"สถานที่มหามงคล" : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

#สถานที่มหามงคล

“....พ่อฟังเทศน์หลวงพ่อชา สุภัทโท ตั้งแต่เป็นฆาราวาส ไม่รู้เรื่อง ไม่รู้เรื่องแบบไหน สถานที่ไหนนาจะเป็นสถานที่มงคล บ้านรึ วัดรึ ก็ไหนว่าวัดเป็นสถานที่มหามงคล แล้วทำไมจึงไม่เหมือนคำที่ใช้ว่ามหามงคล มีการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตในวัด มีการกินเหล้าในวัด มีการผิดลูกผิดผัวผิดเมียกันในวัด มีการละเล่นสิ่งของที่ลามกจกเปรตในวัด นั่น ผีเปรต ผีห่า ก็อยู่ในวัด เทวดาก็อยู่ในวัด และจะเป็นสถานที่มหามงคลได้ยังไง นั่น

พ่อแม่วงศาคณาญาติว่าสถานที่มหามงคล ก็คือวัดวาอาราม แต่เข้าไปดูชัดๆกลับไม่ใช่วัดวาอารามนั้น วัดวาอารามเราก็เป็นคนตั้ง นั่นเรื่องของเรื่องมัน แล้วที่ไหนล่ะเป็นสถานที่มหามงคลนี่ เราก็ไม่เข้าใจตั้งแต่เป็นฆาราวาสมาฟังเทศน์หลวงพ่อชา สุภัทโท ว่าไม่ให้ลูกศิษย์ไปปฏิบัติธรรมสถานที่อัปมงคล ให้ไปปฏิบัติธรรมสถานที่มหามงคล เราก็อยู่อย่างงี้ล่ะหรือว่าตรงไหนนาเป็นสถานที่มหามงคล

ป่าช้าตัวนั้นเข้าไปลองดู โคนไม้ตรงนั้นเข้าไปลองดู สถานที่ตรงไหนก็ไปลองดูไปทั้งหมดไปบรรพชามาแล้วก็ไป เข้าป่าเข้าเขาไปสถานที่ไหนนาเป็นสถานที่มหามงคล เอาไปเอามา เอาไปเอามา อ๋อ...ปัญญามันจึงเกิดภายหลังเนี่ย พูดให้ลูกให้หลานฟัง

อันที่แท้เป็นปริศนาธรรมที่หลวงพ่อชา สุภัทโท ได้พูดแก่ลูกศิษย์ลูกหา เพราะว่าลูกศิษย์ลูกหายังไม่เห็นสถานที่มหามงคลนั่น เมื่อเธอยังไม่เห็นสถานที่มหามงคล ก็พึงหาสถานที่มหามงคลเถิดทำนองนี้แหละ อย่างงั้นเหล่าลูกศิษย์ลูกหาจึงแสวงหาสถานที่มหามงคล นั่น ภาคนั้นบ้าง ภาคนี้บ้าง ป่านั้นบ้าง ภูเขานั้นบ้าง นั่น ป่าช้า ป่ารกชักบ้างอ้าวนั่นก็แล้วแต่ที่จะไป แสวงหาสถานที่มหามงคล ถ้ำนั้นบ้าง ถ้ำนี้บ้าง จะเจอสถานที่มหามงคลแต่ก็ไม่ใช่ ก็ไปตรงนั้นไม่กี่วันก็ออกไป ไปจุดนั้นบ้างไปจุดนี้บ้าง ก็ยังไม่เห็นสถานที่มหามงคล

นี่ก็เหมือนตามหาเมืองพระนิพพาน เมืองพระนิพพานอยู่จุดนั้น อยู่จุดนี้ จุดนั้นก็คงจะเห็นนะเมืองพระนิพพาน จุดนี้คงจะเห็นนะเมืองพระนิพพาน...นั่น จุดนี้ก็ดีนะในการภาวนาคงจะทรงมรรคทรงผล จุดนั้นก็คือจะดีนะอือ...ภาวนาดีนะ วัดนั้นภาวนาดีนะ เอ้าโคนไม้นั้นภาวนาดีนะ ถ้ำนั้นภาวนาดีนะ นี้เขาเรียกว่าแสวงหาสถานที่มหามงคลภายนอก ไม่มีทางเลยสัตว์โลกที่จะเห็นสถานที่มหามงคลภายนอก ที่แท้พระพุทธเจ้าบัญญัติสถานที่มหามงคลภายในต่างหากคนเราไม่ทราบเพราะเป็นปริศนาธรรม งั้นหลวงพ่อชา สุภัทโท ออกมาใช้ธรรมะตัวนี้ออกมาเหล่าลูกศิษย์ลูกหาจึงตะเกียกตะกายขวนขวายหาสถานที่มหามงคล

การสร้างวัดก็ต้องสร้างตรงที่สถานที่มหามงคลแล้วรู้ได้ยังไงเป็นสถานที่มหามงคล ใช่ไหมล่ะ? ก็เป็นป่าก็เป็นเขาก็เป็นภูผาป่าไม้เป็นของธรรมดา แล้วสถานที่ไหนสถานที่มหามงคล ก็ขี้ใส่เยี่ยวใส่อ้าว..ก็ทำบาปหาบหามในสถานที่ตรงนั้นตลอด ไม่ว่าสถานที่ตรงไหนก็ตาม ก็มีบุญและบาป สถานที่ไหนก็ตามก็เกิดก็ตาย สถานที่ไหนก็ตามก็มีสิ่งหอมและสิ่งเหม็น และจะบอกว่าเป็นสถานที่มหามงคลอย่างเดียวเป็นไปไม่ได้

วกเข้ามา วกเข้ามา วกเข้ามา เมื่อเพ็ญ ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ ปี พ.ศ. ๒๕๔๕ พ่อจึงทราบ อ๋อ...อันที่แท้เป็นปริศนาธรรมนี่เอง สถานที่มหามงคลก็คือทำใจของตัวเองให้เป็นมหามงคลตลอดอนันตกาลนี้เอง...”

โอวาทธรรม: องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๓๖๓