คนถรรพ์ วิทยาธร

​

 

ท่านท้าวธตรฐ

ท่านเป็นท้าวมหาราชคุมด้านทิศตะวันออก
วันที่ ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๑

เห็นท่านท้าวมหาราชมานั่งอยู่ องค์หนึ่งมาตัวสูงเท่ายอดตาล
จึงหันไปถามว่า “ใคร”

ท่านท้าววิรุฬหกตอบว่า “ท่านธตรฐครับ”

พอท่านเข้ามาใกล้ก็เลยถามว่า “ทำไมสูงเหมือนเปรตแบบนี้ล่ะ”

ท่านตอบว่า “อย่างนี้เขาเรียกสูงแบบเทวดา ไม่ใช่สูงแบบเปรต”

ถามท่านท้าวธตรฐว่า “อดีตของท่านเคยเป็นอะไรมาตอนเป็นมนุษย์”

ท่านตอบว่า“อดีตผมเป็นพระราชาเมืองพาราณสีครับ”

ก็เลยถามท่านว่า “เวลานั้นไม่มีพระพุทธศาสนาเป็นเทวดาได้อย่างไร”

ท่านตอบว่า “เทวดาหรือพรหมไม่จำเป็นต้องนับถือพระพุทธศาสนาเสมอไป พราหมณ์ก็เป็นเทวดาเป็นพรหมได้” เวลานี้ท่านเป็นพระอนาคามี เป็นพระอริยเจ้าเบื้องสูง ท่านไม่กลับลงมาเกิดอีกแล้ว

เนื้อหา จากหนังสือ ตายแล้วไม่สูญ......แล้วไปไหน
โดย พระราชพรหมยาน

 

วิธีสวดคาถาทุกวัน เพื่อความเป็นมงคล

คำถาม : ตอนเช้าเวลาที่เราจะออกจากบ้านอย่างนี้น่ะเจ้าค่ะ … (ไม่ได้ยิน)

ท่านจิตโต : คิดไม่ทันก็คว้าพระ
คว้าพระที่เราอาจจะแขวนคอน่ะ ตอนเช้านะ ให้ถือว่า ทุกเช้าเราจะต้องมีพระแขวนคอเรา
ตอนนอนเราอาจจะไม่ได้แขวน เพราะบางทีกลัวมันรัดคอตาย
นอนๆไปฝันว่าใครมารัดคอกู … เปล่าหรอกสร้อย เชือกติดคอ
บางทีไปรั้งกับเตียงติดหงึกๆ ตาย อย่างนี้เป็นต้น
งั้นตอนนอน บางทีถ้าเส้นเล็กๆก็ไม่เป็นไรนะ พอติดตัวไว้บ้าง
แต่ว่าเขาเรียกเส้นประจำ ไปไหนขาดไม่ได้
เช้าเราก็ต้องนึกถึงก่อนก่อนทำอะไร ก็ได้เวลานั้นอีกเวลาลูก ถ้าตื่นไม่ทันนะ
แต่เราก็ต้องซ้อมๆไว้ทุกวัน อาบน้ำก็ทำได้ลูก
ช่วงเวลาเราอาบน้ำนี่ เราก็ราดน้ำ ก็สวดอิติปิโส ภควา เข้าไปสิ
สวดมนต์ได้นี่ ตั้งนะโม ๓ จบ นึกถึงพระแล้วก็สวดอิติปิโสไป
ขอน้ำนี้เหมือนน้ำมนต์ของพระองค์เนี่ย ชโลมกายเรา ขับเสนียดจังไร
ขับสิ่งทั้งหลายให้วินาศสันติไป ของไม่ดีอย่าได้ปรากฎแก่เรา

ขอให้เราพบแต่สิ่งที่เป็นมงคล ก็ว่ากันไป ก็พูดไปสิ
สวดไป เราก็ราดน้ำไป อย่างนี้ก็ทำได้ เสร็จแล้วเราก็เอาพระมาคล้องคอ
เราก็อธิษฐานขึ้น นะ อาราธนาบารมีพระแล้วก็คล้องคอ
ไปไหนขอให้เราปลอดภัย ขอให้เรามีโชคมีชัยก็ว่าไป อย่างนี้ก็ทำได้ลูก
ฉันยังทำทุกวันเลย อาบน้ำฉันก็ท่องคาถาบารมี ๓๐ ทัศ
ฉันก็อาบไปรดไป ๆ หลวงพ่อสอนคาถาอะไรจำได้ เราก็สวดไป ก็ว่าไป ก็รดไป
ก็ดีกว่ารดเฉยๆ ไหนๆก็รดแล้วนะ ถูกไหม เออ

ทำงานให้มันได้หลายๆอย่าง แล้วไม่ต้องรดด้วย ก็ใช้ฟักบัวเอา เรานึกว่าท่านพรมน้ำมนต์
เราก็นั่ง … สบาย เปลือยกายแล้วก็รดน้ำมนต์ทั้งตัวหัวยันตีน ใช่ไหมล่ะหมดทั้งตัวนี่
อย่างนั้นน่ะ เราก็ขอพรท่านไปสิ
เช้าทำอะไร เสร็จแล้วชำระกายเสร็จแล้วก็ไปไหว้พระ เข้าห้องพระก่อนจะไปไหนนะ
ก็บอกพ่อบอกแม่เรา ก็บอกพระพุทธเจ้า วันนี้เราจะไปทำอะไรก็ว่าไป
ขออนุญาตไปทำอะไร เราก็บอกท่านไป เสร็จแล้วกลับมา
เราก็ไปหาพระ ไหว้ ลูกมาถึงแล้ว กลับมาปลอดภัย
ขอบคุณท่านทั้งหลาย โมทนาบุญกับหนูด้วยนะ ก็เสร็จแล้วเราก็ไปเตรียมอาบน้ำ
อาบน้ำอาบท่า เราก็ว่าคาถาต่อไปอีก ไม่เห็นต้องยากเลยนะ ทำไปเถอะลูก
เรื่องทำเยอะแยะไปมงคล นะ บทไหนก็ได้ นะโมก็นะโมไป ขลังทุกบทน่ะ
อย่าทิ้งพระพุทธเจ้าก็แล้วกันนะ พระธรรม พระอริยะ นึกไว้ก็ทำไปเถอะ บทไหนก็ได้ทำไป
บางทีเพลินๆชินบัญชรก็ท่องได้ เราท่องได้เราก็ท่องไป

ท่องเป็นเพลงก็ได้ มันก็เพลินดี ไม่ต้องจัดว่าเป็นเพลงไม่เป็นเพลงหรอกจ้ะ
“ขับมนต์” เขาเรียก ขับมนต์นะ
เคยทำไหมล่ะ แต่ว่าไม่ต้องร้องไปแล้วเต้นไปนะ แบบอินเดียน่ะ
ส่ายหน้าส่ายสะโพกเต้นไป บูชาพระพุทธเจ้า ถวายการเต้นรำ นะ
ก็ไม่ว่ากัน พระก็ว่า เออดีๆลูก ดี ๆ… อ้าว จิตผ่องใส เออทำคาถาขึ้น เออจิตมันมีกำลังผ่องใส ดีมีผล มีผล
อย่าทำด้วยอารมณ์ตึงเกินไป ตั้งใจมากเกินไป ผลของคาถาก็ไม่เกิด
คาถาจะมีผลก็ต่อเมื่อจิตเราโปร่ง สบาย เขาเรียกว่า ทำแบบอารมณ์ปล่อย มันจะเพลิดเพลิน
คาถาเงินล้านก็ได้ ก็ท่องไปว่าไป ทำไปก็ทำภาพเงินมากอง ทำไม้ทำมือ … นาสังสิโม
ธรรมดาท่อง เขาท่องให้เต็ม นอกจากเขาเต็มแล้ว
เขามาย่อเป็นหัวใจ นั่นคือเขาเข้าใจความหมายของเต็ม เป็นอย่างนั้น
มีอะไรอีกไหมล่ะ ท่าไหน เอาท่าไหน …

(ขับรถทำไม่ได้ค่ะ - เสียงลูกศิษย์ ) … ลอยหน้าลอยตาก็ได้นะ
ทำให้เพลิดเพลินเถอะ กุศลจะเกิด ถ้ามันไม่เพลินล่ะก็ ผลมันไม่เกิดน่ะ
ถ้าเวลาเราเพลิน เราจะไม่นึกถึงอะไร ใจเราจะปล่อยวางนะ นั่นน่ะผลจะเกิดกัน

คำถาม : เขาบอกว่า ความเพลิดเพลินทำให้ติดในภพชาติไม่ใช่เหรอคะ ?

ท่านจิตโต : ความเพลิดเพลินติดในภพชาติ ? ก็ให้คนเขาพูด ติดคนเดียวก็แล้วกัน
ไอ้นี่เขาทำ เราไม่ติดตรงที่อะไร ?
ตรงที่เราไม่ได้คิดพอใจ เราทำของเราโดยอย่างคนที่ไม่อยากเกิดต่างหากเล่า
เราไม่เกิดแล้ว แต่ด้วยทำเพราะว่าให้จิตใจของเรามันไม่เครียด มีชีวิตอยู่ เราก็ไม่เครียดกับมัน ปล่อยได้
เอ้าเราจะไปนิพพาน เราแต่งตัวผิดตรงไหน แต่งให้สวยเลยลูก ไม่เป็นไร ไม่ต้องไปตึงนัก นั่นเขาใช้เฉพาะคนกับที่เขารักษาศีล ๘ พรหมจรรย์
ถ้ารักษาพรหมจรรย์ ถ้าทำอย่างนี้แสดงว่ามันผิดกับตัวเอง ผิดสัจจะ เหมือนกับเรายังไปเพลินกับการบำรุงร่างกายหรือตกแต่งให้มันดูสวยสดงดงาม ไม่ใช่วิสัย มันเสียเวลา
แม้แต่เรื่องกิน หลงอยู่กับรสชาติเอร็ดอร่อยมันก็จะเพลิน มันเสียเวลาสมาธิ
แต่ถ้าเราปกติ ไม่จำเป็นหรอก ไอ้นี่ไม่ได้กั้นมรรคผล
ศีล ๕ ก็ถึงอรหันต์ได้ ไม่ใช่ว่าจะต้องศีล ๘ หรือว่าเป็นพระ ถึงเป็นอรหันต์ … ไม่ต้องพรหมจรรย์ ทำได้นะ
ทำให้เพลิน ทำจนติด ทำจนมันหลุดออกมาจากในใจของเราอัตโนมัติ เธอคิดวันๆมันจะสบายใจ เพราะว่าเรื่องคิดอย่างอื่นมันไม่เข้ามาแทรก ดีไหมล่ะ …ดีไง
แต่ที่เราต้องคิด คือ คิดตั้งแต่ตื่นนอนใหม่ๆ พิจารณานะ ละอะไรก็ละไปตอนนั้น ละความพอใจยินดี
ก็ละเสียว่า
โลกนี้ไม่เอา มนุษย์แบบนี้ไม่ต้องกลับมาเกิด ขันธ์ ๕ เป็นของระยำ ความเลวแบบนี้เราจะไม่อาศัยอีกต่อไป แค่ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายนะ แค่นี้
วันนี้จะทำอะไรก็เอา เจออะไรก็เจอไป ไม่เป็นไร บุญรักษา
เราไม่ใช่คนบาป …ใช่ไหม ?
สะอึก …

๐๔ ตุลาคม ๒๕๕๒
คำสอนของครูบาอาจารย์ท่านจิตโต
ถอดความเสียง By Dhipya

 

คนธรรพ์ (Gandharva) คือ เอลฟ์ (Elf)

ในคติความเชื่อของชาวตะวันตกนั้น คนธรรพ์ก็คือเอลฟ์ (Elf) นั่นเอง ซึ่งในหนังสือมหาภารตะฉบับภาษาอังกฤษที่เขียนโดยคนอินเดียหลายๆ เล่ม ก็ใช้คำว่า Elf แทน Gandharva อยู่บ่อยๆ

คำว่าคนธรรพ์ในรูปภาษาสันสกฤต คือ คนฺธรฺว (Gandharva) และในรูปบาลี คือ คนฺธพฺพ (Gandhabba) ซึ่งแปลว่า เทพผู้บริโภคกลิ่นหรือเทวดาที่ถือกำเนิดอยู่ภายในต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม นอกจากนี้ยังเป็นเทวดาที่ชำนาญในวิชาการดนตรีและการขับร้องเป็นอย่างมากอีกด้วย

คนธรรพ์ชั้นสูงอาศัยอยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เช่น ปัญจสิขเทพบุตร ซึ่งเป็นบริวารของท้าวธตรัฐ มีหน้าที่บรรเลงดนตรี ร้องระบำรำฟ้อนในสวรรค์

คนธรรพ์ชั้นกลางอาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ บ้างก็มีวิมานอยู่บนอากาศ อยู่บนต้นไม้

ส่วนคนธรรพ์ชั้นล่างอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ โดยสถิตอยู่ภายในส่วนต่างๆ ของต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม และจะอาศัยอยู่กับไม้หอมนั้นตลอดไป ถึงแม้ว่าต้นไม้นั้นจะผุพังหรือถูกพายุพัดล้มลงหรือถูกคนตัดเอาไปสร้างบ้าน สร้างกุฏิ สร้างเรือและอื่นๆ แล้วก็ตาม คนธรรพ์เหล่านี้ก็ไม่ยอมละทิ้งที่อยู่ของตน แต่จะอาศัยติดอยู่กับไม้นั้นเรื่อยๆ ไป ซึ่งผิดกับรุกขเทวดาที่อาศัยอยู่ตามต้นไม้ โดยถ้าต้นไม้ต้นนั้นตายหรือถูกตัดโค่นลง รุกขเทวดาก็จะย้ายจากต้นไม้ต้นนั้นไปยังต้นไม้ต้นอื่นแทน

คนไทยเรามักเรียกเหล่าคนธรรพ์ระดับล่างนี้กันว่านางไม้ นางตานี นางตะเคียน แม่ย่านาง ผีนางรำ ฯลฯ เป็นต้น

ที่มา fb คุรุสมมุติ