ลองอ่านดูนะ

ครูแตนได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมพระกรรมฐาน ตามโครงการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน เพื่อเฉลิมพระเกียรติฯ ประจำปี พ.ศ. 2555 ณ สำนักปฏิบัติธรรมประจำ จังหวัดกำแพงเพชร ดีเด่น วัดหนองปลิง อ.เมือง จ.กำแพงเพชร รุ่นที่ 2 วันที่ 24-30 เม.ย. 2555 เข้าทีหลังเพื่อน 1 วัน แต่เก็บอารมณ์ กรรมฐานมาได้หน่อยหนึ่ง คุ้มค่ามาก ไม่ได้เข้าปฏิบัติในที่สัปปายะมา 3 ปีแล้วมั้ง ... และแล้ว ครูแตนก็ได้มีโอกาสเจอพี่สาวคนหนึ่ง (เจอหลายคนที่เคยรู้จัก) ชื่อว่าพี่สายหยุด ถาวร ครูโรงเรียนอ่างทองพัฒนา พี่สายหยุดกับเรามักจะเจอกันแถวๆ วัด จัดว่าเป็นพี่ที่เราให้ความเคารพนับถือมากคนหนึ่ง พี่เล่าว่า ชีวิตก็ดำเนินตามรอยพุทธศาสนิกชนธรรมดาคนหนึ่ง <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เคยช่วยงานสร้างวัดวาอาราม กฐิน ผ้าป่ามาก็มาก ทำบุญใส่บาตรเป็นเรื่องปกติ และปฏิบัติธรรม ฟังธรรมะอยู่เนืองนิจ คืนวันหนึ่ง เอ้าพึ่งเข้าเรื่อง ....ประมาณเดือนมกราคม พ.ศ. 2555 ปีแห่งมังกรทอง ถือว่าเป็นปีที่ดี แต่ชีวิตก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ <o></o>
คืนวันนั้นก่อนนอนได้ไหว้พระสวดมนต์และฟังธรรมะ ขอขมากรรม เจริญสติเช่นเคย ในระหว่างที่นอนหลับได้มีนิมิต ว่าตนเองจะเข้าไปนมัสการสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นเจดีย์ใหญ่บนเนินเขาที่สูงสวยงามมาก มีบันได้ทางขึ้น-ลงเป็นบันไดนาคสองข้างทาง ในระหว่างที่กำลังจะก้าวเท้าขึ้นบันไดไปนั้นได้เหลียวมองมาทางด้านข้างขวามือ พี่สายหยุดต้องตกใจจนหยุดยืนนิ่งอยู่พักหนึ่ง ความรู้สึกทั้งเกรงและกลัว เนื่องจากว่า พบว่ามีพญานาคเผือกรูปร่างใหญ่โตจนความกว้างใหญ่จนล้นความกว้างของบันได พี่สายหยุดยืนนิ่งอยู่ชั่วขณะหนึ่ง แล้วพูดว่า “ให้ท่านขึ้นและลงมาก่อน(เนื่องจากความกลัว) แล้วพญานาคก็เลื้อยขึ้นบันไดไปจนถึงองค์เจดีย์ใหญ่แล้วเลื้อยทักษิณาเวียน 1 รอบ แทนที่ท่านจะลง ท่านกลับเลื้อยขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งที่สูงกว่าอยู่ทางด้านขวามือ ในขณะที่ค่อยๆเลื้อยไปจนสุดทาง ได้ใช้ปลายหางตวัดตีฆ้องใหญ่ เสียงดังกังวานมาก แล้วก็เลื้อยหายขึ้นไปด้านบน แล้วส่งเสียงก้องกังวานว่า “เอ้าใครจะขึ้นมาก็ขึ้น” พี่สายหยุดก็หันรีหันขวาง แล้วก้าวเดินขึ้นไป พอก้าวขึ้นไปถึงด้านบนใกล้กับพญานาคเผือกท่านนั้น ท่านได้ใช้ส่วนหลัง(คีบพญานาค ผู้เล่าบอกว่าไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร) แตะที่หน้าผากของพี่สายหยุด แล้วท่านพูดว่า “ไหนดูซิมีไข้ไหม” บนศีรษะของพี่สายหยุดเต็มไปด้วยน้ำ และพญานาคก็เป่าศีรษะของพี่สายหยุดจนรู้สึกอุ่นจนถึงร้อนขึ้น เป่าอยู่นานมาก จนคนที่รออยู่ด้านหลังทนไม่ไหว พูดบอกว่า “ถ้านานอย่างนี้ให้ตามไปที่นครเจริญปุระ” พี่สายหยุดได้ร้องถามคนพูดว่า “แล้วนครเจริญปุระอยู่ที่ไหน” เขาตอบว่า “โน่นไง” พร้อมทั้งชี้มือบอกไปทางด้านหลังของพี่สายหยุด พี่สายหยุดได้มองตามมือไปพบว่ามีเมืองเป็นปราสาทสีแดงขลิบทองสวยงามมาก พี่สายหยุดจึงบอกว่า “ อย่างนั้นก็ได้” แล้วหลบให้คนข้างหลังขึ้นมา พี่สายหยุดจึงได้เดินลงบันไดนาคมา พอเดินลงมาปรากฏว่าสองข้างทางเต็มไปด้วยผู้ปฏิบัติธรรม สวมชุดสีขาว และนั่งอยู่ในอาการอันสงบ จำนวนมากมาย<o></o>
พี่สายหยุดได้เดินด้วยความสำรวมกาย วาจา ใจ แล้วมองหาเพื่อนครูด้วยกัน เห็นครูศิริพร ยกมือเป็นสัญลักษณ์ว่าอยู่ทางนี้ (ไม่ได้พูดเนื่องจากเกรงจะรบกวนผู้ปฏิบัติ) เมื่อพี่สายหยุดเดินมาที่รถ พบว่ามีเพื่อนครูอยู่บนรถหลายคนด้วยกัน <o></o>
เมื่อรถเคลื่อนออกจากที่ตรงนั้น ปรากฏว่าได้มาจอดยังสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นการต้อนรับน้องใหม่ โดยมีประธานในพิธีนั่งอยู่บนตั่งเตี้ยๆ สวมใส่เสื้อสีเขียวน้ำทะเล นั่งอิงหมอนสามเหลี่ยมตะแคงข้างซ้าย ให้นักศึกษาใหม่(หน้าตาเหมือนคนต่างชาติ เช่น ญี่ปุ่น จีน เนื่องจากผิวขาวสวยงามทุกคน) พี่สายหยุดยืนอยู่ไม่ห่างจากท่านประธานมากนักยืนอยู่กับกลุ่มเพื่อนคร ท่านประธานที่กล่าวถึงนี้ในความรู้สึกท่านคือพญานาคองค์ที่เจอที่เจดีย์ที่ผ่านมานั่นเอง ท่านประธานหาว แล้วหันมาพูดกับพี่สายหยุดว่า “ง่วงนอนซะแล้ว” พี่สายหยุดยิ้มรับ แล้วถามท่านว่า “ถ้าหนูจะขับรถไปที่นครเจริญปุระ ไปได้ไหม” ท่านบอกว่า “ได้” พร้อมกับพยักหน้า แล้วพี่สายหยุดก็ตื่นนอน.... ยังไม่จบนะคะ<o></o>
อัศจรรย์แห่งฝันก็ยังมีอีก เมื่อไปถึงโรงเรียน พี่สายหยุดได้เล่าความฝันให้กับเพื่อนครูในโรงเรียนฟัง เพื่อนๆ หัวเราะว่าฝันช่างเป็นเรื่องเป็นราว แต่พี่สายหยุดยังคิดคำนึงอยู่ และอยากรู้ว่านครเจริญปุระมีอยู่จริงไหมในโลกนี้ และอยู่ที่ใด<o></o>
พี่สายหยุดได้ให้นักศึกษาฝึกสอน นางสาวจิราภรณ์ รุ่งน้อย ช่วยค้นในอินเตอร์เน็ท ผลปรากฏว่า ทั้งสองต้องตะลึง เนื่องจากพบว่านครเจริญปุระมีอยู่จริง และอยู่ที่ประเทศอินเดีย และยิ่งไปกว่านั้น ข้อความในอินเตอเน็ทขึ้นมาว่า “ผู้ชายหนึ่งเดียวในโลกสามารถเบิกบุญเสริมบารมี และนำท่องนครเจริญปุระ ซึ่งได้นำมาจำลองสร้างที่ จังหวัดชัยภูมิ” <o></o>
พี่สายหยุดต้องตกตะลึงอีกครั้งแทบช็อค เพราะใบหน้าของท่านประธานที่แปลงกายมาจากพญานาคเผือกนั้น เป็นใบหน้าเดียวกันกับ อาจารย์ทิพากร รินไธสงค์ ทั้งพี่สายหยุดและน้องฝึกสอนขนลุกทั้งสองคน น้องบอกว่า “ถ้าไม่ได้ฟังเรื่องราวความฝันมาก่อน ไม่น่าเชื่อว่าจะมี ฝันที่เป็นเรื่องจริง แล้วเจอบุคคลมีอยู่จริงดังความฝัน”<o></o>
เมื่อพี่สายหยุดมาปฏิบัติธรรมได้มีโอกาสเล่าให้ครูแตนฟัง ซึ่งครูแตนได้เคยอ่านประวัติท่านอาจารย์ทิพากร รินไธสงค์ มาแล้ว จึงเตรียมตัวที่จะไปพบและร่วมบุญกับท่านอาจารย์ในเร็วๆ นี้<o></o>
อาจารย์ได้เคยพูดไว้ในหนังสือว่า “ถ้าบุคคลใดเคยมีบุญสัมพันธ์กันมาก่อนคงได้พบกันและได้ร่วมบุญกันอีก” <o></o>
ฝากไว้ให้อ่านเล่น กับอัศจรรย์แห่งฝัน ของพี่สายหยุด ตัวตนจริงๆ มีดังที่บอกเอาไว้ และท่านอาจารย์กำลังสร้างพระใหญ่ชัยภูมิ และ เจริญปุระนคร ที่จังหวัดชัยภูมิ <o></o>
<CITE>หากอยากติดตามอ่านประวัติและเรื่องราว เชิญเข้าไปดูที่ </CITE><CITE>www.phrayaichaiyaphum.net/</CITE><o></o>
มูลนิธิพระใหญ่ชัยภูมิ <o></o>
แต่ต้องออกตัวก่อนผู้ฝันและผู้เขียนยังไม่ได้ไปสัมผัสสถานที่และบุคคลจริงแต่อย่างใด เพียงแต่รู้จากความฝันและหนังสือประวัติของท่านอาจารย์ทิพากร รินไธสงค์<o></o>
<o> </o>