"นักภาวนาจิตเสื่อม" : องค์หลวงวปู่น้อย ญาณวโร

"นักภาวนาจิตเสื่อม"

“...ลูกต้องเข้าใจด้วยว่านี่นักภาวนาจิตเสื่อม ความโมโหหนึ่ง กับ ความรักหนึ่ง ถ้าตัวนี้เข้าไปครอบงำแล้วจิตจะเสื่อมเพราะขาดสติ แม้นขนาดหลวงปู่ฝันนี่นะขนาดหลวงปู่สติขนาดนี้มันยังมีทีเผลอ แล้วปุถุชนคนธรรมดาจะขนาดไหนลูกลองนึกตรึกตรองเอา ว่าเวลาที่ภาวนาเนี่ยเมื่อความรักเข้าไปและความชังเข้าไป มันจะทุกข์ทรมานขนาดไหนมันจะเผอเรอขนาดไหน พอมาทราบภายหลังมันก็เอาไม่ไหวเอาไม่อยู่เพราะเขื่อนมันขาดแล้ว อือ

เหมือนที่เขื่อนใหญ่ขาดแต่ว่าเราเอาชีวิตขวางเลยอยู่ที่ภูเมืองนะ ต้องสึกขาลาเพศ ต้องสึกขาลาเพศไป ไม่สึกขาลาเพศไม่ได้กูจะเอาให้ตาย พอสึกไปแล้วก็ไปทำบุญทางโลกทำกฐินทำผ้าป่ายังได้บุญได้กุศล บารมีจึงจะเต็มอันนี้บารมีไม่เต็มนั่น ดูสิมันพูด มันมาจากไหนล่ะ มันมาจากไหน มันก็มาจากภายในกายเรานี่แหละมันไม่ได้มาจากภายนอก มันก็มาจากสังขารขันธ์ที่มันปรุงแยกออกมาเป็นสามระหว่างผู้รู้หนึ่งและฝ่ายดีและฝ่ายชั่ว ปรุงเป็นสอง ขณะผู้ดูเป็นผู้หนึ่งรวมเป็นสาม ดีและชั่ว ตัวปรุงตัวแต่งทั้งดีและชั่วขัดขวางกันอยู่นั่นแหละ มีตัวหนึ่งตัวรู้ตัวดู ถ้าตัวรู้ตัวดูมันไม่แกร่งสิ คือคณะกรรมการไม่แกร่งนั่นแหละลูกจะไปฝักใฝ่ฝ่ายไหน ถ้าผู้นำแกร่งจะไม่ได้สนใจใยดีกับระหว่างดีและชั่วเลยส่วนมากมันจะไม่เป็นสิ ส่วนมากมันจะไม่ไปทางดีสิไปทางชั่วหลงโลกหลงทางต่อไป เพราะว่ามันเอาทีเผลอแต่ว่าทางโลกนี่มันเผลอมากใช่ไหมลูก เผลอมากแล้วก็ไปกันเลย นี่แหละจิตเสื่อม เสื่อมเพราะความรักหนึ่ง เสื่อมเพราะความชังหนึ่ง

สติมันก็ต้องมีทีเผลอตัวรู้ตรงกลางตัวนั้นมันจะแกร่งไหมนั่น ถ้าตัวรู้ตรงกลางมันไม่แกร่งมันก็ไม่สามารถคุมเกมได้ สติก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ใช่ไหมล่ะเราก็จะยึดสติไม่ได้ เพราะถ้าเรายึดสติภพชาติก็ยังมี ยังงั้นสติอัตโนมัติแล้วไอ้สติตัวเนี้ยะ คำว่าอัตโนมัติเนี่ยมันจะแกร่งไหม แกร่งหมายถึงว่าเป็นพลังใหญ่ได้ไหม ถึงจะเกิดดับ เกิดดับ เป็นพลังใหญ่ได้ไหม พอที่จะกั้นความคิดระหว่างชั่วและดีได้ไหม คำว่ากั้นหมายถึงไม่หวั่นไหว ด้วยพายุทั้งสองด้านระหว่างดีและชั่ว...”

โอวาทธรรม: องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน บ้านหัวนาคำ ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๒๑ เมษายน์ ๒๕๖๓ (ตอนเช้า วันพระ)