"ทำความดี แต่ไม่ยึดความดี" (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)

.
"ทำความดี แต่ไม่ยึดความดี"

" .. "คนเรานั้นมีแต่อยากดี อยากได้กัน แต่ไม่ทราบว่าอันใด เป็นความดี อันใดเป็นกิเลส" นั่งทำกันจนตาย มันก็ไม่ถึงพระนิพพานสักที "ถ้าเรามีความรู้ และตั้งใจทำก้นจริง ๆ แล้ว มันก็เป็นของไม่ยาก"

เรื่องของ "พระนิพพานเป็นของง่าย เพราะเป็นสิ่งที่ยืนตัวคงที่อยู่เสมอ ไม่มีอาการแปรเปลี่ยน" ส่วนเรื่องของโลก "นั่นแหละเป็นของยาก เพราะแปรตัวได้ไม่แน่นอนอะไร วันนี้เป็นอย่างหนึ่ง พรุ่งนี้เป็นอีกอย่างหนึ่ง ทำแล้วก็ต้องเก็บรักษาไวให้ดี"

ส่วนนิพพาน "ไม่ต้องมีการเก็บ ไม่ต้องมีการรักษา ทำแล้วก็ละ ทำแล้วก็ทิ้ง ทำไปละไป ทำไปทิ้งไป" เหมือนคนที่กินข้าว "พอถึงปากก็คายปั๊บ กินแล้วบ้วนทิ้งเลย ไม่ได้กลืนเข้าไปในท้องให้มันเป็นอาหารเก่า" กากก็ไม่ต้องมี

หมายความว่า "ทำความดีทั้งหลายแล้ว ไม่ยึดว่าเป็นของตน ผู้ที่ทำความดีแล้ว ก็คลายความดี ไม่ยึดความดีว่าเป็นของของตน" นั่นแหละเป็น "วิราคธรรม" .. "

"อานาปานสติ ภาวนามัย"
พระสุทธิธรรมคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)