เรื่องเด่น พระครูบาบุญชุ่ม ส่งจดหมายจากถ้ำ เมื่อมีเวลารีบสร้างบุญ เผยถึงโรคระบาด

ธรรมะจากถ้ำ พระครูบาบุญชุ่ม ส่งจดหมายจากถ้ำถึงลูกศิษย์ เมื่อมีเวลายังไม่ตายนี้ รีบสร้างบุญ เผยถึงโรคระบาด

เพจเฟซบุ๊กมูลนิธิดอยเวียงแก้ว พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร อรัญวาสีภิกขุ เผยธรรมะจากถ้ำ พระครูพ่อบุญชุ่ม ญาณสํวโร เมื่อวันที่ 20 ก.ย.2564 หลังจาก หลังจาก พระครูบาบุญชุ่ม เข้าปฏิบัติเจริญธรรมกรรมฐาน ปิดวาจา บำเพ็ญเพียรในถ้ำเป็นปีที่ 3 ในประเทศเมียนมา ได้เขียนจดหมายส่งออกจากถ้ำเป็นภาษาไทใหญ่ โดยแปลเป็นภาษาไทยว่า



ปีธรรม 2565 พรรษา (พ.ศ.2564) เดือน 10 เมือง ขึ้น 15 ค่ำ ที่ถ้ำหลวงเมืองแก๊ด มีข้อบัญชาธรรมะเมตตา พระครูบาพ่อบุญชุ่ม ญาณสํวโร ขอเมตตาถึงพุทธศาสนิกชน ลูกศิษย์ ลูกหาทั้งหลาย ทุกบ้าน ทุกเมือง ให้รับทราบโดยทั่วกัน เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม ฉันได้ปกติดี มีความสุขกายสบายใจทุกวันเวลา ได้พึ่งพาอาศัยบุญคุณพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ บุญคุณบิดามารดา พร้อมด้วยคุณงามความดี ทาน ศีล ภาวนาสมาธิ ปัญญา ปฏิบัติธรรมภาวนาเจริญเมตตากรุณา มุทิตา อุเบกขา สภาวะธรรมหลายประการมาช่วยหนุนนำให้มีความสุขกายสบายใจ ได้สร้างบารมีเมตตาโปรดผีสางคนสรรพสัตว์ทั้งหลายจนถึงปัจจุบันก็แก่ชรามีอายุ 58 ปีแล้ว จะอยู่ไปได้อีกกี่ปีนั้นไม่รู้ได้ เอาบุญกุศลหนุนส่งให้เป็นไปตามเหตุปัจจัยเท่านั้น ปัจจุบันนี้ก็เฒ่าแก่มาเรื่อยๆ ผมก็หงอกเต็มหัวแล้ว ตาก็มัวมา หูก็จะไม่ค่อยได้ยิน พละกำลังกายก็หายไปเรื่อยๆ เป็นไปตามสภาวะธาตุธรรมดาสังขารธรรมนั้นแล



สิ่งใดๆ ในโลกนี้ไม่เที่ยงแท้เหมือนดั่งใจเรา เป็นไปตามสภาวะธรรมะเท่านั้น เราคอยดูแลรักษาธาตุขันธ์ให้นำเดินไปนี้เป็นทุกข์กับมันอยู่ทุกวันคืน หาที่ดีไม่ได้สักนิดแก่เฒ่าไปเรื่อยๆ วันหนึ่งมาก็จะได้เอาไปฝังดินเท่านั้น อันความทุกข์เหมือนธาตุขันธ์นี้ ไม่มีอะไรอีกแล้ว หาแก่นสารไม่ได้น่าเบื่อหน่ายน่ากลัว ในโลกมนุษย์นี้หาที่สงบสุขใจไม่เห็นมีที่ไหนๆ เลย สำหรับเราท่านทั้งหลายให้พากันแสวงหาสัจจะธรรมทางสงบร่มเย็นนิพพานสุญญตาธาตุด้วยเถิดท่านผู้ดีมีปัญญาทั้งหลาย

อันว่ารูปนามธาตุขันธ์ สังขารธรรมทั้งหลาย เป็นอันว่างเปล่า เกิดมาแล้วรอคอยวันตายอยู่เฉยๆ ก็รอคอยวันตายเท่านั้น อยู่ไปก็ห่างหายไปแปรเปลี่ยนตายไปคนหนึ่งสองคน คนที่เคยเห็นคุ้นเคยกันรักกันเมตตากันก็ได้ตายไปหลายคนแล้วหนอ อีกไม่นานเท่าไรเราก็จะได้ตายเข้าป่าช้าเหมือนกันเป็นเช่นดั่งคนอื่น

อันว่าเรื่องเกิดแก่เจ็บเป็นตายนี้มีไว้เป็นธรรมดาในโลกนี้ สรรพสัตว์ทั้งหลายเกิดมาในโลกนี้แล้วมีเรื่องทุกข์เหมือนกันเท่านั้น

เพราะเหตุนี้ควรรู้ตัวใครตัวมันมีสติสังเวชธรรม มรณานุสสติอยู่ทุกคืนวัน ไม่หลงลืมสติธรรมะให้ขวนขวายพยายามสร้างบุญกุศลไว้มากๆ



เมื่อมีเวลายังไม่ตายนี้ รีบสร้างบารมี ทาน ศีล ภาวนา สมถะ วิปัสสนาปฏิบัติตามมหาสติปัฏฐาน 4 หาทางสงบร่มเย็นนิพพานธาตุด้วยเถิด เกิดมาแล้วเฒ่าแก่เจ็บตาย อย่าอยู่โดยเปล่าประโยชน์ อย่ากินโดยเปล่าประโยชน์ อย่าตายโดยเปล่าประโยชน์ อย่าอยู่โดยให้วันเวลาผ่านพ้นไปโดยเปล่าประโยชน์ พากันขวนขวายรีบสร้างคุณงามความดีบุญกุศลไว้มากๆ อย่าให้มีเรื่องทุกข์ใจเข็ญใจคุณค่าของคนมีที่สร้างคุณงามความดี คุณค่าของผีเทวดามีที่ใจมีเมตตา คุณค่าของพุทธศาสนามีที่เราท่านทั้งหลายช่วยกันยกย่องสรรเสริญนั้นแล

พระนิพพานอยู่ไม่ไกล เมื่อใจเรามีศีลมีธรรมะ ถ้ารู้จักอยู่รู้จักกินมีศีลธรรมจะได้เข้าถึงพระนิพพาน บุคคลผู้รู้จักรักษาใจตัวเองได้ห่างไกลเรื่องทุกข์เข็ญ ไม่ตามใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ตัณหา อวิชชานี้ เรื่องความทุกข์ห่างไกลจากใจเรา เข้าถึงพระนิพพานแท้แล ถ้ามีความเพียรพยายามวิริยะเอาเรื่องทุกข์หมดหายไป พ้นภัยทุกเข็ญ พระนิพพานนี้ใกล้มาเมื่อเรารู้จักไว้วางใจ

ขออธิษฐานเมตตาให้พรชัยมงคลให้เจริญรุ่งเรือง มีความสุขกายสุขใจ ให้สมบูรณ์ทั้งโลกและทางธรรม และขอให้โรคระบาด กาฬะลงเมืองนี้หมดหายไป ให้พ้นภัยอันตรายทั้งหลายให้มีความสุขความเจริญ ในโลกมนุษย์ สวรรค์ ถึงนิพพานอันประเสริฐ เหมือนดังคำปรารถนานั้นด้วยเทอญ

มูลนิธิดอยเวียงแก้ว พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร อรัญวาสีภิกขุ

ขอขอบคุณที่มา
https://www.khaosod.co.th/special-stories/news_6633535