ความตอนหนึ่งในประกาศพระบรมราชโองการสถาปนาสมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน)

ในห้อง 'ในหลวงกับพุทธศาสนา' ตั้งกระทู้โดย ษิตา, 16 ธันวาคม 2015.

  1. ษิตา

    ษิตา ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 มิถุนายน 2006
    โพสต์:
    10,209
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,230
    ค่าพลัง:
    +34,711
    ความตอนหนึ่งในประกาศพระบรมราชโองการสถาปนาสมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน)



    [​IMG]


    “บัดนี้ ก็เป็นที่ประจักษ์ว่า สมเด็จพระญาณสังวร ฯ
    เป็นผู้เจริญยิ่งด้วยพรรษายุกาล
    รัตตัญญูมหาสถาวีรธรรม ยินดีในเนกขัมมปฏิบัติ
    เป็นอจลพรหมจริยาภิรัตยั่งยืนช้านานมา
    ดำรงมั่นในศีลสมาธิปัญญามิได้เสื่อมถอย
    มีจริยาวัตรสำรวมเรียบร้อย ไม่หวั่นไหวต่อโลกามิส
    เป็นพหุลศรุตบัณฑิตผู้ทรงปรีชาญาณลึกซึ้งแจ่มใส
    รอบรู้ในพระไตรปิฎกธรรมวิสารท
    สามารถวิจัยวิจารณ์ธรรมนำมาแสดงได้ถูกต้อง
    เที่ยงตรงบริสุทธิ์บริบูรณ์
    เกื้อกูลสงเคราะห์พุทธบริษัท
    โดยเสมอหน้าเป็นอเนกประการ
    ได้เป็นครูและอุปัธยาจารย์ของมหาชนมากมาย
    มีศิษยานุศิษย์แพร่หลายไพศาล
    เป็นที่เคารพสักการแห่งมวลพุทธศาสนิกบริษัท
    ทั่วสงฆมณฑล ตลอดจนอาณาประชาราษฎรทั่วไป...”

    ความตอนหนึ่งในประกาศพระบรมราชโองการ
    สถาปนาสมเด็จพระญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน)
    เป็นสมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
    พุทธศักราช ๒๕๓๒




    ที่มา ::
    https://www.facebook.com/RoyalArchi...3618445381305/951089494967529/?type=3&theater
     
  2. ษิตา

    ษิตา ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    6 มิถุนายน 2006
    โพสต์:
    10,209
    กระทู้เรื่องเด่น:
    1,230
    ค่าพลัง:
    +34,711
    <iframe width="853" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/4mnztEUHSjg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>​


    ดาวส่อง...คู่จันทร์ประกายวับวาววาม
    ในรัตติกาลยังมีแสงงามกระจ่างวิถี
    ค่ำคืนที่แสงแห่งไฟ ประกายสุดท้ายที่มี
    แห่งทุกชีวีจุดแสงธรรมเคียงจันทร์ดวงงาม
    ฟ้าเปิด...ประทานแสงทองของดวงใจ
    ก่อนดับสลายสู่ควันไฟละลายคืนฟ้า
    ชีวิตของคนหนึ่งคน ผ่านพ้นจนวันลับลา
    กำเนิดขึ้นมาเพื่อโลกาจารึกสืบไป
    แสงเพลิงสุดท้ายที่เผาผลาญสังขารสิ้นไป
    แสงทองของใจเจริญส่องใสไม่มีราคี
    แสงเพลิงสุดท้ายเจียระไนสุดยอดความดี
    คือแสงชีวีที่สู่แสงแก้วแห่งพระธรรม
    แสงจันทร์ส่องฟ้าถึงอำลาในแสงสุดท้าย
    แสงธรรมฝากไว้สว่างในใจไม่เปลี่ยนแปรผัน
    แสงนวลปัญญาก่อกำเนิดค่านับอนันต์
    คือแสงแห่งธรรมเคียงคู่โลกาไม่มีสิ้นสูญ
    ฟ้าเปิด...ประทานแสงทองของดวงใจ
    ก่อนดับสลายสู่ควันไฟละลายคืนฟ้า
    ชีวิตของคนหนึ่งคน ผ่านพ้นจนวันลับลา
    กำเนิดขึ้นมาเพื่อโลกาจารึกสืบไป
    แสงเพลิงสุดท้ายที่เผาผลาญสังขารสิ้นไป
    แสงทองของใจเจริญส่องใสไม่มีราคี
    แสงเพลิงสุดท้ายเจียระไนสุดยอดความดี
    คือแสงชีวีที่สู่แสงแก้วแห่งพระธรรม
    แสงจันทร์ส่องฟ้าถึงอำลาในแสงสุดท้าย
    แสงธรรมฝากไว้สว่างในใจไม่เปลี่ยนแปรผัน
    แสงนวลปัญญาก่อกำเนิดค่านับอนันต์
    คือแสงแห่งธรรมเคียงคู่โลกาไม่มีสิ้นสูญ
    สิ้นทุกข์สุขที่แท้จึงได้พบพาน
    สู่ทางธรรมบันดาลในชาติสุดท้าย
    ส่งฟ้าสู่ดินแดนที่หมดผองภัย
    สถิตไว้ในแดนธรรมพระนฤพาน
    สถิตไว้เพียงความดีชั่วนิจนิรันดร์
    สถิตไว้ในรอยธรรม...พระญาณสังวร
    ...........................................................
    เหมือนจันทร์เพ็ญที่เคยส่องเย็นได้ลาจากฟ้า
    เปลี่ยนผัน สายธารเวลาให้ชีวาได้มองได้เห็น
    สัจธรรมคือความเข้าใจในสิ่งที่เป็น
    ใดใดไม่มีว่างเว้น ล้วนเป็นเพียงอนิจจัง
    ดูน้ำค้าง เพียงโดนแดดจางก็พลันสลาย
    ชีวิตบอบบางมากมาย เพียงจำไว้ทุกวันสำคัญ
    ดีหรือร้าย กระทำอย่างไร ก็เป็นเช่นนั้น
    รำลึกถ้อยร้อยรำพัน สังฆบิดา จารึกในใจ
    สิ้นทุกข์สุขที่แท้จึงได้พบพาน สู่ทางธรรมบันดาลในชาติสุดท้าย
    ส่งฟ้าสู่ดินแดนที่หมดผองภัย สถิตไว้ในแดนธรรมพระนฤพาน
    ดูน้ำค้าง เพียงโดนแดดจางก็พลันสลาย
    ชีวิตบอบบางมากมาย เพียงจำไว้ทุกวันสำคัญ
    ดีหรือร้าย กระทำอย่างไร ก็เป็นเช่นนั้น
    รำลึกถ้อยร้อยรำพัน สังฆบิดา จารึกในใจ
    สิ้นทุกข์สุขที่แท้จึงได้พบพาน สู่ทางธรรมบันดาลในชาติสุดท้าย
    ส่งฟ้าสู่ดินแดนที่หมดผองภัย สถิตไว้ในแดนธรรมพระนฤพาน
    สิ้นทุกข์สุขที่แท้จึงได้พบพาน สู่ทางธรรมบันดาลในชาติสุดท้าย
    ส่งฟ้าสู่ดินแดนที่หมดผองภัย สถิตไว้ในแดนธรรมพระนฤพาน
    สถิตไว้เพียงความดีชั่วนิจนิรันดิ์ สถิตไว้ในรอยธรรม พระญาณสังวร
    ...........................................................


    เผยแพร่เมื่อ 28 ก.ย. 2015


    “...สิ่งใดชำรุดสิ่งนั้นได้ชื่อว่าโล­ก
    สิ่งใดดำรงอยู่สิ่งนั้นได้ชื่อว่าธรรม..”
    แรงบันดาลใจแห่งพระคติธรรม
    ในเจ้าพระคุณสมเ­ด็จพระญาณสังวร
    สู่คีตธรรม “แสงเพลิงสุดท้าย”
    อันเป็นคีตธรรมเพื่อน้อมถวาย
    อภิสัมมานสักก­าระครั้งสำคัญ
    ถึงพระผู้บรรลุถึงที่สุดแห่งจิต
    ถึงที่สุดแห่งปัญญา
    สิ้นสังขารกลางเพลิงไฟ
    แต่ธรรมของพระองค์จะดำรงอยู่คู่โลก
    ดุจนามแห่งพระองค์ว่า “ญาณสังวร” ฉันนั้น..


    คีตธรรมที่ระลึก เพื่อน้อมถวายอภิสัมมานสักการะ
    เนื่องในวาระพระราชพิธีพระราชทานเพลิงพระศ­พ
    เจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
    คำร้อง : ฐิตวํโสภิกขุ วัดปทุมวนาราม
    ทำนอง : เดชาณัฎฐ์ ธีรดุริยสฤษฏ์ และ รัชต์พงษ์ สมศรี
    เรียบเรียง : เจษฎา สุขทรามร
    ขับร้อง : ปาน ธนพร แวกประยูร
    ศิลปะอาสาในการดูแลการออกแบบปกและสื่อสิ่ง­พิมพ์ต่างๆโดย สุพิชาน โรจน์วณิชย์
    ศิลปะอาสาในการกำกับมิวสิกวิดีโอโดย ภัทธิ บัณฑุวนิช


    " แสงเพลิงสุดท้าย " https://youtu.be/4mnztEUHSjg
    " ชีวิตนี้น้อยนัก แต่สำคัญนัก " https://youtu.be/UQ3-w5zbd8M


    ขอถวายอภิสัมมานสักการะแด่ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ด้วยเศียรเกล้า


    .
    .
    .
     

แชร์หน้านี้

Loading...