ผีเด็ก

<CENTER></CENTER>


<DD>เมื่อวันที่ ๒๑ ต.ค. นี้ มี พ่อแม่ลูก ๔ คน มาหาที่วัด เธอเอาเงินมาให้ ๕,๐๐๐ บาท (ห้าพันบาทถ้วน) ใส่ซองให้ไม่ได้เขียนชื่อที่ซอง และไม่ได้ถามชื่อเธอ เลยไม่รู้ว่าชื่ออะไร


<DD>เรื่องย่อมีดังนี้ ฝ่ายภรรยาเธอบอกว่า เมื่อวันที่ ๙ ต.ค. ไปที่สายลมขอพรหลวงพ่อ ขอให้ทวงเงินที่เขากู้ไปคืนมาให้หมด บังเอิญเธอกลับไปฝ่ายสามีบอกว่า ไม่คิดเลยว่าจะได้เงิน เพราะทวงกันมานานแล้วไม่ได้สักที วันรุ่งขึ้นเธอก็ได้รับเงินคืนครบถ้วน เธอดีใจเลยเอาเงินมาแบ่งให้ ที่เธอได้เงินคืนนั้น คงไม่ใช่ผู้เขียนบันดาลให้ได้ แต่เป็นวาระที่เธอจะได้เงินคืนมาถึงเธอเอง


<DD>เมื่อเรื่องนี้หมดไป ฝ่ายสามีก็เล่าอีกเรื่องหนึ่ง เธอบอกว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลวงพ่ออีก นั่นคือเมื่อคืนวันที่ ๙ ต.ค. ๓๑ ที่ซอยสายลมนั่นแหละ ขณะอุทิศส่วนกุศลเสร็จแล้ว หลวงพ่อได้ประกาศตามที่ลุงท่านบอกเมื่อขณะอุทิศส่วนกุศลว่า เด็กตกน้ำอายุ ๓ ขวบ ท่านลุงช่วยปลดปล่อยให้แล้ว เมื่อถามท่านว่า แล้วผู้ที่เกี่ยวข้องเขาจะรู้หรือ เขาอาจจะไม่ได้มาที่นี่ ท่านลุงบอกว่าประกาศเถอะ เขานั่งอยู่ในกลุ่มคนข้างหน้านี้


<DD>เรื่องนี้ฝ่ายสามีเล่าให้ฟังว่า เธอกับภรรยาไปพักที่ชายทะเล เวลากลางคืนได้ยินเสียงเด็กเล็ก ๆ ร้อง ร้องไม่ยอมหยุด ภรรยาถามว่าหนูจะเอาอะไรให้บอกว่า เด็กก็ไม่เลิกร้อง ต่อเมื่อเธอบอกว่า บุญที่ทำไว้แล้วเท่าไรขออุทิศให้หมด เด็กจึงหยุดร้อง ต่อมาเด็กชวนไปเดินเล่นชายทะเล เด็กอายุ ๒-๓ ขวบ ภรรยาเดินตามไปเล็กน้อยแล้วบอกกับเด็กว่า ไม่ไปล่ะกลับที่พักเถอะ เด็กก็ตามมาขอไข่ต้มหนึ่งลูกกิน บอกว่าหิวจัด แล้วก็หายไป


<DD>ฝ่ายภรรยาจึงขอร้องให้ลุงช่วยปลดปล่อยเด็กคนนี้ ขอให้เธอพ้นแดนทุกข์ไปสู่สุคติ เพราะอุทิศส่วนกุศลให้หมดตัวแล้ว ตอนนั้นก็ไม่ทราบว่าท่านลุงช่วยหรือเปล่า มาทราบเอาเมื่อวันที่ ๙ ต.ค. ที่ซอยสายลมเวลากลางคืนที่หลวงพ่อประกาศว่า ท่านลุงท่านบอกว่าที่ให้ช่วยเด็กตกน้ำอายุ ๓ ขวบนั้น ช่วยให้แล้ว


<DD>เธอบอกว่า อาศัยเหตุสองประการนี้จึงตามมานมัสการหลวงพ่อที่วัดอีก ถวายสังฆทานชุดใหญ่ ๑ ชุด ถวายเงินไว้เป็นส่วนองค์ ๕,๐๐๐ บาท เงินส่วนนี้ขอเอาไปใช้ในส่วนสังฆทาน วิหารทาน ธรรมทาน และสร้างพระปัจเจกพุทธเจ้า ขอสองสามีภรรยา บุตรและธิดาของเธอ จงรวยใหญ่มีความสุขสมหวังตามที่ตั้งใจจงทุกประการเถิด


<DD>เขียนกลางคืนเมื่อเวลา ๑๘ นาฬิกาเศษ พักผ่อนพอคลายเหนื่อย ภาวนาพิจารณาตามปกติ พออารมณ์สบาย เห็นท่านผู้ใหญ่มามากท่านมองไปก็เห็นลุงทั้งสองท่านมา

<DD>เรื่องที่สงสัยต้องถามท่านลุงก็คือเมื่อตอนสายของวันนี้

<DD>ท่านบอกว่า ท่านหยุดงานนรกการ ๓ วัน คือวันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ เป็นอันว่าการสอบสวนไม่มีใน ๓ วันนี้ เพราะเนื่องด้วยวันมหาปวารณา (ออกพรรษา)


<DD>จึงถามท่านว่าแล้ววันสำคัญอื่น ๆ เช่น วันเข้าพรรษา วันสารท วันวิสาขบูชา วันมาฆบูชา วันตรุษ วันสงกรานต์ วันไหนท่านหยุดบ้าง

<DD>ท่านบอกว่า หยุดนรกการ คือ วันออกพรรษา วันวิสาขบูชา วันมาฆบูชา วันนอกนั้นท่านไม่หยุด

<DD>ถามท่านว่า เมื่อจะหยุดประกาศปล่อยผู้ที่คอยรับการสอบสวนให้เป็นอิสระใช่ไหม


<DD>ท่านบอกว่า ไม่ใช่ พวกนั้นเขาเป็นอิสระอยู่แล้วยังไม่ถือว่าเขาถูกลงโทษ ที่มายืนรวมกันนั้นเพื่อมารอฟังการสอบสวน หรือพูดให้ถูกก็คือ รอคนที่จะช่วยไม่ให้ลงนรกนั่นเอง เมื่อไม่มีการสอบสวนเจ้าหน้าที่เขาก็ไม่ควบคุม จะไปไหนก็ได้ เมื่อถึงวันสอบสวนก็มาพร้อมกันเอง ไม่ต้องไปไล่จับมาเพราะถ้าไม่มา ทางนรกเขาถือว่า หมดภารกิจสอบสวน เขาก็เอาลงนรกไป

<DD>ถามท่านว่า ใครเป็นคนมาจับไปลงนรก

<DD>ท่านบอกว่า กรรมที่ทำไว้บันดาลให้เขาเดินทางไปนรกได้ถูกทาง ไม่หลงในระหว่างทาง


<DD>ถามท่านว่า ขณะที่เขารอการสอบสวนเขาหิวไหม

<DD>ท่านบอกว่า พวกนี้หิวมากมีทุกขเวทนามาก แต่ทว่าสำนักงานพระยายมไม่ใช่เมืองมนุษย์ ไม่มีอาหารเลี้ยง แม้จะเมตตาเพียงใดก็ช่วยพวกเธอไม่ได้ ต้องปล่อยให้หิวไปตามกรรม

<DD>ถามท่านว่า ขณะที่คอยการสอบสวน ถ้าญาติอุทิศส่วนกุศลให้เธอจะรับได้ไหม

<DD>ท่านตอบว่า สุดแล้วแต่กรรม ถ้ากรรมชั่วมีกำลังกล้าก็ไม่มีโอกาสโมทนาเพราะมีทุกขเวทนามาก ถ้ากรรมดีนำหน้าโอกาสที่จะโมทนามีเยอะ


<DD>ถามท่านว่า ขณะที่เธอรอการสอบสวน เมื่อโมทนาบุญแล้วไปเกิดเป็นมนุษย์มีบ้างไหม

<DD>ท่านตอบว่า ยังไม่เคยมีตัวอย่าง

<DD>เมื่อถามว่า เมื่อโมทนาแล้วไปเกิดเป็นเทวดามีไหม

<DD>ท่านตอบว่า มีมากคุณเองก็เคยมารอการสอบสวน และมีโอกาสโมทนาบุญก่อนการสอบสวน ได้เป็นเทวดาก่อนลงนรกมาหลายครั้งเมื่อท่านยันเอาแบบนี้ <DD><DD>

​

<DD>ผู้ถามก็ยิ้มแหง ถามท่านว่า เมื่อท่านเว้นการสอบสวน ๓ วัน เขาก็สามารถไปหาญาติเขาได้ เมื่อญาติทำบุญให้เขาจะไปสุคติได้ไหม

<DD>ท่านตอบว่า สุดแล้วแต่เขาเองถ้าโมทนาได้เขาไปสุคติคือสวรรค์ได้แน่ ทั้งนี้สุดแล้วแต่บุญที่ญาติเขาทำ ถ้าทำบุญในเขตที่ไม่มีบุญเขาก็เสวยสุขไม่ได้ ถ้าทำบุญในเขาที่ได้บุญน้อยเขาก็มีความสุขน้อย ถ้าทำบุญในเขตที่มีบุญใหญ่เขาก็มีความสุขใหญ่


<DD>ถามท่านถึงบุญใหญ่ทำอย่างไร

<DD>ท่านตอบว่า ถวายสังฆทานอย่างไรล่ะ

<DD>ถามท่านว่า ถวายสังฆทานที่ไหนได้บุญมาก

<DD>ท่านตอบว่า ได้บุญมากทุกสถานที่ที่ทำไม่จำกัดวัด


<DD>ถามท่านว่าเมื่อถวายสังฆทานแล้ว ต้องการให้เขาได้รับอย่างไม่พลาดเป้าหมายนั้นทำอย่างไร

<DD>ท่านตอบว่า ให้ออกชื่อเขาผู้เดียวอุทิศให้แล้ว และตั้งใจต่อไปว่า ถ้าเขาผู้นั้นไม่มีโอกาสโมทนาขอให้พระยายมราชได้โปรดรับทราบ และเมตตาบอกให้เขาได้โมทนาด้วย เพียงเท่านี้ ถ้าเขาไม่มีโอกาสโมทนา เวลาเข้ามาหาผมเพื่อสอบสวน ผมจะบอกให้เขาโมทนา เมื่อเขาโมทนาแล้ว ผมก็ไม่ต้องเหนื่อยเพราะการสอบสวน เขาไปรับผลของความดีตามกำลังบุญทันที


<DD>ถามท่านว่า เขาได้รับแล้วเขาจะไปเป็นเทวดาชั้นไหน

<DD>ท่านพูดว่า ยุ่งมากไปแล้ว รู้เท่านั้นก็พอ ผมไปล่ะ

<DD>ท่านพูดแล้วก็ออกไปแน่บทันที สงสัยว่าวันนี้ทำไมใจน้อยหรือรำคาญที่คนถามมากเกินไป เมื่อท่านไปแล้วก็เลิกคุยกับท่าน ไม่เลิกคุยก็ไม่รู้จะคุยอย่างไร เพราะท่านไปแล้ว เป็นอันว่าคืนนี้ขอยุติเพียงเท่านี้ เพราะคู่สนทนาไปแล้ว

@@@@@@@@@@​

อ้างอิง หนังสืออ่านเล่น เล่ม ๓​

</DD>

 

<DD>ผู้ถามก็ยิ้มแหง ถามท่านว่า เมื่อท่านเว้นการสอบสวน ๓ วัน เขาก็สามารถไปหาญาติเขาได้ เมื่อญาติทำบุญให้เขาจะไปสุคติได้ไหม
<DD>ท่านตอบว่า สุดแล้วแต่เขาเองถ้าโมทนาได้เขาไปสุคติคือสวรรค์ได้แน่ ทั้งนี้สุดแล้วแต่บุญที่ญาติเขาทำ ถ้าทำบุญในเขตที่ไม่มีบุญเขาก็เสวยสุขไม่ได้ ถ้าทำบุญในเขาที่ได้บุญน้อยเขาก็มีความสุขน้อย ถ้าทำบุญในเขตที่มีบุญใหญ่เขาก็มีความสุขใหญ่</DD>
<DD>ถามท่านถึงบุญใหญ่ทำอย่างไร
<DD>ท่านตอบว่า ถวายสังฆทานอย่างไรล่ะ
<DD>ถามท่านว่า ถวายสังฆทานที่ไหนได้บุญมาก
<DD>ท่านตอบว่า ได้บุญมากทุกสถานที่ที่ทำไม่จำกัดวัด</DD>

อนุโมทนาสาธุ...ค่ะ​

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ
เอ..แล้วถ้าผู้ที่เราจะอุทิศบุญให้ระหว่างเป็นมนุษย์เปลี่ยนชื่อสัก 3ชื่อ แล้วเราจะระบุชื่อไหนดีชื่อก่อน หรือชื่อหลังจากเปลี่ยนแล้ว หรือได้ทุกชื่อ มีใครพอจะทราบบ้างครับ.

 

ขอตอบตามภูมิรู้ของผมนะครับ ชื่อคือนามที่บอกตัวตนของคนเรา เราจะเรียกชื่ออะไรก็ได้แต่ก็ขอให้คิดถึงคนนั้น เช่น เค้าอาจจะชื่อเล่นว่า ว. แต่ชื่อจริงว่าก. คุณก็ใช้ชื่อนาย ว.หรือนาย ก.ก็ได้ที่คุณเรียกเค้า แต่ให้จิตใจนึกถึงคนนั้นเป็นพอ ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจครับ มันเป็นอัตโนมัติ ไม่มีใครโกหกหรือลวงจิตใจได้

 

มีคำถามครับ
แล้วถ้า ทำสังฆทาน กับวัดที่พระโดนปราชิกแล้วยังเป็นพระซึ่งถ้าไปบวชให้คนอื่น คนๆนั้นก็เป็นได้แค่ เณร
กับ วัดที่พระท่านมีภูมิธรรมมาก
ที่ใดจะได้บุญมากกว่ากัน
ผมคิดว่า ถ้าพระที่มีภูมิธรรมมาก หรือเนื้อนาบุญที่ดี ย่อม ส่งผลบุญนั้นไปได้ไกลกว่า แล้วเทวดาหรือกายทิพย์ต่างๆย่อมมีมากในบริเวรวัดนั้น
ใช่หรือเปล่าครับ

 

ปาราชิกมีความหมายเช่นใด???