วัดอภัยคีรี ขุนเขาแห่งความปลอดภัย

วัดอภัยคีรี ขุนเขาแห่งความปลอดภัย

โดย แปดพี่น้อง

หากพูดถึงวัดของพุทธศาสนานิกายธรรมยุตในดินแดนตะวันตกแล้ว เชื่อว่าชาวพุทธส่วนมาก คงจะนึกถึงวัดสาขาของหลวงพ่อชา สุภัทโท เป็นลำดับแรกๆเป็นแน่ วัดสาขาเหล่านี้มีอยู่มากในต่างประเทศ เช่น ประเทศอังกฤษ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศนิวซีแลนด์ สำหรับเราผู้ซึ่งต้องมาอยู่ไกลบ้าน ต้องย้ายประเทศย้ายเมืองหลายครั้ง ก็ได้มีโอกาสได้เยือนวัดที่เมืองเหล่านั้นบ้าง
ในครั้งนี้เราขอแบ่งปันประสบการณ์แบบง่ายๆสบายๆในการเที่ยววัดอภัยคีรี ให้เพื่อนๆได้อ่านกันค่ะ

เมื่อปีกลาย
กัลยาณมิตรทางธรรมท่านหนึ่งแนะนำให้เราอ่านหนังสือเกี่ยวกับประวัติวัดอภัยคีรี เพราะเห็นว่า ที่อยู่ของเราในประเทศสหรัฐอเมริกา ไม่ห่างจากวัดอภัยคีรีเท่าไรนัก เราเคยได้ยินชื่อวัดอภัยคีรีมานาน แต่ไม่เคยได้รู้รายละเอียดด้านอื่นๆ และยังไม่ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะเดินทางไปเมื่อไร เพราะการเดินทางไม่สะดวกนัก แต่เมื่ออ่านแล้วเราจึงได้รู้ว่า พระสงฆ์ที่วัดมีความเป็นอยู่ลำบาก โดยเฉพาะเรื่องการสร้างวัด ซึ่งได้เริ่มสร้างมาเป็นเวลาสิบปีแล้ว (เริ่มสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2538) แต่เนิ่นช้าเพราะมีสาเหตุต่างๆมากมาย เช่น กฎหมายและเทศบัญญัติในการก่อสร้างของประเทศสหรัฐอเมริกา ไม่ได้เอื้อประโยชน์ให้แก่วิถีความเป็นอยู่ของสงฆ์
คำว่า อยู่อย่างสันโดษ เรียบง่าย ตามวิถีตะวันออก อาจจะถือเป็นการขาดแคลนสาธารณูปโภคสำหรับกฎหมายของชาวตะวันตก ในประเทศไทยเราอาจเห็นวัด หลายแห่งที่สร้างถนนอย่างง่ายๆ เป็นดินแดงลูกรังเพื่อเป็นถนนเข้าสู่วัด แต่ที่นี่กำหนดไว้ว่าต้องเป็นถนนลาดยางเข้าไปในวัดเท่านั้น หรือการที่สงฆ์จะอยู่จำวัดในกลดใต้ต้นไม้ ก็เป็นไปไม่ได้ กฎหมายได้กำหนดให้ วัด ต้องเป็นลักษณะอาคารสถานที่แน่นหนา งบประมาณในการก่อสร้างก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่ง เนื่องจากเงินบริจาคบางส่วนเป็นเงินบาทไทย เมื่อคิดกลับมาเป็นเงินดอลลาร์สหรัฐจึงมีมูลค่าน้อยกว่าหลายเท่า ดังนั้น การสร้างวัดจึงทำได้อย่างช้าๆค่อยเป็นค่อยไป
<CENTER></CENTER>
<CENTER>
[SIZE=-1]คำบรรยาย: มุมมองจากส่วนบนเขา (บริเวณศาลาพระพุทธรูป) ลงไปยังส่วนห้องทำงานและโรงครัว[/SIZE]</CENTER>

อภัยคีรี Fearless Mountain
แนวคิดในการตั้งชื่อวัดนำมาจากภาษาบาลีตามธรรมเนียมของนิกายเถรวาท และต้องการให้สะท้อนถึงการไม่แบ่งเขาแบ่งเรา จึงได้ใช้ชื่อว่า อภัยคีรี แปลว่า Fearless Mountain หรือ ขุนเขาแห่งความปลอดภัย ซึ่งมีที่มาจาก วัดอภัยคีรี ในประเทศศรีลังกายุคโบราณ ณ เมือง อณุรัฐปุระ วัดอภัยคีรีแห่งนั้น เป็นที่รู้จักกันดีในแง่การเปิดกว้างต้อนรับชาวพุทธจากนิกายต่างๆให้มาอยู่ร่วมกันเป็นชุมชน โดยที่แต่ละนิกายก็ประพฤติข้อวัตรปฏิบัติแตกต่างกัน แต่สามารถอยู่ร่วมกันได้ไม่ขัดแย้งกัน (ข้อมูลบางส่วนจากเว็บไซท์วัดอภัยคีรี http://www.abhayagiri.org/)
วัดอภัยคีรี มีแนวคิดที่ไม่ต่างกับวัดอภัยคีรีโบราณ คือจะไม่แบ่งแยกเชื้อชาติ ผิวพรรณ ศาสนา เช่นกัน

เตรียมตัวกันก่อน
พอเราตัดสินใจว่าจะเดินทางไปวัดอภัยคีรีให้ได้ ก็เริ่มวางแผนการเดินทาง อย่างแรกคือเอารถไปตรวจสภาพ หาแผนที่ คำนวณเวลาที่ต้องใช้ในการเดินทาง สร้างความมั่นใจในตัวผู้ขับรถ(มือใหม่) แล้วก็หาข้อมูลว่าที่วัดขาดเหลืออะไรบ้าง โดยเข้าไปที่เว็บไซท์ http://www.abhayagiri.org/ ซึ่งมีรายการของจำเป็นเหล่านั้น เราจึงไปซื้อของมา เตรียมเขียนเช็คเพื่อบริจาค รวมกับเงินสดบางส่วนที่ได้มาจากรุ่นน้องคนหนึ่ง รวมกับเงินส่วนตัวที่เคยหยอดกระปุกไว้โดยตั้งใจให้เป็นเงินสังฆทาน

ออกเดินทาง
พวกเราผู้เดินทาง ตื่นตีห้ากว่าๆ ออกจากบ้านหกโมงครึ่ง แล้วก็นั่งรถไปจนถึงวัด ใช้เวลาเดินทางขาไป 3 ชั่วโมง จากทางตอนใต้ของเมืองซานฟรานซิสโก ขึ้นไปทางเหนือ บนเส้นทางถนนสาย 101 จนมาถึงย่านที่เรียกว่า Ukiah ซึ่งเป็นเขตที่วัดตั้งอยู่
ทางเข้าวัดจะค่อนข้างลึกจากถนนใหญ่ เรารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะตอนแรกที่นึกภาพไว้ สงสัยว่าจะเป็นภูเขาได้อย่างไร ในเมื่อมีบ้านคนมากมาย แต่พอยิ่งขับรถลึกเข้าไป ถนนจะค่อยๆแคบลงๆ ต้นไม้ปกคลุมหนาขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้น คนขับรถที่ไปด้วยกันก็บอกว่า​

 

สถานที่ร่มรื่นดีครับ