คุณคิดว่า "ประชาธิปไตย-ระบอบกษัตริย์-สังคมนิยม" สามอย่างนี้เข้ากันได้หรือไม่?

ถามกันตรงๆ อย่างนี้แหละ เพราะไม่รู้จะเปิดใจคุยกันที่ไหนดี
ลองดูสิว่าผู้มีปัญญาในเว็บไซต์นี้ จะมีความคิดเห็นไปทางใด

 

ถ้าทุกระบอบไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน ไม่งมงายในระบอบของตนอย่างสุดโต่ง ทำประโยชน์เพื่อชาติบ้านเมืองและส่วนรวมเป็นที่ตั้ง ทุกระบอบเข้ากันได้สบายมาก

 

สรรพสิ่งไม่เที่ยงแท้ ล้วนอนิจจัง
โลกกำลังเปลี่ยนแปลง ทว่า มัน
กำลังจะเปลี่ยนไปแบบเอาชนะกัน
ทุนนิยมหรือสังคมนิยมจะเหลือรอด
เพียงหนึ่งเดียว ซึ่งสิ่งนี้เสี่ยงมากที่
จะนำไปสู่สงครามเต็มรูปแบบ หลัง
จากที่ได้พยายามทำสงครามนอกรูป
แบบกันมานานแล้ว


ดังนั้น ถ้าเราทำให้มันเข้ากันได้ ให้
เป็นแบบอย่าง ต้นแบบแก่โลก โลกก็
จะมีทางออก ไม่ต้องเอาชนะคะคานกัน
ถ้าประเทศเราเป็นต้นแบบ "ไม่ดีหรอกหรือ?"

 

ตอนนี้จีนกับอเมริกาคิดว่า
"เข้ากันไม่ได้" แน่นอน...
เรียกว่ามีข้า ก็ต้องไม่มีเอ็ง

 

ดุลยภาพสามเหลี่ยม สามขั้วอำนาจ สามารถเป็นไปได้

 

กฏแห่งกรรมคือกฏของธรรมชาติ แก้ไขอะไรไม่ได้หรอก เรามีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ ทุกลมหายใจ กรรมเป็นผู้กำหนดทั้งหมด ไม่มีกฏอะไรในโลกนี้ที่จะเอาชนะกฏแห่งกรรมได้หรอกครับ ท่องไว้ เกิด แก่ แจ็บ ตาย เป็นกฏที่ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้

 

ระบอบ ๔ ปีสร้าง ๔ ปีซ่อมนี่
บางรัฐบาล เอาดีเฉพาะหน้า
แต่ทิ้งปัญหาไว้ระยะยาว พอ
รัฐบาลชุดใหม่มารับงาน เจอ
ระเบิดเวลาตูมเข้าให้


มันมองการณ์สั้นไป ต้องหา
ใครที่ทำงานรับผิดชอบยาวๆ
เช่น ประธานาธิบดีที่อยู่ยาวๆ
(ที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง)
แต่ต้องมีกษัตริย์ที่มีอำนาจที่
จะถอดถอน ปธ. เมื่อไรก็ได้
จึงจะคุม ปธ. ได้อย่างสมดุล

 

หากต้องรบเพื่อชนะ สุดท้ายแล้วผู้ชนะจะต้องเสียใจและหวาดหวั่นต่อการทวงคืนของมหาอำนาจที่สามตามกฏของของฟ้า "เหนือฟ้ายังมีฟ้า"

 

ธรรมชาติไม่ได้สร้างคนมาให้เป็นง่อยกันหมดนี่ครับ
ดังนั้น ยังสามารถทำอะไรได้ ก็ทำ แล้วอนาคตมันก็
อาจเปลี่ยนแปลงได้ กรรมมีอยู่ก็จริง แต่ไม่ได้ห้ามที่
จะบำเพ็ญบุญบารมี ณ ปัจจุบัน มาหนุนค้ำนี่นา?...

 

สองขั้วนั้นคิดว่า "ขั้วอำนาจที่สาม" มีกำลังน้อยมาก
เทียบกันแล้ว พวกเขามี ๑๐ ขั้วที่สามอาจยังมีแค่ ๒
พวกเขาจึงไม่คิดว่าหลังผลชนะแล้ว ขั้วอำนาจที่สาม
จะมีบทบาทอะไรได้...

 

อินเดีย เป็นขั้วอำนาจทางวัฒนธรรม
ไปดูที่เมืองธรรมศาลาสิ เขาเอาทั้ง
ดาไลลามะ, พวกยิว, พวกมุสลิม
ฯลฯ มาอยู่รวมกัน


ถ้าเขาทำสำเร็จ เขาก็กลายเป็น
เบ้าหลอมของศาสนาและเชื้อชาติ
ซึ่งไม่มีประเทศใดในโลกทำได้
แต่เขาเคยทำได้ อยู่ร่วมกันได้ทั้ง
ที่ศรัทธาเทพต่างองค์กันมาแล้ว


นี่ ไม่ใช่ของเล่นๆ เป็นสิ่งที่มีอำนาจ
มากในอนาคต เขามองการณ์ยาวไกล
มาก จีนยังไม่กล้าหือเลย (เรื่องดาไลฯ)

 

ความเงียบสงบคือระเบิดเวลาใครนิ่งกว่าคือผู้ชนะ ความใหญ่โตของผู้เกรียงไกรเต็มไปด้วยช่องโหว่ฟิวส์ตัวเดียวก็สามารถหยุดเครื่องจักรมหึมาได้ แม้แต่มดก็สามารถล้มช้างได้

 

นโยบายทางวัฒนธรรมจีน ผิดพลาดอย่างยิ่ง


จีนกลัวว่าวัฒนธรรมดั้งเดิม ที่เกี่ยวข้องกับกษัตริย์
จะเป็นภัยต่อคอมมิวนิสต์ ดังนั้น จีนจึงลบล้างใน
เรื่องกษัตริย์ให้หมด สื่อต่างๆ และหนังที่ออกมา
ไม่เหลือเรื่องราวของกษัตริย์และจอมยุทธ์เลย
ส่งผลให้ "เกิดช่องว่างทางอิทธิพลวัฒนธรรม"
ทำให้ "เกาหลี" สามารถเกิดได้ในเอเชีย ซึ่งก็
นำมาซึ่งความมีชื่อเสียง, การยอมรับ และใน
ท้ายที่สุด ก็คือ "ยอดขายสินค้าเพิ่มขึ้น"....


สิ่งที่จีนทำคือ "ตัดต้นเอาผลกิน" เมื่อต้นสิ้นแล้ว
จะหาผลกินจากไหนได้อีก? นี่คือ ความผิดพลาดอย่างยิ่ง

 

ที่ว่ามา ดูประเทศญี่ปุ่นเป็นตัวอย่างสิครับ เข้ากันได้ดีไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลย

นักการเมืองเค้าเป็นฝ่ายค้านมา 50 ปี ไม่เห็นมีปัญหาอะไรต้องออกมาขับไล่รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง สุดท้ายได้มาเป็นรัฐบาลประชาชนก็ยอมรับกัน

 

อำนาจของฝ่ายการเมืองญี่ปุ่น
อ่อนแอมากเลย เมื่อเทียบกับ
อำนาจของฝ่ายนายทุน


จริงๆ แล้วอำนาจในประเทศญี่ปุ่น
นั้น เปลี่ยนไปอยู่ในมือของนายทุน
มานานแล้ว ทั้งพระจักรพรรดิ ก็ไม่มี
อำนาจอะไรมาตั้งแต่หลังยุคปฏิรูปเมจิแล้ว
แม้ปัจจุบัน รัฐบาลญี่ปุ่นก็มีอำนาจน้อยมาก
(เมื่อเทียบกับอำนาจของกลุ่มนายทุน)

 

ความผิดพลาดมหันต์ของจีนอีกประการหนึ่งคือการปิดประเทศ


การปิดประเทศ เดินนโยบายกีดกันทางการค้า ทำให้จีนต้องพัฒนา
เทคโนโลยีขึ้นมาเอง เริ่มจาก ๐ เป็นของตนเอง ทั้งที่เทคโนโลยี
ในโลกนี้ "สามารถโอนย้ายถ่ายเทกันได้" สามารถต่อยอดได้ ดังนี้
เราจึงเห็นเทคโนโลยีในจีนมีมาตรฐานต่ำมาก ไม่ว่าจะเป็นสินค้าหรือ
แม้แต่โครงการใหญ่ๆ เช่น รถไฟฟ้า ก็ตกรางมาเมื่อไม่กี่วันมานี้


ตามแนวคิดของตรอทสกี มองว่าควรเปิดรับทุนนิยมเข้ามาก่อนเป็นฐาน
ความเป็น "สังคมนิยมสูงสุด" จึงจะถือกำเนิดขึ้นมาได้ (รวยก่อนค่อยแบ่งปัน)

 

ระบบการเมืองเรา เป็นแบบสมบัติผลัดกันเสพ เสพติดจนไม่ยอมเลิก แถบเสพจนเกินขนาด ขาดยาอาละวาด ไปมาๆกลายเป็นผู้ค้ายาเสียเอง คงต้องมีการหักดิบกันแล้ว เพราะมันเอาไม่อยู่แล้ว
การเมืองแบบประชาธิปไตย มันต้องเพื่อประโยชน์ส่วนรวมเป็นหลัก แต่ของเรา ส่วนตน พรรคพวก พวกกรูเป็นหลัก
ระบบสังคมนิยม ควรจะเป็นการบริหารประเทศเพื่อการพัฒนาประเทศช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสและผู้ยากไร้ในสังคมเป็นหลัก ให้เข้มแข็ง ให้มีโอกาสในสังคม ไม่ใช่ปูพรม เทกระจาดแบบทุกวันนี้

 

ท่านสมาชิก ตอบอะไรไป รู้สึกจะ โดนสวน หมดเลย 555+ งั้นผม ลองถามกลับ ละกัน ทำไม ต้องมีระบอบการปกครอง ทั้ง 3 อย่าง เกิดมาบนโลก แบบที่ท่านเจ้าของกระทู้ เอ่ยมาด้วยหล่ะขอรับ ^^

 

นโยบาย One child คือ การทำลายจีนในระยะยาวจากรากฐาน


การออกนโยบายลดจำนวนประชากร โดยกำหนดให้มีลูกคนเดียวทำให้
สมดุลของประชากรเสียไป บางครั้งเกิดกระแสอยากมีลูกผู้ชายสืบสกุล
ก็จะมีการทำแท้งทารกหญิงในครรภ์กันมาก บางครั้ง เกิดกระแสอยากมี
ลูกหญิงขึ้นมา ฯลฯ แปรปรวน ทำให้โครงสร้างประชากรนั้นเสียไปตั้งแต่
รากฐานทีเดียว และสิ่งนี้จะส่งผลกระทบอย่างมากและใหญ่หลวงต่อจีน
ในอนาคต


แทนที่จีนจะแก้ปัญหาประชากรมาก โดยใช้นโยบาย China town คือ
การอยู่ร่วมกันในที่แออัดได้อย่างลงตัว จนก่อเกิดเป็นย่านพาณิชย์ จีนก็
จะได้ประเทศที่เหมือนสิงคโปรค์ กระจายไปทุกๆ จังหวัดแล้ว...

 

ก็ไม่รู้สินะ ผมก็เกิดมาทีหลัง
แต่ในเมืองเราเกิดมาแล้วใน
สามสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมา
ให้นี้ก็น่าจะเรียนรู้ที่จะใช้มัน
อยู่ร่วมกับมันไป มั้ง....