คนธรรมดาที่ช่วยคนอื่นเท่าที่เขาช่วยได้

ถึงเเม้จะต่างวาระกรรม ต่างเวลา ต่างสถานที่

แต่ความมุ่งมั่นของคนเหล่านี้เกิดมา รู้ว่าตนเอง ปราถนาสิ่งใด

และดำเนินตามความตั้งใจ เพื่อ ช่วยเหลือ เพื่อนมนุษย์ในยามมีภัย

บุคคลเหล่านี้ เป็น เพียง คนธรรมดา ที่เดินดิน เหมือนอย่างเช่นเราๆ

อยู่ในยุคสมัยเดียวกับพวกเรา

ไม่ได้มีเสื้อคลุมวิเศษ เหาะได้เหมือนซุปเปอร์แมน

ไม่ได้มีกระเป๋าวิเศษ เหมือนโดเรมอน

แต่สิ่งที่เขามี คือ ปัญญา และ สติ ในการช่วยเหลือ เพื่อนมนุษย์

ความมุ่งมั่นและ ความตั้งใจ คือ บุญบารมีที่เขาเหล่านี้สร้างเอง

คนธรรมดา กลุ่มนึงที่ช่วยมนุษยชาติ เท่าที่เขาช่วยได้

คุณเอง ก็ไม่ต่างจากพวกเขา ต่างกันเพียงแค่ ความตั้งใจ

ในการ คิดดี ทำดี และ สรรสร้างสิ่งที่ดี ให้กับผู้คน


มหาตมา คานธี

เป็นผู้นำและนักการเมืองที่มีชื่อเสียงชาวอินเดีย ศาสนาฮินดู








มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์

เป็นนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชนชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียง








แม่ชีเทเรซา

เป็นแม่ชีในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดี

ในฐานะผู้นำและผู้ต่อสู้เพื่อคนยากไร้ทั้งในประเทศที่ยากจนและร่ำรวย










เนลสัน มันเดลา

เป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐแอฟริกาใต้คนแรก ที่ได้รับเลือกตั้งตามกระบวนการทาง

ประชาธิปไตย ก่อนหน้านี้เป็นนักเคลื่อนไหวตัวยงเพื่อต่อต้านนโยบายแยกคนต่างผิวออกจาก

กันในแอฟริกาใต้ จากที่แรกเริ่มเป็นผู้เคลื่อนไหวในทางสันติ ได้กลายมาเป็นผู้นำกลุ่มกองกำลัง

ติดอาวุธ และได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมต่อต้านใต้ตินโดยใช้อาวุธ







ออง ซาน ซูจี


เป็นผู้นำพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย ในประเทศพม่า






องค์ทะไลลามะ เทนซิน เกียตโซ องค์ทะไลลามะ องค์ที่ 14 แห่งทิเบต


เป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพเมื่อปี พ.ศ. 2532

(ค.ศ. 1989) และเป็นผู้นำจิตวิญญาณและผู้นำสูงสุดของชาวทิเบต

ถึงแม้ว่าทางการของสาธารณรัฐประชาชนจีนจะไม่ยินยอมก็ตาม

พระองค์ทรงเป็นประมุขแห่งพุทธศาสนานิกายมหายานแบบทิเบตเกลุก







พุทธทาสภิกขุ


ท่านพุทธทาสภิกขุทำหน้าที่เสมือนผู้กลั่นให้พระพุทธศาสนากลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง


จนทำให้ผู้ศึกษาพระพุทธศาสนาหลายคนเรียกท่านว่า นักรบเพื่อความว่าง


โดยท่านพุทธทาสภิกขุตั้งใจทำการถ่ายทอดพระพุทธศาสนา


ให้อยู่ในฐานะที่เป็น พุทธะ ศาสนา อย่างแท้จริง









เราเลือกเกิดไม่ได้.....

เเต่เราเลือกที่จะเป็นอะไรก็ได้

ขอเพียงแค่ มี สติในการตัดสินใจ

ในชีวิต ณ ปัจจุบัน

 

เมื่อเรา สร้างบุญกุศล เราสามารถช่วยตนเองให้พ้นจากภัย

เมื่อเรา สะสมบุญจะก่อให้เกิดบารมีที่สามารถช่วยผู้อื่นให้พ้นภยันตราย


การช่วยคนไม่ได้อยู่ที่จำนวน

แม้จะเป็นเพียง ความตั้งใจ ของคนเพียง 1 คน ก็สามารถช่วยผู้คนนับสิบนับล้านได้

เฉกเช่น กับ ผู้ที่ท่านนึกถึงอยู่ตอนนี้......บารมีของผู้มีบุญญาธิการ

 

ทศพิธราชธรรม หรือ ทศพิธราชธรรม 10 คือจริยวัตร 10 ประการ

ที่พระเจ้าแผ่นดินทรงประพฤติเป็นหลักธรรม ประจำพระองค์

หรือเป็นคุณธรรมประจำตนของผู้ปกครองบ้านเมือง

ให้มีความเป็นไปโดยธรรมและยังประโยชน์สุขให้เกิดแก่ประชาชนจนเกิดความชื่นชมยินดี


***ซึ่งความจริงแล้วไม่ได้จำเพาะเจาะจงสำหรับพระเจ้าแผ่นดิน


หรือผู้ปกครองแผ่นดินเท่านั้น บุคคลธรรมดาที่เป็นผู้บริหารระดับสูง

ในทุกองค์กรก็พึงใช้หลักธรรมเหล่านี้


ทศพิธราชธรรม เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "ราชธรรม 10" นี้

ปรากฏอยู่ในพระสูตรขุททกนิกายชาดก ปรากฏพระคาถา

 

ทศพิธราชธรรมทั้ง 10 ประการ ดังนี้

1. ทาน การให้ หมายถึงการให้ การเสียสละ
นอกจากเสียสละทรัพย์สิ่งของแล้ว ยังหมายถึงการให้น้ำใจแก่ผู้อื่นด้วย

2. ศีล คือ ความประพฤติที่ดีงาม ทั้ง กาย วาจา และใจ ให้ปราศจากโทษ
ทั้งในการปกครอง อันได้แก่ กฎหมายและนิติราชประเพณี และในทางศาสนา


3. บริจาค คือ การเสียสละความสุขส่วนตน เพื่อความสุขส่วนรวม


4. ความซื่อตรง คือ ความซื่อตรงในฐานะที่เป็นผู้ปกครอง ดำรงอยู่ในสัตย์สุจริต


5. ความอ่อนโยน คือ การมีอัธยาศัยอ่อนโยน เคารพในเหตุผลที่ควร
มีสัมมาคารวะต่อผู้ อาวุโสและอ่อนโยนต่อบุคคลที่ เสมอกันและต่ำกว่า

6. ความเพียร หรือความเพียร มีความอุตสาหะในการปฏิบัติงาน
โดยปราศจากความเกียจคร้าน

7. ความไม่โกรธ หรือความไม่แสดงความโกรธให้ปรากฏ
ไม่มุ่งร้ายผู้อื่นแม้จะลงโทษผู้ทำผิดก็ทำตามเหตุผล


8. ความไม่เบียดเบียน การไม่เบียดเบียน หรือบีบคั้น ไม่ก่อทุกข์หรือเบียดเบียนผู้อื่น


9. ความอดทน การมีความอดทนต่อสิ่งทั้งปวง รักษาอาการ กาย วาจา ใจให้เรียบร้อย

10. ความยุติธรรม ความหนักแน่น ถือความถูกต้อง เที่ยงธรรมเป็นหลัก
ไม่เอนเอียงหวั่นไหวด้วยคำพูด อารมณ์ หรือลาภสักการะใดๆ

 

เป็นกระทู้ที่มีพลังแห่งความบริสุทธิ์เต็มเปี่ยมเลยครับ
เขามาอ่านแลวมีกำลังใจมากขึ้นครับ


ขอบคุณครับ

 

ไม่ทราบว่าระลึกถึง "งานชุมนุมท้อเซียน" ได้ไหมครับ


งานที่เหล่าเทพผู้จุติลงไปโปรดมนุษย์ในยุคเดียวกัน
ต่างรอเวลาที่ตนจะได้รับคำประกาศจากพระพุทธเจ้า
ว่าการบำเพ็ญเพียรของตนสำเร็จถึงไหน ขั้นใด ท่าน
จะทรงเชิญให้เหล่าเซียนผู้บำเพ็ญสำเร็จไปรวมกัน
แล้วให้วิทยฐานะพร้อมทั้งประกาศกิติคุณ


เมื่อเราได้ละสังขารจากโลกแล้ว เราจะไปรวมกันที่นั่นไหมครับ

 

*** ความตั้งใจ ที่เป็นสัจจะ ****

เห็นว่า...
ความหมาย ...."สัจจะธรรม"
ที่พระพุทธเจ้าค้นพบ...เป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

เห็นว่า...
การปฏิบัติตนด้วย...."สัจจะ"
ที่พระพุทธเจ้าใช้ขจัดกิเลสนิสัยตจนหมดสิ้น...เป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

เห็นสองสิ่ง...คือ โลกุตตระธรรม
ที่นำพาสัตว์หลุดพ้นทุกข์....แต่ในสังคมไม่มีใครรู้

เห็นว่า...สำคัญต่อโลก มวลมนุษย์
จึงเห็นว่า....ต้องเผยแพร่ โลกุตตระธรรม หลักสัจจะธรรม สัจจะปฏิบัติ สู่มวลมนุษย์

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

**ตัวกระทำ มีผลตอบแทน**
พบกันได้ที่งาน "ชุมนุมท้อเซียน" ครับ

 

เซียนคืออะไร?


เซียน คือ เหล่าเทพที่มาจุติเพื่อโปรดชาวโลก แล้วบำเพ็ญธรรม
จนบรรลุแจ้งในธรรมระดับหนึ่ง สำเร็จวิชชาทางจิตระดับหนึ่ง
และตังปณิธานช่วยมนุษย์ และทำได้สำเร็จตามที่ได้ตั้งปณิธาน
ด้วยอาศัย "อาจารย์ทางจิตวิญญาณ" ที่ไม่ใช่มนุษย์


ดังนั้น เซียน จึงมีครู ไม่ได้ตรัสรู้เอง ไม่ใช่พระปัจเจกพุทธเจ้า
และไม่ใช่อรหันตสาวก เนื่องจากศึกษาจากจิตวิญญาณไม่ได้
มีธรรมะของพระพุทธเจ้าอยู่


เช่น เหล่าจื้อ ขงจื้อ เหล่านี้ก็เป็นเซียนที่ไม่เน้นโชว์ฤทธิ์ครับ

 

ทำไมต้องบำเพ็ญเป็นเซียน?


1. การบำเพ็ญเป็นพระพุทธเจ้านั้นเป็นของยาก ในล้านๆ คนจะได้เพียงคนเดียว
2. การบำเพ็ญเป็นพระปัจเจก ต้องเวียนว่ายสะสมบารมีนาน กว่าจะพ้นทุกข์
3. การบำเพ็ญเซียนสำเร็จพ้นทุกข์ได้ในชาติเดียว ทังยังทำกิจโปรดสัตวืได้ตามกำลัง

 

หลายท่านปรารถนาพุทธภูมิ เพราะไม่อยากตายไปโดยไม่มีผลงานช่วยโลก
แต่หลายท่านก็กำลังใจถดถอย เพราะการปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้านั้นเป็นของยาก

บางท่านจึงลดความปราถรนาเป็นเพียง "ปัจเจกพุทธเจ้า"


แต่แท้แลวเรามีทางเลือกมากมาย คือ การตังปณิธานอะไรก้ได้ตามแต่เราปรารถนา
เช่น ตังปณิธานจะช่วยคนที่จะประสบภัยพิบัติให้ได้สติ เข้าสู่ทางธรรม เป็นต้น


ดังนัน การบำเพ็ญเป็นเซียน จึงง่ายกว่าพระพุทธเจ้า ยืดหยุ่นกว่า และอิสระมากกว่า

 

ท้อเซียน คือ อะไร?


บนสวรรค์ชั้นดุสิต จะมี "สวนท้อเซียน" และ "สระบัวสวรรค์"
เพื่อบรรจุผลงานของพระโพธิสัตว์และเหล่าเซียนต่างๆ กล่าวคือ
เมื่อเรามีโพธิจิตเกิดขึ้น ปรารถนาจะช่วยมนุษย์แล้ว หรือตังปณิธานแล้ว
ดอกบัวแห่งโพธิจิตจะบังเกิดบนสระสวรรค์หนึ่งดอก พร้อมคำปณิธานของเรา
เมื่อเราบำเพ้ญเพียรสำเร็จมรรคผลตตามปณิธานแล้ว ก็จะบังเกิด "ท้อเซียน"
ซึ่งหมายถึง "มรรคผล" แห่งการบำเพ็ญนั่นเอง

 

งานชุมนุนท้อเซียน คือ อะไร?


งานชุมนุมท้อเซียน คือ งานประกาศกิติคุณ พร้อมทั้งมอบรางวัล
ให้แก่เหล่าเทพเซียนที่จุติลงไปโปรดมนุษย์ โดยผู้ที่ได้คัดเลือกให้เข้าร่วม
จะเป็นเซียนสำเร็จธรรม และโปรดสัตว์สำเร็จเป็นผลแล้วเท่านั้น


ในงานนี้จะได้ชื่นชมบารมีของเหล่าองคืเทพเซียนต่างๆ พร้อมหน้ากัน
ทั้งยังได้เข้าเฝ้าเฉพาะพระพักต์ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งจะทรงมอบรางวัลแก่เราด้วย


งานนี้เป็นสิ่งที่เหล่าเทพทังหลายปรารถนาทั้งสิ้น

 

ทำอย่างไรจึงจะบรรลุเป็นเซียน?


1. ยังไม่ต้องตั้งความปรารถนาพุทธภูมิก็ได้
2. ยังไม่ต้องขจัดกิเลสหมดจบชาติภพเป็นอรหันต์ก็ได้
3. ยังไม่ต้องขึ้นแท่นเป็นพระโพธิสัตว์ก็ได้

แต่ต้อง...

1. ศึกษาพระธรรม จนแจ้งด้วยปัญญา เจนจบไม่ผิดพลาด
2. ตั้งปณิธานเพื่อช่วยเวไนยสัตว์อย่างใดอย่างหนึ่ง
3. กระทำให้สำเร็จตามปณิธานที่ตั้งไว้


ดังนั้น การสำเร็จเป็นเซียนจึงง่ายเหมาะแก่เหล่าเทพที่จะบำเพ็ญกัน
ยกตัวอย่างเช่น เทพวานรซุนหงอคง ก็ไม่ต้องเสียสละเท่าพระถังซัมจั๋งก็สำเร็จเซียนได้

 

เซียน คือ หลักเต๋าหรือพุทธ?


แท้แล้วเซียนมีมานาน ตั้งแต่พระพุทธเจ้าองค์ปฐมทรงถ่ายทอดทายาทธรรมไว้
แล้วสืบเนื่องต่อกันเรื่อยมาไม่ขาดสาย แต่มาใช้คำเรียกเฉพาะเจาะจงในยุค
ท่านเหล่าจื้อ ผู้บัญญัติ "เต๋า" แท้แล้ว ท่านเหล่าจื้อไม่ได้ตรัสรู้เอง ไม่ใช่พระ
ปัจเจกพุทธเจ้า แต่มีครูทางจิตวิญาญาณช่วยขณะบำเพ็ญจนบรรลุ และได้
บัญญัติคำว่า "เต๋า" ไว้


ดังนั้น เต๋าจึงถูกบัญญัติหลังการบำเพ็ญแบบเซียนเสียอีก
ปกติ เรามักเห็นภาพเซียนมักมีฤทธิ์เหาะได้เป็นสำคัญ
นั่นเป็นเซียนกลุ่มฤทธิ์ แต่สำหรับเซียนกลุ่มปัญญาก็มีเหมือนกัน
เช่น ท่านเหล่าจื้อ ขงจื้อ ฯลฯ ซึ่งท่านเหล่านี้กลับมีชื่อยาวนาน
ในประวัติศาสตร์มากกว่าเซียนที่มีฤทธิ์มากเสียอีก


ดังนั้น เซียนก็คือพุทธ เต๋าจึงเป็นส่วนหนึ่งของพุทธ รวมทั้งท่านเหล่าจื้อด้วย
แต่หลายท่านไม่เข้าใจ จึงได้เรียกท่านเหล่าจื้อว่าเป็นศาสดาเต๋าไปนั่นเอง

 

นอกเหนือจาก ท่านผู้ประกอบด้วยความดีงามทั้งหลาย หลายท่าน


ดังที่คุณสันโดษ ได้นำมาเสนอนี้แล้ว


ในบางคราว ชีวิตประจำวันของเราแต่ละคน


อาจมีตัวช่วย ให้เราได้มองทางตรง เห็นทางธรรม และปฏิบัติชอบ


โดยผู้แวดล้อม อันแสนธรรมดาอีกหลายท่าน

ซึ่งอาจเป็นบุคคลสามัญ อย่างที่สุด


อันได้แก่ บิดา มารดา ครูอุปัชฌาย์ มิตรสหาย หรือบางครั้ง


แม้นแต่ศัตรู แม่ค้า ช่างตัดผม เจ้าหน้าที่รักษาความสะอาดหนทาง


บ้างก็เป็นเด็กนักเรียน และอื่นๆ อีกมาก


ที่มีส่วนได้เผยข้อธรรมอย่างใดอย่างหนึ่ง ให้เราฉุกใจคิด


ชนิดทางตรง และทางอ้อม


คือ แบบอย่างชีวิต ทั้งสองด้าน ของเขาเป็นครูสอน


คือ คำกล่าวบางคำของเขา นำใจให้ได้สติ


คือ การกระทำของเขาให้กำลังใจ


ไม่ว่าเขา จะรู้ตัวหรือไม่ ว่าได้ยังประโยชน์ โดยประการใดประการหนึ่ง แก่ผู้อื่น


ขึ้นอยู่กับเราทั้งหลาย ว่าจะเก็บเกี่ยวสิ่งเหล่านี้ได้หรือไม่


โดยมากน้อย เพียงใด

 

อ่า ท้อเซียน ๆ ต่อเลยครับ มาปูเสื่อรอฟัง

 

เชิญ มาตั้งปณิธานช่วยสัตว์โลก
ที่ไม่จำเป็นต้องเป็นพระพุทธเจ้า
และทำให้ได้ตามนั้นกันเถอะครับ

 

หากน้องอ๋อง ยังไม่พร้อมที่จะตั้งปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้า
หรือยังไม่แน่ใจว่าจะบำเพ็ญเพียรได้ถึง ก็ให้เริ่มง่ายๆ คือ
ตั้งปณิธานช่วยสรรพสัตว์อย่างหนึ่งก่อน แล้วทำให้ไดในชาตินี้
พร้อมทั้งศึกษาพระธรรมให้เจนจบไปด้วย


แบบนี้จะไม่เครียดแก่ตัวเอง เอาเท่าที่กำลังเราทำได้ครับ

 

โป๊ยเซียน ตัวอย่างของผู้ยังไม่ปรารถนาจบชาติภพ แต่มุ่งนิพพานพร้อมการบำเพ็ญ