มีปัญหาเรื่องสมาธิครับ

ผมทำสมาธิไปก็นึกถึงพระพุทธรูปไปด้วย แต่สักพัก พระพุทธรูปนั้นก็เลื่อนเข้ามาอยู่ในปาก แล้วเวลาผมกลืนน้ำลาย ก็รู้สึกว่าตัวเองกลืนพระพุทธรูปไปด้วย
รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลยครับ ที่ตัวเองกลืนพระพุทธรูปเข้าไป พยายามบังคับพระพุทธรูปให้อยู่นอกปาก แต่สักพักก็เลื่อนมาอยู่ในปากใหม่ แล้วเวลากลืนน้ำลายก็กลืนพระพุทธรูปไปด้วย ก็เป็นยั่งงี้อยู่ร่ำไป ผมพยายามปลอบใจตัวเอง ว่าเราไม่ได้เจตนา แต่ก็ไม่สบายใจอยู่ดี
ผมอยากทราบว่า
1.มีวิธีแก้ไขยังไงบ้างครับ
2.การที่ผมกลืนพระพุทธรูปเข้าไปนั้น โดยไม่มีเจตนา เพราะไม่สามารถบังคับจิตและภาพพระได้นัน บาปมั้ยครับ
3.ผมเคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านกล่าวว่า มารมักมาแกล้งคนที่ทำสมาธิเสมอ ที่ผมโดนเป็นมารแกล้งหรือป่าวครับ

 

ทั่วไปไม่มีอะไรครับ ไม่ต้องซีเรียสครับ กำลังสติทาง
ธรรมและจิตเราไม่ได้มีความคิดปรามาสอะไรครับเป็นเพราะ
กำลังสมาธิสะสมไม่พอเฉยๆครับ เกิดขึ้นได้ทุกคนครับ
และปกติ ถ้าเราพอระลึกภาพพระพุทธได้แล้ว
ให้เปลี่ยนมาเป็นลืมตาก็ได้ครับหลับตาก็ได้ แต่ลืมตาจะสังเกตุง่ายกว่า
ถ้าหลับตาด้วยกรณีนี้ เกรงว่าจะตัดความกังวลไม่ได้
และให้เห็นภาพปรากฏกลางอากาศแทนถ้าลืมตานะครับครับ
ส่วนหลับตาก็อย่าใช้ตาปกติมองให้โน้มสายตามองที่ลิ้นปี่
เหมือนพระพุทธรูปครับ เด่วมันจะมีความรู้สึกว่า มีอีกตา
มองผ่านระหว่างเหนือคิ้วได้อัตโนมัติเองและ
ภาพที่จะทำให้เรามีตาดีกว่าคนทั่วไปๆ
ในอนาคตแรกๆมันจะมืดๆไม่ชัด ขอให้เห็นขอบๆเป็นใช้ได้ครับ
และปกติแรกๆนะครับถ้าเราเริ่มเห็นภาพนิมิตที่ตั้งไว้ตอนแรกได้แล้ว
ภาพมักจะมีการเคลื่อนที่ ไปซ้ายเฉียงขึ้นบนบ้าง ลอยไปขวาเฉียงขึ้นบนบ้าง
หรือขึ้นบนบ้าง ลงล่างบ้าง
ลอยเข้ามาจะโดนหน้าเรา หายเข้ามาในตัวเราบ้าง แบบคุณก็มีครับและ
บ้างทีก็มีภาพที่สวยๆกว่ามาหลอกให้เราหลงพิกัด บางทีอยู่ดีๆภาพก็หาย
พอเราไม่ได้ใช้ตามองภาพแล้วโน้มสายตาลงมามองที่ลิ้นปี่ ตา
เดียวที่มองผ่านเหนือระหว่างคิ้วเองทำงานอยู่และมาตามลม
หายใจประมาณเข้าออกประมาณ ครั้งที่ ๔ ภาพ
ก็กลับขึ้นมาเหมือนเดิม ณ ตำ่แหน่งเดิมได้แล้วครับ..
พวกนี้โดยความรวมที่เล่าให้ฟังถือว่าเป็นเรื่องปกติครับ
วิธีแก้คือ ในเพิ่มกำลังสติทางธรรมและสมาธิสะสมเพิ่มเติมครับ
ด้วยการเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่องจะด้วยวิธีอะไรก็ได้
ขอให้ฐานอยู่ที่กาย จะนับนิ้ว จะนับก้าวเดิน หรือจะระลึกรู้สึกว่า
มีลมหายใจเข้าและออกหยุดที่ปลายจมูกโดยที่ให้ลมหายใจลึกถึง
ท้องทั้งเวลาหายใจและออกแต่ไม่ต้องตามลม และเวลาทำงานก็
ตั้งใจทำงานให้เต็มที่ เอาสมาธิอยู่กับงานการที่ทำ
เสริมด้วยการทำสมาธิเอาแค่ให้จิตสงบในระหว่างวัน จะแค่
๓ นาที ๕ นาทีก็พอ แต่ทำให้บ่อยๆหน่อย ถ้าทำได้
ภาพนิมิตที่ปรากฏก็จะขึ้นมาอยู่ตรงหน้าเรา
แบบตรงๆและไม่ขยับไปไหนได้เองครับ
หลังจากนั้นก็ค่อยมาว่ากันต่อครับ

 

ขอบคุณ คุณnopphakan มากเลยนะครับ

 

ทำสมาธิให้ได้ที่คือได้สมาธิชอบนะ เมื่อเห็นจิตและธรรมที่แฝงกับจิตเป็นภาพนิมิตในสมาธิ พยายามให้ธรรมมารสลัดออกหรือเคลื่อนออกจากจิต ได้ที่แล้วค่อยลืมตา ทำสมาธิสม่ำเสมอ