ความจนใจของบุคคลผู้ไม่มีสมาธิภาวนา - หลวงปู่สิงห์ ขนฺตยาคโม

ความจนใจของบุคคลผู้ไม่มีสมาธิภาวนาโดยมาก
ย่อมจนใจอยู่ในข้อที่ว่า ทำบุญล้างบาป ก็ล้างไม่ได้
หรือว่าทำบุญแก้บาป ก็แก้ไม่ได้ เมื่อเช่นนี้
บุคคลผู้จะละบาปบำเพ็ญบุญนั้น จะต้องทำอย่างไรกัน


ข้อนี้ตอบได้ง่ายๆว่า ต้องนั่งสมาธิภาวนา
นอกจากนั่งสมาธิภาวนาแล้ว ไม่มีวิธีอย่างอื่นจะพึงแก้ได้


เพราะเหตุว่า การนั่งสมาธิภาวนานี้มีอานิสงส์มาก
เป็นวิธีแก้จิตที่เป็นบาปให้กลับเป็นบุญได้
ตลอดจนแก้จิตที่เป็นโลกีย์ให้เป็นโลกุตรได้
เมื่อแก้จิตให้บริสุทธิ์แล้ว บาปอกุศลก็หลุดหายไปเอง
อุทาหรณ์ข้อนี้ พึงเห็นพระองคุลีมาล เป็นตัวอย่าง...”



จากหนังสือ : โครงการหนังสือบูรพาจารย์อิสานใต้ เล่ม ๒