"ธรรมเหนือโลก" : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

"ธรรมเหนือโลก"

"...การสร้างบารมีนั้นมองดูทางโลกมันแตกต่างกันนะ โลกก็แบบหนึ่งนะ ธรรมก็แบบหนึ่งนะ
เพราะมันเหนือโลกนะ ธรรมของพระพุทธเจ้าเป็น "ธรรมที่เหนือโลก"
สายตาของโลก มองดูแล้วไม่เข้ากันเลย เพราะมันเหนือโลกไง
สายตาทางโลกมองดูแล้วมันก็เหมือนกับ คนใจจืด ใจดำ เหมือนกับ "คนบ้า" ไปทำนองนั้น

พระบรมศาสดาเอกเวลาออกบรรพชา สละพระราชวังที่เป็นกษัตริย์อยู่
ทิ้งพ่อ ทิ้งศรีภรรยา ทิ้งลูก ทิ้ง..ทรัพย์สมบัติทั้งหมด ข้าทาสบริวาร
แล้วก็ตัดสินใจออกบรพพชา ไปหาขอทานเขา
โลกก็มองดูสิ โลกเขาก็ว่าบ้า
ไอ้หมอนี่บ้าแล้ว นั่น สมัยนั้น ก็พูดเฉกเช่นเดียวกัน
ว่าสิทธัตถะบ้าแล้ว แม้สุทโธทนะ ก็คิดเฉกเช่นเดียวกัน
แม้แต่สุทโธทนะก็คิดแบบนั้น ที่เป็นพระราชบิดาของสิทธัตถะกุมาร ว่าลูกบ้าแล้วเหมือนกัน

คนในพระราชวังบางคนก็ว่าบ้า
บางคนผู้มีธรรมก็สาธุ นานาจิตตัง

และ เวลาที่หลวงปู่ ตัดสินใจออกมาแบบนั้น
หลวงปู่ว่าไม่มีใครสาธุกับหลวงปู่สักคน
ยกเว้นพ่อกับแม่นะ ถ้าพ่อกับแม่ทราบว่าเราไปบรรพชา พ่อกับแม่ คงจะดีใจอยู่
นอกนั้นหลวงปู่ว่าคงไม่มีทางล่ะ

อันนี้พูดถึงการสร้างบารมี และการออกบรรพชา
ที่ ที่ลักษณะชาวโลกรับไม่ได้
เพราะมันเป็นธรรมที่เหนือโลก
พวกเราพินิจพิจารณาดูนะเพราะเป็นธรรมที่เหนือโลก
ถ้าพิจารณาโดยถ่องแท้แล้วจะ ลงใจ
นี่แหละ ก่อนอื่น ก่อนอื่นที่หลวงปู่ตัดสินใจออกบรรพชา ด้วยเหตุนี้แหละ
ถ้ามันไม่ใช่ของแท้ แล้วทำไม? กระดูกขององค์ท่านจึงแปรสภาพเป็นแบบนั้น เราว่า
กระดูกของพวกเราตาสีตาสา ก็เห็นเป็นกระดูกธรรมดา เวลาตายแล้ว
แต่ เวลาพระบรมศาสดาเอกเข้าสู่พระนิพพานแล้วนั่น
ทำไม? กระดูก ถ้าพูดตามภาษาบ้านเรา
จึงเแปรลักษณะเป็นแก้วเป็นมณี ไปอย่างงั้น สงฆ์สาวกก็เฉกเช่นเดียวกัน
และครูบาอาจารย์สมัยปัจจุบันก็เฉกเช่นเดียวกัน
หลวงปู่มั่น หลวงปู่เสาร์ ไล่ลงมาจนถึงปัจจุบัน
แล้วทำไม? กระดูกขององค์ท่านแต่ละองค์จึงเป็นเพชรนิลจินดาไปอย่างนั้น ถ้า หลักธรรม การแสดงออกทั้งภายนอกและภายใน ในตำหรับตำราก็ตาม หรือในความสัจจ์ความจริง ในสมัยพุทธกาลก็ตาม ถ้าเป็นของปลอม แล้วทำไมจึงเป็นลักษณะนั้น เราว่า

นี่ หลวงปู่ใช้ปัญญาแยกแยะ ในข้อนี้
ยังไงก็ตาม เราจะขอรู้เอง เห็นเองของเรา
ถ้าเราไม่รู้แจ้งแทงตลอด ไม่รู้เองเห็นเอง
ถ้าการออกบรรพชาของเรานี่ ไร้ผล "เราขอตาย" ตามป่าตามเขา
ไม่กลับมาให้ใครตราหน้าว่า ไอ้ขี้แพ้ ไอ้แพ้ อะไรทำนองนั้น
นี่คือความสัจจ์ความจริง และความอาจความหาญของหลวงปู่
ที่ได้สร้างบารมีมาสมบูรณ์บริบูรณ์จะเป็นแบบนั้นนะ..."

พระธรรมเทศนา : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
๒๗ มีนาคม ๒๕๕๕
วัดป่าห้วยริน จังหวัดขอนแก่น