ทำสมาธิ แล้วเจอ วิญญาญ

ในช่วงนี้ ผมมาอบรมอยู่ต่างประเทศ ในทวีปยุโรป

กิจวัตรประจำวันก่อนนอนของผม ไม่ว่าจะอยู่เมืองไทยหรือ ต่างประเทศคือการทำสมถะสมาธิ ซึ่งปกติ มักไม่ค่อยมีปรากฏการณ์แปลกๆอะไรเกิดขึ้นกับผม ยกเว้น กรณีโรงแรมที่พักอยู่ใกล้กับศาสนสถาน ( พุทธ / คริสต์ / อิสลาม / ฮินดู) และเป็นที่มาของสิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้

คืนแรกของการเข้าพัก ไม่มีอะไรผิดปกติ เพราะผมเหนื่อยและปวดเมื่อยจากการเดินทางกว่า 13 ชั่วโมง จึงหลับไปธรรมดาๆ

คืนที่สอง ก่อนนอน ผมทำสมาธิ จนเกิด โอภาส สว่าง ในจิต ... ตกกลางดึก ลืมตาตื่นขึ้น เห็นเป็นผู้หญิงฝรั่ง นั่งอยู่ตรงโซฟาข้างเตียง และมีเด็กฝรั่งนั่งอยู่ที่โต๊ะหัวเตียง. ... ผมหลับตา และ ลืมตา มอง 2-3 ครั้ง เขาก็ยังอยู่ นัยตาจ้องมองมาที่ผม ไม่กระพริบ แต่แลดูอ่อนโยน และ เศร้าหมอง ในใจผมรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้มาร้าย ผมจึงหลับตาอีกครั้งแล้วบริกรรมพุทโธ

คื่นที่สาม ก่อนนอน ทำสมาธิ แต่คราวนี้ จิตมันไปตั้งมั่นอยู่ที่สภาวะ โอภาส คล้ายกับการทำอาโลกสิณ เองโดยอัตโนมัติ ผมก็ได้แต่ปล่อยมันทำไป แล้วแค่ตามรู้มัน .... ในระหว่างทำสมาธิ แสงโอภาส ยิ่งสว่างขึ้นๆพร้อมกับการกำหนดรู้ตามเนื่องๆ. ผมสัมผัสได้ว่า ผู้หญิงคนเมื่อวาน เขามาอีกแล้ว คราวนี้เขาอุ้มเด็กคนเมื่อวานแล้วเดินรอบๆ ตัวผม แต่เขาไม่สามารถเข้าใกล้ผมได้ในรัศมีของแสงโอภาสที่สว่างขึ้น .... ผมก็แค่กำหนดรู้เฉยอยู่ตามเดิม

จวบจนตอนเช้า .... มีเสียงทุบประตู ดังมาก ผมลืมตาตื่นขึ้นมาดูพบว่า เป็นเวลา 06:30 น. จึงตื่น .... พร้อมกับออกไปดูที่หน้าประตู จึงพบว่าไม่มีใครอยู่เลย .... ผมจึงค่อยๆพิจารณาว่า มันเกิดอะไรขึ้น ... จนกระทั่งมีคำตอบผุดขึ้นในจิตว่า .... ผมควรแผ่ส่วนกุศลให้ ผู้หญิงและเด็กคู่นั้น .... หลังจากตั้งจิตอุทิศบุญกุศลให้พวกเขาแล้ว ผมรู้สึกถึงความโล่ง เบาสบาย อย่างบอกไม่ถูกและพร้อมกันนั้น เกิดฝนตก ในวันนี้ด้วย

ประสพการณ์ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. เราควรแผ่เมตตาให้กับสรรพสัตว์ทุกครั้งหลังจากเจริญสมาธิ เพราะ เขาเหล่านั้น น่าสงสาร
2. ศาสนสถาน และบริเวณใกล้เคียง เป็นสถานที่ซึ่งเราสามารถช่วยพวกเขาได้มาก เพราะพวกเขาเหล่านั้น ย่อมอยู่ใกล้กับศาสนสถานเพื่อรอคอยผู้ใจบุญคอยอุทิศผลบุญกุศลให้เขา เปรียบเหมือนผู้กระหายน้ำ ย่อมรอกินน้ำ อยู่ใกล้ๆกับ ก๊อก หรือ โถใส่น้ำ ฉันใดฉันนั้น

 

ถั่วต้วมมมม ตามนั้นเบย

 

ดีมากครับ เห็นตามนั้น
ขออนุญาตช่วยเสริมหน่อยนะครับ
ยกเว้นว่า จะเจอในกรณี
ที่ผิวดูไม่สวย ไม่สดใส
และก็มีร่องรองความเหี่ยวย่น
และก็ยืนตัวห่อไหล่หรือไหล่ตกหน่อยหนึง
และกุมมือไว้ข้างหน้า เสื้อผ้าดูยับๆ
เหมือนไม่เคยได้สัมผัสเตารีด
ผมดูเหมือนไม่เคยรู้หวี
กรณีนี้อาจจะรับบุญโดยตรงไม่ได้
ให้พาเค้าขอขมากรรมที่เคยปฏิเสธ
พุทธศาสนามาก่อน เค้าก็จะรับได้เองครับ
ปล.พูดให้ฟังเฉยๆนะครับ
กรณีนี้สำหรับผีต่างชาติ(ฝรั่ง)
ไม่ใช่ผีเขมร ผีลาว หรือ ผีเวียดนามนะครับ(^_^)

 

โมทนากับ จขกทครับ ที่อุทิศส่วนบุญให้พวกเค้า คงเป็นห้องเขามาก่อนมั้งเนอะ ตึกราม

บ้านช่องแถบนั้นยิ่งเก่าๆแก่ๆอยู่ด้วย เคยได้ยินว่าเวลาจิตมีกำลังสมาธิ มีแสงสว่าง

วิญญาณ (ที่กำลังต่ำกว่า?) จะไม่ สามารถเข้ามาใกล้ได้มันเป็นแบบนี้นี่เอง

ปล ยังไม่เคยเจอตัวเป็นๆแบบนี้เลย แถม มาปลายเตียงยังเฉยๆๆ ... :'( =.=

 

จขกท.เข้าพักในโรงแรม ถ้าโรงแรมนั้นๆเคยมีคนตายเขาจะกันห้องไว้ ฝรั่งก็เป็นเหมือนกันครับเขาก็เชื่อเรื่องผีเรื่องวิญญาณเหมือนคนไทยเรานี่แหละ ดังนั้นความคิดที่ว่าห้องนั้นเคยเป็นของเขามาก่อนจึงเป็นไปไม่ได้ครับ จขกท.จะต้องได้พักในห้องที่ไม่เคยมีคนตายมาก่อน ยิ่งถ้าเป็นคนตายในโรงแรมไม่มีทางที่จะมาดีด้วย ถ้าตายในขณะที่จิตเศร้าหมอง โกรธแค้น อาฆาตพยาบาท ดวงวิญญาณนั้นมักจะไปเกิดเป็นอสุรกายประจำที่ตรงนั้น เขาย่อมหาทางเล่นงานใครสักคนที่เขาจะพอทำได้

พวกฝรั่งมักไม่ค่อยได้มีการทำพิธีอย่างที่คนไทยทำ เช่น จัดตั้งศาลพระภูมิ มณฑปพระพุทธรูป ศาลเทพเทวดาต่างๆ หรือเจ้าที่ประจำสถานที่นั้นๆ สถานที่ต่างๆของฝรั่งจึงมีวิญญาณเร่ร่อนจากข้างนอกผ่านเข้าออกไปมาได้อย่างสะดวกโดยไม่ถูกกีดกัน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ จขกท.มีโอกาสได้พบสองแม่ลูกฝรั่งนั้นซึ่งเป็นวิญญาณมาจากที่อื่น

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ...สาธุ สาธุ สาธุ...ผีมาเคาะประตู มาเรียกตอนเช้า ๆ ก็คงเหมือนคุณนี้แระครับ...เป็นประสบการณ์ดีดีครับ

 

โรงแรมที่ผมพัก อยู่ใกล้กับโบสถ์คริสต์

ปล. เขาไม่น่าจะใช้แม่ลูกนะครับ เหมือน พี่สาว กับ น้องสาว มากกว่า

 

เรื่องนี้เล่าให้ฟังเล่นๆนะครับ
โดยทั่วไปโบสต์คริสต์นะครับ
ทางด้านกระแสพลังงาน
ค่อนข้างจะแรงและมีความหนาแน่นหน่อยครับ
เพราะเป็นเอกลักษณ์กระแสพลังงาน
ของท่านที่มาทางพระโพธิสัตว์จะมีกันเป็นปกติ
ดังนั้น ตามโบสต์คริสต์บ้านเรา แทบจะไม่มี
ผีไทยอย่างกายเข้าไปครับ และสิ่งที่วิญญานฝรั่ง
นิสัยไม่ดีส่วนมากกลัว กลับไม่ใช่พระเครื่องนะครับ
เพราะว่า ดวงจิตเค้าไม่มีสัญญาในเรื่องนี้
แต่จะกลัวตำราไบเบิล สมมุติว่าเราเจอฝีฝรั่งนิสัยไม่ดี
แค่เปิดตำราไบเบิลออกเท่านั้นหละครับ รับรองว่ากระเจิง..
แต่ก็ใช้ในกรณีฝีนิสัยไม่ดีนะครับ ใช้เล่มเล็กก็ได้ครับ
และที่ตกค้าง ที่มาเสียชีวิตตามบ้านเรา ตามแหล่งท่องเที่ยว
ที่เต็มไปด้วยวัฒนธรรมการท่องเที่ยวเชิงหื่นกามทั้งหลาย
ผีฝรั่งที่อยู่ ถ้ายังไม่เคยได้รับบุญ ส่วนมากก็จะออกแนว
หื่นๆกามเช่นกันครับ ยกเว้นว่ากลุ่มที่พอได้บุญบ้างนะครับ

ถึงจะไม่ค่อยมีนิสัยแบบนี้ และจะเอาเกณฑ์ปรากฏตัว
มาเทียบแบบผีบ้านเราก็ไม่ได้ด้วยครับ
เช่น บ้านเราถ้าผีไม่ค่อยมีบุญ ไม่มีกำลังมักจะปรากฏ
ทางด้านซ้าย เพราะพวกนี้ส่วนหนึ่งพลังงาน
เพราะปกติคนเราเส้นเลือดดำ จะมีมากทางด้านหลังขวาเรา
ซึ่งมันมีแร่เหล็กอยู่ ผีไทยที่ไม่มีกำลังจึงปรากฏทางด้าน
ขวาได้ยาก แต่ผีฝรั่งไม่มีเกณฑ์ตายตัวอะไร จะมาซ้ายก็ได้
ขวาก็ได้ ทั้งๆที่พอกำลังจิตอยู่บ้างนะครับ..
อาจจะต้องมาใช้การสังเกตุจากพลังของเสียงที่เรียกเราแทนครับ

กรณีที่เหมือนเค้าเข้าใกล้ไม่ได้นั้น
เป็นจิตที่มีความสว่างจากกำลังบุญเดิม
ที่ทำสะสมเป็นประจำมานาน
อย่างคุณ แมวธนูนั้น (^_^)

ก็จะปรากฏให้เค้าเห็นได้
ในระยะห่างระดับหนึ่ง
แต่ถ้าเข้ามาใกล้เลยจะส่งผลต่อ
ดวงจิตได้เค้าได้เนื่องจาก
เพราะยังมีผลของกรรมฐานกับบุญบนๆกันครับ

ถ้ามีแต่กระแสบุญเพียวๆจะเข้าใกล้ได้มากกว่านี้ครับ
แต่ว่าจิตมันคุ้นเคยในทางด้านกรรมฐานร่วมด้วย
ก็เลยยังพอมีผลต่อดวงจิตที่จะเข้าใกล้ได้อยู่ครับ
แต่ถ้าอุทิศส่วนกุศลไปแล้ว
ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ ยิ่งดีเสียอีก
ที่ทำให้ดวงจิตต่างๆมองเห็นได้ชัดกว่าทั่วไป..
แต่เป็นความสว่างจากฝึกกรรมฐานพิเศษเพียวๆแล้ว
ดวงจิตจะไม่สามารถที่แม้แต่จะมองได้นะครับ
ดังนั้นผู้ฝึกกรรมฐานพิเศษจึงมักอุทิศส่วนกุศล
ก่อนและหลังฝึกเพื่ออนุโลมในการเข้ามาเห็น
ด้วยบุญช่วงก่อนฝึก พอทำให้พอให้จะมีความทนทานต่อ
ความสว่างของดวงจิตในขณะที่ฝึกได้นั่นเองครับ
ที่เล่ามาให้ฟังนี้ ก็เฉพาะในเมืองไทยนะครับ
ปล.พอขำๆ...(^_^)

 

ประสพการณ์ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. เราควรแผ่เมตตาให้กับสรรพสัตว์ทุกครั้งหลังจากเจริญสมาธิ เพราะ เขาเหล่านั้น น่าสงสาร

คำแผ่เมตตาเราควรกล่าวว่าอย่างไรคะ เขาถึงได้รับ

 

อุทิศส่วนกุศลครับ อุทิศส่วนกุศลเปรียบเสมือนการให้อาหารแก่ผู้ที่กำลังหิวอยู่
ส่วนแผ่เมตตาเปรียบเสมือนการเอาร่มไปกางให้ แต่เค้าก็ยังหิวอยู่ครับ
ดังนั้นการสร้างเมตตาให้ออกจากภายในใจตนไปภายนอก
ก็เปรียบเสมือนเรามีร่มที่กางไว้ตลอด ใครก็อยากเข้ามาใกล้
เพราะว่าเค้าจะหายร้อนนั่นเอง....
และควรอุทิศส่วนกุศลทั้งก่อนและหลังการสวดมนต์และนั่งสมาธิ
หรือหลังจากการทำบุญต่างๆ เพื่อเป็นอุบายให้จิต รู้จักการสละ
การละ การคลาย มีจิตใจโอบอ้อมอารีคับ

การอุทิศส่วนกุศล โดยหลักเน้นผู้ที่กำลังหิว
ส่วนที่ไม่หิวและมีเยอะแล้วก็จะมองเราเป็นคนมีเมตตา
รู้จักการให้ รู้จักการเสียสละ และมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

ส่วนการอุทิศส่วนกุศลในระดับเริ่มต้น ให้ขึ้นด้วยคุณพระรัตน์ตรัยก่อนตั้งเอาไว้
แล้วจึงรวมบุญบารมีเราที่เคยทำมาตั้งแต่ชาติต้นยันชาติปัจจุบัน
ให้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันกับบารมีธรรมของท่านเหล่านั้น แล้วเราถึงค่อย
อุทิศส่วนกุสลให้และบอกว่า ให้เป็นของท่านตามแต่ที่ท่านต้องการเทอด...
เป็นแบบกลางๆ ใช้ได้เกือบทุกกรณี และทุกที่ ยกเว้นว่าพอปฏิบัติไประดับหนึ่งแล้ว
จิตเริ่มมีความคุ้นเคย เราก็มักจะมีสัมผัสเกี่ยวการอุทิศส่วนกุศลได้ดีขึ้น
แต่ว่า แม้ดวงวิญญานจะเห็นแต่ไม่มีความสามารถบอกเราได้
เราจะรู้สึกได้ แค่เพียงเหมือนมีลมวูบวาบ มีอะไรหยิบๆตามหน่อง
ตามแขน อย่างนี้ให้เรามาเสริม ด้วยการกรวดน้ำลงดินเพิ่มเติม
อาการเหล่านี้ก็จะหายไปได้เองครับ
ค่อยๆทำไป สร้างสะสมไป พวกนี้ยิ่งทำยิ่งมี ไม่มีหายไปไหน
สร้างจนกลายเป็นบารมี ต่อไปเราไปไหน ก็จะได้รับการต้อนรับที่ดี
ได้รับความเคารพนับถือ ตามแต่วิถีแห่งจิตตนเองได้
กลายเป็นบารมีสะสมเฉพาะบุคคล ยิ่งเรามีมาก
ยิ่งให้ได้มาก ช่วยได้มาก พวกนี้ล้วนแล้วแต่หนุนส่งเสริม
การปฏิบัติให้เข้าถึงผลสำเร็จได้เร็วขึ้น
ตลอดจน ความรู้เท่าทั้นและเข้าใจทางด้านนามธรรมต่างๆของเรา
ได้ดียิ่งขึ้น
อย่าลืมว่า กิเลสต่างๆ อารมย์ แอนเดอะแก๊งผีต่างๆ
ไม่ว่าจะผีโน้น ผีนั่น ผีนี้ ผีชาเขียว ผีร่ม ผีรองเท้า ผีใบ่หม่อน
ก็ล้วนแล้วเป็นนามธรรมทั้งสิ้น (^_^)
ปล ประมาณนี้หละครับแบบทั่วๆไปนะครับ