จะรับมือกับเจ้ากรรมนายเวรในรูปคนในครอบครัวอย่างไร

-ขออนุญาตลบเนื้อหาออกนะคะ อย่างไรก็เป็นเรื่องในครอบครัว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ-

 

ทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง
จากที่อ่าน
เหมือนออกหน้ารับภาระให้เขาเอง
วิธีแก้ ให้ดูพ่อแม่และครอบครัวเรา
ส่วนพี่สาวปล่อยให้เป็นไปตามกรรม
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าให้ทอดทิ้งพี่สาว
เมตตาต้องรู้จักพอดี
อย่าเมตตาจนพาตัวเองลงเหว
แบบที่ผ่านมาครับ

 

ขอบคุณค่ะ

 

ผมขออนุญาตตอบแบบพลีชีพว่า “มารไม่มี… บารมีไม่เกิด” ครับ… อยากให้คุณ @On_a พิจารณาและจำไว้เสมอว่าเจ้ากรรมนายเวรที่จองล้างจองผลาญและผูกใจเจ็บกับเรามากที่สุดโดยส่วนมากมักจะมาเกิดเป็นบุคคลใกล้ตัวกับเรา… คนที่ใกล้ชิดกับเรามากที่สุด หรือ คนที่เรารักมากที่สุด หรือ คนที่รักเรามากที่สุด … ถามว่าเพราะอะไร? เพราะไม่ว่าจะอย่างไร… เราก็หนีไปไหนไม่ได้ครับ… จะอย่างไรเราก็ต้องเจอ (^_^) และก็ยังทำให้เรามี “ทุกข์” มากที่สุดด้วยครับ… สู้ต่อไปนะครับ … ทุกข์คือสิ่งที่ควรกำหนดรอบรู้และยอมรับมัน… “ทุกข์” เป็นหนึ่งใน อริยสัจ 4 ประการ… จำไว้ว่า ถ้าไม่เห็น “ทุกข์” ก็ไม่เห็น “ธรรม” ครับ ผู้ใดเห็น “ธรรม” ผู้นั้นเห็น “ตถาคต” คำตรัสของพระพุทธองค์ประโยคนี้เป็นความจริงแท้อย่างแน่นอนครับ _/|\_

“… กรณีว่าเขาเป็นเจ้ากรรมนายเวร นอกจากการยอมรับชะตากรรมเช่นนี้ เราจะยังแก้ไขอะไรได้อีกไหม” สมมตินะครับ… สมมติว่า… หากว่าเราจะอุทิศผลบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรของเรา ที่กำลังมาทวงหนี้กรรมกับเราในขณะนี้ ให้ได้ผลที่สุด เราก็ควรจะอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมจากเราก่อนซึ่งก็คือเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังเล่นงานเราอยู่ในขณะนี้… ประเด็นที่น่าสนใจก็คือ เราจะทราบได้อย่างไรว่า เจ้ากรรมนายเวรของเราขณะนี้คือใคร? หากตัวเราเองก็ไม่มีญาณหยั่งรู้ได้? แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่าเจ้ากรรมนายเวรของเราในขณะนี้คือใคร? แต่เราก็สามารถจะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรแบบเจาะจงโดยใช้คำอุทิศดังนี้ครับ ตัวอย่างเช่น สมมติว่าหลังจากการสวดมนต์ภาวนา "ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญกุศลจากการสวดมนต์ภาวนานี้ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในขณะนี้ และ ที่กำลังจะเข้ามาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้ ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ท่านจะอยู่ภพใดหรือภูมิใดก็ตาม ขอให้ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจงได้รับผลบุญส่วนกุศลนี้โดยทั่วกัน และ เมื่อท่านทั้งหลายเหล่านั้นได้รับผลบุญส่วนกุศลนี้แล้วขอได้โปรดอนุโมทนาบุญ แล้วจงโปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ด้วยอำนาจบุญนี้ด้วยเทอญ" ทั้งหมดนี้นั้นเป็นแค่เพียงความคิดเห็นส่วนตัวของ กัลยาณมิตรธรรมดาๆ คนหนึ่งที่ไม่ใช่ ผู้รู้ นะครับ… ผมเป็นเพียงแค่ กัลยาณมิตรธรรมดาๆ คนหนึ่งที่พอจะมีความรู้อยู่บ้างในทางธรรมะครับ (^__^) ขอให้คุณ @On_a ลองพิจารณาอ่านอย่างพินิจพิเคราะห์นะครับ _/|\_

ฝากข้อคิดทิ้งท้ายไว้นิดนึงนะครับว่า เวลาที่เรามี ปัญหา หรือ ความทุกข์ หนักๆสิ่งสำคัญที่สุดที่เราควรจะต้องมีคือ สติ ครับ… จงตั้ง สติ พิจารณาทบทวน ปัญหา หรือ ความทุกข์ ของเราให้ดีๆครับ อย่าได้หลงเชื่ออะไรง่ายๆครับ แม้กระทั่งความคิดเห็นของผมในโพสต์นี้ครับ (^ ^) ฝากไว้ให้คุณ @On_a ได้พิจารณานะครับ _/\_ … บุญรักษาครับ _/|\_

 

คงจะจริง ไม่สิ ต้องจริงแน่ๆ แหละค่ะ เพราะหนีไปไหนก็เจอ พูดถึงในส่วนของพี่สาว มันเป็นความหงุดหงิดสะสมด้วย แล้วสุดท้ายเราก็ไม่ได้คาดคั้นจริงจังอะไร แต่ระบายบ้างก็รู้สึกดีขึ้นมาก แล้วจะลองเปลี่ยนวิธีดูค่ะ / ขอบคุณมากนะคะ ^_^

 

เมื่อช่วงบ่ายเราก็อารมณ์ขุ่นมัวมาก แต่พอช่วงเย็นเราก็ชวนพี่สาวกับแม่และหลานไปออกกำลังกายขึ้นเขากันมาเมื่อสักพักนี้เองค่ะ ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำของสองท่าน เหมือนได้ระบายยกใหญ่มาก 555

คนเรา เจ้ากรรมนายเวรคือใครก็แล้วแต่ ที่แน่คือเวลาอยู่ใกล้พี่สาว เราหงุดหงิดมาก หลายครั้งพยายามทำใจ พอคุยกันได้สักพักก็เกินควบคุมจนอารมณ์ขุ่นมัวทุกครั้ง

เรารู้ว่าคนเราไม่เหมือนกัน เราไม่สามารถจะให้พี่สาวเป็นได้ดังใจ แต่ว่าโดยสามัญของการเป็นหนี้ ก็อยากให้กระตือรือร้นแค่นั้น ถ้าเราเอาตัวรอดได้ เขาก็จะนิ่งเฉยไปเลย มันก็รู้สึกแย่ เพราะเราก็ปุถุชน

พอมองไปอนาคต เราก็ยังไม่เห็นทางไหนเลยที่ใครจะช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง แต่ที่ขาดมากตอนนี้คือขวัญกำลังใจ แต่ก็จะพยายามต่อไปนะคะ