"จิตมันไม่ได้ยึดบุญ" : องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร

#จิตมันไม่ได้ยึดบุญ

“...มิน่า...คนทำบุญมากๆจึงหาที่ไปไม่ได้ ที่พวกกายทิพย์พูดให้ฟังพูดถึงว่าผู้ที่จะจุติเคลื่อนย้ายภพภูมิขึ้นสู่ดาวดึงส์ หรือเทพทุกชั้นนี้ อู๋...ยากมากที่สุดเลย หากทำบุญมากก็ตาม ก็เพราะว่าจิตสุดท้ายไม่สามารถจะยึดจิตจุดนั้นได้เลย ไม่สามารถยึดจุดตรงบุญตรงกุศลได้เลย...ลืม ไปทำบุญที่ไหนก็ลืมๆๆๆ

พอมาวัด มาวัดปั๊บทำบุญใส่บาตรปั๊บก็ไปอยู่ที่บ้านไปอยู่กับลูกกับหลานจิตมันไม่ได้ยึดบุญ มันไปยึดกับลูกกับหลาน นี่แหละว่าทำไมเวลาสัตว์โลกทำบุญจึงไม่ได้บุญไม่ได้กุศล ก็เพราะไม่ได้ระลึกถึงบุญกุศลที่ตัวเองได้สร้างไว้ไง ในสมัยพุทธกาลพระราชานี่จึงบันทึกไว้เลย พระราชาได้บันทึกไว้ บันทึกไว้ สลักไว้ ทำนองนี้แหละ เวลาที่อยู่เงียบๆหรือเข้าห้องพระเปิดตำราดู อ่านดูว่าไปทำบุญที่ไหนบ้าง จิตมันก็จะได้ยึดตรงนั้นใช่ไหมล่ะ ไม่ใช่จะไปยึดที่การออกรบออกศึก หรือว่าการว่าราชการทำนองนั้นไม่ได้มี ให้จิตมันหดตัวเข้ามา เข้ามา อยู่ในปัจจุบัน อยู่ในบุญในกุศลโดยถ่ายเดียวนั่น เอาอย่างงี้เลยนะ

แต่พวกเรานี่ไม่ได้เอาอย่างงี้นะ พอทำบุญปั๊บขึ้นรถนินทากันเรื่องอื่น จิตที่มันเป็นบุญเป็นกุศลมันก็สลัดทิ้งเลย มันไม่สามารถที่จะเป็นบุญเป็นกุศลนี่ พอไปทำบุญทำกุศลกับครูบาอาจารย์แม้นพระอรหันต์ก็ตาม ก็หากได้บุญมากได้อานิสงส์มากก็จริงอยู่ แต่ว่าพวกเธอไม่ระลึกถึงบุญของพวกเธอเหมือนกับพวกเธอทิ้งบุญ แล้วบุญจะช่วยพวกเธอได้ยังไง

พอไปกราบพระอรหันต์ กราบหลวงตาบัวอย่างงี้ พอขึ้นรถปั๊บคุยกันเรื่องอื่นล่ะ สรวลเสเฮฮากันแล้ว เดี๋ยวก็ไปเรื่องการเมืองแล้ว เดี๋ยวก็เรื่องลูกกูลูกมึง เดี๋ยวก็ไปล่ะ เดี๋ยวก็เรื่องลูกๆหลานๆไปแล้ว แล้วบุญมันจะเกิดขึ้นที่ไหนเราก็ทิ้งบุญปั๊บทันทีเลย แล้วเราจะได้บุญที่ไหน มิน่า....พวกกายทิพย์จึงได้พูดให้หลวงปู่ฟัง...”

โอวาทธรรม: องค์หลวงปู่น้อย ญาณวโร
วัดป่าห้วยริน ต.หัวนาคำ อ.กระนวน จ.ขอนแก่น
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓