"พรหมวิหารธรรม" (สมเด็จพระสังฆราชเจ้า)

.
"พรหมวิหารธรรม"

" .. ถ้าจะอบรมพรหมวิหารธรรม "ก็อย่าเห็นว่าเมตตากรุณาเท่านั้นสำคัญ มุทิตาและอุเบกขาก็สำคัญอย่างยิ่ง"

- ไม่มีเมตตากรุณา "ก็จะมีใจโหดเหี้ยม"
- ไม่มีมุทิตา "ก็จะมีความอิจฉาริษยา"
- ไม่มีอุเบกขา "ก็จะไม่รู้จักวางเฉย ไม่รู้จักปล่อยวาง ยึดมั่นอยู่"

"ความโหดเหี้ยม ความอิจฉาริษยา ความยึดมั่นไม่ปล่อยวาง" ย่อมเป็นความไม่สวยไม่งามของจิตใจ "ย่อมไม่เป็นที่พึงปรารถนา"

ฉะนั้น "เมื่อปรารถนาจะไม่ให้ได้ชื่อว่า เป็นคนโหดเหี้ยม ขี้อิจฉาริษยา หรือไม่ปล่อยวาง" ก็ต้องอบรม "พรหมวิหารธรรม" เพื่อให้จิตพ้นจากสภาพที่ไม่งดงาม ไม่เป็นที่พึงปรารถนาดังกล่าว

ผู้ปรารถนา ให้ตนเองมีจิตใจสูง มีจิตใจดี มีจิตใจเย็นสบาย "ไม่มีโทสะ ไม่มีพยาบาท ไม่มีอิจฉาริษยา ควรต้องอบรมพรหมวิหารธรรม" ให้สมบูรณ์บริบูรณ์ อย่าได้ว่างเว้น

โอกาสที่จะแผ่เมตตามีอยู่ทุกเวลา "มีสติระวังให้มีอุเบกขาไปพร้อมกันด้วยก็จะเป็นพรหมวิหารธรรมที่ถูกต้องลมบูรณ์บริบูรณ์" ที่จะให้คุณแก่เจ้าตัวเต็มที่ก่อนให้แก่ผู้อื่น .. "

"แสงส่องใจ ๓ ตุลาคม ๒๕๒๖"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร