ภพของสัตว์เดรัจฉานกับเปรตวิสัย ภพไหนสูงกว่ากัน

จากที่เคยได้ทราบจากบทความต่างๆว่า สัตว์นรกเมื่อใช้กรรมในนรกหมดแล้ว แต่หากยังมีเศษกรรมเหลืออยู่ ก็จะต้องไปใช้กรรมในภพเปรต อสุรกาย และ สัตว์เดรัจฉานเป็นภพสุดท้าย ตามลำดับก่อนจะได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ตามไซเคิลแบบนี้ (กรณีที่มีเศษกรรมเหลือมาก โดนจัดเต็มแบบฟูลออปชั่น กรรมขาวไม่มีให้ช่วยผ่อนเลย)

สัตว์นรก --->เปรต ---> อสุรกาย ---> สัตว์เดรัจฉาน ---> มนุษย์

แต่มีข้อสงสัยว่า ตามพระไตรปิฏกแล้ว ภพสัตว์เดรัจฉานจะทุกข์ทรมานกว่าภพเปรตเสียอีก ตามอรรถคาถาต่อไปนี้
( พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์


http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=12&A=2527&w=%CB%C5%D8%C1%A4%D9


วิสัยนรก
-------------
เหมือนมีหลุมลึกยิ่งกว่าส่วนสูงของบุรุษหลุมหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยถ่านเพลิงปราศจากเปลว ปราศจากควัน

ลําดับนั้นบุรุษผู้มีร่างอันความ ร้อนแผดเผาทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ด เหนื่อยสะทกสะท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาสู่หลุมถ่านเพลิงนั้น (ด้วยเส้นทางคือ กรรมที่ทํามา)และได้ตกลงไปเสวยทุกขเวทนาอันแรงกล้า เผ็ดร้อนโดยส่วนเดียว

วิสัยเดรัจฉาน
-------------------
หมือนมีหลุมซึ่งลึกยิ่งกว่าส่วนสูงของบุรุษ หลุมหนึ่ง ซึ่งเต็มไปด้วยคูถ (อุจจาระ )

ลําดับนั้น บุรุษผู้มีร่างอันความร้อนแผดเผา ทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ดเหนื่อยสะทกสะ ท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาสู่หลุมคูถ นั้น (ด้วยเส้นทางคือกรรมที่ทํามา)และได้ตก ลงไปเสวยทุกขเวทนาอันแรงกล้า เผ็ดร้อน ยิ่ง

วิสัยเปรต
-------------
เหมือนต้นไม้เกิดในพื้นที่ลุ่มๆดอนๆไม่ราบเสมอกัน มีใบอ่อนและใบแก่อันเบาบางมีเงาอัน โปร่ง
ลําดับนั้นบุรุษผู้มีร่างอันความร้อนแผดเผา
ทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ดเหนื่อยสะทก สะท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาถึงต้นไม้ นั้น (ด้วยเส้นทางคือกรรมที่ทํามา) แล้วนั่งหรือนอนใต้ร่มเงาต้นไม้นั้น เสวยทุกขเวทนาเป็นอันมาก

วิสัยมนุษย์
---------------
เหมือนต้นไม้เกิดในพื้นที่อันราบเสมอกัน มีใบอ่อนและใบแก่อันหนา มีเงาร่มครึ้ม
ลําดับนั้นบุรุษผู้มีร่างอันความร้อนแผดเผาทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ดเหนื่อยสะทกสะ ท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาถึงต้นไม้นั้น (ด้วยเส้นทางคือกรรมที่ทํามา) แล้วนั่งหรือ นอนภายใต้เงาไม้นั้น เสวยสุขเวทนา เป็น อันมาก

วิสัยเทวดาและพรหม
------------------------------
เหมือนปราสาทแห่งหนึ่งซึ่งมีเรือนยอด ฉาบทาแล้วทั้งภายในและภายนอก หาช่อง ลมมิได้ มีวงกรอบอันสนิท มีบานประตู และ หน้าต่างอันหับปิดดีในเรือนยอดนั้น มีบัล ลังก์อันลาดด้วยโกเชาว์ขนยาว (ผ้าทําด้วย ขนแพะ) ลาดด้วยเครื่องลาด ทําด้วยขนแกะ สีขาว ลาดด้วยขนเจียมเป็นแผ่นทึบ มีเครื่อง ลาดอย่างดีทําด้วยหนังชะมด มีเพดานกั้น ในเบื้องบนมีหมอนแดงวาง ณ ข้างทั้งสอง
ลําดับนั้นบุรุษผู้มีร่างอันความร้อนแผดเผาทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ดเหนื่อยสะทกสะ ท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาสู่ปราสาท นั้น (ด้วยเส้นทางคือกรรมที่ทํามา) แล้วนั่ง หรือนอนบนบัลลังก์ในเรือนยอด เสวยสุข เวทนาโดยส่วนเดียว

วิสัยวิมุติสุข
----------------
เหมือนสระโบกขรณี มีน้ําอันสะอาดใสเย็น อยู่ตลอด กับทั้งมีท่าอันดี น่ารื่นรมย์ และใน ที่ไม่ไกลสระโบกขรณีนั้นมีแนวป่าอันทึบ
ลําดับนั้นบุรุษผู้มีร่างอันความร้อนแผดเผาทั่วสรรพางค์ มีความเหน็ดเหนื่อยสะทกสะ ท้าน และกําลังหิวกระหาย มุ่งมาถึงสระโบก ขรณีนี้ทีเดียว เขาลงสนานกายและดื่มดับ ความกระวนกระวาย ระงับความเหน็ดเหนื่อย และความร้อนรุ่มเสียได้ แล้วจึงขึ้นไปนั่งหรือ นอนในแนวป่านั้นเสวยสุขเวทนาโดยส่วนเดียว เพราะกิเลสเครื่องหมักดองทั้งหลาย สิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งในปัจจุบัน


ก็เลยสงสัยค่ะว่า ถ้าเช่นนั้นแล้ว ภายหลังจากที่สัตว์นรกใช้กรรมในนรกหมดแล้ว แต่ยังมีเศษกรรมเหลืออยู่ ทำไมจึงไม่เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานก่อน แล้วค่อยมาเป็นเปรต อสุรกาย มนุษย์ ตามลำดับ เพราะจากพระไตรปิฏกแล้ว ภพสัตว์เดรัจฉานเปรียบได้ดังบุรุษตกหลุมคูถ ขณะที่ภพเปรตเปรียบได้ดังบุรุษนั่งอยู่ใต้ต้นไม้โปร่งที่บังแดดบังร้อนไม่ได้

ขอถามผู้รู้ช่วยชี้แนะข้อสงสัยนะคะ

 

ภพเปรตจัดอยู่สูงกว่าภพเดรัจฉานครับ

พระพุทธเจ้าเคยตรัสว่า เราไม่เห็นการจองจำใดที่ทารุณ เผ็ดร้อนเหมือนการเกิดในนรกหรือกำเนิดเดรัจฉานเลย...

ส่วนเรื่องลำดับการให้ผลแห่งกรรมนั้นไม่แน่นอนครับ ว่าต้องเป็นลำดับอย่างนั้น อย่างนี้

ป.ล. ที่จัดเปรตอยู่สูงกว่าเดรัจฉานคงเพราะเป็นสัตว์ที่รู้บุญ บาป กุศล อกุศล
แต่ถ้าเป็นสัตว์ที่ฉลาดๆ อย่างช้าง ม้า สุนัข อาจอยู่ในระดับสูงกว่าเปรตก็ได้
แต่ถ้าพวกตะขาบ แมลงละก็เปรตอยู่ระดับสูงกว่าแน่

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

เอาง่ายๆ นะครับ
ภพเดรัจฉาน ถึงได้ฟังธรรมก็ไม่สามารถเข้าใจในธรรมได้ มักยึดติดอยู่ภพนี้หลายภพหลายชาติ ใครที่หลงตกลงไปในภพนี้ก็อีกนานครับกว่าจะพ้นมาได้

ภพเปรต บางพวกสามารถรับส่วนบุญได้ ฟังธรรมได้ และเปรตบางชั้น อย่างเปรตที่มีวิมาน ตอนอยู่วิมานสบายกว่าเราๆ อีก และเมื่อเปรตใช้กรรมจนครบวาระแล้วก็จะย้ายไปภพอื่นต่อไป แสดงว่าเกิดเป็นเปรตถึงจะอายุยืนแต่ก็ไม่ติดอยู่กับภพนี้หลายภพเท่ากับเดรัจฉาน

 

ยกตัวอย่างในกรณีที่ว่าผู้ที่ทำผิดศีลข้อกาเม
เมื่อพ้นกรรมในนรกแล้ว จะต้องใช้เศษกรรมในภพเปรต อสุรกายก่อน จากนั้น เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานเอีก ค่อยมาเกิดเป็นมนุษย์ ถ้าเขียนเป็น flow ก็คงจะเป็นแบบนี้

นรก--->เปรต/อสุรกาย--->สัตว์ชั้นต่ำ(หนอน)--->ลิง---->ลา---->สุนัข ---> มนุษย์

http:// bbs.pramool.com/webboard/view.php3?katoo=C22763

ก็เลยสงสัยน่ะค่ะ ว้าถ้าภพเปรตสูงกว่า แล้วทำไมจากภพเปรต แล้วลงไปเกิดเป็นเดรัจฉานที่ต่ำกว่าได้ยังไง
หรือว่ายังมีสิ่งอื่นที่นอกเหนือจากนี้ ที่ยังไม่ได้เรียนรู้

 

ท่าน Tusinqiquกล่าวไว้สมควรแล้วครับ ไม่ได้มีกฏตายตัวว่ากำเนิดสัตว์ต้องไปจากภูมินี้เข้าภูมินั้นเเบบเฉพาะเจาะจง...หรือเรียงตามลำดับอันเป็นความเข้าใจที่ไม่ประกอบด้วยเหตุผล..เพราะสัตว์ทั้งหลายไม่ว่าเกิดในภพภูมิใดย่อมเป็นการใช้วิบากแลสร้างกรรมใหม่ตลอดเวลาเหตุปัจจัยที่จะนำเกิดในภูมิต่างๆจึงไม่แน่นอน..ขึ้นอยู่กับกรรมที่สัตว์นั้นๆทำและจิตสุดท้ายที่เป็นบุญหรือบาป..เช่น เกิดเป็นเปรตเพราะโลภมาก ใช้กรรมจนเกือบหมดแล้ว ก่อนตาย บุญที่เคยทำเมื่อ๕พันล้านชาติ..มาส่งผล ระลึกได้ ย่อมได้กำเนิดในสุคติเช่นมนุษย์หรือเทวดาได้ แม้เดรัจฉานก็เช่นกันเช่นสุนัขที่เห่าต้อนรับพระปัจเจกพุทธเจ้า เมื่อตายลง บุญนั้นนำเกิดเป็นเทพบุตรได้เป็นต้น..

บุญจึงได้ชื่อว่าเป็นที่พึ่งที่อาศัยของสัตว์ตลอดกาล ขอเราอย่าละเลยบุญเมื่อมีโอกาส นะครับ..

 

ขอแก้ไขครับและขอโทษท่าน Tusinqiqu กับ ท่าน oddy19 ที่ทำการโต้แย้งครับ เนื่องจากความด้อยของปัญญาของผมเองครับ ที่ถูกต้องเป็นดังนี้

ถ้าเทียบถึงความหนักเบาของอกุศลกรรมที่ให้ผลนำเกิด นรก หนักที่สุด รองลงมา

คือ สัตว์เดรัจฉาน และเป็นเปรต ส่วนเบาที่สุด คือ อสุรกาย ครับ

ส่วนการทรมานของภพภูมิ นรกหนักที่สุด รองลงมา เป็นเปรต เพราะ หิวกระหาย

ตลอดเวลา และ เป็นอสุรกาย และ สัตว์เดรัจฉาน ครับ

ดังนั้นคำตอบที่ถูกคือ เปรตจัดอยู่ภพภมูิสูงกว่าเดรัจฉานครับ

หมายเหตุ แปลกแต่จริง ความทรมานของเดรัจฉานกลับน้อยกว่า นับว่าแปลกจริงๆ
ที่มา:

มุมมองอันควรได้จากพุทธพจน์และคำให้การของเปรต

เมื่อพระพุทธเจ้าเปรียบเปรตภูมิว่าเทียบได้กับร่มไม้ใบบางบนทางกันดาร พื้นที่แถวนั้นก็ไม่ราบเรียบ มีความขรุขระ นั่งนอนไม่สบาย ก็แปลว่าเส้นทางสู่ความเป็นเปรต คือจุดกลางทางหนึ่งที่ไม่ช่วยทุเลาความทุกข์ร้อนจากการเดินทางเลย เคยร้อนมาอย่างไร เคยหิวมาแค่ไหน ก็ยังร้อนและหิวเกือบเท่าเดิมนั่นเอง และถ้าฝนตกแดดออกเมื่อไร ทุกข์ก็เข้าถึงตัวได้เต็มที่เมื่อนั้น

เปรตภูมิจึงให้ความสุขและความทุกข์แบบลุ่มๆดอนๆอยู่ อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับนรกภูมิและเดรัจฉานภูมิแล้ว ก็นับว่าเปรตภูมิดีขึ้นมากว่ากันมาก ไม่ถึงขนาดเป็นกับดัก ยังพอมีที่นั่งที่นอนโดยไม่เพิ่มความทุกข์ทรมานให้หนักขึ้นกว่าเก่า ดังเช่นที่เปรตบางตนรูปงามชวนหลงเสียจนมนุษย์หนุ่มผู้ไม่รู้ สำคัญผิดคิดว่าเป็นเทพธิดา และลงทุนทำบุญทำกุศลเพื่อให้ได้ไปอยู่ด้วยหลังตายเลยทีเดียว
http://www.trilakbooks.com/webboards/799598/เรื่องของ-เปรตภูมิ.html


อบายภูมิ มี 4ภูมิ จัดอยู่ในกามภพ จัดแบ่งตามลักษณะของการกระทำฝ่ายอกุศล
1. นิรยภูมิ ตั้งอยู่ใต้เขาตรีกูฏมี 8ขุมใหญ่ (มหานรก)ในแต่ละขุมใหญ่จะมีขุมบริวาร (อุสสทนรก) อยู่โดยรอบทั้ง4 ทิศ ทิศละ 4ขุม รวมมี นรกขุมบริวาร 128ขุม ถัดจากอุสสทนรกออกไปจะเป็นนรกขุมย่อย (ยมโลก) อยู่โดยรอบทิศทั้ง 4 ของมหานรก ทิศละ 10 ขุม รวมมีนรกขุมย่อย 320 ขุม
2. ติรัจฉานภูมิ อยู่ภพเดียวกับมนุษย์
3. เปตติวิสยภูมิ อยู่ในซอกเขาตรีกูฏก็มี อยู่ซ้อนกับภูมิมนุษย์ก็มี
4. อสุรกายภูมิ อยู่ในซอกเขาตรีกูฏก็มี อยู่ซ้อนกับภูมิมนุษย์ก็มี

1. นิรยภูมิ หรือ นรก จัดอยู่ในอบายภูมิอันดับที่ 1 เป็นดินแดนที่ปราศจากความสุขสบาย สัตว์ที่ตกลงไปสู่นรก เพราะบาปกรรมชั่วที่ตนกระทำไว้เป็นอาจิณกรรม เมื่อตกลงไปแล้วจะต้องได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสไม่มีเวลาว่างเว้น จากการลงทัณฑ์ทรมาน นรกมีที่ตั้งอยู่ใต้เขาตรีกูฏ มีทั้งหมด 8 ขุมใหญ่ ที่เรียกว่า มหานรก และยังมีขุมบริวาร เรียกว่า อุสสทนรกอีก 128 ขุม มีนรกขุมย่อย ที่เรียกว่ายมโลกอีก 320 ขุม สัตว์ที่ใช้กรรมในมหานรกหมดแล้ว จะต้องมารับกรรมในอุสสทนรก และยมโลกต่อไป จนกว่าจะหมดกรรมที่ตนได้กระทำไว้
2. เปตติวิสยภูมิ หรือ ภูมิเปรต จัดอยู่ในอบายภูมิอันดับที่ 2 เป็นดินแดนที่มีแต่ความเดือดร้อน อดอยาก หิวกระหาย เปรตแบ่งออกเป็นหลายประเภท แต่ที่นิยมแบ่งกันมาก คือ เปรต 12 ตระกูล ที่อยู่ของเปรตนั้นมีอยู่ที่ซอกเขาตรีกูฏ และมีปะปนอยู่กับมนุษยโลกด้วย แต่เป็นภพที่ละเอียดกว่า เหตุที่ทำให้มาเป็นเปรตเพราะทำอกุศลกรรมประเภทตระหนี่ หวงแหนทรัพย์เป็นหลัก การเกิดเป็นเปรตนั้นมี 2 ลักษณะ คือ ผ่านมาจากมหานรก อุสสทนรก และยมโลก กับจากมนุษย์ผู้กระทำอกุศลกรรม ละโลกแล้วไปเกิดเป็นเปรต
3. อสุรกายภูมิ จัดอยู่ในอบายภูมิอันดับที่ 3 เป็นดินแดนที่ปราศจากความร่าเริง อสุรกายมีลักษณะคล้ายกับเปรตมาก แยกแยะได้ลำบาก และอยู่ในภพภูมิเดียวกันกับเปรต คือ ซอกเขาตรีกูฏ มีรูปร่างที่ประหลาด เช่น หัวเป็นหมูตัวเป็นคน มีความเป็นอยู่ที่ยากลำบากเช่นเดียวกับเปรต คือ อยู่ด้วยความหิวกระหาย แต่หนักไปทางกระหายน้ำมากกว่าอาหาร ที่ต้องเกิดมาเป็นอสุรกายเพราะความโลภอยากได้ของผู้อื่นในทางมิชอบ
4. ติรัจฉานภูมิ จัดอยู่ในอบายภูมิอันดับที่ 4 เป็นอบายภูมิอันดับสุดท้าย ที่มีความทุกข์ทรมานน้อยกว่าสัตว์ที่เกิดในนรก เปรต และอสุรกาย ที่ชื่อเดียรัจฉาน เพราะมีลำตัวไปทางขวาง อกขนานกับพื้น และจิตใจก็ขวางจากหนทางพระนิพพานด้วย ที่อยู่ของสัตว์เดียรัจฉานนี้ อยู่ปะปนกับมนุษย์ทั่วไปที่เราเห็น สามารถแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ตามจำนวนเท้าของสัตว์ ตั้งแต่ สัตว์ไม่มีเท้า สัตว์มี 2 เท้า สัตว์มี 4 เท้า และสัตว์มีเท้ามากกว่า 4 ขึ้นไป
http://www.tradetournotary.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539562525&Ntype=7

ติรัจฉานภูมิหรือโลกแห่งสัตว์เดรัจฉานนี้ เห็นได้ง่ายกว่าในนรก ในเปรตอสุรกาย เพราะอาศัยอยู่บนโลกใบนี้ พวกเราคงพอจะสังเกตได้ว่า สัตว์เดรัจฉานไม่ต้องเสวยทุกขเวทนาหนักเหมือนสัตว์นรก เปรต และอสุรกาย เพราะว่ามีอกุศลบางเบาลงมามากแล้ว บางครั้งเราจะเห็นสุนัขบางตัวได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี เจ้าของรักใคร่เอ็นดูเหมือนลูกคนหนึ่งทีเดียว แต่นั่นก็มีจำนวนน้อย เมื่อนำมาเทียบกับเดรัจฉานอีกจำนวนนับไม่ถ้วนที่มีอยู่ในโลกนี้

สัตว์เดรัจฉานแม้ว่าจะลำบากยากแค้นอยู่มาก แต่ก็ยังมีเหตุที่พอจะให้ชื่นชมยินดีอยู่ ๓ อย่างด้วยกันคือ การกิน การนอนและการสืบพันธุ์ ดังนั้นท่านจึงเรียกว่าติรัจฉาน นอกจากนี้ยังหมายความว่า “โลกของสัตว์ผู้ไปตามขวาง” ก็ได้ คือเวลาจะไปไหนมาไหน ต้องไปตามขวาง เช่น สุนัข หมู วัว ควาย เป็นต้น ผิดกับมนุษย์ซึ่งไปตามตรง
http://buddha.dmc.tv/ธรรมะเพื่อประชาชน/ติรัจฉานภูมิ.html

 

ผมว่าเดรัจฉานน่าจะเป็นภพที่สูงกว่าเปรตนะครับ เพราะสัตว์ยังน่ารัก เปรตไม่น่ารักเลย

 

น่ารักขนาดนี้พอไหมจ๊ะ


สุนัข น่าเกลียด ที่สุดในโลก ปี 2003 - 2005
(เอารูปลงไม่ได้)
http://sara1000.exteen.com/20111205/entry-3

 

ถ้าสัตว์เดรัจฉานเป็นสิ่งที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อ
เราจะรู้สึกเกลียดกลัวมันยิ่งกว่าผี

rabbit_scary

 

มันก็น่ารักตามแบบฉบับของมันนะครับ เพราะมันก็ไม่ได้เป็นโรคอะไร
เจ้าของจะรู้สึกผูกพันกับสัตว์ที่ตัวเองเลี้ยง และไม่คิดถึงรูปกายภายนอกครับ

 

ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกระจ่างค่ะ