติเพื่อขูดเกลากิเลส พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ในพระสูตรต่างๆ พระสูตรละสี่ข้อบ้าง ห้าข้อบ้าง และหกข้อบ้าง เมื่อนำหลายๆพระสูตรมารวมกันจึงได้เป็น ๑๓ ข้อคือ:-

๑. ใช้ผ้าบังสุกุล (เศษผ้าที่เขาทิ้ง) ๒. ใช้ผ้า ๓ ผืน
๓. บิณฑบาตเลี้ยงชีพ ๔. บิณฑบาตตามลำดับบ้าน
๕. ฉันอาหารวันละมื้อเดียว ๖. ฉันเฉพาะอาหารในบาตร
๗. ลงมือฉันแล้วจะไม่รับอีก ๘. อยู่ป่า
๙. อยู่โคนต้นไม้ ๑๐. อยู่กลางแจ้ง
๑๑. อยู่ป่าช้า ๑๒. อยู่ในที่ตามมีตามได้
๑๓. ไม่นอน

ทำไมพระภิกษุจึงต้องออกธุดงค์?

 

ขอบพระคุณทุกๆท่านครับ

ขอให้เจริญในธรรม