มา อโหสิกรรม กันเถอะ พี่น้อง พลังจิต

เว็บ www.palungjit.org ผมชอบมากที่รวบรวม คำสอน ศาสนาพุทธ เอาไว้มากมาย เป็นเว็บที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก แต่ปัจจุบันมีหลายๆๆท่านในเว็บนี้ พูดจาเบียดเบียน ว่ากล่าวผู้อื่น และเกิดการโต้เถียง กันต่างๆๆมากมาย นับข้ามเดือนได้เลย และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เพราะไม่รู้จักคำว่า "เมตตา และ อภัยกัน " ผมจึงอยากให้กระทู้นี้ หลายท่านที่เป็นคู่กรณีกัน มากล่าว อโหสิกรรม ให้กันและกันจะดีที่สุด ไม่งัน กรรม ก็ส่งผล วนไปวนมา ไม่มีหยุด ตราบใดที่เรายังไม่ อโหสิกรรมให้กันและกัน ผม จึงขอเป็นผู้นำ ในการ อโหสิกรรม คนแรก ละกันนะครับ

" ถ้าผมเคยกล่าวอะไรให้ใคร ไม่สบายใจ ทาง กาย วาจา ใจ ก็ดี ผมกราบขอโทษทุกท่าน ขอ อโหสิกรรม ให้ผม และ ถ้าท่านไหน กระทำผม ทาง กาย วาจา ใจ ให้ผมทุกข์ใจ ก็ดี ผมขอ อโหสิกรรม ให้ท่าน นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป "

สิ่งไหนไม่ดี ผ่านมาแล้ว ก็ขอให้ลืมๆๆกันไปให้หมด

( เมื่อทุกท่าน อโหสิกรรมกันแล้ว ขออย่าได้พูดจาเหน็บแนม ทำลายคนอื่นอีกเลย ไม่ว่าจะด้วยคำพูด หรืออะไรก็ตาม และ นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ขอให้รักษากฎของเว็บด้วย โดยเฉพาะ การไม่เคารพสิทธ์เสรี ทางความคิดของผู้อื่น )

 

" ถ้าผมเคยกล่าวอะไรให้ใคร ไม่สบายใจ ทาง กาย วาจา ใจ ก็ดี ผมกราบขอโทษทุกท่าน ขออโหสิกรรม ให้ผม และ ถ้าท่านไหน กระทำผม ทาง กาย วาจา ใจ ให้ผมทุกข์ใจ ก็ดี ผมขอ อโหสิกรรม ให้ท่าน นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป "

 

กรรมมันไม่เที่ยงนะ

 

การยกโทษ อาจดูเหมือนเรายอม เราไม่ติดใจ ไม่เอาเรื่อง
แล้วจะทำให้เขากำเริบส่วนเราเสียเปรียบ
ความจริงไม่ใช่ เรากำลังบำเพ็ญบารมิขั้นสูงสุด คือ "อภัยทาน"
อันเป็น "ทานบารมี" ที่สูงส่ง
การยอมแพ้อาจเป็นชัยชนะยิ่งใหญ่ข้ามภพชาติ

 

อภัยทาน คืออย่างไร ?

อภัยทาน ก็คือการยกโทษให้คือการไม่ถือความผิด หรือการล่วงเกินกระทบกระทั่งว่าเป็นโทษอภัยทานนี้เป็นคุณ
คืออภัยทานหรือการให้อภัยนี้ เมื่อเกิดขึ้นในใจผู้ใดจะยังจิตใจของผู้นั้นให้ผ่องใสพ้นจากการกลุ้มรุมบดบังของโทสะ

อันใจที่แจ่มใส กับใจที่มืดมัว
ไม่อธิบายก็น่าจะทราบกันอยู่ทุกคนว่าใจแบบไหนที่ยังความสุขให้เกิดขึ้นแก่เจ้าของใจแบบไหนที่ยังความทุกข์ให้เกิดขึ้น และใจแบบไหนที่เป็นที่ต้องการใจแบบไหนที่ไม่เป็นที่ต้องการเลย

ความจริงนั้น ทุกคนที่สนใจบริหารจิต
จะต้องสนใจอบรมจิตให้รู้จักอภัยในความผิดทั้งปวงไม่ว่าผู้ใดจะทำแก่ตน แม้การให้อภัยจะเป็นการทำได้ไม่ง่ายนักสำหรับบางคนที่ไม่เคยอบรมมาก่อน แต่ก็สามารถจะทำได้ด้วยการอบรมไปทีละเล็กละน้อยเริ่มแต่ที่ไม่ต้องฝืนใจมากนักไปก่อนในระยะแรกตัวอย่างเช่น
เวลาขึ้นรถประจำทางที่มีผู้โดยสารคอยขึ้รถอยู่เป็นจำนวนมากหากจะมีผู้เบียดแย่งขึ้นหน้า ทั้งๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังถ้าเกิดโกรธขึ้นมาไม่ว่าน้อยหรือมากก็ให้ถือเป็นโอกาสอบรมจิตใจให้รู้จักอภัยให้เขาเสีย
เพราะเรื่องเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องที่ควรถือโกรธกันหนักหนา
เป็นเรื่องเล็กน้อยเหลือเกินควรจะอภัยให้กันได้แต่บางที่ไม่ตั้งใจคิดเอาไว้ก็จะไม่ทันให้อภัยจะเป็นเพียงโกรธแล้วจะหายโกรธไปเองโกรธแล้วหายโกรธเอง กับโกรธแล้วหายโกรธเพราะให้อภัย ไม่เหมือนกันโกรธแล้วหายโกรธเองเป็นเรื่องธรรมดาทุกสิ่งเมื่อเกิดแล้วต้องดับไม่เป็นการบริหารจิตแต่อย่างใดแต่โกรธแล้วหายโกรธเพราะคิดให้อภัย เป็นการบริหารจิตโดยตรงจะเป็นการยกระดับของจิตให้สูงขึ้น ดีขึ้น มีค่าขึ้น
ผู้ดูแลเห็นความสำคัญของจิต
จึงควรมีสติทำความเพียรอบรมจิตให้คุ้นเคยต่อการให้อภัยไว้เสมอเมื่อเกิดโทสะขึ้นในผู้ใดเพราะการปฏิบัติล้วงล้ำก้ำเกินเพียงใดก็ตามพยายามมีสติพิจารณาหาทางให้อภัยทานเกิดขึ้นในใจให้ได้ก่อนที่ความโกรธจะดับไปเสียเองก่อน
ทำได้เช่นนี้จะเป็นคุณแก่ตนเองมากมายนัก
ไม่เพียงแต่จะทำให้มีโทสะลดน้อยลงเท่านั้นและเมื่อปล่อยให้ความโกรธดับไปเอง ก็มักหาดับไปหมดสิ้นไม่เถ้าถ่านคือความผูกโกรธมักจะยังเหลืออยู่และอาจกระพือความโกรธขึ้นอีกในจิตใจได้ในโอกาสต่อไป
ผู้อบรมจิตให้คุ้นเคยอยู่เสมอกับการให้อภัย
แม้จะไม่ได้รับการขอขมา ก็ย่อมอภัยให้ได้ ในทางตรงกันข้ามผู้ไม่เคยอบรมจิตใจให้คุ้นเคยกับการให้อภัยเลย โกรธแล้วก็ให้หายเองแม้ได้รับการขอขมาโทษ ก็อาจจะไม่อภัยให้ได้ เป็นเรื่องของการไม่ฝึกใจให้เคยชิน
อันใจนั้นฝึกได้ ไม่ใช่ฝึกไม่ได้ ฝึกอย่างไดก็จะเป็นอย่างนั้นฝึกให้ดีก็จะดี ฝึกให้ร้ายก็จะร้าย...

ขอกราบขอบคุณเนื้อหาธรรมคุณภาพดีที่แสดงโดย:สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก

 

ขออโหสิกรรมกับทุกท่านที่เคยล่วงเกิน ด้วยกาย ตัวหนังสือ และใจ

 

ใจคุณยังไม่โล่ง ไม่สว่าง แล้วจะขออโหสิกรรมทำไม

การขออโหสิกรรม มันต้องลบเรื่องราวในอดีต ให้มลายสิ้นไป

นี่คุณยังเอาเก็บมา นึกมาคิด มาข้องอยู่ แล้วจะอโหสิได้อย่างไร

 

สิ่งต่างๆที่เห็น เกิดจากจิตของตนเองที่คิด

ทุกอย่างไม่มีจริง หากตัวเราไม่ปล่อยให้จิตวิ่งตาม

ทุกข์ สุข เศร้า เหงา เบื่อ ฯลฯ

ทุกอย่าง คือ จิตของตน ทำ ตนเองทั้งสิ้น

ชีวิตของมนุษย์ ล้วนอยู่ในอุ้งมือ ของ ความคิดตนเอง

จงใช้ สติในการพิจารณาธรรม ของทุกคนที่เราเจอ

ชีวิต คือ การทดสอบคุณธรรมภายในใจ

ถามใจตนเอง ว่า ตนนิ่งหรือยัง

เมื่อไรที่จิตเรานิ่ง......

เมื่อนั้นเราย่อม สงบ....ด้วยใจตนเอง...นะเอย นะเอย

อ่ะ....ว่างต่อ

 

12 Punna

ต้องมองอย่างที่ เขายืน

อย่ามองอย่างที่ อยากให้เขายืน

จงมองคนให้ออก ด้วย ปัญญา

 

ขันธ์ คิดอย่างไร? รู้หรือเปล่า?

มองให้ออกซิ..อย่าใช้อารมณ์

อ่านตามตัวอักษร

รู้หรือ เปล่า ว่า เขาเหงา

 

ขันธ์ ศรัทธา พระพุทธองค์ อย่างสุดหัวใจ

แต่ผู้คน พากันไปนับถือ ผู้คนอื่น

มองเห็นหรือเปล่า?

เขาไม่ได้ทำร้ายใคร เเต่ เขากำลังปกป้องพระพุทธศาสนา

ทำไมมองไม่เห็น

เขา ไม่ชอบพวกมีองค์ เทพ

เขา จะ ไม่ยอมให้ใคร เชื่อเทพ

เพราะศรัทธาในปริยัติ ของ ขันธ์ มันหาที่เปรียบไม่ได้

แต่ มันกลายเป็น ตัวทำร้าย ตัวเขา จาก สังคมปัจจุบัน

 

คุณ สันโดษ ก็โทรคุยกับเขาให้หายเหงาสิครับ คุยกัน สองต่อสอง สอนธรรมที่รู้กันไปกันมา ผมว่าช่วยให้หายเหงาแน่นอน

 

เขาก็ว่า สันโดษ มากอยู่....แต่สันโดษรู้

ว่า หัวใจเขา ไม่ยอมเปิดรับใครหรอกนอกจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

คุณใช้ ฟร้อนใหญ่เพราะคุณเรียกร้องความสนใจ

คุณ ขาดความมั่นใจในตัวเอง

 

กระทู้อโหสิจะกลายเป็นกระทู้ทะเลาะกันรึเปล่าเนี่ย
บางครั้งนะการที่คนเราจะโอหสิให้ใครน่ะเราควรจะให้อภัยเค้าจริงๆไม่ใช่ว่ายังคงพูดเหน็บคนๆนั้นอยู่

 

อโหสิกรรม คือ การให้อภัยด้วยใจ ไม่ใช่ด้วยตัวอักษร

และยอมรับในสิ่งที่ผู้อื่นเป็น นั้นคือ พิจารณาธรรมด้วยปัญญา

 

ผมไปแล้วนะครับทุกคน ให้โชคดีกันทุกคนนะครับ อีก 1ปี จะกลับมาใหม่ กระทู้นี้สุดท้ายผมและ ^^ โชคดีกันนะครับ Bye Bye ^^

ผมไม่เข้ามาอ่านแล้วนะครับ ถ้า ผู้ดูแลเว็บอ่านแล้วเห็นว่า มีการโพสอะไรกันในทางไม่ดี ลบ ได้เลยนะครับ สวัสดีครับ

 

<TABLE class=tborder id=post1167352 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>ทีมผู้ดูแลเว็บบอร์ด<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1167352", true); </SCRIPT>
ทีมผู้ดูแลเว็บบอร์ด

เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 02:06 PM
วันที่สมัคร: Apr 2008
ข้อความ: 115 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 0 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 33 ครั้ง ใน 18 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 12




</TD><TD class=alt1 id=td_post_1167352 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title -->เตือน (ใบเหลือง) สำหรับ คุณ ขันธ์: ใช้ภาษาไม่เหมาะสม

<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->Post: สวัสดีเพื่อนสมาชิกทุกคนครับ
User: ขันธ์
Infraction: ใช้ภาษาไม่เหมาะสม
Points: 0

Administrative Note: อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ใช้ภาษาไม่เหมาะสม </TD></TR></TBODY></TABLE>
Message to User: อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ระมัดระวังคำบางคำ </TD></TR></TBODY></TABLE>
Original Post: อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ผมบอกแล้วครับ ท่านผู้ดูแล ว่าคนสองคนนี้ นิสัยทราม
คนหนึ่ง โดนผมลงพรหมทัณฑ์ไป อีกคนหนึ่งผมด่าไป แต่ยังไม่ได้ลงทัณฑ์
นิสัยสันดานเช่นเดียวกับ ใบไม้นอกกำมือ

ไม่รู้จักแพ้ ไม่รู้จักเหตุ ไม่รู้จักผล มีพฤติกรรมพยายามทำลายความน่าเชื่อถือของคนอื่น
เอาดีเข้าตัว

สมัยก่อน ผมเคยบอกแล้วว่า คนพวกนี้พยายามป่วนเว็บ
หลายคนไม่เชื่อผม
พอมาวันนี้ชัดเจน

ยิ่งE ลิงสันโดษนี่ สมัยก่อนยังไม่มีพวก สงบเสงี่ยม เดี๋ยวนี้พอมีพวกพ้องหน่อย บ้าไปเลย

ขอโทษนะครับที่ใช้คำหยาบ (good)

</TD></TR></TBODY></TABLE>

<!-- / message -->

</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("1167352")</SCRIPT> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --><TABLE id=table1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=left><!-- Start Post Groan Hack --> <!-- End Post Groan Hack --></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>


เห็นหรือยัง? ว่าสันโดษ โดนอะไรมาบ้าง? แต่สันโดษ วางได้

เพราะ ทุกอย่าง คือ การทดสอบธรรมนะ

 

แต่ทุกอย่าง อยู่ที่จิตเรา ไม่ใช่คำพูดของใคร จำเอาไว้นะ

 

สันโดษ ไม่ยกมาด้วยหละ ว่า ก่อนหน้านี้ผมพูดอะไรไป สันโดษบอกไม่สะเทือน
คนเขาจะได้ไม่หาว่า ทำไมผมถึงพูดจาหยาบคายขนาดนี้

สำหรับ เรื่องที่บอกว่า ผมเหงา ผมรักเทอดทูนปริยัติ อะไรต่างๆ นาๆ สุดแต่ที่คุณจะตีความไป

ผมบอกอย่างเดียวว่า หากผู้ใดกระทำวิปัสสนาจน เห็นภัยในสังสารวัฎ
มันจะเห็นความน่ากลัว ในภัยนี้อย่างที่ สงสารและเวทนาคนทั่วไปเลยหละ

นั่นแหละ คือ เหตุผลที่ทำไมผมถีงบ้า

ความน่ากลัว คือ การที่ ไม่สามารถกำหนด อะไรได้เลย
จำกันไว้