ประกาศระดมพล เหล่าพุทธภูมิ ปัจเจกพทุธภูมิ สากภูมิทุกท่าน

บัดนี้รางร้ายทั้งหลายได้อุบัติขึ้นแล้ว
นับแต่เหล่าพระอริยะสงฆ์ทั้งลายทรงละสังขารกันอย่าไม่ขาดสาย ยอดพระธาตุจอมกิตติหัก ภัยพิบัติรุกร่านหนักข้อ ตลอดจนคำทำนายของพระอรหันต์ผู้ยิ่งใหญ่องค์หนึ่งที่ชื่อว่าพระมหาวีระ (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) ว่าไม่นานจะมีสงครามใหญ่เกิดขึ้น และ วัดท่าซุงจะร้างไป นับว่าการทำนายของพระอรหันต์นั้นไม่มีทางผิดพลาด และ อีกท่านหนึ่งที่พยากรณ์ไว้คือหลวงปู่ดู่ มหาโพธิสัตว์ก้อทรงทำนายไว้ในทำนองเดียวกัน

กาลนี้ภัยอันเป็นอันตรายแก่ชาติและศาสนาได้คืบคลานใกล้เข้ามาแล้วขอเหล่าผู้มีภาระหน้าที่ในการค้ำจุนพระศาสนาอันมีพุทธภูมิ ปัจเจกพุทธภูมิ สากภุมิทั้งหลายจงประกาศตน เพื่อทำการป้องกันภัยทั้งหลายโดยการร่วมกันประกาศพระสัทธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ตั้งมั่นมิคลอนแคลน และ ร่วมกันเจริญพุทธมนตร์มหาจักพรรดิและมหาอุปสันติตลอดจนนครสูตรในเวลา20.30ทุกวันเพื่อเป็นการแผ่พลังจิตคุ้มครองประเทศชาติจากคนชั่วทั้งหลาย ประเทศเรามีกรรมเยอะไม่ว่าอย่างไรมันต้องเกิดแน่มหาสงคราม แต่ที่เราทำกันไม่ใช่ให้มันไม่เกิดเพราะไม่มีใครหนีกรรมไปได้ แต่ที่ทำเพราะต้องการผ่อนจากหนักให้เป็นเบา
ข้าพเจ้าในฐานะของคนที่มีภาระหน้าที่ต่อศาสนาและเป็นจงรักภักดีต่อชาติจึงเห้นว่ากาลนี้เป็นกาลอันสมควแท้ที่ท่านทั้งหลายสั่งสมบารมีเพื่อรับใช้พระศาสนาและชาติไทยจะทำการปักธงชัยแห่งพระสัทธรรมมิให้เสื่อสูญออกจากคนไทยดึงจิตสำนึกรักชาติ ศาสนากลับมาอีกครั้ง
ขอท่านทั้งหลายจงช่วยกันด้วยเถอด ช่วยกันผ่อนหนักให้เป็นเบาเพราะขึ้นชื่อว่ากรรมใครก้อไปหักล้างไม่ได้หนีมันไม่พ้นแต่เราทำให้มันเบาบางลงได้ช่วยกันด้วยนะ

 

โมทนาจ๊ะ ช่วยๆกัน ที่หนักเป็นเบา ที่เบาเป็นหาย www.watthummuangna.com

 

ผมก็ได้อ่านคำพูดของข้าราชการผู้ใหญ่ ท่านหนึ่งที่เป็นลูกศิษย์สายวัดปากน้ำ แนะนำในที่ประชุมผู้บริหารของหน่วยงาน ว่าเบื้องบนได้เตือนมา ให้ทุกคนมั่นสวดมนต์ บำเพ็ญศิลภาวนา เพราะต่อไปอาจจะประสบเหตุการณ์ที่ไม่คาดการณ์ได้ถูกและจะทุกข์แสนเข็ญ แสดงผู้ปฏิบัติธรรมสายต่างๆได้รับคำเตือนจากเบื้องบนแล้ว ถึงเคราะห์กรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น

 

ที่ว่าจะร้างนะไม่เคยได้ยินครับมีแต่ว่าจะลงเมื่อ พ.ศ. 4500 แล้วละถึงจะลงพระอรหันต์จะไม่มีท่านว่าแค่นี้ แต่ส่วนตัวว่าคงจะมีพระอนาคามีบ้าง ส่วนที่ว่ามีเคราะห์ ท่านผู้ใหญ่สายหลวงพ่อฤาษีท่านได้เตือนมาก่อนเหมือนกันว่าท่านลุงพุฒท่านบอกว่าท่านส่งคนของท่านมาทุกเหล่ามาเก็บคนโดยเฉพาะนะใครมีพระให้ใส่ด้วยกันตัวไว้ท่านว่ามานะ

 

ไม่มีใครฝืนกฎแห่งกรรมไปได้เนื่องเพราะช่วงกึ่งพุทธกาลศีลธรรมเริ่มเสื่อมลงอย่างเห็นได้อย่างชัดเจน
การแก่งแย่งแข่งขันเพื่อให้ตัวเองอยู่รอดได้ในสังคมปัจจุบัน ซึ่งกล่าวได้ว่าเป็นโลกแห่งวัตถุนิยมฟุ้งเฟ่อ
และเห่อเหิมไปตามกระแสไม่มีความรู้จักพอบางคนต้องทำงานทั้งเจ็ดวันเพื่อให้พอต้องวัตถุทางโลกที่
ตนเองคิดว่านี่คือความมั่นคงและความสุขของชีวิตเช่น บ้าน,รถยนต์,ทีวี,ตู้เย็น,เครื่องเสียง ฯลฯ
อุปกรณ์อำนวยความสะดวกต่างๆที่คิดว่าดีและชอบ แต่ผมกลับคิดว่ายิ่งสะสมยิ่งขวนขวายเพื่อให้ได้มา
ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันกลับทำให้เรามีเวลาน้อยลงสำหรับคนรอบข้างแม้กระทั่งตัวเอง ซึ่งผมมองว่าสิ่งเหล่านี้
แหละที่ทำให้ผู้คนต่างฉกฉวยหาโอกาสหาช่องทางที่จะเอาเปรียบผู้อื่นเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ตนเองต้อง
การทำให้ความเมตตากรุณาในสังคมมันลดน้อยและถดถอยลงไปทุกทีๆการทำมาหากินเพื่อให้ตัวเอง
อยู่รอดได้ในสังคมปัจจุบันจึงเป็นเรื่องที่ลำบากขึ้นทุกทีประกอบกับผู้คนที่มากมายในขณะที่ทรัพยากร
โลกมีเท่าเดิมและนับวันจะน้อยลงไปทุกทีๆสิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยสำคัญยิ่ง
เพราะอำนาจที่เกิดจากจิตใจอันชั่วร้ายและเห็นแก่ตัวของมนุษย์เราที่เองเป็นภัยอันตรายที่ร้ายกาจ
และรอวันที่จะระเบิดเพื่อให้ธรรมชาติกลับสู่สมดุลและให้เหลือประชากรที่พอเพียงจริงๆขอย้ำว่าพอ
เพียงเพื่อให้เผ่าพันธ์และผู้คนที่มีศีลธรรมอยู่รอดได้จริงๆ ซึ่งการล้างในคราวนี้เหล่าพุทธภูมิจำนวนมาก
มายต่างก็ทราบเรื่องและมีเมตตาที่จะมาช่วยผู้คนให้รอดพ้นภัยพิบัตินี้ให้ได้มากที่สุดแต่ผู้ที่จะมานำ
เหล่าพุทธภูมิเหล่านี้จะเป็นใครไปไม่ได้จะต้องเป็นผู้ที่มีบารมีมากและเป็นผู้มีบารมีเต็มเปี่ยมแล้วนั่นเอง
คือองค์สมเด็จพระศรีอาริยเมตไตรยเจ้านั่นเอง
ซึ่งการมาครั้งนี้พระองค์จะมาเป็นผู้นำเหล่าพุทธภูมิทั้งหลายนั่นเองโดยการมาจุติคราวนี้พระองค์จะ
ไม่ใช้การจุติในครรภ์เฉกเช่นปกติ พระองค์จะเสด็จมาโดยการเปลี่ยนร่างคือสลับวิญญาณกับผู้ทรง
ญาณท่านหนึ่งซึ่งถึงพร้อมแล้วประการทั้งปวงคือญาณและอภิญญาซึ่งเป็นผู้ที่ท่านได้เลือกแล้วซึ่งท่าน
ผู้นี้ได้บอกว่าหลังจากออกจากร่างไปแล้วจะไปรออยู่ที่สวรรค์ชั้นดุสิตเป็นเวลาประมาณ 10,000 ปีโลก
มนุษย์ก็จะลงมาเกิดเพื่อให้เสร็จกิจในพุทธศาสนา
ส่วนสมเด็จพระศรีอาริยเมตไตรยเจ้าจะมาอยู่ช่วยกอบกู้พระศาสนาขอย้ำว่ากอบกู้และช่วยเหลือผู้มีศีลธรรมรวมทั้งรวบรวมทรัพย์สมบัติเพื่อช่วยกอบกู้ประเทศชาติและพระศาสนาหลังสงครามและภัย
พิบัติแล้วเสร็จเป็นเวลา 15 ปีจึงจะเสด็จกลับ
ซึ่งผู้ทรงญาณท่านนี้(อยู่ที่จังหวัดเกิดใหม่ในภาคอีสาน)บอกว่าไปเชื่อว่าใครจะเป็นร่างทรงหรือ
องค์พระศรีฯเจ้าถ้าผู้ใดแอบอ้างลองถามดูว่าองค์พระศรีฯเวลานี้ท่านอยู่ที่ไหน เชื่อว่าท่านผู้ได้มโนยิทธิ
และผู้ได้จักขุญาณทั้งหลายย่อมทราบว่าท่านก็ยังอยู่ข้างบน และผู้ที่จะได้ร่างลองรับญาณท่านได้ต้อง
เป็นผู้มีศีลและจริยาวัตรที่งดงามด้วยปัจจุบันท่านผู้นี้ถือขาวแต่ถือศีลอย่างพระและร่างใน(กายในกาย)
เป็นพระและจะต้องถึงพร้อมด้วยญาณและสมาบัติและมีพระแม่ธรณีคอยปกป้กษ์รักษาและเฝ้าอยู่ซึ่ง
ตอนนี้ท่านได้รวบรวมทรัพย์สมบัติที่ไม่มีเจ้าของในแผ่นดินและสมบัติพระจักรพรรดิมารวบรวมไว้แล้ว
ส่วนหนึ่งรวมทั้งเหล็กไหลซึ่งจะมีฤทธิธานุภาพมากผู้ที่จะได้ครอบครองต้องเป็นผู้มีศีลธรรมรู้จักปฏิบัติ
ภาวนาและท่องพุทธคุณ 4 ให้ได้จึงจะสามารถรักษาและควบคุมเหล็กไหลให้อยู่กับตัวเองได้ซึ่ง
อานุภาพของเหล็กไหลที่ท่านจะแจกให้ภายในไม่เกินเดือน 10-11 ปีนี้เพื่อคุ้มครองป้องกันภัยพิบัติ
ให้แก่ผู้ครอบครองก่อนที่จะเกิดภัยพิบัติใหญ่และสงครามใหญ่จะเกิดขึ้นมีดังนี
-ทำปฏิกิริยากับการสันดาบและจุดระเบิดทุกชนิดเช่นการจุดระเบิดของรถยนต์ ดินปืน จรวด นิวเคลียร์
ฯลฯ
-สามารถป้องกันรังสีต่างๆรวมทั้งนิวเคลียร์ได้
-ป้องกันคุณไสยและภัยพิบัติต่างๆ
-ป้องกันคลื่นความร้อนและทนความร้อนได้ดังนั้นผู้ที่ครองครองสามารถถือลุยไฟหรือลงไปในน้ำเดือดได้
-ใช้เป็นพลังงาน unlimite
ฯลฯ
ซึ่งท่านจะแจกให้ฟรีประมาณเดือน 10-11 ปีนี้แล้วผมจะแจ้งทุกท่านอีกที่
ซึ่งเหตุการณ์ที่ท่านเตือนว่าจะเกิดในเร็วๆนี้คือ
-ทหารจะใช้กำลังกับประชาชนในการชุมนุมใหญ่ที่จะเกิดในเร็วๆนี้ขอให้ลูกหลานหลีกเลี่ยงการชุมนุม
-พระศรีฯท่านจะลงมาสวมร่างท่านประมาณเดือน 10-11 นี้จะเกิดแผ่นดินไหวเหมือนคราวที่องค์
สมเด็จพระสรรพัญญูเจ้าอุบัติยังผลให้เกิดเหตุรอยร้าวใต้เขื่อนแห่งหนึ่งในจังหวัดกาญนจ์เป็นผลให้เขื่อนแตกน้ำจะท่วมกรุงเทพฯสูงเป็นประวัติการณ์
และอื่นๆอีกมากแต่จะไม่ขอกล่าวเดี๋ยวจะหาว่าผมบ้าไปซะก่อนเอาแค่สองเหตุการณ์นี้ให้เกิดก่อนแล้ว
ผมจะกลับมาและขอฝาก พุทธทำนายจากพระโอษฐ์.... จากหนังสือผูกอีสาน ไว้ให้อ่านเล่นแต่ขอเตือนทุกท่านว่าคำพูดจากพระองค์ท่านเป็นหนึ่งไม่มีสอง แต่หาให้ทุกท่านตื่นกลัวไม่แต่อยากให้ทุกคน
เร่งปฏิบัติและรักษาศีลกันให้จริงๆจังๆกันเสียทีแล้วผมจะกลับมาพร้อมบทพุทธคุณ4

พุทธทำนายจากพระโอษฐ์.... จากหนังสือผูกอีสาน

…บัดนี้จักกล่าวภาคพื้นติดต่อตามประวัติ ตามแต่เฮามองเห็น หากสิจาไปหน้า อันว่าแนวนามเชื้อผิวเหลืองชนะเลิศ พวกพระสังฆเจ้าประจำไว้สู่เมือง จำพวกผิวขาวเผี้ยงสิพากันแพ้พ่าย พญาครุฑราชเจ้าสิบินเข้าสู่สถาน อันนรานอรินเดินจรก็สิได้กลับต่าว สิได้ไหลหลั่งเข้ากรุงกว้างดั่งเดิม ยูท่างบำเพ็ญสร้างศีลทานบ่ได้ขาด ศาสนาของเฮาจังสิฮูงเหลื่อมเสมอแก้วหน่วยพิฑูรย์ ไผผู้มาเพียรสู้ตามพระธรรมเฮาชี้ช่องมานั้น สิบ่ขำเขือกฮ้อนคาถานั้นให้ฮ่ำเฮียน หรือสิเขียนใส่ผ้าพันหัวกันเสนียด หรือเอาไปกราบไหว้แลงเซ้าก่อนเข้านอนอานนท์เอ่ย อานนท์เป็นศิษย์แก้วเพียรเฮาบ่ได้ห่าง เฮาสงสารมากล้นภายหน้าศาสนา ฝูงหมู่อุบาสกอุบาสิกาคณาญาติ ให้พร่ำเพียรต่อสู้อย่าคร้านเศิกยาม เฮาแนะซ่องให้ยากง่ายตามความจริง อันความชั่วให้ละทิ้งเพียรไว้ตั้งแต่ดี ทางไกลก็สิเป็นทางใกล้ คนเฮาไปบ่ได้หย่อน ควรหมั่นสีของหม่นเศร้าให้ใสแจ้งอยู่เฮิ่ง ไผผู้บ่เกียจคร้านเพียรหมั่นภาวนา ก็จักมีอายุยืนอยู่เสถียรหายฮ้อน องค์พระยาธรรมเจ้าสิลงมาครองโลก หากสิเห็นเที่ยงแท้ให้เพียรสร้างส่วนบุญ หัวทีนั้นพระองค์ทรงยั้งอยู่เมืองใหญ่สีปาด เป็นปัจจุบันเป็นเมืองลานช้างเฮาแท้เที่ยงจริง เผินจักมาเถิงแท้เดือน ๑๑ ขึ้น ๘ ค่ำ ครั้น พ.ศ. ไปเถิงสองพันห้าฮ้อยแล้วปีกุนหน้าเที่ยงจริง ลูกแก่นต้นสิตามพ่อโดยเสด็จ กับทั้งหลานสององค์สิเหล่าเทียมมาพร้อม ตามแต่มาศะเกณฑ์ตั้งในระหว่างปีเถาะ ก็จักมีมหาสองยักษ์ยกพลมาล้นมาแต่ทางหนห้องทางปัจฉิมเอ้าอูด มากินสะมะณะพราหมณ์ทั้งหลายให้ตายประมาณได้เจ็ดล้านสามแสนห้าหมื่น บ่ใส่แต่ทอนั้นทวีเท่าทั่วแดน จนว่ามาเถิงปีมะโรงจังสิได้โค้งอ่วย ครั้นผู้ใดอยากพบหน้าพระธรรมเจ้าให้หมั่นเพียร เต็มใจสู้ทำศีลทานเททอด ให้พากันอุปฐากพ่อแม่เจ้าสองเฒ่าให้อยู่เย็น ลุเถิงเข้าเขตปีมะเสง แม่น้ำมหาสมุทรไหลเซาะออกมาพังม้าง ฝูงหมู่สังโฆเจ้ามัวหมองปองหาลาภ ธุดงคะคุณมีแต่ละน้อยเพียรสู้ก็บ่หลาย พอมาเถิงห้องปีมะเมียแถมถ่าย คนจักละถิ่นบ้านเดินดั้นเทียวขอ ฝูงลูกเต้าสิพรากแม่มารดา กับทั้งบิดาพลัดพรากกันคนก้ำในระหว่างคราวนั้น มันจักเกิดเป็นหนามเสี้ยนคันคายอยู่ในบ่อน เพราะว่าผีป่าในบ้านอืดเสียงผีเมืองดั้นหนีภัยเข้าป่า เมืองกรุงศรีอยุธยาก็จักเกิดเดือดร้อนการเขี้ยวขุ่นมัว อันว่านารีสร้อยฝูงผู้หญิงสิลำบาก จักเกิดเข็ญยากยุ่งเสมอด้ามดั่งกัน วันคืนมื้อกังวนไหวหวั่น อานนท์เอ๋ยหากสิเนเที่ยงแท้ภายสร้อยศาสนา พอมาเถิงห้องพระยาลิงปีวอก คนสิออกจากบ้านเดินเข้าสู่ทะเล ถัดจากนั้นมาจวบปีระกา กรรมของพวกชาวมนุษย์มันสิบันดาลให้มีมืดควันคุงฟ้า ดูประมาณได้เจ็ดวันเป็นเขต ในเวลามืดนั้นเทวดาเฮียกเอิ้นเอาผีเสื้อยักษ์หลวง นับอ่านได้เถิงโกฏิเป็นประมาณมากินฝูงหญิงชายหมู่กรรมเหลือล้น กับทั้งฝูงผีเสื้ออีกแสนตัวแข็งขนาด ฝูงคนบุญอย่าได้ประมาทแท้คุณแก้วให้ฮำเพิง ให้พากันบำเพ็ญสร้างบำเพ็ญบำเพ็ญบุญอย่าได้หย่อน ลางเทื่อบุญช่วยยู้เวรฮ้ายสิแล่นหนีแท้แล้ว จำจากนี้สิเข้าเขตปีจอ พระยาอินทร์เผิ่นสิแปลงสารทิพย์หว่านโปรยลงพื้น สาส์นนั้นอินตาใช้ตัวทองเขียนขีด เพราะว่าบอกล่วงหน้าพระธรรมเจ้าสิล่วงลง บ่นานแท้ปีเดียวเสด็จด่วน ลงมาเที่ยวตรวจค้นตามบ้านหมู่คน ถ้าบ่ได้พบพ้อคำแห่งพระคาถา อันพระสงฆ์ทำนายคำสอนสั่งมาจริงแจ้ง กับทั้งเป็นคนฮ้ายประมาทธรรมหินะโหด บอกว่าโทษผู้นั้นเห็นแท้สิเกิดกรรม เลยสิบรรดาลให้ตายโหงลงเลือด เพราะว่าเขาบ่ฮู้จำข้อแห่งพระธรรม ในคราวนั้นคนสิเกิดเหลือหลาย ทั้งหญิงชายบ่คัณนาได้ ฝูงหมู่อาหารเข้าบ่พอกินสิเขินขาด ความอดอยากก็จะบังเกิดขึ้นทั้งเฝ้าฮบเฮ็วแท้แล้ว ครั้นผู้ใดได้ฟังแล้วให้เว้าต่อกันฟังแด่เดอ ก็จักมีอานิสงส์อายุยืนยาวมั่น กับทั้งหวังเห็นหน้าพระยาธรรมิกราช เผินสิขึ้นผ่านแผ้วครองคุ้มให้อยู่เย็น ครั้นไผบ่บอกเล่าจาต่อกันไปมัวแต่ปิดบังเสียสิเกิดโภยภายซ้อย ทั้งบ่หวังเห็นห้องความเจริญดั่งเฮาบอก พระยาธรรมิกราชเจ้าเลยจ้อยแม่นบ่เห็น

...ข้อหนึ่งนั้นยังมีสามพี่น้องประสงค์แข่งแสดงฤทธิ์ กำหนดกาลเวลาแข่งดีให้เห็นแจ้ง เจ้าผู้พี่ขานไขตามใจเฮารบสิบห้าวันจิงเซายั้ง องค์กลางนั้นเจ็ดวันหักเที่ยง พระองค์น้อยผู้หลังว่าสามมื้อบ่ให้กลายไผสิดีก็ดีหั้น ไผสิตายก็ตามช่าง บ่ให้๙กว่านั้นสิฮามมื้อเศิกคราว แต่นั้นมีมหาเถรเฒ่ากายงามเฮืองฮุ่ง ท่านนั้นเสด็จออกมาจากสามทวีปซ้ำมากั้นบ่ให้เฮ็ว ท่านนั้นโฉมสีเหลื่อมปุนเปรียบพระอาทิตย์ ฮองๆ ใสดั่งมณีโชติแก้ว ยังจักมาแถมซ้ำหกสิบองค์โดยด่วน เผิ่นประสงค์สิมาบอกห้ามภัยฮ้ายแห่งพระยา

…เวลาเข้าเถิงปีกุลจำจือเอาเนอเดือนสิบเอ็ดข้างขึ้นจำไว้อย่าสิลืม ให้พวกท่านทั้งหลายพร้อมหญิงชายชาวโลกเฮาเฮ๋ย ฮีบหากันก่อสร้างกุศลไว้ฮับพระองค์ ครั้นผู้ใดโมโหฮ้ายโลภาโลภมาก ศีลบ่เข้าพระธรรมเจ้าบ่เหลียว มีแต่เมาทางได้บ่ตรึกตรองทางชอบ เห็นแต่ทางหม่อตื้นตัวได้แม่นเอา อันว่าในหนห้วงศีลธรรมพระเจ้าเทศน์มานี้ เขาบ่ตั้งต่อสร้างให้เห็นแจ้งแก่ใจ คนผู้นั้นสิบ่ได้พบพ้อองค์เอกพระยาธรรม สิเกิดมีโภยภัยเบียดเบียนให้ตายเมี้ยน เพราะว่ายุคกุลีขึ้นนำภัยนับบ่ข่วย เมตตานับมื้อน้อยโมโหหุ้มห่อใจ ตามกระบิลเบื้ององค์พุทโธเผิ่นกล่าวมานั้น เผิ่นว่า พ.ศ. ๒๕๐๐ กลางปีมาแถมถ่ายมานั้น อุบาทฮ้ายโฮมฮ้อนสิเกิดเป็น มีแต่กุมกันวุ้นถกเถียงหาเหตุ เหลียวเห็นกันมีแต่คิดอยากฆ่าก็ทำได้ดั่งใจ บ่ว่าแต่ไกลและใกล้จีนจามแขกฝรั่ง เกิดรบเร็วอยู่บ่มั้วยั้งเขี้ยวเขาใส่กัน จนว่าโลหิตห้งเสมอธารแม่น้ำใหญ่ เลือดสิท่วมเล็บช้างหนูน้อยได้ล่องลอยพุ้นแล้ว เผิ่นจึ่งซ้ำแล้วซ้ำให้เฮาหน่ำทำบุญ ให้พากันบำเพ็ญจิตใจให้อ่อนโอนหายกระด้าง ลางเทือพอไขได้กันคะดีให้เบาห่าง หรือเพื่อตัดขาดเว้นให้หายเสี้ยงหมู่เวร องค์ก็จึ่งตรัสเผือไว้เสมือนตืมเต็มปัญญา เถิงคราวหน้าปัญญาเฮานับมื้ออ่อน อวิชาตัณหานับมื้อแก่กล้า ธรรมสิเศร้าหม่นหมอง ความจริงธรรมหากรักษาไว้โลกาจิงบ่แตก โลกของเฮานี้หากจักยังอยู่ได้พระธรรมเจ้าจ่องดึง

…อันคราวไปหน้า ความโมหังนับมื้อแผ่ ความมืดใจนั้นนับมื้อห่อหุ้มขังไว้บ่ให้เห็น พอปานเอาฟืนมาอ่อยไว้ทางเย็นนั้นแม่นบ่มี ความดีเผิ่นว่าได้ขันตีธรรมให้เพียรฮำเอาท่อญ หากสิเห็นทางดับมอดเชื้อไฟได้บ่หล่ายความ องค์นั้นมาเป็นกำแพงแก้วกันไฟกองใหญ่เอาความอีดู เมตตากรุณานั้นเป็นน้ำบ่แก้วเทเข้ามอดไฟโลกของเฮา จังสิเย็นอยู่ได้หายกังวลแสนแสบ หัวทีนั้นหัดให้ฮักใกล้ๆ คือพ่อแม่เป็นประถม หักให้สงสารกันตลอดทั้งลุงป้า หัดให้ดีไปเรื่อยๆ ญาติกาชั้นใกล้ก่อน ต่อจากหั้นขอให้รักเพื่อนบ้านบ่มีขั้นต่อไป จนตลอดสัตว์สองเท้าทุบบาทพระหุบท ทั้งอยู่ในดินแดนหมู่ปลาในน้ำ ครั้นว่าเฮาฮักกันแล้ว ความชังก็เลยผ่าย ครั้นความชังหนีจากแล้วความอยากฆ่าแม่นบ่มี ความอยากหักง้าวปืนกระสุนก็อิ๊ดอ่อน มีแต่ฮักฮ่วมห้องเสมอน้องพี่กัน ยู่ถ่างทำการสร้างหากินโดยทางชอบ ประกอบอาชีพล้นชาวเผี้ยงโทษบ่ดี อินทรีพรหมฟ้าเทวดาก็ยินม่วนนำแล้ว เหตุว่าอานิสงส์เมตตานั้น เป็นเสน่หาจ่องน้าวจิตใจนั้นให้ชื่นชม ก็จิงบรรดาลให้ชลธาไหลหลั่ง ข้าวในนาและหมากไม้หวานส้มก็มากมูล ครั้นแม่นมันแข็งกล้าหมดโลกาบ่มีอ่อน ดั่งนั้นก็จักเกิดเดือดร้อนคุงฟ้าดั่งกัน อินตาเจ้าจึ่งหลิงโลกโลกา เผิ่นก็ยินระอาเมืองมนุษย์บาปหนาเหลือล้น อันว่าธรณีเจ้าพระสุธาก็อกแตก เกิดระแหงแผ่ม้างดังขึ้นทั่วไป ฝูงหมู่คนกลัวย้านขวัญหายอกสั่น ย้านแต่ภัยห่อหุ้มสิตายเมี้ยนบ่นาน มันหากบรรดาลขึ้นเพราะเข็ญกรรมที่สัตว์ก่อ พร้อมทั้งฝนขาดฟ้าน้ำขาดห้วยอึดล้นยิ่งทวี ตามทีเผิ่นกล่าวไว้ในปีจอคนสิเข้ามามาก แต่ว่ามันสิลดน้อยเพราะฝนฟ้าบ่ซุ่มเลิ่งแท้แล้ว แต่ว่าราคาข้าวเกวียนเดียวหกร้อยชั่งพุ้นแล้ว นับเงินใส่เม็ดข้าวเสมอเท่าพอกันนั่นแล้ว แต่นั้นอานนท์ต้านขานตอบองค์พุทโธ ครั้นแม่นเป็นจั่งซั้นไผหนอสิค้างโลกพระองค์เอ๋ย แต่นั้นพระองค์แย้มไขวาจาแล้วตรัสบอก อานนท์เอ๋ยโชคไผมีจิงสิได้พ้นคือความดั่งกล่าวมานั้น อันนี้เผิ่นกล่าวไว้ตามแห่งสรญาณ ตามความมีแต่ประถมประเหิยนได้ ครั้นบ่เป็นจริงแท้สาธุการเป็นจังโชค ขอให้มนุสสาโลกกว้างเจริญขึ้นอย่าเสื่อมถอย อันนี้องค์พุทโธเจ้าหลิงโลกาสอดส่อง เผิ่นก็รู้เหตุฮ้อนดีแล้วจิงเผย เผิ่นเทศนาเอาไว้อาจารย์เฮาจำจื่อจึงดาย เผิ่นได้จารึกไว้เสาหินหน้าวัดใหญ่ เผิ่นบอกให้ฮอดห้องคราวนี้ให้ฮินตรองนั่นท่อญ ไผผู้ได้ฟังแล้วให้พยายามเพียรเอาแน่อีเฮียมเอ๋ย.

 

สวดมนต์20.30 และ ช่วงๆเวลาใกล้เคียง แล้วแผ่กุศล ให้ทุกสถานที่ทุกภพภูมิที่มีในวัฎฎะสงสาร เหตุที่ว่าหนักจะเป็นเบา ที่ว่าเบาจะสลาย เป็นดั่งคำครูบาอาจารย์
เราไม่สามารถพ้นกฏแห่งกรรมได้ ถ้ายังไม่รีบปฎิบัติ แต่เราสามารถหนีกฏแห่งกรรมได้โดยนิพพาน
เราเคยตั้งจิตอธิษฐานตอนช่วงน้ำท่วมทางใต้ ไม่รู้คิดได้ไง อธิษฐานขอครูบาอาจารย์แล้วเราก็ตั้งจิตระลึกถึงพ่อแม่พี่น้องภพนาค เราก็เป็นนาคราช ช่วยกันเจาะใต้ภิภพ ระบายน้ำ บางทีก็ขอให้แผ่ร่าง กันพายุ อิอิ

 

รู้ไหม ทำไมเป็นเช่นนี้ ก็ช่วยค้ำดวงเมืองส่วนหนึ่งไงครับ เป็นที่ประจักษ์ว่าไกล้แล้ว(จริง ๆเกิดขึ้นแล้วล่ะแต่มันค่อย ๆเพาะตัว จึงยังไม่เห็นกันมากนัก) เร่งทำความดีไว้ละกันครับ....

 

ไม่อยากให้เกิดเลยจิงๆๆๆๆสงครามแต่มันเลี่ยงไม่ได้นี่นะ

 

ใกล้เข้ามาเรื่อยๆแล้ว

 

มุ่งเต็มใจ มุ่งเต็มใจ มุ่งเต็มใจ

 

กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมตอบสนอง

ยากต่อการหนีกรรม

ทำดีให้มากที่สุด

 

อายันตุ โภนโต อิธะ ทานะ สีละ เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจาธิฏฐานะเมตตุเปกขา ยุทธายะ โว คัณหะถะอาวุธานีติ.
ดูก่อนพระบารมีทั้งหลาย ขอเชิญพระบารมีคือ ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ สัจจะ อธิฐานะ เมตตา และอุเบกขา จงมาที่นี่โดยเร็วพลัน แล้วพากันถือเอาอาวุธ เพื่อยุทธ์กับพญามาร (กิเลส) เถิด.
อนุโมทนาครับ.
บริจาคเงินช่วยวัดพระบาทน้ำพุ
โทร.1900-222-200 6บาท/นาที​

 

อะไรจริงไม่จริงแยกกันให้ออกนะท่าน

 

สงครามอะไรหรอคับ

 

ผมเจริญภาวนาเป็นปกติอะไรจะเกิดก็เกิดไป มีสติไว้

 

ผมว่าโพธิสัตว์ทั้งหลายไม่พึงถือมงคลตื่นข่าว พึงพิจารณาเห็นแท้ตามไตรลักษณ์ครับ ทุกสิ่งเมื่อเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เปลี่ยนแปลงในท่ามกลางแล้วย่อมมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
หากสิ่งใดเห็นว่าควรพึงปฎิบัติ หากควบคุมหรือบังคับไม่ได้ก็ปล่อยไปตามเหตุ ตามปัจจัยครับ

 

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหรือไม่ เมื่อปราถนาแล้ว ตั้งใจปฏิญาณแล้วว่าตนปราถนาจะเป็นพระพทธเจ้า พระปัจเจกะพุทธเจ้า อย่ามัวช้าอีกเลย การช้าก็เป็นความประมาท ควรรักษาศีลให้บริสุทธิ สวดมนต์ ปฏิบัติพระกรรมฐาน และแผ่เมตตาอันไม่มีประมาณ เพื่อจะได้ไปสู่แดนที่ตนปราถนาเทิด(เร่งความเพียรพยายาม บารมี 30 ทัด ที่จะต้องกระทำให้เต็มอยู่ข้างหน้าครับ)

 

ตั้งสติไว้อยู่กับตน

 

เคยทราบมาว่าหลวงพ่อบอกว่า แต่นี้ไปวัดท่าซุงจะไม่สิ้นพระอริยะครับและผมก็เชื่อเช่นนั้นเพราะสิ่งที่หลวงพ่อแสดงต่อลูก(ตัวผม)ทั้งตาเนื้อและตาในนั้นไม่อาจปฏิเสธสี่งที่พ่อบอกได้(โดยส่วนตัวครับ)

 

อ้าวอย่างนี้พวกที่เขาเป็นพระอริยะบุคคลเขาไม่ใส่พระแล้วเขาก้อโดนด้วยสิ โหได้ไงนี่ทำดีไม่ได้ดีอย่างนี้ก็แย่เลยนะครับ สติ มีไว้ให้ครอง ถ้าทุกคนมีสติรู้ดีชั่วแล้วภัยไม่เกิดแน่ ใส่หรือไม่ไส่พระก็ค่าเท่ากันถ้ามีสติรู้ว่าอะไรควรไม่ควร เรียกว่า ไม่ประมาท แล้วพุทธภูมิละอย่าลืมใส่พระนะครับ ถ้าลืมอยุ่แสดงว่าไม่มีสติ ถ้าไม่ลืมก็แสดงว่าสติดีอยู่ แต่อย่าลืมนะครับ ใส่พระต้องใส่ให้ถูกที่หากใส่ผิดที่พระท่านก็ช่วยไม่ได้เช่นกัน ใส่ที่ไหนละ....
อนุโมทนาครับ