การมีเมตตาจิตสามารถรอดพ้นอันตรายได้จริงหรือ

ผมได้ยินคนเค้าพูดกันว่าผู้ใดมีเมตตาจิต ศัตรูจะไม่สามารถทำอะไรเราได้แม้กระทั่งสัตว์มีพิษทั้งหลาย
แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งหลาย และใครที่แผ่เมตตาด้วยจิตที่บริสุทธิ์(หมายถึงภาวะที่จิตสงบ)
ถือจัดว่าเป็นการทำทานที่ยิ่งใหญ่ ทั้งหมดนี้ผมอยากทราบว่าจะเป็นความจริงไหมครับ
ผู้ที่มีความรู้ในด้านนี้ช่วยอธิบายให้กระจ่างด้วยครับ

 

แต่ต้องให้แน่ใจว่าเป็นจิตที่มีเมตตาอย่างแท้จริง ไม่ใช่เป็นเพียงคิดไปเอง

 

อนุภาพของเมตตาจิตนั้นยิ่งใหญ่ ยิ่งถ้าได้แผ่เมตตาอยู่เป็นเนืองนิตย์
อนุภาพของพลังนั้นจะยิ่งใหญ่และแผ่กระจายไปถึงสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ผู้ที่ได้รับไมตรีจิตคือส่วนบุญกุศลจากเรานั้นจะพากันมาอนุโมทนา
เทวดาและภูตผีที่ดีจะรายล้อมผู้ที่มีจิตเมตตาเช่นนี้ ส่งผลให้ผู้ที่มีจิตเมตตานี้
เป็นผู้ที่แคล้วคลาดปราศจากอันตรายทั้งปวง เนื่องด้วยธรรมนั้นเป็นเกราะรักษาตนประกอบกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์พากันมาคุ้มครองผู้ปฏิบัติธรรมนั้นแล้ว

 

ขอเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทนี้เล็กน้อย

อานิสงส์ของการมีเมตตาที่เป็นฌาน ๑๑ ประการคือ (เมตตาเจโตวิมุติ)
<TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="70%"><TBODY><TR><TD>๑.หลับเป็นสุข</TD><TD>๗.ไฟ ยาพิษ ศัสตรา ไม่กล้ำกราย</TD></TR><TR><TD>๒.ตื่นเป็นสุข</TD><TD>๘.จิตเป็นสมาธิเร็ว</TD></TR><TR><TD>๓.ไม่ฝ้นร้าย</TD><TD>๙.ผิวหน้าผ่องใส</TD></TR><TR><TD>๔.เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย</TD><TD>๑๐.ไม่หลงตาย (ตายด้วยจิตสงบ)</TD></TR><TR><TD>๕.เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย</TD><TD>๑๑.ถ้าไม่บรรลุธรรมสูงขึ้นไป ก็จะเข้าสู่พรหมโลก</TD></TR><TR><TD>๖.เทวดาพิทักษ์รักษา</TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>