ควบคุมความคิดตัวเองไม่ได้ครับ

ผมมีปัญหาครับ คือไม่สามารถหยุดความคิดตัวเองได้
เช่นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ผมเคารพและศรัทธามากครับ แต่ความคิดชอบลบหลู่ชอบคิดอะไรไม่ดี ผมก็สวดมนต์ก่อนนอนและขอขมาในสิ่งที่ได้ทำไปอะครับ ก็จะสบายใจได้พักใหญ่แล้วก็จะเป็นอีก ซึ่งผมเป็นๆหายๆหลายครั้งแล้วครับ

และปัญหาตอนนี้ก็คือ
1.) ผมคิดไม่ดีต่อดวงวิญญาณครับ ทั้งๆที่ใจผมไม่ต้องการเลย แล้วพอจะยิ่งคิดทบทวนว่าทำไมเราถึงทำไปแบบนั้น ความคิดที่ไม่ดีกลับแว่บเข้ามามากยิ่งขึ้นอีกครับ
2.) แล้วพอผมคิดจะไปปรึกษากับพระสงฆ์ ความคิดที่ไม่ดีก็เข้ามาอีกครับ ว่าท่านจะเข้าใจเราหรอ ท่านจะรับฟังเราหรอ และอีกหลายๆความคิดที่ไม่ดีครับ ซึ่งผมก็พยายามเถียงกับตัวเองว่านั่นไม่ใช่เรา เราไม่ใช่คนแบบนั้น
*** แต่บางทีผมก็กลัวว่า นั่นแหละคือสิ่งที่ผมคิด แต่ผมเหมือนแถไปว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมคิด เพื่อให้ตัวเองสบายใจ *** แต่ผมมั่นใจมากนะครับ ว่าผมไม่คิดอะไรที่ลบหลู่ ให้ตัวเองไม่สบายใจหรอก

3.) ทุกปัญหาเลยนะครับ ที่ผมกลัวก็คือ ผลจะไปลงกับคนที่ผมรัก เพราะผมสวดมนต์แต่ละครั้ง สิ่งที่ผมต้องการที่สุดก็คือ การให้คนที่ผมรักปลอดภัย แต่ถ้าผมมาคิดลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์เสียเอง(แบบไม่ตั้งใจ) ผมกลัวว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะไม่ช่วยคุ้มครองคนที่ผมรักครับ และกลัวดวงวิญญาณจะโกรธและไปลงที่คนที่ผมรักครับ *** ทั้งๆที่ผมรู้ว่าไม่มีทางหรอกเรื่องแบบนั้น แต่ใจเสี้ยวนึงมันก็อดคิดไม่ได้ครับ ***

ขอบคุณที่อ่านปัญหาของผมนะครับ ผมไม่สบายใจเลย

 

ฝึกสติง่ายๆ โดยการเอาจิตจดจ่ออยู่กับลมหายใจเข้าออก
ลมหายใจเข้ารู้ ลมหายใจเข้ารู้
แรกๆจะยาก เพราะจิตมักจะกวัดแกว่งควบคุมยาก
กำหนดรู้ในลมหายใจให้ได้ก่อน ระยะแรกอาจได้แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ให้มีความเพียรอดทนฝึกต่อไป จะยืดระยะเวลาสั้นๆให้ยาวนานขึ้น จากวินาทีเป็นนาที จากนาทีเป็นชั่วโมง
จากชั่วโมงเป็นวัน ฝึกไปเรื่อยๆดั่งนี้

 

รู้สึก เรื่องคล้ายทำนองนี้ ผมจะตอบไปหลายๆกระทู้แล้ว ที่เรื่องมันคล้ายกันน่ะครับ และไม่ได้ตอบเร่องทำนองนี้นานแล้วครับ ขอเล่าลัดๆเลย โดยประสบการณ์ตรงครับ ที่ผมเป็นอยู่ เมื่อก่อนครับ หลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง ยังเป็นเลย ปรามาสพระ ตอนนั้น หลวงพ่อยังไม่ลา จากพุทธภูมิครับ พุทธภูมิ หมายถึงพระโพธิสัตว์ หรือจะเรียก อีกในหนึ่งว่า ผู้ ปราถนา เป็นพระพุทธเจ้า หรือ ปราถนาพระโพธิญารนั่นเอง ท่านเคยบอกไว้ว่า ส่วนใหญ่ พวกพุทธภูมิ นี่จะเป็นกันทั้งนั้น มากน้อยนั้นอีกเรื่องหนึ่ง ต่างหาก ครับ แต่ต้องเจอ กันทุกคน

พวกสาวก จะไม่ค่อยเจอ คือข้าม หรือผ่านไปครับ พวกพุทธภูมินี่ จะแรง ขนาด ไหน ก็อยู่ความเข้มข้น ของๆคนนั้นๆครับ ผมก็เป็นอยู่หลายปีทีเดียวครับ ผมน่ะ มันสอนให้ผมด่า สารพัด คำหยาบๆ ทั้งๆใจลึกๆของเรานั้น มันไม่มีเลย ผมจึงหักมุมกลับ ด่ามันไปว่า ไอ้เหี้ย ไอ้สัตว์ มึงจะเป็น สัตว์นรก อีกหรือ แค่นี้มึงก็ทุกข์อยู่ จะไป หาทุก อีกทำไมกัน ผมสันหา ด่าตัวเอง บางที ผมจะน้อมใจ คิด ไป พิจรณาไป ว่า พระพุทธองค์ มีความดี อย่างไร หาเหตุผล มาหักล้างกัน พระสงฆ์ มีควาดีอย่างไร ใช้ปัญญา มาหักล้างกัน ใจจึงเริ่มเบา เดี๋ยว มันก็มาอีก เดินผ่านกุฏิ หลวงพ่อ นึก ในใจ อยากเตะหลวงพ่อ และหยาบกว่านี้ ไม่ขอเล่าในนี้น่ะครับ ผมน่ะเป็นมากเลยครับ แล้วเป็นนานเสียด้วยครับ กว่าจะเบาลง

ไอ้มารในใจเนี่ย มันสอนเราทุกอย่างแหละครับ ตามแต่ว่าใคร จะตัดได้เร็วครับ และใครจะเป็นมากกว่ากันเท่านั้นเอง ถ้าไม่ไหว ก้ปล่อยมันไป มันจะคิดอะไรก็ช่างแม่มัน เดี๋ยวเราค่อย หักล้างกับมัน หรือมีสติ ตามดูมัน ส่วนใหญ่ ๙๐ กว่าเปอร์เซ็น เราแพ้มันมากกว่าชนะมันน่ะครับ ผมน่ะเป็นมากกว่าที่ใครๆคิดนะครับ เพรามันหลายปีครับ ไอ้เจ้ามารในใจนี่ เป็นสัตว์ ศรัทตรู ตัวฉกาจเลยนะครับ เราไม่รู้ มันจะมาเมื่อไหร่ เล่นเราเมื่อไหร่ แม่มันมาไม่ซ้ำหน้าเลยนะครับ ไอ้คนที่ด่า ว่าเรา เราเห็นหน้ามัน ใคร คนไหน หรือสัตว์ เรายังเห็นตัว แต่ ไอ้มารตัวนี้ เรามองไม่เห็น ถ้าชนะมันได้ บ่อยๆ ก็ยาก เหมือนกัน ถ้าพระอรหันต์ ที่หมดกิเลส ท่านเป็นผู้ นักรบ ผู้ยิ่งใหญ่จริงๆ ถ้าชนะเราได้ ตัวเองได้ เราก็ชนะ คนได้ทั้งโลกแหละครับ ผมกลัว มารในใจนี่แหละ ตัวสำคัญ ที่มองมันไม่ค่อยจะเห็น

 

ตามความเห็นด้านบนครับ
จิตเรานั้นเป็นเรื่องธรรมดาคิดโน่นคิดนี้เรื่อยทั้งเรื่องดีบ้างและไม่ดีบ้างผมแนะนำให้ทำความเข้าใจของจิตก่อนเป็นเรื่องปกติที่จิตไปต่างๆนาๆให้ปล่อยวางอย่าลำคาณ ปล่อยให้คิดไปตามสบายเมื่อรู้ว่าคิดไม่ดีให้ตั้งจิตใหม่ครับคิดเรื่องดีมาแทน ถ้าอยากจะฝึกให้จิตนิ่งทำสมาธิครับช่วยได้ครับ

 

ส่วนอีกทางเลือกนึงนะคะ ก็คือ ปรึกษาจิตแพทย์ ต้องยอมรับนะคะเพราะคุณเองอาจจะไม่มีความเพียรในช่วงนี้ที่จะ ปฎิบัติแบบที่คุณ lionking2512 ได้แนะนำ เพราะกำลังหมกมุ่นอยู่กับเรื่องดวงวิญญาณ

การปรึกษาจิตแพทย์ ไม่ได้หมายความว่าเราบ้า แต่เป็นทางเลือกนึง อย่างดิฉันเอง ก่อนพบจิตแพทย์ ก็ได้ทำงานให้กับองค์กรหนึ่ง แต่องค์กรที่เราทำอยู่นั้น สรรหาหนทางที่จะเอาเปรียบ กลุ่มงานต่างบริษัท ทุกปาร์ตี้ ดิฉันเองเป็นแนวหน้า เป็นคนเดินไปหาศัตรู ยิ่งรู้ยิ่งเกลียดบริษัทตัวเอง รับไม่ได้ ที่ไม่มีทั้งคุณธรรม และจรรยาบรรณ จิตใจหดหู่ ทุกข์ นึกถึงคนที่อยู่ต่างองค์กรที่เราทำงานร่วมกันกับเขา เห็นเขากลืนไม่เข้าคลายไม่ออก ได้แต่โดนบริษัทเราทุบ ทุบ ทุบ เหยียบ เราทนกับอารมณ์อย่างนั้นไม่ไหว เลยเข้าพบจิตแพทย์ กินยาปรับอารมณ์ ก็ดีขึ้นค่ะ การพบจิตแพทย์ เป็นทางเลือกแรกของดิฉัน และเมื่อรู้สึกอารมณ์สงบไม่สับสนจิตตกแล้ว ก็สวดมนต์นั่งสมาธิกำหนดลมหายใจก่อนแหละค่ะ จากนั้นก็มีสติที่จะพิจารณาสิ่งต่าง ๆ รอบตัว เห็นแล้ววาง ประมาณนี้ อันนี้เป็นประสบการณ์ค่ะ ทานยาอยู่แค่ 2 สัปดา์ห์ พบหมอหนที่ 2 ก็กลับเป็นคนเดิมแล้วค่ะ หวังว่าสิ่งที่ดิฉันโพสอยู่นี้คงจะเป็นหนทางให้คุณ จขกท. ได้มีสติมากขึ้นก็ได้ค่ะ.. ขอให้หายโดยเร็วจากอารมณ์แบบนั้นนะคะ...สาธุธรรมค่ะ ^^

 

1.หยุดความคิดตัวเองไม่ได้ เกิดจากกรรม ที่ปรามาส พระพุทธเจ้า

2.วิธีแก้ เมื่อไหร่ที่ รู้ตัวว่าเผลอ สติ ปรามาส แล้ว เมื่อรู้ตัว ให้ ตัดความคิดนั้น ออกไป

หัดแบบนี้ บ่อยๆ ไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่ ที่ สติ สติมีกำลัง ไม่เผลอ เราจะหยุดความคิดได้ครับ

3.ขอขมาพระพุทธเจ้า ทุกครั้งที่ปรามาส ครับ

4. ปฏิบัติ ฝึก สมาธิ ภาวนา สมถะ จะแก้ปัญหาได้โดยตรงครับ

.

 

ผมก็เป็น เเต่ ช่วงเเรกๆ ที่เข้ามาใน ทาง ธรรม จะหนักหน่อย เดี๊ยวก็คลาย
มันปรามาส เราขอขมา เรื่อยๆ เดี๊ยวมันก็เบื่อ เเต่ถ้าห้ามมัน เดี๊ยวมันเล่นเราหนักเลย

 

ขออนุโมทนาในกุศลเจตนาของทุกท่านด้วยเป็นอย่างยิ่ง ขอคุณพระศรีรัตนตรัยได้โปรดดล

บันดาลประทานพรแก่ทุกท่าน และขอกุศลผลบุญที่ท่านได้บำเพ็ญไปด้วยดีแล้วนี้ จงเป็นพล

วปัจจัยให้ท่านเจริญรุ่งเรือง ในพระธรรมของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และในกิจการงาน

โดยชอบ ปราศจากความทุกข์ โศก โรค ภัย และสรรพอันตรายทั้งปวง ขอจงมีอายุมั่นขวัญยืน

ขอจงมีแต่ความสันติสุข สมบูรณ์ บริบูรณ์ ด้วยมนุษย์สมบัติ ได้แก่ ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ

คุณสมบัติ และบริวารสมบัติ ให้ถึงสวรรค์สมบัติ และพระนิพพานสมบัติ มีมรรค 4 ผล 4 นิพพาน

1 ที่สิ้นสุดแห่งทุกข์ และที่เป็นบรมสุขอย่างถาวร ตลอดกาลนาน เทอญ

 

ขอบคุณทุกคนมากนะครับ

 

ผมก็เป็นครับ ทำเอาผมกลุ้มเลยช่วงแรกๆ คิดในใจว่านี่เราเราถูกทางรึเปล่า นั่งสมาธิ รักษาศีล ทำไมปรามาศพระิสิ่งศักสิทธิ์ แต่ตอนนี้ก็เบาลงแล้วครับ

 

โรคย้ำคิดย้ำทำค่ะ เราก็เป็น สารเคมีในสมองมันไม่เท่ากัน ปรึกษาจิตแพทย์ ออกกำลังกายบ่อยๆ ปรับทัศนคติว่านั่นไม่ใช่ตัวเรา สวดมนต์ ทำบุญ ให้ทานให้เราสบายใจ เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ทรมานมาก ปล่อยบ้างก็ดีขึ้น

 

สู้ๆนะคะเป็นเหมือนกันคะช่วงที่นั่งสมาธิหนักและช่วงที่เริ่มสวดมนต์จริงจังคะมารนี้ตัวนี้น่ากลัวมากแต่อย่ากลัวมันนะคะ มันอยากคิดอะไรปล่อยมันไป ดูว่ามันจะคิดไปถึงไหนแต่อย่าไปตามใจมันนะคะ ฝึกไปเรื่อยๆนะคะเดี๋ยวก็ดีขึ้นคะ

 

ผมมีปัญหาครับ คือไม่สามารถหยุดความคิดตัวเองได้
เช่นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ผมเคารพและศรัทธามากครับ แต่ความคิดชอบลบหลู่ชอบคิดอะไรไม่ดี ผมก็สวดมนต์ก่อนนอนและขอขมาในสิ่งที่ได้ทำไปอะครับ ก็จะสบายใจได้พักใหญ่แล้วก็จะเป็นอีก ซึ่งผมเป็นๆหายๆหลายครั้งแล้วครับ

ช่วงนี้เป็นเหมือนกันกำลังคิดหาวิธีแก้พอดีมาเจอกระทู้นี้จึงรู้ว่าหลายคนก็เป็น รู้สึกสบายใจขึ้นมากที่หาทางออกเจอแล้ว ขอบคุณมากๆๆค่ะcatt3

 

ฝึกสติปัฏฐาน 4 ค่ะ เมื่อมีความคิดปุ๊บ รู้ว่ากำลังปรามาสพระรัตนตรัยปุ๊บ กำหนดจิตทันทีว่า คิดหนอ คิดหนอ แล้วมันจะดับ สามารถใช้ได้กับทุกๆ ความคิด ไม่จำเป็นต้องเฉพ่าะเวลาคิดไม่ดีต่อสิ่งใด เวลาคิดดี ก็กำหนดได้ เวลารู้สึกโกรธ กลัว หรือรู้สึกอะไรก็ตาม กำหนดตามชื่อของอาการนั้น ๆ ค่ะ หิวก็กำหนดว่า หิวหนอ เบื่อ ก็กำหนดเบื่อหนอ หงุดหงิด ก็กำหนดหงุดหงิดหนอ รู้ตัวเมื่อไร กำหนดทันที ทำบ่อย ๆ ฝึกบ่อย ๆ จะเป็ฯอัตโนมัติ เท่ากับเราทำสมาธิโดยการฝึกสติ ซึ่งเป็นสุดยอดแห่งวิปัสนากรรมฐานค่ะ

 

นั่งสมาธิบ่อยเดี๋ยวจะดีขึ้นและหาย

 

ผมว่าเป็นกันทุกคนนะถ้ายังไม่ถึงขั้นอรหันต์ บางคนที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นก็อาจเป็นเพราะจิตยังไม่ละเอียดพอแต่คุณรู้ว่าตัวเองมีจิตแบบนี้แสดงว่าจิตคุณเริ่มจับจิตของตัวเองได้ดีมากขึ้น ทีนี้ก็ถึงเวลามาบรรเทาอาการนี้ซึ่งทำอย่างไรให้ถูกวิธีนั้นผมก็ไม่รู้นะ แต่ผมใช้วิธีพยามรู้สึกตัวอยู่เรื่อยๆ รู้ว่าเรากำลังคิดอะไรหรือตอนนี้จิตเรามีสภาวะใดเกิดขึ้นอยู่ ผมทำมาได้ระยะหนึ่งก็ดีขึ้นจริงสำหรับตัวผม และก็อย่าไปต่อความยาวสาวความยืดกับมัน มันแวบมาก็ให้มันผ่านไปถ้าจับมันทันหรือรู้ว่ามันมาก็ถือว่าคืบหน้าแล้วสำหรับผม ความคิดที่ว่านี้ผมว่ามันไม่ได้เป็นความคิดที่เราสร้างขึ้นมาเองนะมาจากไหนก็ไม่รู้อาจเป็นกิเลสใดๆตัวไหนก็ไม่รู้ แต่ผมเชื่อว่ามีทุกคน เพราะผมเคยลองถามหลายคนอย่างเปิดใจทุกคนบอกว่าเป็นเหมือนกันหมด ผมก็เลยเชื่อมันเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่งที่เราต้องมีต้องเจอแต่ไม่รู้จะเรียกอย่างไร เคยลองสังเกตดูว่าถ้าวันไหนสวดมนต์นั่งสมาธิจนวันนั้นจิตมีความตั้งมั่นได้ก็จะสามารถสู้กับจิตมารได้ระยะหนึ่ง ก็เลยคิดว่าเอ๊ะหรือว่าที่ผ่านมาหรือว่าจิตเราไม่ตั้งมั่นมากพอ แต่ผมว่าสำคัญที่สุดจขกทต้องปฏิบัติธรรมและสังเกตว่าปฏิบัติแบบไหนแล้วทำให้อาการนี้ทุเลาลงผมว่าน่าจะอยู่ที่ตัวจขกทต้องสังเกตตัวเอง (ต้องขอออกตัวก่อนว่าข้อความนี้ผมบรรยายไปตามความรู้สึกล้วนๆของผมซึ่งอาจมีผิดพลาดได้และผมไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับการปฏิบัติที่เพียงพอดังนั้นอาจจะใช้คำพูดผิดๆไปก็ต้องขออโหสิกรรมด้วยต่อทุกท่านและวานผู้รู้ช่วยชี้แนะครับ)

 

เป็นเหมือนกันครับ แต่เป็นแค่บางช่วงอะ บางครั้งอยู่ๆมันก็คิดขึ้นมาเอง ยิ่งไปห้ามมันยิ่งคิด เลยทำใจว่า มันก็เป็นของมันแบบนี้แหละ แล้วก็ขอขมาเอาครับ แล้วก็นั่งสมาธิเข้าช่วยเอาครับ เดี๋ยวก็หายเองแหละผมว่า

 

ดิฉันก็เป็น แรก ๆ ที่เป็นนี่คิดว่าตนเองเป็นพวกจิตแตกเพราะไปอ่านเจอในหนังสือประเภทพวกโลกทิพย์น่ะค่ะ อาการดิฉันเหมือนที่เขาว่าไว้เลย เป็นแบบที่คุณอธิบายมานี่แหละ เวลาเขามาทีดิฉันสะดุ้งเลยนะเพราะเราไม่เคยมีความคิดประเภทนี้เลย ก่อนหน้านั้นเราก็แยกแยะได้ดีมากว่าใครงามใครถูกใครควรยกย่อง เราคิดมาดีหมด แต่พอเกิดอาการอย่างนี้ก็สะดุ้งมากแล้วเขาจะชอบมาแบบไม่ให้เราตั้งตัวด้วยนะ เรียกว่าจิตเครียดหมด แต่พอเวลาผ่านไปหลายปี (ระหว่างนั้นหลวงปู่จะบอกดิฉันเสมอว่าไม่ใช่จิตของเจ้า) เมื่อถึงเวลาที่ดิฉันต้องรู้ ทั้งหลวงปู่ ทั้งคุณยายและคุณพ่อของดิฉันก็บอกว่าดิฉันมีเจ้ากรรมนายเวรเป็นยักษ์ผู้หญิงตนหนึ่ง แล้วเขาเป็นผู้ที่คอยทำให้เกิดเรื่องนี้ เหมือนจิตแฝงน่ะค่ะ ดิฉันก็ได้แต่นึกสงสัยนะว่าดิฉันคงทำกรรมอะไรไว้ให้เขาเคืองแค้นดิฉันขนาดนี้ เพราะว่าโดนแรงมาก แต่หลวงปู่ท่านก็สอนให้สวดมนต์ สวดเสมอ ๆ แล้วจะดีขึ้นเองค่ะ ดิฉันคงรอให้ถึงวันหมดกรรมดิฉันน่ะแหละ แต่ดิฉันถูกสอนเรื่องเวรกรรมมาเยอะนะคะ ท่านบอกว่าถึงแม้ว่าหาสาเหตุไม่เจอว่าเราไปล่วงเกินใครเมื่อไหร่ในชาตินี้ ก็ให้ระลึกรู้ให้ได้เสมอว่าคนเราเกิดมาหลายภพหลายชาติและได้ก่อกรรมทำเวรไว้เยอะ เมื่อผลมาเกิดกับเราก็เพราะมันมีเหตุอยู่แน่นอน แม้แต่ว่ามันจะได้อยู่ในชาติก่อน ๆ ก็ตาม เพราะฉะนั้นสวดมนต์และเข้าใจเขาและอย่าโกรธเขา (แปลกนะดิฉันไม่ค่อยโกรธนางยักษ์ตนนี้หรอกแต่กับรายอื่น ๆ อีกหลายรายดิฉันทำใจไม่ได้) มีความคิดอยู่แค่ว่าเมื่อเราทำกรรมล่วงเกินเขาไว้เราย่อมต้องชดใช้ให้เขา ก็เลยประมาณว่า อือม์ เราคงทำกรรมหนักไว้ ก็อดทนไปละกัน แต่ต้องสวดมนต์ค่ะ

 

ผมก็เปน ขอขมาบ่อยๆสู้มัน มันเป็นมาร ทำลายความดี สักระยะเดวก็บรรเทาเบาบางลง

ตอนนี้ผมหายจากการปรามาสแล้ว

มันมีอย่างอื่นเข้ามาแทน

มารไม่มีบารมีไม่เกิด. สู้มันถ้าไม่สู้มันจะไม่มีทางหายเด็ดขาด. สู้โว้ย

 

คิดมากเกินไป เชื่อมากเกินไป กลัวมากเกินไปว่าเราคิดไม่ดีแล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดวงวิญญาณจะทำอะไรเรา ยังไงเขาก็ไม่ยุ่งกับเราอยู่แล้วถ้าไม่เกี่ยวข้องกัน ไม่ต้องไปห้ามมันหรอก ถ้ามันอนากคิดก็คิดไปเลยปล่อยคิด อกุศลขนาดไหนก็ปล่อยมันไปให้มันคิด แค่ความคิดมันไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวมันก็หยุดเองแหล่ะ จะกี่วันเชียว มากดความคิดแล้วมาขอขมามันยิ่งฟุ้งไปใหญ่นะ กำลังขอขมาไม่ทันจบคิดเลว คิดชั่วอีกแล้ว เดี๋ยวเป็นประสาทตาย