"ความสำคัญตนผิด" (สมเด็จพระสังฆราชเจ้า)

.
"ความสำคัญตนผิด"

" .. ความสำคัญตนผิด ความขาดแคลนที่สำคัญมาก อย่างหนึ่ง ที่คนไม่ค่อยคิดถึงนัก คือความขาดแคลนความรู้จักตนเอง อันทำให้เกิดความสำคัญตนผิด โดยมากนักจะสำคัญตนว่า ดีว่าสมควรยิ่งไปกว่าความจริง

แต่ที่สำคัญตนว่า เลวไปกว่าความจริงก็มี เมื่อเป็นความสำคัญตนที่ไม่ตรงกับความเป็นจริง ก็เรียกว่า เป็นความสำคัญตนมิดไปทั้งนั้น บางคนยังชอบคุยยกตนทับถมผู้อื่นอีกด้วย

เข่น ยกตนว่าดีวิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ ส่วนคนนั้นเสียหายอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่ง ผู้ฟังบางที่ก็รู้ว่าไม่ดีวิเศษไปสักเท่าไร แต่ไม่อยากขัดคอหรีอเกรงใจก็ทนฟังไป แต่บางคนฟังแล้วอาจจะเคลิบเคลิ้มตามไปก็ได้

การยกตนข่มท่านนี้อาจเกิดจากความสำคัญของตนผิด หรืออาจเกิดจากนิสัยที่ชอบทำดังนั้น .. "

"คู่มือปัญญา"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร