บาปหรือเปล่า ประสบการณ์พระธุดงค์

ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาเพราะว่ามีความรู้สึกที่ไม่ดี เกี่ยวกับพระธุดงค์ ไม่รู้ว่าผมจะบาปหรือเปล่าที่คิดแบบนี้<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
เรื่องแรก คือเมื่อวานพาลูกไปซือกับข้าวเห็นพระธุดงค์ก็เลยพาลูกใส่บาตร พระก็มาหยุดอยู่หน้าร้านกับข้าว องค์แรกบอกแม่ค้า เอาปลาร้าสับ องค์สองบอกเอาปลาส้มทอด องค์ที่สามชี้มาที่ผม บอกต้องธุดงค์ไปขอนแก่น ขอจตุปัจจัย ผมเลยโกหกว่าตังค์อยู่ในรถ ผมสังเกตุว่าสององค์แรกไม่มีกรด ส่วนองค์ที่สามสพายเต๊นน์ไม่ใช่กลด <o></o>
เรื่องสอง ผมเจอพระธุดงค์สององค์โบกรถเลยจอดรับ องค์นึงขึ้นมานั่งหน้า ถามผมว่าไปไหน ผมบอกจะกลับบ้าน เลยแยกข้างหน้า ท่านบอกขอลงตรงแยก พอขึ้นรถท่านพยามถาม ทำงานอะไร ได้เงินเดือนเท่าไหร่ ผมคิดในใจถ้าท่านลงรถปกติ จะถวายปัจจัย แต่พอลงรถท่านขอค่ารถ ผมเลยถวายร้อยนึง ท่นลงเสร็จ ยังไม่ปิดประตู บอกว่าอีกองค์ยังไม่ได้เลยโยม ผมบอกท่านเหลือไว้ให้ผมกินข้าวบ้างเถอะ ท่านว่า นะโยม ผมเลยบอกงั้นร้อยนึงที่ถวายแบ่งกัน<o></o>
เรื่องสาม เจอพระธุดงค์สามองค์โบกรถอีก คราวนี้ผมไม่จอด มองไปที่กระจกหลัง เห็นท่านทำท่ายกน้ำดื่ม แฟนผมบอกท่านคงหิวน้ำผมบอกแฟน แถวนี้บ้านคนเติมเลย คงหาบิณทบาตรได้ <o></o>
เรื่องสี่ พระธุดงค์สามองค์เดินตรงทางคู่ขนานเติมถนนเลย เรียงเป็นหน้ากระดานคอยเหลียวมองดูหลัง แบบว่ารถมาต้องจอด ผมเบี่ยงขึ้นทางหลักเลย <o></o>
ทั้งหมดนี้ที่ผมทำลงไปบาปหรือเปล่า<o></o>
ปล.เรื่องดีๆ ก็มีเกี่ยวกับพระธุดงค์ ผมจอดรับท่านเอง ท่านขึ้นรถบอกจุดหมายผมไปทางนั้นพอดี ระหว่างทางไม่ได้สนทนากันมาก ขึ้นรถท่านสักการะพระที่หน้ารถ นั่งนิ่ง พอลงรถท่านให้พร และเดินจากไปผมจึงตัดสินใจนิมนต์(พอดีซื้อข้าวมันไก่ไว้)ท่านรับบาตร ท่านเดินกลับมาเปิดรับบาตร ให้พร แล้วเดินจากไป ไม่มีว่าต้องขอจตุปัจจัย วันนั้นผมรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจเป็นพิเศษ ลองแชร์ประสบการร์กันนะครับ<o></o>

 

จบแล้ว จบเลยพี่ อย่านำมากังวลใจ เราไปแก้ไขเรื่องที่เกิดไปแล้วไม่ได้
ระวังนิดหนึ่งนะครับพี่ สมัยนี้มิจฉาชีพมาในหลายๆรูปแบบ

ผมเคยที รับขึ้นมา หลวงพี่ล้วงย่ามตลอด นั่งหน้าคู่กันวิ่งเส้น พนัส-บ่อวิน
ผมบอกท่านเลยผมกลัวครับขออนุญาติถือปืนไปด้วย
ท่าน เลยขอลงแยกหน้าเพื่อความสบายใจทั้ง 2 ฝ่าย
ตอนหลังนี่ไม่รับเลย ต่อให้โบกยังไงก็ตาม

 

เดี๋ยวนี้ไว้ใจใครไม่ได้ครับ แถวเสาชิงช้ามีพระธุดงค์มาจากต่างจังหวัดเหมารถตู้มาเพื่อบิณฑบาตร เพราะคนที่ใส่บาตรแถวนั้นใส่ปัจจัยค่อนข้างเยอะ รอบหลังสุดพาเณรมาบิณฑบาตร ผมสังเกตว่าทั้งพระและเณรที่มาไม่ได้ปลงผม(ผมและคิ้วค่อนข้างยาว) เวลาให้พรก็อวยพรเอาไม่ได้สวดมีให้เห็นเป็นประจำเพราะมีหลายกลุ่ม

 

สังสัยแก ล้วงของขลังอยู่ แต่เจอคนจริงเข้าให้ 55

 

เรื่องที่ 2 ของคุณหนึ่ง1 คล้าย ๆ ของผมเลยครับ

เริ่มเรื่องเลยครับ

ผมขับรถมาจากฉะเชิงเทรา จะเข้ามอเตอร์เวย์

ก่อนเข้าทางแยก ผมกับน้องที่มาด้วยกันเห็นพระ 2 รูปโบกรถ ผมก็จอด เปิดกระจก

หลวงพี่ท่านก็วิ่งมา ถามผมว่าไปไหนโยม

- ผมบอกว่าจะไปพัทยา

- หลวงพี่บอกว่าจะไปงานเผาหลวงตาบัว

- ผมว่าผมไม่ได้ไป

- หลวงพี่บอกว่าถ้าอย่างนั้นขอลงแยกหน้า(แยกพนัส)

ผมก็ให้ขึ้นมา และผมก็ขอแวะลงไปกินข้าว(จะเที่ยงวันแล้ว) หลวงพี่ทั้ง 2 ก็ขอลงด้วย

หลวงพี่ลงไปฉันอาหารเพล เจ้าของร้านซึ่งรู้จักผม เขาก็เลยถวายอาหารเพลนั้นให้หลวงพี่ทั้ง 2

หลังจากทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ก็ขึ้นรถมาต่อ พอจะถึงแยกพนัส ผมก็เปิดประตูให้หลวงพี่ลง เพราะไปคนละทางกับผม(ผมจะไปพัทยา หลวงพี่จะไปเผาหลวงตาบัว)

หลวงพี่ก็ถามผมว่าโยมมีปัจจัยบ้างหรือป่าว ขอปัจจัยหน่อยจะนั่งรถไปที่อุดรฯ

ผมก็ถวายไป 100 บาท

หลวงพี่รูปนั้นก็พูดขึ้นมาอีกว่า ขอให้อีกรูปหนึ่งที่มาด้วยเพราะยังไม่ได้เลย ผมก็ถวายให้อีก 100 บาท รวมเป็น 200 บาท

หลังจากนั้น ผมก็ขับรถออกมานั่งคุยกับน้องที่มาด้วยกันว่า ปกติผมไม่เคยรับพระหรือใครระหว่างทาง เพราะไม่รู้จักเขา เห็นน้องที่มาด้วยพยักหน้า เราก็คิดว่าอยากให้รับขึ้นมา พอเห็นพฤติกรรมหลวงพี่ขอเงิน ผมกับน้องก็บอกว่าทั้ง 2 ไม่น่าจะเป็นพระ มาขอเงินเอาตื้อ ๆ

 

สงสัย รูปเดียวกันกับผมหรือป่าวหนอ....


ผิวออกดำมาก ๆ หน่อยครับ

 

เรื่องแบบนี้ผมก็เคยเจอครับ เกิดขึ้นเมื่อปีก่อนเส้นลำปาง - ไปพะเยา ผมพบพระธุดงค์ระหว่างทางประมาณ 3 รูป ตอนแรกขับรถผ่านไปเฉยๆ แต่พอมองกลับไปเหมือนท่านกำลังต้องการน้ำจึงจอดรถ แล้วก็เอาน้ำที่อยู่หลังรถไปให้พระท่านรูปละ 2-3 ขวด แล้วก็ทำบุญไป 200 บาท ถามว่าหลวงพี่จะไปไหนกัน ท่านตอบว่าจะไปเชียงราย พอคุยกันเสร็จท่านก็ให้พร พอกำลังจะขึ้นรถท่านบอกว่าเงินไม่พอค่ารถขอเพิ่มอีกได้ไหม ผมกับพี่อีกคนก็งงๆ พูดอะไรไม่ออก ได้แต่บอกว่าไม่มีตังค์แล้ว แล้วขึ้นรถไปต่อเลย ใจก็คิดว่าเราจะบาปไหมที่เราโกหกพระและไม่ได้ให้เพิ่ม เพราะว่าตั้งใจทำบุญได้แค่นั้นจริงๆ แต่ท่านขอเพิ่มอีกเท่าไหร่ผมจำไม่ได้แล้ว แต่พระท่านบอกจำนวนมาเสร็จศัพท์ครับ ประสบการณ์ครั้งหนึ่ง

 

ผมก็เคยรับขึ้นรถครับ ประสพการณ์คล้ายกัน

 

เคยเจอเหมือนกัน 3 คน(ห่มเหลือง) คนที่โบกออกมาเกือบกลางถนน แต่ไม่รับครับ เส้นทาง กม.10(พลูตาหลวง) - เขาไม้แก้ว ผมว่าไอ้ที่โบกและขอตังนะไม่ใช่ "พระ" ครับ ก่อนหน้านี้ลูกน้องเล่าให้ฟัง รับมาด้วย เอยขอสาระพัด ค่าซ่อมกลดบ้าง,เติมเงินมือถือบ้าง,ค่ารถต่อไปที่อื่นบ้าง ต่อไปอย่าไปรับเลย ถ้าพระธุดงค์แท้ๆ ท่านไม่โบกรถหรอกครับ ท่านเดินไปเลื่อยๆ นอกจากผู้ขับรถผ่านและคิดว่าไปทางเดียวกันจะจอดถามและรับไปด้วย

 

บาปมากนะโยม เปลืองน้ำมัน เปลืองเวลา เสียจริต หงุดหงิดหัวใจ

เห็นที่หลังก็

โกยเถอะโยม

 

บาปมากนะโยม เปลืองน้ำมัน เปลืองเวลา เสียจริต หงุดหงิดหัวใจ

เห็นที่หลังก็

โกยเถอะโยม<!-- google_ad_section_end -->

เห็นด้วยกับคุณ จัมโบ้ เอ
เคยเจอพระมาถามทาง พอเราบอกเส้นทางให้ ก็เอ่ยปากว่าจะไปธุดงค์อยากจะได้กลด ขอเรี่ยไรเงินซื้อกลด พอดีวันนั้นผมเพิ่งขับรถลุยน้ำออกมาจากหมู่บ้าน ผมเลยตะเพิดว่า "ธุดงค์อะไรกัน เขาน้ำท่วมกันค่อนประเทศนี่จะไปธุดงค์ ไม่มีให้ล่ะ"

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ที่ท่านเดินธุดงค์นั้นท่านเดินเพราะต้องการละซึ่งกิเลสเป็นการฝึกความอดทนของท่าน จริงๆแล้วท่านเดินธุดงค์ก็เป็นการเดินไปเรื่อยๆ อยู่แล้ว ไม่ได้รีบไปไหน ไอพวกที่ขอขึ้นรถไม่รู้จะรีบไปไหนเพราะถ้ารีบก็อย่าเดินธุดงค์เลยครับ

 

ได้ฟังหลายท่านสบายใจขึ้นเยอะครับ..แล้วกรณีพระขอปัจจัย นี่สามารถทำได้ไหม....เพราะผมเคยโดน มีอยู่ครั้ง พระธุดงค์รวมเณรประมาณ สิบรูป ผมขับรถไปกลับครอบครัว เลี่ยวกลับไปซื้อข้าวห่อมาถวายครบทั้งหมด ท่านให้พรเสร็จเอ่ยขอปัจจัยซื้อเครื่องห่มกันหนาว ผมจึงถวายไปร้อยนึง ...พอขึ้นรถ แฟนบอกอึ้งเลยสิ ผมยังดุแฟน ทำบุญอย่าคิดมาก เดี๋ยวไม่ได้บุญ อันนี้เราตั้งใจทำ ยังไงต้องได้บุญ แต่พอโดนเยอะๆใจเริ่มเขว เลยตั้งกระทู้มาร่วมแชร์ประสบการณ์กัน

 

ตามวินัยพระจริง ๆ ถ้าไม่ใช่ญาติไม่ใช่ผู้ที่ปวารณาไว้ ท่านห้ามไม่ให้ขอสิ่งของอะไรทั้งสิ้นครับ ยิ่งพระธุดงค์ด้วยแล้ว เงินแค่บาทเดียวท่านยังไม่นำติดตัวไปเลยครับ
ยิ่งถ้าเอ่ยปากขอแบบนี้แล้วยิ่งไปกันใหญ่เลยครับ ผมก็เคยเจอแบบนี้เหมือนกันครับ พอรับขึ้นรถมา ก็บอกว่าจีวรขาด ขอปัจจัยไปซื้อจีวรใหม่ ผมก็บอกไม่เป็นไรครับ ผมรู้จักหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอ เดี๋ยวแวะไปเอาที่วัดท่านก็ได้ครับ จะถวายทั้งไตรเลย วัดอยู่ใกล้ ๆ แค่นี้เอง แค่นั้นละครับ ท่านบอกงั้นขอลงแยกหน้า....
ส่วนบางรูปที่ท่านโบกรถนั้น ถ้าท่านมีภาระรีบด่วนจริง ๆ กลัวว่าจะไปไม่ทันก็พึงทำได้ครับ ไม่ถือว่าผิดอะไรนะครับ
เหมือน ๆ กับเรื่อง "ทำบุญกับพระปลอมขึ้นสวรรค์ ทำบุญกับพระอรหันต์ตกนรก" ลองไปหาอ่านดูครับ
ถ้าคิดว่าจะทำบุญก็ทำไปเลยครับ ยังไงเราก็ได้บุญ ส่วนตัวพระท่าน(จะพระจริงหรือว่าปลอมก็เถอะ)จะตกนรกก็เรื่องของท่านละครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะครับ

ได้อ่านจากหัวข้อกระทู้และผู้แสดงความคิดเห็นหลายๆท่าน ก็เข้าใจถึงความรู้สึกของทุกๆท่านเป็นอย่างดี เมื่อพระธุดงค์เดินออกธุดงค์เพื่อแสวงหาหนทางแห่งการพ้นทุกข์หรือแสวงหาหนทางแห่งการหลุดพ้น ท่านก็คงมุ่งมั่นไปตามจุดหมายที่ท่านได้ตั้งใจเอาไว้ พวกเราชาวพุทธเมื่อขับรถผ่าน มีจิตเมตตาอยากถวายวัตถุปัจจัย เพื่อให้ท่านเกิดความสะดวก ในช่วงเวลาที่ท่านเดินทางไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงจุดหมาย และเกิดความอิ่มใจหลังจากที่ได้ทำบุญทำทานกับท่าน ในสมัยปัจจุบันต่างกับอดีตมากมาย พระธุดงค์แท้ๆมีน้อยมาก ความเสี่ยงที่จะเจอกับพระธุดงค์เทียมนั้นมีมาก เชื่อว่าหลายคนก็เข้าใจอยู่แล้วว่าพระธุดงค์แท้นั้นท่านต้องการอะไร แต่ถ้าเจอแล้วคิดว่าไม่ใช่ก็ควรหลีกเลี่ยงจากลักษณะท่าทางที่เห็นหรือจากคำพูดที่ได้ยิน "ปฏิเสธดีกว่าเอาไปคิดให้จิตเศร้าหมอง"

สำหรับตัวผมเอง ผมชอบพระธุดงค์มากนะครับ ชอบสันโดษและค้นหาตัวเอง จากประสบการณ์การขับรถก็ได้เจอพระธุดงค์ที่เดินตามท้องถนนพอสมควร โดยเฉพาะทางภาคเหนือซึ่งผมใช้บริการบ่อย ในใจก็เคยมีคำถามให้กับตัวเองเหมือนกันว่า "แล้วพะธุดงค์ที่เห็นนี่ของจริงหรือของปลอมกันแน่" ทำให้เกิดการลังเลในการจะถวายวัตถุปัจจัย บทสรุปที่ได้ก็คือ เวลาที่เราสวดมนต์เราก็ตั้งจิตไปเลย ถ้าเราได้เดินทางและได้พบพระธุดงค์ที่ขับรถผ่านเป็นท่านแรกหรือท่านที่เท่าไหร่ตามที่เราได้ตั้งจิตอธิษฐานเอาไว้ เราก็ถวายท่านเลยโดยที่ไม่ต้องมีข้อกังขาใดๆทั้งสิ้น สิ่งที่ต้องเตรียมสำหรับพระธุดงค์ที่ท่านต้องใช้จริงๆมีอะไรบ้างก็เตรียมไว้ให้พร้อม เมื่อเจอท่านตามที่เราได้ตั้งจิตอธิษฐานเอาไว้ เราก็จะทำได้อย่างมีความสุข สำหรับตัวผมเองยังไม่เคยมีประสบการณ์แบบที่ทุกๆท่านกล่าวมา


อนุโมทนาบุญแด่ผู้ที่ใฝ่ในธรรมมะทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ที่ผมพบพระธุดงสององค์ กำลังเดินอยู่ริมถนนตอนเที่ยงกว่าๆ แดดร้อนมาก รองเท้าท่านก็ไม่ใส่ ผมขี่รถจักรยานยนต์ผ่านไป นึกขึ้นมาได้ว่าท่านคงเหนื่อยและร้อน ผมก็เลยไปหาซื้อน้ำเปล่าเย็นๆและน้ำส้มอย่างละ ๑ ขวด ๒ ชุด แล้วก็ขี่ตามไปพบท่านทั้งสองกำลังเดินอยู่ริมถนน ก็เลยนิมนต์ ถวาย น้ำให้ท่านทั้งสอง ถามว่าท่านกำลังจะไปไหน และเมื่อคืนพักที่ไหน ก็ได้รู้ใจความที่มาที่ไปถึงเส้นทางที่จะไป ผมก็เลยถวายปัจจัยให้กับท่าน องค์ละ 100 บาท ซึ่งท่านก็ให้พร ผมรู้สึกปลื้มปิติใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ ดูแล้วท่านทั้งสองน่านับถือมากครับ

 

ตอนนี้เงียบไป โดนจับไปหลายคน ส่วนใหญ่ไม่ใช่พระจริง เอาผ้าเหลืองมาห่ม เดินทีจีวรบิน โบกรถเจอประจำ ผู้หญิงขับยังโบกอีก ไปหาป่าอยู่แล้วก็ชื้อเหล้ามานั่งมานอนกินกัน ผมเจอทีไรหนีทุกที เจอมาแล้ว ขอเงินอย่างเดียว ของกินไม่เอา