ท่านใดที่ทราบตัวตน ตนเอง จะคิดเห็นอย่างไรกับ...

ว่ากันที่ประเด็น พุทธภูมิ ทั้งหลาย ท่านจะลาหรือไม่ เมื่อครูบาอาจารย์ไม่อยู่
ผมเปิดห้องนี้เพื่ออยากทราบถึงกำลังใจของพุทธภูมิทั้งหลายที่กล้าแข็งขยัน
เมื่อท่านเข้ามาโพสเล่าประสบการณ์แล้ว ท่านอื่นๆที่กำลังท้อแท้ใจ จิตตก
รักษาใจไม่ค่อยได้ มาเล่าเพื่อกระตุ้น ให้กำลังใจแด่เพื่อนๆชาวพุทธด้วยกัน

 

ติงไม่ทราบว่าเคยปรารถนาพุทธภูมิหรือไม่
แต่ชาตินี้มุ่งที่พระนิพพานค่ะ

 

แสดงว่า ติง น่าจะลาพุทภูมิชัวส์ครับหล่ะครับ
จุดมุ่งหมายที่ไกด์ไลน์คือ โคตระ - โสดา - สกิ - อนา - อระ
ตามนี้เลยครับขอให้ได้เลื่อนขั้นไวๆ

หลังจากที่หลวงพ่อหลายๆท่านได้ละสังขารและลาพุทธภูมิ
หรือบางองค์ก็สาวกภูมิอยู่แล้วนั้น เพื่อนๆพี่ๆน้องๆนั้นต่างก็วกวนใจ
ในใจลึกต่างไม่เข้มข้น ต่างก็เปลี่ยนใจว่า เอาหว่ะไปมันชาตินี้
นั่นคือสัญญาณว่า ลา ซะส่วนใหญ่ แต่ต้องเป็นในหลายๆจังหวะ
หรือหลายอารมณ์นะครับ เช่น ทุกข์ สุข เฉย หรือในสภาวะที่ทรงสมาธิ
ยิ่งท่านใดมุ่งตรง รู้จุดหมายแล้ว ควรเน้นไปที่นั่นไม่ควรแวะ
เพราะมันช้า เสียเวลาเปล่าประโยชน์

โมทนา สาธุ

 

ไม่ว่าจะมีพระโพธิสัตว์ที่ลาพุทธภูมิไปเป็นอรหันต์เสียเท่าไหร่
ผมจะไม่ยอมลาพุทธภูมิเด็ดขาด

หรืออย่างน้อย นั่นก็เป็นปณิธาน ความปรารถนา ในชั่วขณะนี้ ซึ่งผมว่าตัวผมเองชาติก่อนๆก็คงตั้งปณิธานแบบนี้มาล่ะนะ ^^

พระโพธิสัตว์ที่ไปถึงฝั่งพุทธภูมิได้ ก็ต้องมีกำลังเมตตาสูงมากเลย
ถ้าบารมียังไม่ถึงขั้น นิยตโพธิสัตว์(ผู้ที่จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าอย่างแน่นอน)
เพราะถ้าเมตตาจิตไม่มากจริง มันจะแพ้ความทุกข์เอาได้
ยิ่งถ้ามองเห็นอดีตชาตินี่ มันจะเจอความทุกข์ทรมานสุดคณานับ เลยกลัวๆเรื่องได้ญาณแล้วเกิดเรื่องแบบนั้นมากเลย T^T

แต่พอถึงขั้นนิยตโพธิสัตว์ ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะลาอีกแล้ว เพราะถ้าจะลา บารมีที่ทำมามันจะทำให้ตัดใจเรื่องลาพุทธภูมิไปเอง
ซึ่งผมก็หวังมากเลย ว่าตัวผมเองจะถึงขั้น นิยตโพธิสัตว์แล้ว

ไม่อยากลากน่ะครับ คิดเรื่องลาพุทธภูมิแล้วมันอึดอัดใจมาก T^T

ตอนนี้ถ้าไม่ได้มีความปรารถนาพุทธภูมิ ผมก็สิ้นหวังจากโลกสุดๆเลยน่ะครับ ฮะๆ ^^
อาจจะบวชแบบไม่สนใจใครหน้าไหนแล้วก็ได้ = ="

 

มุ่งสุดใจ ไปสุดฝัน

สำหรับผมแล้ว ชีวิตเกินร้อย ขอบ้าพลังน่ะครับ


จากประสบการ์ณ เจอกับความทุกข์ ทุกข์น้อย ทุกข์มาก ทุกมากมาก ทุกข์แสนสาหัส ทุกข์โคตรแสนสาหัส เป็นตัวที่สอนเราเอง
แล้วคนอื่นที่เจอความทุกข์ แบบเรา หรือยิ่งกว่าเราแล้วว เห็นแล้วอยากจะช่วยย

ถ้าคิดจะไปเองแล้วว เห็นคนอื่นมีความทุกข์อยู่คงไม่สบายใจเป็นที่สุด ก่อนไปจะขนไปให้มากที่สุด ความรู้สึกที่มาจากใจ ใจเป็นใหญ่ ขอเป็นกำลังใจให้ ทุกคน ปรารถณาสิ่งใด ขอให้สำเร็จด้วยเถิดด

อนุโมทนา สาธุ

 

การให้กำลังใจตัวเองก็เป็นบทหนึ่งในการทดสอบเหมือนกันครับ

อนุโมทนาครับ

 

ถึง nikuseed ครับ
ผมเคยได้ยินว่าคนที่พุทธภูมิเค้าพูดให้แง่คิดผมว่า
"ลำพังทุกข์ของเค้าก็มากมายมหาศาลแล้ว แต่ทุกคนอื่นมันมากยิ่งกว่า
พูดเรื่องนี้น้ำตาจะไหล สงสารดวงจิตที่เวียนว่าย สงสารดวงจิตที่เป็นทุกข์ "

เค้าว่าอย่างงั้น แต่ก็ระวัง เพราะขนาดหลวงพ่อฤาษี อีก 7 ชาติไปรอท่านยัง ....
อิอิ
ไม่ได้มาตัดกำลังใจนะ สู้ๆและขอโมทนาในบุญกุศลที่ดีตั้งแต่ต้นจวบจนปัจจุบัน สาธุ

 

โมทนากับคุณ timetime ด้วยนะครับ

คุณ teelak หมายถึง " การรักษาใจ " ใช่ไหมครับ สาธุ

 

ละก็ดี ไม่ละก็อนุโมทนาด้วยนะครับ จะได้ช่วยสัตว์ทั้งหลายให้ข้ามข้นวัฏฏสงสารครับ

 

ครับอนุโมทนากับทุกๆคนน่ะครับ ผมเองก็ตั้งใจไว้น่ะครับสู่พุทธภูมิคือที่ผมคิดว่าพระแม่กวนอิมทรงสถติ ณ ที่แห่งนั้น ได้พบกับพระแม่กวนอิมขอเป็นศิษย์พระแม่กวนอิมช่วยเหลือพระแม่เท่าที่ทำได้เพื่อช่วยให้พระแม่สำเร็จในมหาปณิธานที่ยิ่งใหญ่ แต่ถ้าต้องเวียนว่ายในสังสารวัฏนี้ต่อไปขอให้ลูกพบกับพระแม่อีกได้บูชาพระแม่ ศึกษาพระสูตรของพระแม่ขอให้พบกับสิ่งที่ลำค่าของพระแม่ที่ประทานให้อีกครับ
เมี่ยว วิธีมหัศจรรย์อาตยะหกสะอาด
สาน สัมพันธ์ดีแปรเปลี่ยนเป็นธาตุ
กวน เพ่งว่างเพ่งรูปรู้สึกแน่
อิม เสียงแท้หากได้ยินแสวงหา<SCRIPT type=text/javascript> <!-- vBulletin.register_control("vB_ProfilefieldEditor", "5"); //--> </SCRIPT>

 

จริงๆเรื่องนี้มันก็เป็นเหตุผลหลักล่ะนะครับ ที่ไม่อยากลาพุทธภูมิ
แต่ตอนเขียน ผมไม่ทันนึกถึง ^.^"

ช่วงแรกๆจะคิดอย่างนี้เอาไว้ให้กำลังใจตัวเอง แต่ตอนนี้เหมือนจะลืมไปแล้วน่ะครับ

 

เข้ามานั่งยิ้ม..กริ่ม...

 

โมทนาสาธุครับ
นะโม ภควตไย อารยะ ปรัชญาปารมิตไย

“ในประเทศไทยมีผู้นับถือพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์จำนวนมาก
เขาเหล่านั้นทราบหรือไม่ว่า ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร
เป็นของขวัญอันวิเศษมหัศจรรย์ของพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์
ที่ประทานต่อพวกเราเหล่าพุทธศาสนิกชน...”

ตทฺยถา: โอม คเต คเต ปารคเต ปารสํคเต โพธิสฺวาหา
怛姪他： 唵，揭諦揭諦，波羅揭諦，波羅僧揭諦，菩提薩婆訶。

 

โอ สาธุ มีแต่ผู้มุ่งสู่ผู้เสียสละอันยิ่งใหญ่ โมทนา ด้วยนะครับ


ปล.ตอนแรกคิดว่ากระทู้นี้จะไม่มีคนเข้ามาซะอีก สาธุ

 

ครับผม มหาปรัชญาปาริตาหฤทัยสูตรเป็นสิ่งที่ล้ำค่าจริงๆครับ
รวมถึงสัทธรรมปุณฑริกด้วยความหมายดีมากๆอ่านแล้วปิติมากๆครับ
http://www.mahaparamita.com/ พระสูตรดีๆน่าศึกษา

 

ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนกันแล้วกันครับ
การปรารถนาพุทธภูมินั้น มีลักษณะการปรารถนาเป็น 3 ช่วงคือ
ตั้งแต่การปรารถนาในใจ การปรารถนาด้วยการออกปาก และการสร้างบารมมีปรมัตถ์
ทั้งนี้เป็นไปได้ในทุกๆช่วงของการบำเพ็ญบารมีจะเกิดอาการท้อ อาการหดหู่ เช่นเดียวกันกับผู้ที่มีนิพพิทาญาน เนื่องจากบารมีของการบรรลุอรหันต์มันมา
แต่หากเราอธิษฐานซ้ำการบำเพ็ญบารมีเพื่อพระโพธิญานอีกครั้ง บารมีของการบรรลุอรหันต์นั้นก็จะถอยออกไป ก็ยังคงและทรงกำลังใจที่เข้มแข็งของการบรำเพ็ญบารมีต่อไป
สำหรับท่านผู้บำเพ็ญบารมีทุกท่าน พระโพธิสัตว์ต้องเป็นผู้สร้างกำลังใจให้กับตัวเองอยู่เสมอ ท้อได้ แต่อย่าถอย เพื่อความสุขของส่วนรวมครับ
และต้องเป็นผู้แจก ผู้ให้กำลังใจให้กับผู้อื่น ไม่เลือกชาติ ศาสนา เผ่าพันธุ์ใดๆ ในการสร้างคุณงามความดีเช่นกัน
แนะนำง่ายๆ บำเพ็ญบารมีในความว่าง ความท้อ หรือ หดหู่จะเกิด แต่เกิดไม่นาน แล้วก็จะหายไป เพราะใจมีกำลังเข้มแข็ง

 

" เราไม่ปรารถนาสุขใดอีกแล้ว "

สูญญากาศ ในอากาศ

 

พุทธภูมิส่วนใหญ่น่ะเค้าจะไม่มานั่นคิดหรอกว่า ตนเองจะเป็นอนิยต หรือจะเป็นนิยต
ตื่นเช้ามาก็คิดทันทีว่าวันนี้จะสร้างบารมีตัวไหนดี คิดจนตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อตน่ะ ท่านผู้ใดรู้ว่าปรารถนาพุทธภูมิ ขอให้รักษากำลังใจตนเองให้มากที่สุด เพราะอุปสรรคยังมีอีกเยอะมาก เอาใจช่วยน่ะ

 

ทุกข์ก็เห็นแล้ว ไม่อยากเกิดก็เกิดแล้ว เกิดเท่าไรก็ไม่กลัวก็เกิดแล้ว (เกิดก็ได้ไม่เกิดก็ดี)
แต่ไม่ห่วงคนอื่นแฮะ เพราะใจเชื่อในพุทธพจน์ที่ว่า สัตว์ทั้งหลายล้วนมีกรรมเป็นของตน

จะมีห่วงก็แม่เท่านั้นหละ ที่อยากจะช่วย แต่พอถึงเวลาที่ต้องละสังขาร ก็ไม่แน่ใจนะว่าจะตัดใจละไปไหม ก็เพราะห่วงแม่นี่หละมั๊งถึงเป็นสองชาติ หุหุ

ผมคงไม่ไช่พุทธภูมิหรอก อนุโมทนากับทุกท่านครับ

 

อนุโมทนา ของจริงนิ่งเป็นใบ้