ประโยคเด็ดของ 15 คน ดัง

ประโยคเด็ด ของ 15 คนดัง<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape id=_x0000_i1025 style="WIDTH: 102.75pt; HEIGHT: 78pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.bloggang.com/data/wongd/picture/1126726857.jpg" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image001.jpg"></v:imagedata></v:shape>​

พระเทพวิสุทธิเมธี (ปัญญานันทภิกขุ)

หน้านอก บอก ความงาม
หน้าใน บอก ความดี
หน้าที่ บอก ความสามารถ
หน้านอก....แต่งให้พอดี
หน้าในและหน้าที่....แต่งให้มากๆ​

<v:shape id=_x0000_i1026 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

ป๋วย อึ้งภากรณ์

คนเป็นอันมากทุกวันนี้ เปรียบได้เสมือนว่าวที่ขาดลอย
ไม่ว่าลมจะพัดพาไปทิศทางใด ก็ลอยไปตามลม
พอหมดแรงลมก็ตกสู่พื้น บางคนเปรียบเสมือนเรือ
ที่ปราศจากหางเสือ มีกำลังอยู่ในตัวของตัวเอง
เดินไปได้เสมอ แล้วแต่คลื่นลมจะพาไป
เป็นเรือที่จะไม่ขวางลำเมื่อน้ำเชี่ยว
คนชนิดนี้มีชีวิตอยู่ตามบุญตามกรรม
มีช่องทางใดง่ายที่จะเอาตัวรอด
ที่จะได้ประโยชน์ส่วนตัวก็เสาะแสวงช่องทางนั้น
ไม่ได้ใฝ่แสวงวิถีทางอันนำไปสู่
สิ่งประเสริฐซึ่งเป็นความหมายแห่งอุดมคติ​

<v:shape id=_x0000_i1028 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

สืบ นาคะเสถียร

ผมเห็นใจคนที่ไม่มีโอกาสในสังคม
ถูกบีบคั้นถูกเอาเปรียบทุกอย่าง
ประเทศไทยจะดีขึ้น ถ้าคนที่มีโอกาส
ยอมสละโอกาสบ้าง ผมอยากเห็นคนที่มีโอกาส
สละโอกาสให้กับคนที่ไม่มีโอกาสบ้าง
อย่าได้เที่ยวกอบโกยมากกว่านี้เลย
เพราะมันจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น​

<v:shape id=_x0000_i1030 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

สุทธิชัย หยุ่น​

ผมไม่สนุกที่อยู่กับเสียงที่เป็นกระแส
เพราะไม่มีโอกาสได้ท้าทายด้วยเหตุผล
และข้อมูลที่แสวงหามาด้วยความมุ่งมั่น
การกลายเป็นเสียงส่วนใหญ่
หรือเดินตามกระแสวันต่อวันอาจจะสะดวกสบาย
แต่ไม่สนุกและไม่ได้ฝึกสมองให้ทำงานสวนกระแส
เพราะปลาเป็นเท่านั้นที่ว่ายทวนน้ำ​

<v:shape id=_x0000_i1032 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

ธีรยุทธ บุญมี

ผมเชื่อว่าถ้าจะพูดถึงเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516,
6 ตุลาคม 2519 และ พฤษภาคม 2535
จะมีแม่นับแสนๆ คนที่เป็นคนจน
แต่กัดฟันอบรมเลี้ยงดูลูกๆ ของท่าน
ให้เป็นคนรักความก้าวหน้า และรับผิดชอบต่อสังคม
มีบทบาทที่ให้เกิดเหตุการณ์เหล่านั้นขึ้นมา
ผมมักจะเตือนรุ่นน้องๆ เสมอให้มองทะลุเปลือก
และ พิธีกรรมไปสู่จุดย่อยๆ ที่อยู่รายรอบ
ให้ฟังเสียงจากคนนิรนามที่ ก้าวเข้ามามีส่วน
สร้างในจุดเล็กๆ และเดินจากไปอย่างทรนง ​

<v:shape id=_x0000_i1034 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

'รงค์ วงษ์สวรรค์​

บ้านมันต้องเป็น Unfinished Work ไม่มีที่สิ้นสุด
เราถึงจะอยู่บ้านได้ด้วยความเพลิดเพลิน
บ้านที่สิ้นสุดแล้ว เป็นบ้านที่ตายอยู่แล้วเบื่อ
อย่างเราอยู่ในป่ายังเห็นใบไม้ผลิ
เห็นดินเปลี่ยนสี เห็นตอไม้โศกเศร้า เมื่อเข้าฤดูหนาว
รื่นเริง เมื่อถึงฤดูร้อน
และมีความสุขมากที่สุดในฤดูฝน
ในป่ามีความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
มีแมลง มีนก มีกลิ่นหอมของดิน
ของใบไม้ซึ่งเป็นเรื่องดี
คนเราควรอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี
จะทำให้จิตใจเราปลอดโปร่ง
ซึ่งจะมีผลไปยังระดับประเทศด้วย
เพราะเมื่อประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดี
ประเทศจะได้อารมณ์ดี
ไม่หงุดหงิดอย่างเช่นทุกวันนี้
เราควรมองชีวิตให้รื่นรมย์
รักและคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง
ชีวิตถึงจะมีความสุข​

<v:shape id=_x0000_i1036 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

นิธิ เอียวศรีวงศ์​

คำอธิบาย เป็นทั้งอำนาจ และ ความไร้อำนาจ
ไปพร้อมกัน ถ้าอธิบายได้ดี มีเหตุผล ข้อมูล
นำไปสู่ข้อสรุปที่เป็นเหตุเป็นผล
ปฏิบัติได้และเป็นธรรม ก็ทำให้คนอื่นเชื่อถือ
ปฏิบัติตาม นับเป็นอำนาจโดยตรงทีเดียว
แต่เพราะต้องอธิบายก็แสดงอยู่แล้วว่าอำนาจนั้น
ไม่ใช่ของตัว หรือตัวไร้อำนาจโดยสิ้นเชิง
เหมือนเด็กขอเงินผู้ใหญ่
ก็ต้องมาพร้อมคำอธิบายที่น่าเชื่อถือ
ว่าควรได้เงินเพราะอะไร​

<v:shape id=_x0000_i1038 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

สุจิตต์ วงษ์เทศ​

ประวัติศาสตร์เป็นวิชาเดียวที่ห้ามสรุป
และยุติความถูกต้อง เมื่อใดที่พบหลักฐานใหม่
ประวัติศาสตร์จะต้องน้อมรับความเปลี่ยนแปลง
อย่างยินดี ต้องทำให้หัวใจไร้พรมแดน
เพื่อรู้เขา รู้เรา รู้โลก​

<v:shape id=_x0000_i1040 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ​

ทุกแว่นแคว้นถิ่นฐาน ล้วนมีคนอยู่ประเภทหนึ่ง
ซึ่งนับจำนวนแล้วไม่เคยมาก
พวกเขาทุ่มเททุกอย่างเพื่อกอบกู้สังคมที่ตนเองสังกัด
โดยไม่เคยนึกถึงความเหนื่อยยาก
หรือแม้แต่ภัยอันตราย คนเหล่านั้นไม่ใช่ศาสดา
แต่ถ้าถามถึงลักษณะร่วมกันผมพอจะระบุได้ว่า
มีอยู่พอสมควร ที่สำคัญที่สุด คือ
ทุกคนต้องมาใช้ชีวิตไถ่บาปที่เขามิได้เป็นผู้ก่อ
ต้องลำบากตรากตรำและเสียสละสิ่งต่างๆ
อันควรเป็นของเขา เพื่อให้คนอื่น
ได้พ้นเคราะห์กรรม และ
ได้รับคุณค่าแห่งชีวิตในราคาที่ถูกลง​

<v:shape id=_x0000_i1042 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

ศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี​

ฉันได้จากโลกนี้ไปแล้วโดยไม่เสียใจ
เพราะ ฉันได้อุทิศชีวิตของฉันให้กับ
บางสิ่งที่เป็นประโยชน์
ในฐานะเป็นผู้รับใช้ที่ต่ำต้อย
ในงานศิลปของฉัน
ชีวิตนั้นสั้น....แต่ศิลปะยืนยาว​

<v:shape id=_x0000_i1044 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์​

'รู้สึก' เป็นปัจจุบัน 'นึก' เป็นอดีต 'คิด' เป็นอนาคต
ความรู้สึกทำให้ตระหนักต่อการมีชีวิต
ขณะความคิดทำให้ตระหนักต่อการเป็นคน
ฉะนั้นไม่ว่าความรู้สึกหรือความคิด
มันมีน้ำหนักและคุณค่าเท่ากัน
และถ้ามันรวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
มันจะสำแดงพลังขึ้นมา
พลังทางปัญญา ก็คือองค์รวมของ
ความรู้สึกนึกคิดนั่นเอง
ความรู้สึกนึกคิดที่มีอยู่ในชั่วขณะปัจจุบัน
ด้วยรูปแบบและเนื้อหาดี ๆ
มันเป็นพลังทางปัญญา และเป็นบทกวีได้​

<v:shape id=_x0000_i1046 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

โก้วเล้ง ​

หากหัวใจของผู้ใดตายแล้ว
มีเพียงสองวิธีเท่านั้น
ที่จะสามารถบันดาล
ให้มันฟื้นคืนมาได้
หนึ่ง คือ ความรัก และ
อีกหนึ่ง คือ ความแค้น​

<v:shape id=_x0000_i1048 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

มาโนช พุฒตาล​

ทั้งโลกเรามันเกี่ยวกับธุรกิจหมดแล้ว
ไม่มีอะไรที่มันเป็นศิลปะบริสุทธิ์
ศิลปะแท้ๆ มักอยู่กับบ้าน อยู่กับชุมชนเล็ก ๆ
ที่ไม่ได้รับการเผยแพร่
อะไรที่พอเผยแพร่เป็นสาธารณะ
ก็ต้องมีการค้าเข้ามาเกี่ยวข้อง​

<v:shape id=_x0000_i1050 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

ออง ซาน ซู จี​

ความไม่กลัวอาจจะเป็นพรสวรรค์
แต่บางทีสิ่งที่มีค่ายิ่งกว่าคือ ความกล้าหาญ
ที่มาจากความพยายาม ความกล้าที่มาจากการฝึกฝน
ให้เกิดนิสัย ไม่ยอมให้ความกลัวเข้ามามีอำนาจเหนือ
การกระทำของตน ความกล้าที่อาจเรียกได้ว่า
"ความสง่างามภายใต้ความกดดัน"
ความสง่าซึ่งตอกย้ำให้เห็นอีก
เมื่อเผชิญหน้ากับความรุนแรง
และความกดดันที่ถาโถมเข้ามา​

<v:shape id=_x0000_i1052 style="WIDTH: 369pt; HEIGHT: 21pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata o:href="http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/60011.gif" src="file:///D:\DOCUME~1\piyanuch.TAE\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image002.gif"></v:imagedata></v:shape>​

พญ.คุณหญิงพรทิพย์ โรจนสุนันท์​

เวลาจะทำอะไร ก็อยากให้นึกถึงคำว่า "การให้" บ้าง
ไม่ใช่เอาแต่คิดว่าตัวเรา "จะได้" อะไร
พื้นฐานการศึกษาเดี๋ยวนี้ จะเห็นว่า
เด็กนักเรียนมักชอบคิดว่า เรียนแล้วได้อะไร
จะเอาไปใช้ตอนสอบเข้าได้หรือ
เวลาเรียนก็เลยเน้น การเรียนเพื่อสอบ
ไม่ใช่เพื่อเรียนรู้ ​

(555) (555) (555) (555) (555)​

​

 

ขอบคุณสำหรับคำคมดี ๆ ครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ...ข้อความนี้โดนใจที่สุดค่ะ

พระเทพวิสุทธิเมธี (ปัญญานันทภิกขุ)


หน้านอก บอก ความงาม
หน้าใน บอก ความดี
หน้าที่ บอก ความสามารถ
หน้านอก....แต่งให้พอดี
หน้าในและหน้าที่....แต่งให้มากๆ​

 

ขอบคุณ