คำสอนหลวงปู่มั่น

เกิดมาแล้วก็แก่ เจ็บ ตาย
แต่ก่อนจะตาย ทานยังไม่มีก็ให้มีเสีย
ศีลยังไม่เคยรักษาก็ให้รักษาเสี<WBR>ย
ภาวนายังไม่เคยเจริญก็เจริญเสีย<WBR>ให้พอ
จะได้ไม่เสียทีที่ได้เกิดมาพบพร<WBR>ะพุทธศาสนา ด้วยความไม่ประมาท
... นั้นละจึงจะสมกับที่ได้เกิดมาเป็<WBR>นคน

หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

 

ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน
ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน
ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู
ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น

<WBR>เถระธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

 

"คน ไม่สนใจธรรม ธรรมก็ไม่เข้าถึงใจคน จึงกลายเป็นคนก็สักว่าคนธรรมก็สั<WBR>กว่าธรรม ไม่อาจยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ ....แม้คนจะมีจำนวนมากและแสดงธร<WBR>รมให้ฟังทั้งพระไตรปิฏก จึงเป็นเหมือนเทน้ำใส่หลังหมา มันสลัดออกเกลี้ยงไม่มีเหลือ...<WBR>. ธรรมจึงไม่มีความหมายในใจของคน เหมือนน้ำไม่มีความหมายบนหลังหม<WBR>า ฉันนั้น"

เถระธรรมพระอาจารย์มั่<WBR>น ภูริทัตโต

 

" กิเลสเท่ามหาสมุทร แต่ความเพียรเท่าฝ่ามือ มันห่างไกลกันขนาดไหนคนสมัยนี้ เพียงใช้ฝ่ามือแตะมหาสมุทร ทำความเพียรเพียงเล็กน้อย แต่หมายมั่นปั้นมือว่าจะข้ามโลก<WBR>สงสาร เมื่อไม่ได้ตามใจก็หาเรื่องตำหนิ<WBR>ศาสนาและกาลสถานที่"

เถระธรร<WBR>มพระอาจารย์มั่น ภูริทฺตตเถระ

 

"ผู้ใดปรารถนา...วิมุติสุข...แ<WBR>ต่ไม่ปฏิบัติ
แล้วจะถึง...วิมุติสุข...ได้อย่<WBR>างไร"

เถระธรรมพระอาจารย์มั่น<WBR> ภูริทฺตตเถระ

 

ผู้เห็นคุณค่าของตัว จึงควรเห็นคุณค่าของผู้อื่น
ว่ามีความรู้สึกเช่นเดียวกัน ไม่เบียดเบียนทำลายกัน
ผู้มีศิลสัตย์ เมื่อทำลายขันธ์ไปในสุคติในโลกส<WBR>วรรค์
ไม่ตกต่ำ เพราะอำนาจศึลคุ้มครองรักษาและส<WBR>นับสนุน
จึงสมควรอย่างยิ่งที่จะพากันรัก<WBR>ษาให้บริบูรณ์
ธรรมสั่งสอนแล้ว ควรจดจำให้ดี ปฏิบัติให้มั่นคง
จะเป็นผู้ทรงคุณสมบัติทุกอย่างแ<WBR>น่นอน

เถระวาจาพระอาจารย์มั่<WBR>น ภูริทัตโต

 

"...เราต้องการของดี คนดี ก็จำต้องฝึก ฝึกจนดี จะพ้นการฝึกไปไม่ได้
งานอะไรก็ต้องฝึกทั้งนั้น ฝึกงาน ฝึกคน ฝึกสัตว์ ฝึกตน ฝึกใจ
นอกจากตายแล้วจึงหมดการฝึก คำว่า ดี จะเป็นสมบัติของผู้ฝึกดีแล้วแน่<WBR>นอน.."

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

"...คนที่ขี้เกียจ อ่อนแอ เห็นทีจะเอาดีไม่ได้ และไม่เคยมีใครทำสำเร็จ หรือบรรลุธรรมด้วย การอยู่ไป กินไป นอนไป ตามใจชอบ โดยไม่มีการศึกษาฝึกจิต ทรมานใจเลย..."

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

"อย่าสำคัญตนว่าเก่งกาจสามารถฉ<WBR>ลาดรู้กว่าเขาเลย ถึงกับสร้างความมืดมิดปิดตาทับถ<WBR>มตัวเองจนไม่มีวันสร่างซา เมื่อถึงเวลาจนตรองอาจจนยิ่งกว่<WBR>าสัตว์ ถ้าไม่เตรียมทราบเสียแต่บัดนี้ ซึ่งอยู่ในฐานะอันควร อาตมาขออภัยด้วยถ้าพูดหยาดคายไป<WBR> แต่คำพูดที่สอนคนให้ละชั่ว ทำความดี จัดเป็นหยาบคายอยู่แล้ว โลกเราก็จะถึงคราวหมดสิ้นศาสนา เพราะไม่มีผู้ยอมรับความจริง การทำบาปหยาบคายมีประจำแทบทุกคน<WBR> ทั้งให้ผลเป็นทุกข์ ตนยังไม่อาจรู้ได้ และตำหนิมันบ้างพอมีทางคิดแก้ข แต่กลับตำหนิคำสั่งสอนหยาบคาย ก็นับเป็นโรคที่หมดหวัง"

เถระ<WBR>ธรรมพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ

 

คำกล่าวเพียงน้อยนิดของ พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถระ ท่านยังบอกว่าหยาบคายเลย

คำที่หยาบคายมากๆ จึงไม่ควรนำมาใช้ในการกล่าวพระธรรมครับ

สาธุครับ

 

กิเลสแท้ธรรมแท้อยู่ที่ใจ ส่วนเครื่องส่งเสริมและกดถ่วงกิ<WBR>เลสและธรรมนั้นมีอยู่ทั่วไปทั้ง<WBR>ภายในภายนอก

ฉะนั้นท่านจึงสอนให้หลบหลีกปลีก<WBR>ตัวจากสิ่งยั่วยวน กวนใจ อันจะทำให้กิเลสที่มีอยู่ภายในกำ<WBR>เริบลำพอง มี รูป เสียง เป็นต้น

และสอนให้เที่ยวอยู่ในที่วิเวกส<WBR>งัดเพื่อกำจัดกิเลสชนิดต่าง ๆ ด้วยความเพียรได้ง่ายขึ้น อันเป็นการ ย่นวัฏฏะภายในใจให้สั้นเข้า

หลวงปู่มั่น

 

มาเฝ้าหน้าจอ รออ่าน ตอนต่อไป ค่ะ

 

ให้แก้ปัจจุบัน เมื่อแก้ปัจจุบันได้แล้ว ภพ 3 นั้นหลุดหมด ไม่ต้องส่งอดีต อนาคต ให้ลบอารมณ์ภายนอกให้หมด จึงจะเข้าอารมณ์ภายในได้ เพ่งนอกเป็นตัวสมุทัย เป็นตัวทุกข์และเป็นตัวมิจฉาทิฐิ<WBR> เพ่งในเป็นตัวสัมมาทิฐิ

หล<WBR>วงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“มัชฌิมาทางกลางหมายถึงอะไร หมายถึงความพอดี ของพอดีนั้นมีความสำคัญ ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างขาดความพอดีใ<WBR>ช้ไม่ได้ ไม้ที่จะตัดเป็นบ้านขาดความพอดี<WBR>ก็เป็นบ้านไม่ได้ จีวรเสื้อผ้าตัดยาวไปสั้นไปก็ใช้<WBR>ไม่ได้ อาหารมากไปก็ไม่ได้น้อยไปก็ไม่ไ<WBR>ด้ ความเพียรมากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ได้ มัชฌิมาทางกลางคือขจัดสิ่งที่ไม่<WBR>พอดีให้พอดีนั่นเอง กามสุขัลลิกานุโยค คือ การปฏิบัติตกไปในทางรัก อัตตกิลมถานุโยค คือ ตกไปในทางชัง นี้คือทางไม่พอดี ทำสมาธิตกไปในทางสุขก็ตกไปในทาง<WBR>รัก ทำสมาธิไม่ดีในบางคราวเศร้าใจตก<WBR>ไปในทางชัง การขจัดเสียซึ่งส่วนทั้งสองนั้น<WBR>คือการเดินเข้าสู่อริยมรรค การถึงอริยมรรคนั่นคือการถึงต้น<WBR>บัญญัติ การถึงต้นบัญญัติคือการถึงพุทธะ<WBR>”

พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

 

"กิเลสก็ดี ธรรมก็ดี มิได้อยู่กับกาลสถานที่ใดๆ ทั้งสิ้น
คือเกิดขึ้นที่ใจ เจริญขึ้นที่ใจ และดับลงที่ใจดวงรู้ ดวงนี้เท่านั้น.."

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ในขณะที่มีชีวิตนั้นทำบุญดีมาก การทำศพถึงผู้ตายนั้นไม่ได้เป็น<WBR>ส่วนมาก แต่ทำตามประเพณีเท่านั้น พระอรหันต์นิพพาน ภูเขาถ้ำต่าง ๆ ใครทำศพให้ท่านเล่า --- ท่านทำไมถึงนิพพาน

โอวาทธรรมของท่านพระอาจารย์มั่น<WBR> ภูริทัตโต บันทึกโดย หลวงปู่หลุย จันฺทสาโร

 

คนหิว อยู่เป็นปกติสุขไม่ได้ จึงวิ่งหาโน่นหานี่
เจออะไรก็คว้าติดมือมาโดยไม่สำนึ<WBR>กว่าผิดหรือถูก
ครั้นแล้วสิ่งที่คว้ามาก็เผาตัว<WBR>เองให้ร้อนยิ่งกว่าไฟ

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

เอาธรรมชิ้นเดียวนี้เอง คือกายนี้เองไปเจ็บ กายชิ้นเดียวนี้เองไปแก่ กายชิ้นเดียวนี้เองไปตาย เมื่อตายแล้วก็ไปเกิดอีก ล้วนแต่ตื่นเต้นอยู่ด้วยธาตุอัน<WBR>นี้เอง หาที่จะจบไม่ได้และสิ้นสุดมิได้

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต