พระพุทธรูป...บน...พระมาลาเบี่ยง

พระพุทธรูปบนพระมาลาเบี่ยง​

พุทธลักษณะ

..............พระพุทธรูปที่ประดิษฐานรายรอบพระมาลาเบี่ยงประกอบด้วยพระพุทธรูปยืนในสองอิริยาบถคือ พระพุทธรูปประทับยืน และ พระพุทธรูปประทับนั่ง พระพุทธรูปประทับยืนเป็นพระพุทธรูปทรงเครื่องพระพักต์ค่อนข้างกลม แย้มสรวล ทรงศิราภรณ์เป็นชฎามุกุฏซ้อนกันสามชั้น ทรงกุณฑลรูปตุ้ม ประทับยืนตรงแสดงอภัยมุทราด้วยพระหัตถ์ทั้งสอง ทรงกรองศอ พาหุรัด ทองกร และทองพระบาทจำหลักลาย รัดประคดประดับเครื่องเพชรพลอย มีอุบะขนาดสั้นห้อยประดับกับมีทั้งชายภูษารูปหางปลาห้อยย้อยลงมาเบื้องหน้าทับบนอันตรวาสก

สำหรับพระพุทธรูปประทับนั่งนั้น มีพระพักตร์ คล้ายคลึงพับพระพุทธรูปประทับยืน ทรงศิราภรณ์ละม้ายกับพระพุทธรูปประทับยืน เพียงลดรายละเอียดบางอย่างเช่นความอลังการของชฎามุกุฏลงเป็นอาทิ พระพุทธรูปประทับนั่งเหล่านี้ครองอุตราสงค์ห่มเฉียง เปิดพระอังสาขวา ด้วยปรากฏขอบอุตราสงค์พาดผ่านพระอังสาซ้ายเฉียงลงมาทางด้านขวา พระพุทธปฏิมาประทับนั่งทั้งหมดประทับนั่งในท่าวีราสนะ พระชงฆ์ขวาซ้อนเหนือพระชงฆ์ซ้าย แสดงธยานะมุทรา พระหัตถ์ขวาซ้อนเหนือพระหัตถ์ซ้ายกับทั้งในพระหัตถ์นั้นมีสิ่งของบางอย่างซึ่งทรงถืออยู่


ประวัติ

พระพุทธรูปทองคำ 21 องค์ รายรอบพระมาลาเบี่ยงนี้สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ รับสั่งว่า คนทอดแหได้พบพระพุทธรูปดังกล่าวในลำแม่น้ำมูล ซึ่งอาจจะตรงกับบริเวณวังปลัด แขวงเมืองนครราชสีมา ต่อมาพระยานครราชสีมานำขึ้นทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระองค์จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้อัญเชิญพระพุทธรูปเหล่านี้ประดิษฐานรอบพระมาลาเบี่ยงที่ทรงสร้างขึ้น

สำหรับลักษณะทางประติมานวิทยาเชื่อว่าพระพุทธรูปประทับนั่งซึ่งถือวัตถุบางอย่างซึ่งอาจได้แก่หม้อน้ำมนต์ ไว้ในพระหัตถ์นี้ อาจหมายถึงพระพุทธเจ้า ไภษัชคุรุไวฑูรยประภาอันทีความ หมายถึง พระพุทธเจ้าผู้มีแสงสว่างประดุจแก้วไพฑูรย์ผู้เป็นพระพุทธเจ้าที่ทรงรักษาโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง ความนิยมนับถือพระพุทธเจ้าองค์นี้เจริญสูงสุดในรัชกาลของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 มหาราชองค์สุดท้ายของราชอาณาจักรเขมรในราวพุทธศตวรรษที่ 18 ด้วยเหตุที่ศิลาจารึกในรัชกาลของพระองค์กล่าวว่าพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ทรงสร้างอโรคยศาลาจำนวน 102 แห่งทั่วพระราชอาณาจักร ในบรรดาอโรคยศาลาเหล่านี้คงสร้างขึ้นทั้งในประเทศกัมพูชา และ ดินแดนในราชอาณาจักรไทยในปัจจุบัน " อโรคยศาลานี้ได้อุทิศถวายพระพุทธเจ้าไภษัชคุรุไวฑูรยประภาทั้งสิ้น


ศิลปะ

เขมรแบบบายน ราวพุทธศตวรรษที่ 18


ขนาด พระมาลาสูง 20 เซ็นติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลางปีกพระมาลา 37.50 เซนติเมตร พระพุทธรูปยืน 1องค์ สูง 6.80 เซนติเมตร พระพุทธรูปนั่ง 20 องค์ หน้าตักกว้าง 2.10 เซนติเมตร สูง 3 เซนติเมตร


วัสดุ ทำด้วยทองคำ


ปัจจุบัน ประดิษฐานภายในพระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน ในหมู่พระมหามณเฑียร






............................................................................
จาก...กระดานสนทนาล้านนา www.lannaworld.com
ตั้งกระทู้โดย : ต๋าเหิน , 2545-12-25 / 06:17:35

ที่มา : http://www.lannaworld.com/cgi/lannaboard/reply_topic.php?id=543

 

อนุโมทนาครับ
ขอบคุณสำหรับข้อมุล
พระพุทธรูปน่าจะเป็นของโบราณยุคราชวงศ์ก่อน ๆ
ลักษณะเหมือนพระร่วงนั่งที่พบทางลพบุรี
ปัจจุบันก็ยังเชื่อกันว่ามีอานุภาพคงกระพันเป็นเลิศ