พุทธาคมสายสำเร็จลุน

​

หลวงปู่สมเด็จลุนได้ ถือกำเนิดเมื่อปี พ.ศ. ๒๓๙๖ ที่บ้านหนองไฮท่า ตำบลเวินไซ เมืองโพนทอง แขวง จำปาศักดิ์ ประเทศลาว โดยเป็นบุตรของ พ่อบุญเลิศ แม่กองศรี สว่างวงศ์ และท่านมีลักษณะพิเศษ จากคนทั่วไปคือท่านอยู่ในครรภ์ของมารดาสิบเดือนเศษ และเวลาคลอดก็คลอดง่ายไม่เจ็บปวดเหมือนคลอดลูก คนทั่วไป พ่อแม่จึงตั้งชื่อให้ว่า “ท้าวลุน” เมื่อ เป็นเด็กนั้นท้าวลุนมีอุปนิสัยเป็นคนเจ้าระเบียบ มาตั้งแต่เด็ก เป็นคน ละเอียดรอบคอบ เมื่อเจริญวัยขึ้นมาก็ได้ศึกษาเล่าเรียนและช่วยเหลือครอบครัว

พอ มาอายุได้ ๑๒ ปี บิดามารดาพิจารณาเห็นว่าท้าวลุนมีอุปนิสัยน้อมไปในบรรพชา จึงได้พาไปบรรพชา เป็นสามเณรที่วัดบ้านหนองไฮท่า เมื่อบวชเป็นสามเณรแล้วสาม เณรลุนก็มีลักษณะต่างจากสามเณรทั่ว ๆ ไป กล่าว คือท่านมีความจำเป็นเลิศทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยอ่านหนังสือแต่ก็สามารถท่องจำบทสวดมนต์ต่าง ๆ ได้ สามเณรลุน ได้ไปร่วมงานศพของพ่อท่านนาโหล่ง ซึ่งเป็นพระที่มีอภิญญาโด่งดังมากในสมัยนั้น แล้วท่านก็ไปดูศพของพ่อ ท่านนาโหล่ง จึงมองเห็นคัมภีร์ก้อม (หนังสือใบลานผูกเล็ก ๆ) หนีบอยู่ที่รักแร้ สามเณรลุนมีความรู้สึกว่า พ่อท่าน นาโหล่งยิ้มให้แล้วบอกให้ท่านหยิบเอาหนังสือไป ท่านก็ยกมือขึ้นไหว้แล้วรีบดึงเอาหนังสือนั้นไป จากนั้นสามเณร ลุนก็หายตัวไปโดยไม่มีใครทราบ ช่วงที่หายไปนั่นเองท่านได้ไปศึกษาวิชาจากฤาษีพระยาจักรสรวง จนสำเร็จวิชา แล้วจึงกลับมาที่วัดบ้านเวินไซ อีกครั้ง จากนั้นท่านก็อยู่ประจำที่นั้นตลอดมา จนอายุครบอุปสมบทจึงได้ อุปสมบทเมื่อ อายุ ๒๐ ปี ที่วัดนาคนิมิต หลวงพระบางโดยมี พ่อถ่านจันที อคฺคมโน เป็นพระอุปัชฌาย์ พ่อถ่าน หลวง ปุณฺณวงฺโส เป็นพระกรรมวาจา พ่อถ่านก้อม โสคมโน เป็นพระอนุสาวนาจารย์

เมื่อ อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว ก็ประจำอยู่ที่วัดเวินไซ หลวงปู่เคร่งครัดต่อพระธรรมวินัยมาก มีความรู้แตก ฉานในพระธรรมวินัยเป็นอย่างดี มุ่งเน้นไปในทางปฏิบัติเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากหลวงปู่มีความแตกฉานในทุก ๆ ศาสตร์ จึงได้แต่งตำราเกี่ยวกับวิชาอาคม ตำรายาสมุนไพร และตำราอื่น ๆ อีกเป็นจำนวนมาก ส่วนเรื่อง อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ของหลวงปู่นั้นมีการกล่าวถึงกันมากมาย มีตำนานเรื่องเล่าของท่านสืบทอดมาจนถึงปัจจุบันนี้

หลวง ปู่ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ ที่สมเด็จพระมหาญาณเถระ กตปุญฺโญและอยู่เป็นที่พึ่งของลูกหลาน รวมสิริอายุได้ ๑๐๘ ปี จึงได้มรณภาพ ยังความเศร้าโศกเสียใจให้เกิดขึ้นแก่พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย คณะศิษยา นุศิษย์ได้จัดสร้างเจดีย์บรรจุอัฐิของหลวงปู่ไว้ ที่วัดบ้านเวินไซ เมืองโพนทอง แขวงจำปาศักดิ์ ประเทศลาว ส่วน ที่ตั้งเมรุเผาศพของท่านนั้นได้เกิดเป็นต้นโพธิ์ใหญ่ขึ้น ๕ ต้น ระยะหลังได้จัดตั้งวัดขึ้นอีกชื่อว่า วัดโพธิ์เวินไซ มาจนกระทั่งทุกวันนี้


พระคาถาของพระอาจารย์ใหญ่สำเร็จลุน





</PRE>

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]พระคาถาเหล่านี้บางส่วนสืบทอดจากสำเร็จลุนแห่งนครจำปาศักดิ์ สู่พระครูโพนสะเม็ด(พระครูขี้หอม)[/FONT]


</PRE>


[FONT=arial,helvetica,sans-serif]สืบต่อถึงหลวงพ่อโต ตังคปัญญา โคราช (มรณะแล้ว)[/FONT]


</PRE>




</PRE>คาถาล่องหนหายตัว

ตัง นิ พุท ติง นิ พุท ติง ตะ นิ

พุท ติง ตะ นิ ติง ตะ นิ พุท ธะ


คาถาลงตะกรุดกันปืน

อะ นิ ทัส สะ นะ อัป ปะ ฏิ คา เมตตัญ จะ

นะ หะ โล อัต โส ภะ คะ วา อิ ติ ปิ ติ อะระหังฯ



คาถาเสกบอระเพ็ดกินคงพยาธิโรคหาย
พุทธังเพซชะคงหนัง ธัมมังเพ็ซชะคงหนัง สังฆังเพ็ชชะคงกระตูก

นะ มะ พะ ทะ อม สะหัส คง คงฯ


คาถาพระเจ้า ๑๖ พระองค์เสกยากิน
นะ มะ นะ อะ นอ กอ นะ กะ

กอ ออ นอ อะ นะ อะ กะ อัง

อุดมิ อะ มิ มะ หิ สุ ตัง

สุ นะ พุท ธัง อะ สุ นะ อะ.



พระคาถาเสกใบมะขามเป็นต่อเป็นแตน
มะ คิ ยา โน มะ คิ ยา มะ

คิ ธิ โส หะ ยะ ลา ปะ สา โน

นะ มา เช นะ สา


พระคาถาเสกยากินเป็นมหาอุด และคงกระพัน

พุทธังคงเนื้อ ธัมมังคงหนัง สังฆังคงกระดูก

อะระหังพันผูก ตรีเพชรคงคง

พุทธังอุด ธัมมังอัด สังฆังปิด.


คาถานะโมตาบอด

นะ โม ตัน ติด นะ โม ติด ตัน ตา

นะ โม ตัน ตา นะ โม ตา ตัน ติด

(เป่าไข้ เป่าไอ เป่าหนาว เสกข้าวกินกันปืน)


คาถาหายตัว

กุ กะ กุ โก กุ รา มะ โม

โม รา กุ

(ภาวนาจับต้นไม้ตอนเดือนหงาย แต่งขันธ์ 5ภาวนา) ฝึกแล้วชาวบ้านแตกตื่น เพราะ หายตัวไม่ได้เห็นชีเปลือยโทงๆ นี่ไม่ประกันความปลอดภัย)


คาถาอิติปิโส ๘ ทิศ

๑. อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา อิ

๒. ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง ติ

๓. ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท ปิ

๔. โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ โส

๕. ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ ภะ

๖. คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ คะ

๗. วา โธ โน อะ มะ มะ วา วา

๘. อะ วิช สุ นุต สา นุส ติ อะ

ใช้ในทางป้องกันอันตรายต่างๆ ได้ทุกอย่าง สวด ๑ จบ ก่อนนอน สวด ๑ จบ

ก่อนไปไหนมาไหน ขึ้นรถลงเรือไปเหนือล่องใต้วิเศษนัก ไปปักกลดอยู่ป่าเขาเอาก้อนดิน

๘ ก้อน หรือก้อนหิน ๘ ก้อน เสกด้วยอิติปิโส ๘ ทิศ แล้วเสก ๘ บทนึ้ ๓ จบ ปา

ก้อนหินก้อนดินไป ๘ ทิศ ท่านว่าจักไม่มีอันตรายเลยแม้แต่เสือเป็นต้น จะไม่ล่วงก้อนหิน

ที่เราปาเอาไว้เข้ามาได้เลย คาถาอยู่ที่ความเชื่อความศรัทธา จึงจะขลัง ท่องให้ได้ขึ้นใจ

เชื่อมั่นตนเอง (จากตำราของเก่า)


คาถากระทู้ ๗ แบก

อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง

ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ

ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ

วา โธ โน อะ มะ มะ วา อะ วิช สุ นุต สา นุส ติ

พระคาถากระทู้ ๗ แบกนี้ ไม่ได้หมายความว่า ๗ ข้อหรือ ๗ วรรค ถ้า

นับเป็นวรรค เป็น ๘ วรรค ที่ว่า ๗ ก็เพราะว่า วรรคหนึ่งมี ๗ อักษร ท่านจึงเรียก

กระทู้ ๗ แบก ท่านพรรณนาความขลังของคาถาวิเศษไว้ว่า

ถ้า ผู้ใดถือคาถานี้ขลังแล้วลงไปอยู่ในบ่อนาเอากระทู้ไม้ยาว ๑ วา เสี้ยมปลายให้แหลม พุ่งลงไปเพื่อให้ลถูกคนนั้นจนหมด กระทู้ ๗ แบก ไม่ถูกเลยแม้สักอันเดียว (จากตำราของเก่า)


คาถาธาตุสี่

ของสำเร็จลุน(แห่งนครจำปาศักดิ์)ใช้แสดงปาฏิหาริย์สารพัด

แต่ละธาตุมีสี่บรรทัด จะมี สี่ บรรทัด

สำเร็จลุนให้ตำราพระยาครูโพนสะเม็ก (พระครูขี้หอม) สืบทอดไว้

ปฐวีธาตุ หรือ ธาตุดิน ให้ว่าดังนี้

มะ กะ ทะ นะ พะ กะ สะ จะ

มิ ตะ ติ อุ อะ มะ นะ

จิ ตะ ติ จะ พะ กะ สะ

มุ ตะ ติ มะ นะ อะ อุ

อาโปธาตุ หัรือ ธาตุน้ำ

นะ มะ ทะ จะภะ กะ สะ

ริ ตะ ติ นะ อะ อิ อุ

ริ ตะ ติ สะ มะ นิ ทุ

ริ ตะ ตะ วิ กะ วิ ตะ ติ

วาโยธาตุ หรือ ธาตุลม

พะ ทะ นะ มะ พะ สะ จะ พะ

ริ ตะ ติ ทะ พะ มะ นะ

มิ ตะ ติ อุ อะ มะ นะ

วิ ตะ ติ พะ สะ กะ สะ

เตโชธาตุ หรือ ธาตุไฟ

ทะ นะ มะ พะ สะ จะ พะ วะ

มิ ตะ ติ พะ จะ สะ กะ

มุ ตะ ติ นะ มะ อะ อุ

จุ ตะ ติ กะ ระ มะ กะ


นอกจากคาถาธาตุตัวเต็มนี้แล้ว ท่านยังถอดเอาไปใช้เฉพาะเรื่อง

ทำให้ร่างกายให้โตว่า

มะ นะ อุ อะ นะ มะ อะ อุ

ทำให้มีข้าวของเครื่องใช้มากว่า

อะ อุ มะ นะ นะ มะ อุ อุ

ทำให้วิ่งเดินเร็วว่า

อุ อะ มะ นะ นะ มะ อะ อุ

ทำให้หายตัวไม่มีใครเห็น

อะ อุ นะ มะ มะ นะ อะ อุ

ทำให้ฝนตก

นะ มะ อะ อุ มะ นะ อุ อะ


คาถามหากระจาย

การที่จะใช้คาถานี้ให้เกิดประโยชน์ เหมือนแก้วสารพัดนึก คือนึกจะให้เป็นสิ่งใดก็

เป็นได้ จะต้องทำพระขึ้นองค์หนึ่งประกอบด้วยไม้ต่างๆ

คือเอาไม้กัลปพฤกษ์มา ทำเป็นองค์ เอาไม้ต้นยอมาทำเป็นแท่น เอาไม้ต้นแพงมาทำ

เป็นเกศ เอาไม้ต้นแสงมาทำเป็นหู เอาไม้ต้นรักมาทำเป็นหัวอก

เมื่อทำพระดังกล่าวเสร็จแล้ว ก็ให้ทำเครื่องร้อยเป็นเครื่องบูชา

เครื่องร้อยนั้น ท่าน ว่าประกอบด้วยธูป ๙ ดอก เทียนขี้ผึ้ง ๙ เล่ม ดอกไม้ใส่ขัน

จอก ๙ ดอก

ให้ทำจิตให้เป็นสมาธิ ในวันปุณณมีดิถี ขึ้น ๑๕ ค่ำ กลางคืนเพ็ญเดือนหงาย

ปลุกเสกด้วยคาถาดังจะกล่าวต่อไปนี้ ๑๐๘ คาบ สวดชยันโตอีก ๑๐๘ คาบ

เรียกว่า พระยอดแก้วดวงธรรมดีนักแล จะคิดเนรมิตให้เป็นสิ่งใดได้ดังปรารถนา

คาถาที่ให้สวดปลุกเสก ๑๐๘ คาบ นั้นมีดังนี้ คือ

ธุ สะ สะ ปะ วะ โร สิ นุ สิ สิ โย มะหิทธิโก

ยัง ยัง ชะนะปัตตัง ยาตินิคะ เมรัง

ชะ มะ วา ทะ โย ปิยัง ยะถาวะริ วะโหปุโร

สัพพะการัง นะขียันติ เอวันตัง โสระโห ปัจจะยัง มหาลาภัง กะโรนตุเม

เมื่อว่าดังนี้ ๑๐๘ คาบล้ว ว่าชะยันโตอีก ๑๐๘ จบ เป็นใช้ได้


http://tevisho.com/index.php?option=com_content&view=article&id=24&Itemid=225