พระอาทิพุทธเจ้า(สมเด็จองค์ปฐมปางธิเบต)

ไม่ใช่มั๊ง โดยเฉพาะรูปผู้หญิงที่กายท่านนั้น

ไม่สมควรเลย


เป็นการเจือด้วยลัทธิเทวะนิยมมากกว่า



พุทธะ พ้นของคู่ พ้นหนึ่ง สมบูรณ์ในตัวแล้ว


ภาพสตรีนั้นไม่สมควรจริงๆ

 

ระวังกรรม ปรามาสพระรัตนตรัย

โดยรู้ไม่ถึงการณ์ นะครับ จะแก้ไข จะทำอะไรก็รีบทำ

 

พระบารมีสมเด็จองค์ปฐม นั้น
เป็นครูของบรมครูพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย

เอาภาพนี้มาจากคัมภีร์อื่น แล้ว มาใส่ชื่อองค์ปฐม


ระวัง ทำดีไม่ขึ้น รีบลงไปดูข้างล่างเถอะ เตือนครั้งที่สาม

 

(nogood)

 

เจ้าของกระทู้ คุณนี่ต่ำมากพระท่านคือของสูงนะ สังคมสมัยนี้คนชั่วมันแยอะมากคุณนี่น่าจะไปกับซึนามิต้องนานแล้ว

 

เจ้าของกระทู้คุณเป็นคนที่แย่มาก

 

ถ้าสนใจเรื่องเกี่ยวกับตันตระจริงๆ ผมขอแนะนำให้อ่านหนังสือเล่มนี้ก่อนถือว่าเป็นการปูพื้นฐานครับ

http://www.kledthaishopping.com/product.detail.php?lang=th&cat=19573&id=144984

 

ถ้าไม่เชื่ออีก ก็เอาภาพนี้ ไปถามครูอาจารย์ที่มีคุณธรรมสูง

ว่าตอนนี้ ข้างล่างเขาบันทึกกรรมเจ้าของกระทู้ไว้อย่างไร

 

ทางทิเบตจะว่าอย่างไร นั่นเป็นเรื่องของเค้า แต่ในบ้านเราเมืองเรา จิตรกรรมฝาผนังตามวัดก็ดี หรือพุทธศิลป์ก็ดี ไม่เคยปรากฎภาพอย่างนี้มาก่อน

เพราะฉะนั้น การที่นำภาพนี้มาลง ไม่สมควรอย่างยิ่ง ไม่ได้เป็นการไขปริศนาธรรมอะไรเลย ตรงกันข้ามกลับเริ่มบ่มเพาะความแตกแยกของพุทธศาสนิกชน เพราะเมื่อมีฝ่ายหนึ่งเห็นว่าไม่สมควร อีกฝ่ายหนึ่งก็เห็นว่าไม่เห็นเป็นไร เพราะนั่นเป็นเรื่องของทางทิเบตเค้า ที่นำมาลงก็เพื่อให้มาศึกษา

เจ้าของกระทู้สมควรจะต้องใช้วิจารณญานให้มากกว่านี้ เพราะคนที่นับถือสมเด็จองค์ปฐมอย่างจริงใจแล้ว จะนำรูปอย่างนี้มาลง ต้องคิดแล้วคิดอีก และสุดท้ายก็จะยับยั้งชั่งใจไม่นำมาลง ไม่ใช่ยังถือทิฐิมาแก้ตัวโดยการอ้างเพียงว่า ไม่มีเจตนาลบหลู่

สุดท้าย กรรมนั้นย่อมส่งผลแก่ผู้ที่ก่อเสมอ ไม่ช้าก็เร็ว

 

​

ผมขอเพิ่มเติมหน่อย

ในฐานนี่ ที่เป็นศิษย์ของท่านเจ้าคุณโพธิ์แจ้งมหาเถระ (ลามะทริมซินกุนดัก สังฆนายกทิเบต องค์ที่ 19) และ ท่านเจ้าของกระทู้อาจจะไม่ทราบ หรือเข้าใจที่แท้จริงว่าความเป็นมาของพระอาทิพุทธเจ้า (องค์ปฐมในปางนี้)

ในเรื่องนี้ผมจะได้เรียนไปยังคุณอาฤทธิชัย เป็นเจ้าของเวปมหายาน ให้ช่วยเพิ่มเติมเนื้อหาและอธิบาย ในส่วนที่ทุกท่านยังไม่เข้าใจ ในเรื่องรูปสมเด็จองค์ปฐมปางนี้


จากที่ผมได้บวชเรียนศึกษาทางมหายาน และวัชระยานมา ผมคิดว่าทุกท่านก่อนจะตัดสินใจเกี่ยวกับพุทธเจ้าองค์ปฐม ในปางนี้ ผมว่าท่านควรจะศึกษาเรื่องราว และประวัติความเป็นมาให้ชัดเจนก่อนที่จะตัดสินครับ และประวัติที่มีข้างบนเป็นแค่เสี้ยวหนึ่งที่ท่านเคยอ่านจากเวปมหายาน ซึ่งเป็นเวปของคุณอาฤทธิชัย

และอีกอย่างเรื่องราวของมหายาน และวัชระยานในเมืองไทย เป็นเรื่องที่หาศึกษาได้ยาก จะศึกษากันในเฉพาะหมู่ศิษย์ หรือผู้ที่สนใจจริง ๆ เท่านั้น

ฉะนั้นผมบอกได้เพียงแต่ว่า กรุณาอย่าได้ปรามาส หรือตัดสินรูปภาพพุทธเจ้าองค์ปฐมในปางนี้ในทางเสื่อมเสียเด็ดขาด เพราะจะเป็นกรรมที่หนักมาก

---------------------------------------------------------------------
ลำดับคุรุปฐมาจารย์ในนิกายแดง ที่ถ่ายทอดมาถึงปัจจุบัน

1. พระพุทธสมัตรภัทร(อาทิพุทธ)
2 พระพุทธไวโรจนะ
3 พระพุทธอักโษภยะ
4 พระพุทธรัตนสัมภาวะ
5 พระพุทธอมิตาภะ
6 พระพุทธอโมฆสิทธิ
7 ทรักเตน ชกจง
8 เนอดชิน การ์ตาตง
9 โลเตรอ ทับเตน
10 ลูเจ จกโป (นาคราช)
11 ทริเม ทรักปา
12 เจียลโปจา (วิมาลากีรติ กษัตริย์จา)
13 ลาวังจาชิน (เทพอินทรา พระ อินทร์)
14 ชาเกีย ทุปปะ (พระศากยมุนีพุทธเจ้า)
15 การ์รับ ดอร์เจ
16 ศรีสิงหะ
17 เชนเรซี (พระอวโลติเกศวร โพธิสัตว์)
18 จัมเปยัง (มัญชุศรีโพธิสัตว์)
19 วัชรปาณิโพธิสัตว์
20 พุทธกูฮยา
21 มัญชุศรีมิตร
22 โรลัง เตวา
23 นาครชุน
24 ฮุมเชน การา
25 มิจูร์ นัมคา
26 ดานา สัมกิตา
27 กูฮยา จัลปะ
28 โตบเตน นักโป
29 ชินตำ คับฮยา
30 จัลวาลี
31 วิมาลามิตร
32 คุรุปัทมสมภพ
33 โพธิสัตต์โต(ศานตรักษิต)
34 นัมคา ญิงโป
35 กษัตริย์ทริซง เตเซน
36 ฑากินียิซี โซเจียล
37 ดอร์เจ ตูจม
38 มุทริ เซนโป
39 ซังโป ทรักปะ
40 รินซิน เชมโป
41 เทอนเยอ เจียลเซน
42 โซนัม ชกซัง
43 ทังตง เจียลโป
44 กุนกา ญิมา
45 ตายาเกรู
46 ตายาเบนจา
47 ศากยศรี
48 โพธิสิทธา
49 ตราชี เจียมโซ
50 เตอมปา เซงเก
51 เชอญี เจียมโซ
52 เตอมปา เจียลเซน
53 กุนซัง เชรับ
54 เปมา ลุนดรุบ เจียมโซ
55 เปมา นอร์บุ
56 จัมยังเชนเซ
57 วิทยธารา
58 ทินเล เจียมโซ(มหาวัชราจารย์ ชีวินพุทธะนอราริมโปเช) อาจารย์ทวด
59 ทริมซิน กุนทรัก(พระมหา คณาจารย์จีนธรรมสมาธิวัตรฯ โพธิ์แจ้งมหาเถระ) อาจารย์ปู่

​

www.mahayana.in.th
www.buddhayan.com
www.thousand-stars.org
www.bhoman.com

 

ถามตรงประเด็น และตอบให้ตรงประเด็น




1)ปรัชญา และ ความจริง ต่างกันตรงไหน

2) เนื้อแท้ของธรรมอยู่ตรงไหน

3) รูปแทนพระพุทธเจ้า รุ่นแรกหลังสมัยพุทธกาลมา

ก่อนถูกมารทั้งหลายแทรกเข้าเพื่อบิดเบือนพระธรรมนั้น

สร้างจากพุทธลักษณะ 32 ประการมิใช่หรือ


" ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ธรรมและวินัยที่เราบัญญัติดีแล้ว

จะเป็นตัวแทนแห่งเราตถาคต "

 

โพธิ

1ปรัชญานั้นสมมุติว่าจริงก็จริงอยู่ แต่ความจริงนั้นมันมีก็เหมือนไม่มี
2อยู่ตรงที่ -
3ใช่ แต่บางอย่างก็ทำตามคติความเชื่อ ให้ข้อคิด และที่สำคัญคือสื่อความหมาย ซึ่งบางอย่างคนโง่ไม่เข้าใจ คนมีทิฐิก็ยังมืดมนอยู่
ยกตัวอย่างผู้ที่สำเร็จพระโพธิสัตว์โดยวัชระยาน มีจิตอิสระ มีปัญญามาก มีเมตตามาก มีฤทธิ์มาก เช่น มิลาเรปะ และหลายๆท่าน นั้นศึกษาเอานะครับ

 

-

ถ้าอยากรู้แจ้งในทุกๆเรื่อง อยากปกป้องค้ำชูพระพุทธศาสนา ก็มาบำเพ็ญโพธิสัตว์ด้วยกันสิ
พระพุทธเจ้าตรัสรู้นำความรู้ที่ได้มาสั่งสอนเราแค่หยิบมือเดียวจากความรู้ทั้งป่า

 

ผมอยู่ในนรกครับมาช่วยด้วยสิ

ตอนมีชีวิตมีโอกาสแก้ไขอะไรไม่แก้ มิทิฐิมาก

พอตายไปจะทำอะไรไม่ได้แล้ว เสวยวิบากอย่างเดียว

นี่ยังดีนะ ยมฑูตเผลอเลยมาเที่ยวได้

สนใจอเวจีคอนโดทาวน์ไม๊ครับ เพื่อนๆเยอะจัง

 

ทิเบตเรียก พระอาทิพุทธ ไม่ได้เรียกว่าองค์ปฐม

 

ท่านพระอาจารย์ทวดนอร่ารินโปเช่ ท่านได้ตอบปุฉฉาในเวปมหายานให้ฟังดังนี้

http://www.mahayana.in.th/twachara/q&a%20Nora1.html

ถามพุทธศาสนาวัชรยานมีความเป็นมาอย่างไร
ตอบ ยุคแรกแห่งสรรพชีวิต สรรพชีวิตทั้งหลายยังมีจิตที่บริสุทธิ์ ไม่ได้มีการแบ่งแยกหรือมีพุทธธรรมมากมายอะไรเพียงสรรพชีวิตรู้ในสภาพจิตตนก็เพียงพอแล้ว นับแต่พระอาทิพุทธเจ้า(โผวเฮี่ยงฮุก) (กุนตูซังโป) เป็นองค์แรกได้ถ่ายทอดให้พระไวโรจนะพุทธเจ้า(ไต้ยิกยู่ไล) (นัมปาร นังเจ) ผู้นำแห่งธยานิพุทธะซึ่งประทับอยู่ ณ ศูนย์กลางแห่งจักรวาลได้ถ่ายทอดให้ธยานิพุทธะอีก 4 พระองค์ อันมี พระพุทธเจ้าอักโษภยะ(ออชอยู่ไล) (ซังเจมิเจอปะ) ประทับอยู่เบื้องทิศตะวันออก พระพุทธเจ้ารัตนสัมภาวะ(ป้อแซฮุก) (รินเชนจุงเตน) ซึ่งประทับอยู่เบื้องทิศใต้ พระพุทธเจ้าอมิตาภะ(ออมีทอฮุก) (โอดปักเม) ประทับอยู่เบื้องทิศตะวันตก พระพุทธเจ้าอโมฆสิทธิ (ปุกคงเซ่งจิ๋วฮุก) (โดนเยอ ดรุบปะ) ประทับอยู่เบื้องทิศเหนือ พระธยานิพุทธเจ้าล้วนต้องการธรรมที่รู้แจ้งในจิตตน จึงไม่มีธรรมะอื่นใด หลังจากนั้นจึงถ่ายทอดต่อมายังพระพุทธเจ้าทั่วทศทิศ พระอมิตาภพุทธเจ้าได้ถ่ายทอดพุทธธรรมให้พระอว-โลติเกศวรโพธิสัตว์พันเนตรพันกร(กวนอิมพู่สักไชชิ้วไชงั้ง) (เชนเรซี ชักโตง เชนโตง) พระอวโลติ-เกศวรโพธิสัตว์เห็นว่าสรรพชีวิตทั้งหลายมีภูมิหลังไม่เหมือนกันเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่สรรพชีวิต จึงได้แยกแยะพุทธ-ธรรมเป็น 3 ประเภทคือ พุทธธรรมสายสูตระ พุทธธรรมสายวัชรตันตระ และพุทธธรรมสายซกเชน เพื่อสนองตอบแก่สรรพชีวิตให้เหมาะสมตรงตัว ใครต้องการอย่างไรที่เหมาะสมกับตัว ก็นำพุทธธรรมแบบนั้นไปปฏิบัติ พระศากยมุนีพุทธเจ้าก็ได้มีการถ่ายทอดพุทธตันตระด้วยโดยถ่ายทอดแก่กษัตริย์อินทรโพธิ กษัตริย์อินทรโพธิได้นิมนต์พระพุทธเจ้าและศิษย์สาวกไปฉันอาหาร พระพุทธองค์ได้ชักชวนให้กษัตริย์ฝึกฝนปฏิบัติธรรม กษัตริย์อินทรโพธิได้กราบทูลต่อพระพุทธเจ้าว่าการฝึกฝนปฏิบัติธรรมของท่านนั้นต้องใช้ความยากลำบากเป็นอย่างมากและยาวนาน พระองค์ก็มีภารกิจมากมาย พระองค์จึงไม่ต้องการที่จะฝึกฝนปฏิบัติ แต่ถ้ามีพุทธธรรมใดที่การฝึกฝนปฏิบัติให้บรรลุความเป็นพุทธะได้โดยที่ไม่ต้องละทิ้งราชสมบัติและครอบครัวแล้วไซร้พระองค์ก็ยินดีที่จะปฏิบัติ พระพุทธองค์ท่านรู้ด้วยฌานแล้วว่ากษัตริย์อินทรโพธิท่านมีภูมิหลังสัมพันธ์อยู่กับวัชรตันตระธรรม พระพุทธองค์จึงทรงสอนธรรมวัชรตันตระให้ หลังจากที่พระพุทธองค์สอนวัชรตันตระธรรมจบกษัตริย์อินโพธิก็บรรลุความเป็นพุทธะในบัดนั้นเลย และบุคคลที่อยู่ในบริเวณนั้นก็ได้บรรลุด้วยหลายท่าน ในหมู่ศิษย์พระสงฆ์สาวกที่ไปด้วยก็มีหลายท่านที่เข้าใจผิดคิดว่าพระพุทธเจ้าลำเอียง กับกษัตริย์ก็สอนธรรมพิเศษให้บรรลุโดยฉับพลันแต่กับเราซึ่งติดตามพุทธองค์เป็นเวลานานก็ยังไม่ได้รับธรรมพิเศษให้บรรลุเลย จึงนำความคิดเห็นของตนไปกราบทูลถามต่อพระพุทธเจ้า พระพุทธองค์ได้ตอบต่อสาวกว่า พวกท่านล้วนมีรากฐานของสูตระธรรม แต่กษัตริย์อินทรโพธิมีรากฐานมากจากวัชรตันตระธรรม ภูมิหลังและบุญวาสนาไม่เหมือนกัน การสั่งสอนอบรมสรรพชีวิตของพระพุทธเจ้าตั้งแต่อดีตมาจะดูภูมิหลังและบารมีที่ได้สั่งสมมาของสรรพชีวิตนั้นๆเพื่อให้ได้ผลในการปฏิบัติ ไม่ใช่เกิดจากความลำเอียงแต่อย่างใด สาวกบางส่วนที่เข้าใจก็มี ที่ไม่เข้าใจและเก็บเป็นความไม่พอใจไว้ก็มีเช่นกัน และนี่ก็คือที่มาของ